Het is ongelooflijk maar waar : er zijn pinksterleiders die tegen de gebondenheid in de Geest zijn. Er wordt in de onfeilbaarheid van de letterlijke bijbel geloofd, en ook in de onfeilbaarheid van Christus, maar als wij ons uitstrekken als gelovigen en volgelingen van Christus naar onfeilbaarheid dan wordt dat gehekeld. Die onfeilbaarheid komt niet zomaar natuurlijk, maar door de gebondenheid in de Heilige Geest, en dan zijn we nog niet onfeilbaar, omdat ten eerste de gebondenheid in de Geest een proces is, en ten tweede zijn er diverse gradaties in die gebondenheid. Ik kan u wel alvast vertellen dat we zonder het uitstrekken naar die gebondenheid in de Geest nooit bevrijdt kunnen worden van demonische gebondenheid. Alleen de gebondenheid in de Heilige Geest is sterk genoeg om de banden van de duisternis te verbreken. Maar pinksterleiders richten zich vaak liever op andere dingen, en waarom ? Omdat ze het pinksterlijk geloofsgoed dat hen machtig heeft gemaakt willen bewaken. Ook is dit veelal de reden waarom vele pinksterleiders niet geloven in exorcisme van gelovigen. Ze geloven vaak dat alleen ongelovigen boze geesten in zich kunnen hebben, en dat gelovigen er alleen door onderdrukt kunnen worden, meer van buitenaf. Toen broeder van Baaren van Stichting Moria nog leefde verbaasde hij zich er over dat ik als pinksterlijk student geloofde dat christenen gebonden kunnen zijn en zelfs bezeten. Ik had toen het boek 'Demonie en Bevrijding' van Frank en Ida Hammond gelezen, en raakte diep geinteresseerd in exorcisme, als een belangrijke basis van het pastoraat. Ik heb dit boek nog steeds, en heb het ook vaak weggegeven en aangeraden aan anderen. Broeder van Baaren was erg enthousiast toen ik hem erover benaderde (Hij gaf in die tijd dat boek uit via stichting Moria), en via hem ben ik toen in contact gekomen met wijlen broeder Wim van Dam, die een exorcist was in de Hervormde Kerk in één of ander Charismatisch Samenwerkings-verband (Hij schreef o.a. het boek Demonen eruit in Jezus' Naam, en was één van de pioniers in Nederland op dit gebied). Het contact ging later moeilijker omdat hij werd getroffen door een beroerte en niet goed meer kon spreken. In die tijd was er veel onwetendheid en onkunde wat betrefd het exorcisme, en ik heb me in die tijd vastgeklemd aan de weinigen die op dat moment beschikbaar waren, en heb me door hen laten onderwijzen. Ik werd in een harnas gerezen, en het werd me heel duidelijk dat zonder de leer van de gebondenheid in de Heilige Geest exorcisme heel gevaarlijk zou kunnen zijn. In het leven van een exorcist is zonde fataal. Frank Hammond onderwees ook dat valse leer een demoon was die christenen gebonden kon houden, dus toen begon bij mij de strijd. Ik leerde demonen aan te spreken, hen te gebieden zich openbaar te maken, en uit te drijven. Toen moest ik leren in de gave van onderscheiding te opereren. Op dat gebied heb ik veel geleerd van de exorcistisch-profetische bediening van wijlen Kenneth E. Hagin. Hij was een mysticus op het gebied van exorcisme, die het toepaste in zijn persoonlijke omgang met God door de gaven van de Geest. Er ging daar niets clinisch aan toe. Hij had persoonlijke onderonsjes met Jezus, en zo was het een levend exorcisme dat hij predikte. Exorcisten zijn mensen die het nauw nemen met de heilige oproep om de strijd aan te gaan tegen de zondemachten. Daarom heeft de Heere een speciale liefde voor hen, ongeacht hun verdere theologieen.

Ik heb zelf diep in de spelonken van pinksteren gezeten, en merkte op alle vlakken 'dichtgroei'. Ik vond het heerlijk toen ik in pinksteren terecht kwam, en heb veel aan de broeders te danken, en nog steeds. Ik ben daar vele lieve mensen tegengekomen met warme harten om mij na mijn reformatorische nachtmerrie liefdevol op te vangen. Soms noemden deze mensen zich niet direkt pinkster, omdat velen liever de voorkeur gebruikten voor het woordje 'vol evangelisch', maar mij maakte het niets uit. In theologisch pinksteren ben ik echter ten gronde gegaan door allerlei theologische wirwar-honden, die met allerlei drogredeneringen macht probeerden uit te oefenen over anderen. In die tijd liet de Heere mij kennis maken met het Hermitatische, en dat was een hele bevrijding voor mij, omdat ik zo persoonlijk mijn heil in Hem kon vinden, en niet in allerlei rationele, traditionele theologieen van iemand anders. Ik kwam erachter dat pinksteren alhoewel het een bevrijding was, ook een tweede gevangenis was. Ik moest verder. Mijn hart smeekte om heiliging en afzondering, en dat heeft de Heere me ook gegeven. De exodus uit pinksteren is groot geweest in mijn leven, en de Heere bracht mij tot het profetische exorcisme en het hermitatische, op allerlei manieren. Ik werd een charismaticus, omdat mijn hart ernaar verlangde persoonlijke omgang met God te hebben, in plaats van door mensenvlees bestuurd te worden. Ik liet de mens en zijn theologie voor wat het was, en trok mij terug. Ik draaide aan alles wat ik had geleerd, om door de Geest de juiste combinaties te vinden. Het was een heerlijke puzzel voor mij, en ik kon zelfs weer dankbaar worden voor mijn reformatische achtergrond. Ik had een schuilplaats tegen het vaak gemene, koude, en harde pinksteren. Ook heb ik zoveel wereldsgezindheid in pinksteren meegemaakt zoals ik het nooit zag in het reformatorische, en zo begon ik deze twee delen met elkaar te integreren. Ik kon dingen weer op waarde schatten, en assimilatie zou de volgende stap zijn. Maar dit alles in een nieuw licht, een hermitatisch licht, namelijk de vrijmaking van het collectieve denken om to komen tot een Geestvervuld denken komende van boven, in persoonlijke, intieme omgang met God.

Het doet mijn hart pijn als ik denk aan al de oorlogen die er zijn geweest, de discussies, de scheuringen, maar ze waren nodig om me te brengen waar ik toen kwam. Soms is het door de Geest nodig om broeders op hun plaats te zetten, om zo anderen vrij te zetten. Ik heb geen romantisch beeld van de kerk meer. Het is oorlog ! Niet tegen de broeders, maar wel tegen de geesten die door hen werken. Het is de oorlog tegen het vlees, en die begint en begon tegen mijn eigen vlees. Hierin moet een goede vibratie en wisselwerking zitten, anders komt de geest van hypocricy om het hoekje kijken. Ik moest blijven onderscheiden, en mijn balanzen blijven opmaken, en bovenal worstelen tegen mijn eigen vlees. Hierin komt de gebondenheid in de Heilige Geest als geroepen, door de verbrokenheid, door een intense ontmoeting met de Vreze des Heeren. Ik durfde niet meer na te denken, bang om tot God te zondigen. Ik heb me lange tijd een afvallige gevoeld, en ik denk dat we daar allemaal doorheen moeten om zo tot de gebondenheid des Geestes te komen. Het werkt namelijk alleen door de Vreze des Heeren. Alleen de bliksem van Gods Geest kan ons ego breken, onze dapperheid en onverschrokkenheid die zich zo vaak in overmoed vertaalt. Ik begon die dingen als geesten aan te spreken, en ze stuk voor stuk, één voor één uit mijn leven te drijven, totdat ik merkte dat ook exorcisme en heiliging alleen door de Geest van God kan geschieden. Het komt aan op terugtrekken, je wapens neerleggen, en jezelf ontledigen. Het komt aan op stil worden voor God, en Hem niet meer voor de voeten lopen. En die impulsen kunnen alleen verbroken worden door vrees, door een flinke klap van het kruis. Prijst God voor zulke klappen ! Het is een geweldige ervaring om zo van mensenvlees en hun overleggingen losgeslagen te worden, om zo de Stem van God te verstaan. Dat had ik er wel voor over, en dat had ik Hem ook gezegd : 'Doe het, heilig mij, ook al moet ik daarvoor door een hel heengaan. Ik wil u geen pijn meer doen. Brand mijn oude mens eraf.' En die hel is letterlijk gekomen. Als kokend zoutzuur werd het op een nacht in mijn hoofd gegoten, terwijl ik gegil hoorde, en er was een helse stank. Op zo'n manier komt de vrees wel. Ik bibberde als een hondje en heb maanden last gehad van verschrikkelijke angst. Het zweet stond me vaak op mijn voorhoofd, en ik durfde niks meer. In die tijd heb ik zulke zware ontmoetingen met God gehad, dat ik dagelijks op gezette tijden, meestal 's avonds het Vuur van de Heilige Geest over me heen kreeg, alsof God me bij mijn middel beetpakte. Zo kwam ik langzaam maar zeker over de angst en depressie heen. Later begon dat vuur me te onderwijzen, signalen te geven. Het steeg op of daalde weer op verschillende plekken van mijn lichaam, en het leek te reageren op mijn vragen. Zo ben ik stapje voor stapje de stem van de Heere gaan verstaan, door het vuur wat mij leidde. Dat ging niet van de een op de andere dag. God zei me dat Hij me nooit meer voor honderd procent zou genezen, maar voor negenennegentig procent. De Vreze des Heeren en het litteken dat Hij had geslagen is er tot op de dag van vandaag. En het leidt mij, beschermt mij, en bewaakt mij. Ik zou me nooit meer veilig kunnen voelen zonder dat litteken. Het is de gevoeligheid voor Gods Geest. Als Hij buigt, buig ik, en als Hij opstaat, sta ik op. Het heeft ons tezamen gebonden. En geloof me : daar valt niet tegen te strijden. Ik heb er zelf om gevraagd, en het is eeuwig. Gebondenheid in de Heilige Geest heeft er ook mee te maken dat je God trouw beloofd voor de eeuwigheid, en dat je Hem de toestemming geeft je te binden op wat voor manier dan ook. Heeft u moed dit met uw hart, uw volle hart, te bidden ? Zonder die gebondenheid zult u door demonen gebonden blijven. Zij die door de Geest zijn gedoopt zijn alleen maar deels bevrijd van demonen. De gebondenheid in de Geest is het echte werk, zoals Paulus en Jezus dit predikten. De Pinksterbeweging is een belangrijk fundament geweest, maar we moeten verder.

Dit is wat heden ten dage aan het gebeuren is. Na de derde golf in de eind-tachtiger/ begin negentiger jaren zijn er nu eindelijk tekenen aan het komen van een vierde golf, de apostolische golf van zelf-verloochening en diepte-heiliging. Wij spraken hier al over in het profetische info-blad de Vloedgolf. Hierin zeiden wij ook dat velen van de derde golf hier geen deel aan zouden hebben.

Ik heb vreemde dingen moeten doen nadat ik die intense ervaring met de Heilige Geest had, als uiterlijk teken hiervan de dwaasheid Gods. Dit alles om los te komen van demonen van eerzucht, dweperij, hoogmoed, macht, traditionalisme, familiariteiten, wetticisme, farizeeisme, slaafsheid, groeps-hysterie, mind-control, rationalisme, etcetera. Sommigen begrepen mij hierin niet, omdat ik nu een profetisch, vrij leven leefde. Ik was geen letterknecht meer, maar tegendraads, rebels en anarchistisch, ook op theologisch vlak. Ik boog niet meer voor de goden van de kerk. Ik droeg de revolutie van de Heilige Geest in mijn hart, en ik droeg Zijn harnas, na het afschudden van het harnas van de wereld en het harnas van de kerk. Ik was nu een hermitatische gladiator geworden in de Geest, en legde mijn vlees dat zich nog wilde laten gelden af. Ik ging steeds minder theologische discussies aan, maar bracht het profetische woord, en zocht hen op die zich ook door de Geest wilden laten leiden, en niet door menselijk verstand. Territoriale oorlogsvoering werd een feit, want waarom zouden we in de criminaliteit belanden ? God wil ons creatief maken, en uit de maalmolens halen van vleselijke theologische discussie-voering die toch nergens toe leidt. Demonen vermaken zich daar vaak mee, omdat ze zulke tenten en kermissen zelf hebben opgezet. Wat winnen we ermee ? We moeten veel strategischer leren denken. Onze broeders zijn het probleem niet. Het zijn de geesten achter hen, en achter onszelf, die weer bestuurd worden door de grootmachten. Zo moeten we dus gaan leren puzzelen, in plaats van te vechten tegen de bierkaai. We verspillen onze energie zo snel. En satan lacht zich slap. Wij als christenen zijn door hem in de arena gezet, de kerk, en daar moeten we van loskomen om de kerk in ons binnenste te ontdekken. Daar draait alles om. De kerk is vaak niets anders dan een staats-circus waar allerlei krachten de lakens uitdelen waar we geen weet van hebben. We worden ergens neergezet, en daar gaan we. Terwijl de hele romeinse en griekse afgrond met al hun demonen en goden vermakelijk naar ons kijken. Wist u dat demonen stoken ? Ze fluisteren u iets in, en uw broeder iets anders, en dan begint het gevecht. Het bloed wordt zo geofferd aan die demonen die het fundament vormen van de staatskerk en zijn uitwassen, en zo bent u niets anders dan een priester in de tempel van een oorlogsgod. Liturgische organisatie is niet van God. Gods Geest breekt door zulke systemen heen.

Zij die de kerkgeschiedenis kennen beseffen maar wat goed hoe de hedendaagse kerk gestoeld is op de Griek-Romeinse fundamenten, en hoezeer we nog gewoon met een barbaarse arena hebben te maken van een Grieks-Romeinse Kerk. Wij zijn geestelijk gezien allemaal behept met geestelijke demonische gladiator-implantaten overgoten met theologische smurrie, godsdienstig gewauwel, en met z'n allen trekken we allerlei afgodisch gevogelte aan die naar die geflipte strijd komen kijken. Wij zijn niets anders dan letterslaven als wij niet zuiver streven naar de gebondenheid in de Geest. Laten we Gladiators worden van Jezus Christus in strijd tegen de demonen en duivelen van de afgrond in de geestelijke wereld, en niet onze zwaarden op onze broeders en zusters richten. Als er dan gediscussieerd wordt is dat om de Geest door te geven, door de Geest gedreven. Maar laten we de Vreze des Heeren voor deze poorten neerzetten. Laten we ons uitstrekken naar de vierde golf die God wil geven in aansluiting op de derde golf. God heeft vandaag apostelen nodig, en niet degenen die zich zelf hebben aangesteld, of zich door mensenvlees hebben laten aanstellen. Zoals T.B. Joshua zegt : zij die voortijdig naar allerlei titels grijpen, zonder dat de Heere hen daartoe roept lopen daaraanverbonden ook met vloeken op hun hoofden. T.B. Joshua zegt dat we ons moeten uitstrekken naar persoonlijke onfeilbaarheid, door bekering, door de doop in de Heilige Geest (die onfeilbaarheid noemen wij de Gebondenheid door de Heilige Geest als ervaring na de doop in de Geest). Onfeilbaarheid is niet dat je alwetend bent, maar dat je in alles door de Geest gebonden bent. Wel is het zo dat er verschillende gradaties daarin zijn. We moeten de Heilige Geest controle laten nemen over alles. Strekken we ons hier niet naar uit, dan blijven we dus in de mogelijkheid God pijn te doen, dan blijven we zwengelen onder de onderdrukkingen van de valse wereldse onfeilbaarheid, zoals de onfeilbaarheid van de paus, de onfeilbaarheid van de canon, de onfeilbaarheid van het wetsysteem, etcetera. Zonder de Onfeilbaarheid van Gods Geest, oftewel de gebondenheid door de Geest, zullen wij nooit vrij kunnen komen van de zwaartes van de valse onfeilbaarheden die ons in onderdrukking houden. Ons vlees kan nooit onfeilbaar worden. Wij moeten elke feilbaarheid en valse onfeilbaarheid uit ons leven verdrijven, en geloven dat de Onfeilbaarheid des Geestes ook op ons mag dalen. Hier mogen wij in groeien, en bovenal in gaan onderscheiden, want er zal zeker kaf tussen het koren komen. Alleen als wij als Christus gaan wandelen zullen we open komen te staan voor de Onfeilbaarheid des Geestes, en zal deze in alle weelderigheid op ons neer kunnen dalen. De Onfeilbaarheid des Geestes is een machtig wapen in onze strijd tegen de zonde, en zonder dat zullen we nooit overwinnen. Maar laten we eerlijk zijn : Als u nog dingen kunt doen zonder God, dan bent u nog niet in de Geest gebonden. Als u nog niet vervuld bent met de Vreze des Heeren en nog gewoon dingen te kunnen doen zonder inwendig te beven onder de Heiligheid van God, dan hebt u die gebondenheid nog niet ontvangen. Zoals er surrogaten waren van de doop in de Geest, zo zullen er ook surrogaten zijn van de gebondenheid in de Geest. Wees daarom waakzaam, en laat u niets aansmeren. Toetst alle dingen, en behoudt het goede.

Ik zie Jezus hoog hangen aan het kruis, met gebogen hoofd, en ik zie Zijn doornenkroon. Zijn kinderen geloven meer in de zonde dan in de overwinning. Zoals de Geest Christus Onfeilbaarheid schonk, zo wil de Geest ook ons Onfeilbaarheid schenken. Zonder deze Onfeilbaarheid kunnen we maar beperkt met God omgaan. God wil ons helemaal. Christus lijdt, omdat wij meer in het vlees geloven dan in Zijn Geest. Wij kunnen nooit onfeilbaar zijn, maar het is Zijn Geest in en door ons. Zoals ons profeteren in het begin ten dele is, zo zal Zijn Onfeilbaarheid in ons in het begin ook ten dele zijn, maar dat moet ons er niet van weerhouden het Onfeilbare Pad des Heeren op te gaan. Dit is wat de Heere voor ons heeft weggelegd, niet om ons hele leven arme stumpers te zijn die neerbuigen onder de macht van de zonde. God wil ons een overwinningsleven schenken, maar dan wel door het kruis heen. Buiten het kruis om heeft dit allemaal geen betekenis. De Gebondenheid in de Geest zal u niet miraculeus van uw problemen afhelpen. Neen. Het zal u nog dieper in de woestijn trekken, daar waar Christus in het Verborgene lijdt. Het zal u de wildernis insleuren, u afzonderen, om u te vullen met de gaven van de onfeilbaarheid, om u te onderwijzen, en u een goed fundament te geven in de onpeilbare dieptes. Houd uzelf dus niet voor de gek. Lees de eerste brief van Johannes over de onfeilbaarheid.

Onze onfeilbaarheid kan nooit volkomen zijn als we nog aan het begin van ons pad staan, maar het is wel een heerlijke belofte, een heerlijk uitzicht : Nooit meer te hoeven zondigen, nooit meer te kunnen zondigen, want niet ik leef, maar Christus leeft in mij. Dat mogen we in geloof gaan beoefenen, stap voor stap (zie Galaten), om zo stap voor stap los te komen van de machts-arena van de Grieks-Romeinse Kerk. Wij zijn allemaal martelaren die geestelijk en lichamelijk bij wijze van spreke voor de leeuwen zijn geworpen, maar de Heere heeft ons niet in de steek gelaten. Er is een leven na pinksteren. Daarom tot pinksteren : een dankwoord en een kritische voetnoot.

Over T.B. Joshua zijn de meningen verdeeld en gaat de streep dwars door de Evangelische Beweging heen, dwars door de Pinkster-Beweging en ook dwars door de hele Toronto- en Charismatische Beweging. Enkele voormannen van de Toronto-blessing hebben duidelijk hun waarschuwingen laten horen, en dat vind ik toch wel hoogstens verdacht. T.B. Joshua hamert op het afleggen van zonde, hamert op bekering, het uitdrijven van demonen, profetie, en het streven naar totale inname door de Heilige Geest en Zijn Vuur. De Toronto-blessing is vreemd vuur dat iedereen in schijnt te nemen zonder al deze dingen. Het is de valse gebondenheid in de geest, de koorden van de Grieks-Romeinse Kerk, en logisch dat iemand die door Toronto is bezeten geraakt afgeeft op Joshua, alhoewel er ook velen van de Toronto-blessing hem toejuichen. Velen weten dat er leven is na Toronto. Inmiddels lijkt het op een soort machtsspelletje. Dat bij Joshua velen niet worden genezen prijs ik alleen maar aan. Het is levensgevaarlijk voor een profeet om zomaar bij iedereen de doorn in het vlees weg te halen. De Heilige Geest schijnt in zijn diensten ook aan arrestaties te doen, het binden van hen die bijvoorbeeld aan hekserij doen, en die kunnen zich dan tijdelijk niet bewegen. Dat moet ik nog zien bij de Toronto-blessing, want het is daar zoete lieve gerritje die de dienst uitmaakt. Zelden heb ik lauwere drap gezien dan de Toronto-blessing. Het is daar echt oma die naar beneden komt om haar kleinkinderen te verwennen. Maar God kent geen kleinkinderen, alleen kinderen die Hem persoonlijk hebben aangenomen en Hem op de voet volgen in de vreze des Heeren. T.B. Joshua hamert met ernst op het afleggen van de zonde, en op het openbaar maken van de zonde door het Vuur van God. Hij hamert ook met ernst op de consequenties van het vele zondigen. Er zijn voor dienstknechten van God een aantal dingen waarop ze kunnen hameren waardoor de toorn van God op hen minder wordt : het hameren op het profeteren, met ernst, het met ernst hameren op het exorcisme, het met ernst hameren op territoriale oorlogsvoering, het met ernst hameren op het toetsen, het afzonderen, en het dragen van het kruis. Op deze schijf zul je boodschappen moeten gaan onderscheiden, maar God ziet allereerst het hart aan. Als ik een preek lees of hoor, dan let ik allereerst niet op de woorden, maar op de geesten die ik aan de gang zie, en prik ik door tot het hart van de prediker. Ik beoordeel niemand op zijn woorden, maar op dat wat uit zijn hart voortkomt. Dit is iets wat ik heb moeten leren, en daarin is het oordeel altijd aan God. Het aan de bijbel toetsen van een gezandt van God is de grootst mogelijke onzin die bestaat. Het gaat niet om een stuk papier, en we zijn niet gebonden aan een paar velletjes waarop de daden van Christus beschreven staan. Christus heeft veel meer gedaan dan beschreven wordt, en zou alles worden beschreven dan zou de wereld zo'n boek niet kunnen bevatten. God is niet gebonden. God is vrij, en Zijn dienstknechten leven profetisch. Het is zulk een kramp als je alleen maar die dingen mag doen die in de bijbel geschreven staan om een man van God te zijn. Dan mogen we ook niet meer naar het toilet, en vergeet een radio en televisie dan maar helemaal. Het is de grootst mogelijke onzin om een broeder aan een stel wetten en daden beschreven in een duizenden jaren oud boek te toetsen en daardoor vast te binden. God zei zelf al dat de grootste openbaringen nog moesten komen, en er zouden grotere dingen moeten gebeuren. Zulke mensen moeten dan ook reeel blijven en de hele dag grieks en hebreeuws spreken, anders doen en zeggen ze dingen die niet in de bijbel staan. Kom nou toch eventjes. De Geest zal ons leiden naar de volle waarheid die de boeken van de wereld niet kunnen bevatten. Ik kan u zeggen dat de canon, de indelingen van de bijbel, pas eeuwen na Christus is ontstaan door allerlei belachelijke concilies van machthebbers die marketing op het oog hadden en daardoor hun slavenkerk opzetten. Zij schiepen hun toetssteen waaraan alles getoetst en gebonden moest worden, tot eer van de Grieks-Romeinse goden en demonen. De Bijbel is een groot kruis dat de Heere draagt, en al die artikelen die ze later hebben opgesteld zijn de pijlen diep in Zijn Vlees.

En deze Bijbel heeft vele priesters, slaven, gladiators, die allen gebonden zijn aan de afgoderij van de letter. Laten we daarom blij zijn wanneer de Heere hen vrijzet uit de letterslavernij, door een Ontmoeting met Gods Geest, zoals dat in de diensten van T.B. Joshua gebeurt. Logisch dat Toronto, de Grieks-Romeinse Slavenmachine, dan soms tegenstribbelt ! Ze wil haar slaven niet kwijt ! Laten we ook naar de verhalen luisteren van de mensen die diep gezegend zijn door de bediening van T.B. Joshua, en niet de vis met de graten weggooien. Laten we blij zijn met de eerste tekenen van een vierde golf. Het is de Apostolische Ontwaking voor gladiators van de Grieks-Romeinse Kerk. De vierde golf zal een nieuwe exodus zijn. Zoveel slaven vrezen de door gewiekste machthebbers opgezette bijbel in plaats van de Heere Zelf. Vaak zijn ze verkeerd ingelicht en moeten we geduld hebben, hen liefdevol onderwijzen, keer op keer. De demonen van de kerkgeschiedenis moeten openbaar gemaakt worden, en openlijk aan de kaak gesteld worden. Ze moeten door ons gevonnist worden.

Doordat wij in de onfeilbaarheid van mensenvlees gingen geloven in het samenstellen van het Woord van God, en het behandelen van Gods Geest, gaven we mensenvlees onpeilbaar veel macht, en die werd vroeger ook door het zwaard opgeeist, en ketters kregen de doodstraf. Zo werd de Onfeilbaarheid van de Heere op de achtergrond geschoven, en werd de Geestes-onfeilbaarheid in onszelf ook onbereikbaar. Gevolg : gebondenheid op gebondenheid, als de put der geslachten. Generatie na generatie werd erdoor geketend, en gingen er verstandelijk aan ten onder vanwege de zwaartes, met als gevolg : mind-control, totale psychische en emotionele controle door het kerkelijk machtssysteem. Omdat Christus sprak dat Hij Zelf niks kon doen, maar de Geest alles door hem deed, was het ook de Geest die gekruisigd werd en leed, en die Geest werd vele malen gekruisigd door de eeuwen heen. De huidige situatie is het resultaat van vele geestelijke oorlogen waarin de Geest gekruisigd werd, en zelfs tot slaaf en gladiator werd geslagen. Het is de Geest in ons die lijdt, en de Geest in ons die slaaf is en gladiator is. Dat is het lijden van Christus. Christus worstelde met de dood, maar het was de Geest in Hem. Ook Jozef beeldde dit uit als slaaf van Egypte. Dit is een droevige realiteit, maar slechts een halve waarheid. Want door de slavernij kwam er ook bevrijding. Daarom hebben wij een God met gemengde gevoelens. Niet alleen was Hij de slaaf van het kruis, en een gladiator, maar ook was Hij een overwinnaar. Maar de dieptes van deze waarheden worden veelal achtergehouden. God lijdt vaak in stilte en eenzaamheid. We hebben een soort romantisch ideaalbeeld van God gecreeerd wat helemaal niet waar is en op leugen berust, een leugen van de Grieks-Romeinse Kerk. De slavernij en het gladiatorschap van God moest verborgen gehouden worden, zodat ook de mens een prooi zou worden van die machine. De mens leed zo in eenzaamheid, niet wetende dat het Gods lijden was. Een mens kan vanuit zichzelf helemaal niks, ook niet lijden. De mens is maar een leeg vat.

De Heere nam door Zijn Geest al het lijden op zich, dus ook de slavernij en het gladiatorschap. En door dit lijden in ons te aanvaarden worden wij erook door vrijgezet. Dat is de Goede Boodschap. Maar we moeten leren dat Christus zonder Zijn Geest helemaal niets kon. En zo ook wij niet. Wij hebben de creatie van de kerk, de Bijbel, onfeilbaar gemaakt, en dat is ons fataal geworden. De kerk was één met de staat, en de staat heeft een deel van die onfeilbaarheid meegenomen, en heerst over ons in alle wreedheid en genadeloosheid. Het is onze eigen schuld geweest, want wij hebben die onfeilbaarheid die van Christus was uit handen gegeven. Wij hebben het papier angstaanjagend veel macht gegeven, en daar plukken we nu de vruchten van. Laten we smeken of God Zijn onfeilbaarheid weer wil uitstorten. Laten we het kruis van gladiatorschap en slavernij dapper dragen, en ook elkanders kruis dragen, om zo de Heere te troosten, en later ook met Hem te zullen opstaan. Christus lijdt nu in de hemelse gewesten, maar zal bij de tweede opstanding wederkomen. Laten we naar dat moment uitzien, en weten dat dat door het kruis zal gebeuren, door Zijn Geest. We hebben gezien dat de doop in de Geest niet genoeg is, maar dat we ook gebonden in de Geest dienen te worden, om zo heilige slaven van Christus te zijn. Dan zal God ons vrienden noemen. Heilige slavernij en heilig gladiatorschap is de enige manier waarop we vrij kunnen komen van de wereldse en kerkelijke vorm daarvan. Het gaat om de slavernij en het gladiatorschap door de Geest. Zo zullen we dan de Geest aan het kruis zien, en de Geest zien opstaan, en zullen wij de Geest volgen, door Christus die Zijn Bloed gaf. Christus is niks zonder Zijn Geest. Christus is maar een leeg vat. Dat is de Pinkster-Boodschap, en die komt juist tot volheid in de Apostolische Beweging, de doorzichtigheid van alle dingen. Wij zien niet meer Christus alleen, maar wij zien Zijn Geest door Hem, waardoor wij ook zoals Hem kunnen worden door de Geest. Dat is het blijde Evangelie.

De Geest echter is niks zonder Christus, want de Geest werkt door lege vaten. Maar hoe werkt nu precies de Geest van Christus ? Het antwoord kunnen wij vinden in het Bloed van Christus. Het Woord van God laat zien dat de Geest Christus alleen maar kon opwekken door het Bloed van Christus. Het Bloed van Christus wordt beschreven als het hemels geld wat ons heeft vrijgekocht uit de slavernij. De Geest blijkt slechts een vat te zijn van het Bloed van Christus. Zonder het Bloed van Christus zou het Geesteswerk allemaal geen waarde hebben gehad, zou Christus nooit zijn gestorven en nooit zijn opgestaan. Zonder het Bloed van Christus zou er geen evangelie zijn. De Kracht van de Geest van Christus is dus het Bloed van Christus, het hemels betaalmiddel. Het Bloed van Christus wordt door Gods Woord beschreven als een persoon die kan spreken (Hebr. 12:22-25). Het Bloed van Christus loopt als een rode draad door het heilswerk. Het is het begin en het einde, en alle tussenschakels als een lange ketting. Zo leidt het Bloed van Christus ons in de gebondenheid aan het Kruis door de stappen van het heilsplan heen. Toch wordt er weinig over het bloed van Christus gesproken in verhouding tot Christus en de Geest. Hoe zou dat komen ? Het Bloed van Christus is een mysterie. Aan het einde der tijden zullen deze bronnen echter opengaan, en zal het water in bloed veranderen. Het Bloed van Christus bewerkt de wedergeboorte, en het Bloed van Christus bewerkt de geestesdoop, maar ook de gebondenheid, als een bloedverbond. Het bloed is het betaalmiddel en offermiddel van de Geest, en van Christus, en is dus de hoofdverantwoordelijke van het heilsplan. Zonder het Bloed van Christus zou alles voor niets zijn geweest. Je kan hameren op het belang van de Geest, en je kan hameren op het belang van Christus, maar als je niet hamert op de betekenis en de plaats van het Bloed van Christus, dan is alles voor niets geweest. Als er iets centraal in ons leven moet zijn dan is het het Bloed van Christus, en het is het enige middel in staat om onze hang naar aards geld te verbreken. Werd er in kerken maar meer gesproken over het Bloed van Christus in plaats van over geld. Het Bloed van Christus is het hemelse betaalmiddel, en het wapen waardoor wij de duivel zullen verslaan, zoals de Openbaring dat zegt.

Het aardse geldsysteem houdt ons in afschuwelijke gebondenheid, als de ketenen en de erfenis van de Grieks-Romeinse Kerk. Zij die door de Heere worden bevrijd worden gebonden door de heilige en almachtige ketenen van het Bloed van Christus. Het is het Bloed van Christus dat bindt, en het is het Bloed van Christus dat bevrijdt. Een studie over het Bloed van Christus zou heel verlichtend zijn, maar dat wordt mijns insziens te weinig gedaan.

Aan welke oorlogsgod verbinden wij ons wanneer wij strijden door het vlees ? Mars was de oorlogsgod van de Romeinen, en daar de kerk veel dingen van het Romeinse systeem overnam, en veelal Romeins was, hechtte zij zich als een hoer. De elementen die wij tegenkomen in het zogenaamde kerkelijk jaar vormen veelal het hoerenloon van de kerk. De kerk hoereerde met Mars en werd zijn slaaf en gladiator. Ook de rode planeet in ons zonnestelsel met zijn prachtige vulkanen en kraters werd Mars genoemd, naar de beruchte oorlogsgod, terwijl het een van de lichten was die God aan ons gaf om te wijzen op het bloed van Christus. De kerk werd geknecht door Mars, en rouleerde door het bloed van Mars als het valse bloed van Christus. Dit bloed was het gladiatorloon voor hen die in het vlees streden. Het bloed van Mars is het verzoenmiddel en betaalmiddel van de hel. Het bloed van Mars is de leugen die leidt tot de dood. Elke verkeerde toepassing van het bloed van Christus is te herleiden tot dit valse bloed van Mars. Daarom is het voor ons van belang om het Bloed van Christus te kennen, en niet alleen dat : er ook gemeenschap mee te hebben. Zoals we zagen is het Bloed van Christus een persoon.

Veelal is de kerk door deze oude onderhandelingen nog een priester van de oorlogsgod Mars. Daarom is het zo belangrijk de kerkgeschiedenis te kennen. Mars geniet van de oorlogen tussen de broeders, en fluistert de één dit in en de ander dat. Mars geniet van de bittere preken, de haarkloverijen en muggezifterijen, want het is zijn altaar waarop het bloed wordt geofferd. Mars heeft zijn gladiators goed gebonden door de eeuwen van de kerkgeschiedenis heen. Het bloed van Mars is het surrogaat van het Bloed van Christus, en daarom moeten we alert zijn. Het bloed van Mars brengt ons in de dronkenschap van het vlees. Het bloed van Mars brengt ons de oorlogen van overmoed, en heist ons in wapenrustingen ver boven ons voegen. Het bloed van Mars maakt ons tot generaals terwijl we maar eenvoudige soldaten zijn. Wij moeten het bloed van Christus weer leren onderscheiden. Alleen het Bloed van Christus kan de banden van Mars verbreken. Daarom moeten wij een intieme liefdesrelatie met het Bloed van Christus aangaan, anders zal de hoer ons grijpen. Een relatie opbouwen met het Bloed van Christus kost tijd, en kost je alles.

Hoe kunnen wij loskomen van onze gebondenheid aan het altaar van Mars, waarop we telkens weer worden geofferd en telkens weer anderen offeren ? Allereerst moeten we leren te strijden door het Bloed van Christus in het territoriale, en niet door de krachten van het vlees, de aarde en de hel. Wij zijn geroepen om te strijden in de hogere gewesten, in de hemelse gewesten, om zo geen muggezifters te worden. Wij moeten strijden vanuit onze relatie met het Bloed van Christus, vanuit de gemeenschap met het Bloed van Christus. Het Bloed van Christus schakelt de werkingen van het vlees uit, en de werkingen van Mars, en bewerkt de vleeswording van Christus in onze harten. De Heere gaf ons de rode planeet als een beeld van de wonden en littekenen van Christus, en als een beeld van Zijn bloed. Het bloed zal die vulkanen en kraters ook in ons hart brengen, en zal ons leiden tot de ark van het bloed van het verbond, als het altaar van het Bloed van Christus. De ark is een hemels altaar. Hier kunnen wij loskomen van onze harnassen en priestergewaden die wij droegen om Mars te behagen. Zo kunnen we dan de wapenrusting van het Bloed van Christus ontvangen.

Openbaring 6 : 4 – En een tweede, een rossig paard, kwam, en hem, die erop zat, werd gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, en dat zij elkander zouden slachten, en hem werd een groot zwaard gegeven.

Terwijl het vierde zegel Hades bespreekt, de god van de dood, bespreekt het tweede zegel Mars, de Romeinse oorlogsgod, zittende op een rossig paard, zijn bloed. Hiermee sticht hij oorlog en verderf. Het tweede zegel is de oorlog van het vlees, de Grieks-Romeinse arena, en het eerste zegel waarin we het witte paard tegenkomen is het teken van misleiding, inname. De vier ruiters uit Openbaring werken met elkaar samen. Ze vormen een perfect surrogaat van de werkingen van het Bloed van Christus, en hebben zich in de kerk opgesteld. Het witte paard tracht de witwassing door het bloed van Christus na te bootsen. Verderop in Openbaring lezen we over hen die hun gewaden wit hebben gewassen in het bloed van Christus, en aan het begin van Openbaring zien we dat de witte klederen een teken van overwinning zijn. Ook worden de witte gewaden aan de martelaren uitgereikt om hen te laten rusten. Het witte is een uiting van het Bloed van Christus, als een beeld van het brood, de vleeswording van Christus. Door van Zijn Bloed te drinken en Zijn Vlees te eten hebben wij gemeenschap met de Heere, en eeuwig leven, zoals het Woord van God dat zegt. Mars bootste dit na, en door zijn vlees, het valse manna, hoereerde men met Venus, de liefdesgodin van de Romeinen. Venus was nauw verbonden aan Diana, godin van de jacht en de vruchtbaarheid. De witte (roze) planeet die God in ons zonnestelsel bracht om de vleeswording van Christus uit te beelden werd naar Venus, de Romeinse liefdesgodin vernoemd. Het Vlees van Christus is de Gave van het Bloed van Christus om de werkingen van Venus uit te schakelen, om zo tot het verborgen manna in de ark te komen, waarvan de witte planeet het beeld is. Zo mogen wij ook weer deelhebben aan de vulkanen, de zachtheid en de troost daarvan in ons hart. Diana, de Romeinse godin van de jacht rijdt op Venus, het witte paard, om door pijl en boog de harten van de heiligen en de reinen te doorboren om hen tot hoererij met Mars te knechten. Alleen door de omgang met het Vlees van Christus kunnen wij aan haar ontkomen.

Johannes 6 : 53 – Jezus dan zeide tot hen : Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij gij het Vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf.

Wij dienen de werkingen en krachten van het Vlees van Christus aan te hangen om zo de werkingen van het vlees te kunnen ontwijken en doden. Vlees en bloed zijn de poortwachters tot eenwording, en daarom hebben wij het Vlees en Bloed van Christus nodig om niet tot hoererij te vervallen. Zij die overwinnen zullen de witte steen ontvangen, zoals Openbaring zegt. Dit is de witte planeet, die ook wel de morgenster wordt genoemd. Als wij Christus volgen, dan zal Zijn Vlees tot ons komen, en Zijn Bloed, en zullen we daarvan ook moeten uitdelen zoals Hij deed. Maar laten we wel heilig met deze dingen omgaan.

T.S. / 2005

Heeft u de andere delen van de Vloedgolf-serie al gelezen ?

Klik hier voor een overzicht