PART I

De Davidische Zalving verbindt ons aan God. Door smekingen, gebeden en aanbidding krijgen wij deel aan deze zalving. Ook het bidden in de Geest, oftewel in hemelse talen is hierin belangrijk. Wij mogen onze Vader roepen. Het doel van die Zalving is om de tabernakel van David te herbouwen en tot Christus te leiden die daar voor eeuwig zal tronen. Het Woord van God beschrijft de tabernakel van David als zijnde zeer belangrijk voor de eindtijd (Amos 9 ; Handelingen 15). Deze tabernakel zal weer herbouwd worden, en ditmaal eeuwig koningschap vestigen. Het heeft allemaal te maken met de Tweede Komst van Christus, oftewel de Tweede Opstanding. Christus is al duizenden jaren in het Lijdensplan van de hemelse gewesten, waar Hij nog steeds elke dag nota bene door Zijn eigen bruid gekruisigd wordt, en waar Zijn Geest nog steeds elke dag wordt gedoofd en bedroefd. De Tweede Komst van Christus zal daarom een nieuwe opstanding zijn, ook voor de martelaren die Hem nauwgezet volgen. De Davidische Zalving zal hier een grote rol in spelen, omdat dit Gods Eindtijd-Zalving is.

Vaak hoor ik nog van christenen die denken dat Jezus niet meer lijdt, maar het Woord van God spreekt heel duidelijk over Zijn huidige lijden, en dat nog wel door de christenen zelf. In de laatste hoofdstukken van het boek Zacharia zien we hoe God in toorn ontbrand tegen de herders, en ook tegen de profeten. Het huis van David zal zien wie zij doorstoken hebben en zal in de rouw gaan. Twee derde van het land zal uitgeroeid worden, en het derde deel zal in vuur gelouterd worden. Wat bedoelt God met het aanpakken van herders en profeten ? Kijkt u maar eens goed om u heen. Er zijn leiders van God die al jaren herderen, al jaren week in week uit de 'pastor' of 'voorganger' van een gemeente zijn, en sommigen zijn al jaren 'profeet' en groeien maar niet door. Maar voor de inwoners van Jeruzalem en het huis van David zal er een bron opengaan tot reiniging en ontzondiging. De profeet zal meer en meer plaats moeten maken voor de apostel. Er komt een vierde golf, na de derde profetische golf. De vierde golf is de apostolische golf van zelfverloochening en heiliging. Een heleboel lieden van de derde golf zullen aan deze vierde golf geen deel hebben. Soms wordt de Toronto-Blessing de vierde golf genoemd, maar deze wordt nergens in het Woord van God genoemd. De profeet zal over moeten gaan tot het ambt van apostel, en mag niet op de weg blijven steken. De Toronto-Blessing is een stap terug in plaats van een stap vooruit. De Toronto-Blessing is namelijk een soort pseudo-herderlijke beweging, en heeft niet veel met het apostolische te maken. Wij behoren tot het Huis van David te gaan tot onze reiniging en ontzondiging (Zacharia 13), en dezen zullen te herkennen zijn aan het ontdekken van het Lijden van Christus en de rouwklacht (Zach. 12 :10-14). We lezen dus verder in hoofdstuk 13 dat een groot deel van Gods volk zal worden afgesneden (twee derde) en dat een derde zal overblijven. Denkt u dat eens even in. U zit in de kerkbank met iemand aan uw rechterkant en iemand aan uw linkerkant. Er zal er maar eentje overblijven. Dat is de trieste boodschap van de profeet Zacharia.

Ook is dit dus het beeld dat de herderlijke bediening en de profetische bediening plaats moeten maken voor de apostolische bediening. Ook dit deel zal dus in het vuur gebracht worden om gelouterd te worden (13:7-9).

Een andere man van God was Simson, die ook onder een soort Hosea-verbond tot een goddeloze vrouw moest gaan, een Filistijnse (Richteren 14). In die tijd waren de Filistijnen de onderdrukkers van Israel, dus het huwelijk was een strategisch plan van de Heere. Bij het huwelijk gaf Simson een raadsel op aan de Filistijnen over de leeuw die hij in het verborgene had gedood en wiens lichaam een bijennest met honing was geworden waarvan hij zijn vader en moeder liet eten zonder dat ze wisten vanwaar de honing kwam. De vrouw van Simson werd vanwege het raadsel bedreigd met de vuurdood, en verraadde de oplossing. Simson was een richter, gezonden om een begin te maken met de bevrijding van het volk Israel. Zijn Filistijnse vrouw is het beeld van de profeet die het Woord van God 'verraadt'. De profeet die niet doorgroeit tot de bediening van richter, de oorlogsvoerder, en niet doorgroeit tot de hermitaat, de afgezonderde, zal Gods Woord gaan 'verspillen', en zo de zwijnen oproepen. Zulke profeten zijn een gevaar voor de mannen van God, en ook verderop zien we hoe Simson nog een keer bedrogen wordt, en daardoor in de handen van de Filistijnen valt. We zien daar hoe zijn ogen worden uitgestoken, en hoe hij tussen de zuilen werd gezet als een beeld dat hij de afgodische wereld zou dragen, tot groot vermaak van de Filistijnen en hun god Dagon, tijdens een groot offerfeest. Simson de verwoester was nu in hun macht, de man die zoveel van hen had gedood. Zo werd Simson als een soort Atlas, de man die in de Griekse Mythologie als straf de wereld op zijn nek moest dragen. Zo gevaarlijk is de valse en onvolwassen profetische bediening voor de mannen van God. Maar in het Woord van God lezen we telkens weer hoe de Zalving van Simson, de Geest des Heeren, hem niet in de steek laat. We zien Simson telkens weer in groot lijden terecht komen door toedoen van de Filistijnen. Zijn omgang met de Filistijnen gaat niet zonder slag of stoot.

Simson was van de moederschoot af aan gezalfd door God, door een engelenwoord. Dit kunnen we lezen in Richteren 13 waar zijn leven begint. De Zalving van Simson is een hele bijzondere zoals we kunnen lezen, een zalving die zich niet zoveel aantrekt van de normale gang van zaken. Het was een zalving die tegen het heersende Filistijnse bewind in opstand kwam, en wel op een hele vreemde en onnavolgbare manier. Ook vandaag hebben wij die Zalving nodig. Simson was een richter, en daarom droeg hij ook een richterlijke zalving. Een richter is een strateeg en trekt zich niks aan van dogma's of wetten. Een richter werkt onder een hogere profetische zalving, en is daardoor vaak raadselachtig, want we zien ook al in de Bijbel dat de ware profeten zich vaak moesten afzonderen en moesten verwilderen van het volk en de wereld. Het gaat er bij een profeet niet om grammaticaal correct te zijn, of geschiedkundig correct. Het gaat bij de profeet niet om feitjes, maar om de Taal van God. God probeert daarbij het materiele zo vaak mogelijk te ontwijken, omdat Hij Geest is, en geestelijke autoriteit voert. De profeet is niet onfeilbaar naar de wetten van de wereld, maar behoort dat wel te zijn naar de wetten van God, en die kunnen alleen profetisch begrepen worden. Iemand die in de wereld leeft en zich niet wil afzonderen zal God niet kunnen begrijpen.

Simson kwam in aanraking met het lijden van God. Niet alles ging zoals hij het wilde, maar in de verdrukking begon het werk van God te groeien. Aan het einde zien we dat nadat bij hem zijn haar was afgeknipt en in gevangenschap en slavernij terecht kwam (draaien van de molen) begon zijn haar weer heel langzaam aan te groeien, en daarmee de kracht van God. God werkt op een natuurlijke manier, en niet altijd plotsklaps. Uiteindelijk kwam Simson tussen de zuilen terecht van de Filistijnse tempel, en door zijn nieuwe kracht brak hij de pilaren waardoor de gehele tempel van Dagon instortte. Alleen op het dak al zaten drieduizend mannen en vrouwen, en alle stadsvorsten van de Filistijnen waren binnen in het gebouw. Zo doodde Simson door zijn dood meer dan door zijn leven. En zijn twintig jaren richterschap werden zo voor Israel het begin van een grote verlossing uit de macht van de Filistijnen. Het ging allemaal niet in één keer. In Amos 8 lezen we hoe ook het einde van het valse en lauwe volk rijp moet worden. Simson rekende stapsgewijs met de Filistijnen af, en was hierin heel strategisch. God fokt de duivel voor de slacht. Simson liet zien dat het leven met God niet alleen maar jagen en oorlogsvoeren is. De Simsonische Zalving is als een fokker, een landbouwer. Wijsheid is beter dan oorlogstuig, en het Woord van God heeft het over de wapenen omsmelten tot ploegmessen. Ook in het boek Openbaring komen we dat tegen. Denk aan de sikkel en de wijnpers. Het ware oorlogsvoeren gaat dus veel dieper, en is strategische wijsheid.

Vandaag de dag handelt de gemeente veelal als de vrouw van Simson. Onder hoge druk geeft ze haar geheimen prijs. De Simsonische Zalving is krijgslustiger en raadselachtiger. Toen Simson later nog een keer verraden werd, ditmaal door Delila, werd door zijn lijden ditmaal de kracht van God op hem groter dan ooit. Het lijden is een rijpende kracht, en is een mysterieuze wapenrusting, namelijk die van de worstelaar. Simson worstelde als het ware met de Filistijnen om zo niet alleen maar de kracht van God in zijn leven te doen rijpen, maar ook het oordeel over de Filistijnen en hun goden. Simson kwam in een positie terecht waar hij de hele Filistijnse godenwereld op zijn nek droeg. Ook na zijn dood droeg hij die godenwereld nog steeds, en moest hij door zijn geestelijk lijden deze godenwereld aan het kruis nagelen. Wij weten niet hoe diep het lijden van Simson nu is. Zoals Christus nog steeds lijdt, zo zal hij ook nog steeds lijden, en dat allemaal onder de afgoderij van de wereld en de kerk vandaag de dag. Als we vandaag de dag naar Atlas kijken, de man die de hele wereld op zijn nek kreeg, dan kunnen we een beetje beseffen hoe Simson lijdt. Ook zeggen we dat weleens van mensen die zich zoveel zorgen maken om allerlei dingen : Hij draagt de wereld op zijn nek. Zulke mensen dragen geestelijk grote verantwoordelijkheid en grote zorg, als een uiting van de Simsonische Zalving. Het zijn de worstelaars van God.

Wen er maar vast aan dat in Gods Koninkrijk grote kracht verbonden is met groot lijden, met grote verantwoordelijkheid en grote zorg. Daarom is het van belang om ons allemaal uit te strekken naar de Simsonische Zalving. Wij dienen allemaal pilaren te zijn in Gods Tempel, en dat gaat allereerst door duisternis heen. We moeten eerst goed wortelschieten. (Openbaring 3 :12). Zoals broeder Noordzij zegt : "Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil in de tempel Mijns Gods" (Opb. 3:12). Waarvoor heeft men zuilen nodig ? Niet voor de sier, maar om te dragen. Wie een sieraad wil zijn en bewonderd wil worden, wordt nooit een zuil. Maar wie overwint gelijk ook het Lam heeft overwonnen, zal met Hem zitten op Zijn troon (Opb. 3:21) en een steunpilaar zijn in Gods tempel. Zulke mensen zijn nodig, mensen, op wie de geest van ik-gerichtheid, lichtgeraaktheid, verwarring, dwaling en partijschap te pletter loopt. In de ekklesia (=de gemeente) is veel draagkracht nodig. In "de tempel Gods" geldt: blijven staan ! "Ieder van hen zal zijn als een beschutting tegen de wind en als een toevlucht tegen de stortbui, als waterstromen in een dorre streek, als de schaduw van een machtige rots in een dorstig land" (Jes. 32:2)." (In de Leerschool van het Lam)

De Simsonische Zalving is dus een 'drager', en dit zal ons uiteindelijk tot heil leiden. Door de Simsonische Zalving worden wij uiteindelijk pilaren in Gods Tempel om de heerlijkheden van God te dragen.

Vaak vinden we het moeilijk om te zien hoelang de zonde zijn werk kan doen, hoe het voortteistert en als de kanker voortwoekert. God is als een boer, een landbouwer. God is geen killer of huurmoordenaar die je even kunt inschakelen voor een paar duizend euro om met één of andere demoon af te rekenen, of met één of ander lastig systeem. Neen. God leert ons in eerste instantie het lijden te aanvaarden, en dan volgt de worsteling als een soort verteringsproces. We moeten weer meer leren slikken in plaats van spuwen. God sluit de boze geesten en de werkingen van het vlees eerst op, en dan leert hij ons te waken, gevangenis-bewakers. God wil ons leren dat rechtvaardigheid een proces is. Daarom is het zo belangrijk voor ons om Simsonisch, richterlijk, te leven, en te luisteren naar de Simsonische Zalving, er gevoelig voor te worden.

De Simsonische Zalving maakt ons tot landbouwers van God, en leert ons van het rijpen van vruchten, van de seizoenen, en van het moment der rijpheid waarin er geoogst mag worden.

Wat is nu goed sikkelgebruik ? In Openbaring komen we in hoofdstuk 14 een engel uit de tempel tegen met een sikkel, en een andere engel die macht over het vuur had kwam uit het altaar. Dan zien we dat de vuur-engel van het altaar het commando geeft aan de engel met de sikkel om van de wijngaard van de aarde te oogsten, omdat de druiven rijp zijn geworden. We zien hier dat wij alleen door het vuur om mogen gaan met de vruchten. Het vuur wijst op het lijden en het toetsen. Ezechiel 1 laat zien dat ijs het voorportaal is van het vuur, en ijs slaat op afzondering. Deze verhouding komen wij ook tegen bij Mozes die zich van het volk afzondert om de berg Sinai op te gaan. Daar verschijnt de Heere in vuur. Eerder bij de berg Horeb toen Gods volk nog in Egypte werd onderdrukt ontmoette Mozes God in de brandende braamstruik. Het is een vuurcode die wij dienen te ontcijferen en dienen te begrijpen voordat we met deze heilige dingen om mogen gaan. Als wij voortijdig en onbehoed de ark aanraken dan zullen we net als Uzza die de wagen van de ark leidde en de ark greep sterven. Maar, zult u zeggen, de ark viel toch. Waarom werd Uzza dan zo zwaar gestrafd ? Hij wilde de ark opvangen toen de runderen uitgleden. Zelfs David was hier erg van geschrokken. Maar wij mogen niet zomaar de ark en Gods heilige dingen aanraken. Wij moeten daarvoor geroepen zijn. Niets gaat vanzelfsprekend in Gods Koninkrijk.

In de tijd dat David koning was werd de strijd tussen Israel en de Filistijnen voortgezet, en David haalde grote overwinningen, en richtte de tabernakel op op de berg Sion. Dit zou een teken worden van Gods Eeuwige Overwinning. Later werd de tempel van Salomo gebouwd, Davids Zoon, maar telkens, ook in het Nieuwe Testament werd er teruggewezen naar het belang van Davids Tabernakel, en werd er de belofte gegeven dat die tabernakel weer opgericht zou worden tot een eeuwig koningschap. Die tabernakel zal gebouwd worden op de zuilen van Simson, op de Zalving van Simson. U ziet, we komen zo op een stukje hemelse architectuur terecht. En dit is van belang, want die tabernakel zal gebouwd worden door ons. Wij, als lichaam van Christus, hebben de opdracht gekregen om die tabernakel, de hut van David, steen voor steen te bouwen. Daarom moeten we de geheimen van Gods Woord hierover kennen.

Broeder Joop van Baaren is de man die het boek Demonie en Bevrijding uitgaf via Stichting Moria. Oorspronkelijk heette dit boek Pigs in the Parlor, en het boek was samen met Demonen Eruit in Jezus' Naam een basisboek voor exorcisme hier in Nederland. Broeder van Baaren vroeg aan mij of ik dat eens wilde aanzwengelen bij de Broederschap van Pinkstergemeentes, omdat ik bij hen in de leer was als pinksterlijk student. Veel pinksterbroeders geloven meer in onderdrukking van buitenaf dan de echte 'inwoning' van demonen in gelovigen. Van Baaren stond er versteld van dat ik als pinksterlijk bijbelstudent het geloofsgoed aanhing dat een christen wel degelijk gebonden en bezeten kon zijn. Broeder van Baaren is inmiddels overleden eind jaren negentig, maar zijn woorden zijn altijd in me blijven rondhangen. Broeder van Baaren heeft veel boeken en boekjes geschreven over de verleidingen in het christendom (Hij was zelf een ex-vrijmetselaar, dus hij wist er veel van). Hij was een alarmist, en dan heb ik altijd zoiets van : die mensen leven. Alarmisten zijn vaak zorgzame en betrokken mensen, en zo heb ik broeder van Baaren ook gekend. De opvattingen van broeder van Baaren waren voor mij een oase in de woestijn van theologisch pinksteren, maar gelukkig was ik de enige niet op school die zo dacht. Ik had een goed contact met enkele mede-studenten op dit punt. Verder stonden we onder leiding van oud-direkteur broeder David Richards. Hij is ook inmiddels overleden, maar hij was vol van de Geest, en gaf ook meer om de Geest dan om theologie, maar goed, hij had op school niet meer zoveel in te brengen omdat hij geen directeur meer was. Broeder Richards was een charismaticus in hart en nieren. Ook zijn roep blijft tot op de dag van vandaag in mij doorklinken. Ik weet dat hij veel veranderingen wilde zien in pinksteren. Was hij een alarmist ? Ten eerste was hij al op leeftijd toen ik hem leerde kennen. Het was een lieve, vriendelijke, zachtmoedige en ook wel zorgzame man. Geen theologische wolf in ieder geval, maar iemand die het met je meende, en met de Geest van God. Toen hij overleed was ik van de kaart, en ik kan nu nog steeds van de kaart worden. Hij heeft veel goeds voor Nederland gedaan, en ik vergelijk hem met Wimber.

Na het verschijnen van Operatie Eindtijd kreeg ik een telefoontje van Martie Haaijer, gebedsgenezeres, die meerdere exemplaren aanvroeg voor de verspreiding ervan. We hebben een paar keer telefonisch contact gehad, en we zijn een keer bij haar thuis geweest. Ze profeteerde toen dat ik als Mozes of Jozua zou zijn die zijn handen in de lucht moest houden voor overwinning over de vijand, en dat twee mannen mij zouden helpen die armen in de lucht te houden. Ik heb altijd over de betekenis van die profetie nagedacht. Ik heb soms ook wel contact gehad met Arend Schenk, ook gebedsgenezer, maar dat was dan meer over vage dingen. Wel citeerde hij soms in zijn preken van onze geschriften. Arend Schenk is inmiddels bij de Heer. Deze twee mensen zijn voorbeelden van hen die van ons en anderen zijn losgescheurd door Toronto min of meer. Ook door de pinkstergemeente ging die scheuring. Daarom spreken wij altijd over het tijdperk voor en na Toronto. Omdat wij tegen Toronto optraden stonden een aantal vroegere contacten niet meer achter ons, en ontstonden er als het ware twee kampen. Ik heb nog wel eens vriendelijk wat geprobeerd, maar de stromen waren te sterk. Ik weet van Martie Haaijer dat ze zei : (voor Toronto losbrak) 'De leiders willen niet. Er zal een nieuwe jeugd opstaan en daar moeten we ons aan onderwerpen.'

In de derde golf veel vrienden gevonden ? De vierde golf scheurt ze van je los. We moeten als Mozes 'alleen' de berg op. Beneden zullen ze het gouden kalf aanbidden. In de Zalving van Mozes mogen we hoger en hoger op de berg komen. Maar wat nu met hen die 'in pinksteren' blijven ? Wat met hen die met pinksteren 'een naam' proberen te maken ? Zij zijn met de uittocht in de woestijn blijven steken, wellicht in de schelfzee. Woord van God : de Egyptenaren komen ! Of u reist door, of u verdrinkt samen met de Egyptenaren, want God 'moet' de zee weer sluiten. Pinksteren is het einddoel niet ! Zo zullen we nooit overleven. Zowel de profeten als de apostelen spreken over de gebondenheid in de Heilige Geest. Mooi, denken sommigen van pinksteren misschien, dan kunnen we dat toch mooi integreren ? Ja, natuurlijk, maar wist u dat Babel vroeger al zei : 'Laten we ons een stad bouwen en een naam maken.' En dat is nou juist niet de bedoeling ! We zijn op doorreis. De Egyptenaren zitten ons achteraan en we hebben de Filistijnen te verslaan. Met pinksteren alleen redden we het niet, en zullen we verstenen als we blijven staan. Kijk maar eens naar wat er met hen is gebeurd die in de eerste reformatie zijn vastgegroeid .... dominee die en die .... En toch geeft de Heere meerdere uittochten. Zo zal er ook een uittocht uit pinksteren zijn. Leiders : laat de schaapjes los, en heb een ontmoeting met God.

Arend Schenk zei vroeger al (hij was gebedsgenezer/profeet) : 'Er zullen meer profetische gemeentes moeten komen, want het oordeel van God is al bezig gemeentes te slaan.' Gelukkig hebben we daar tekenen van gezien, maar er zullen ook apostolische gemeentes moeten komen, en verder. Alle bedieningen moeten hersteld worden. Maar pinksteren is een sta in de weg geworden. Pinksteren heeft een stad in de woestijn gebouwd en gezegd : daar blijft het bij. En toen kwamen de stropdas-mijnheren waar iedereen zich maar aan moest onderwerpen. Niet alle voorgangers zijn zo, gelukkig, want ik ken ook zat lieve, nederige voorgangers, maar het gevaar van dichtgroei staat op de loer. Met pinksteren alleen redden we het niet, en als exorcist zie ik wat er voor geesten op die gemeentes komen en die groepen die niet verder groeien, hoe lief en aardig die mensen ook mogen zijn. Sommige pinkstergemeentes hebben de golven al gevoeld en hebben hun stad in zee gebouwd, maar de Heere wil verder. Wat is er met pasen gebeurd ? Is dat niet het werk van de Geest ? Misschien vinden sommigen van pinksteren dat 'terug naar af', maar hebben wij ooit de ervaring van pasen ten diepste ervaren ? Hebben we het raadsel van pasen al ontsluierd ? Ik zal u vertellen : neen. De Davidische Zalving en de Simsonische Zalving, samen met de Zalving van Mozes spreken over een dieper pasen, en dat pasen viel Christus ten deel toen Hij Zich vestigde in de hemelse gewesten. Hij stond Zijn Geest af aan de gemeente om een dieper geestelijk lijden in te gaan, wat uiteindelijk zal resulteren in Zijn Tweede Komst, de Tweede Opstanding.

Handelingen 15:16-18 - 'Daarna zal Ik wederkeren en de vervallen hut van David weder opbouwen, en wat daarvan is ingestort, zal Ik weder opbouwen, en Ik zal haar weder oprichten, opdat het overige deel der mensen de Heere zoeke.'

In het Woord van God wordt de Farao beschreven als een jonge leeuw (Ezech.32). In Richteren 14 zien we hoe Simson door de geest des Heeren wordt aangegrepen om een jonge leeuw die hem brullend tegemoet kwam als een bokje te verscheuren. Dit raadsel bracht hij uiteindelijk bij de Filistijnen. Wij hebben deze Simsonische Zalving nodig om aan Egypte te ontkomen, en die Zalving spreekt van een dieper geestelijk lijden dat uiteindelijk zal resulteren in de herbouw van Davids Tabernakel. De personages van het Oude Testament zijn de beelden van Christus die op diepere geheimenissen wijzen. Alleen door het lijden, door het Bloed van Christus, zullen we deze mystiek kunnen openen. Het Oude Testament bezit sleutels waar pinksteren alleen maar naar kan grijpen om te missen. Pinksteren heeft Pasen nodig. De apostel Paulus sprak verder over de geheimenissen van het lijden van Christus, en daarna moesten we die geheimenissen met een lampje zoeken. Laten we blij en dankbaar zijn met de werken van M. Basilea-Schlink die haar leven heeft gewijd aan het vertellen van de diepere paasboodschap, van het lijden van Christus. Zij heeft vele goede boekjes en boeken hierover geschreven waar we vele goede fundamenten aan hebben ontleend. Waar pinksteren de paas-boodschap loslaat wordt ze of conservatief of komt in strikken terecht zoals Toronto en Prosperity. Ook zien we dan dat pinksteren een 'business' wordt, en daar had God het nooit voor bedoeld. Wij mochten van pasen tot pinksteren komen, maar pinksteren moet ons leiden tot een dieper pasen, tot de sleutels van het Oude Testament waar nog zoveel geheimenissen en mysterieen verborgen zijn.

Ook David had ervaring met door de Geest aan leeuwen te ontkomen, en denk eens aan Daniel. In het boek Daniel over de Babylonische ballingschap lezen we over Daniel die macht heeft over de leeuwen, en drie andere Godsmannen die macht hebben over het vuur. Zij weten wat het is om door de mystieke en geheimzinnige zalvingen van God beschermd te worden. Die zalvingen vormen ook de basis voor het exorcisme. In Christus' Naam en door Zijn bloed als nageslacht van vele Oudtestamentische Godsmannen en Godsvrouwen hebben wij macht over het vuur van demonen en over leeuwen. Om dit gezag dieper te grondvesten doen exorcisten er goed aan de Zalvingen van het Oude Testament te bestuderen en toe te passen. Ook in je persoonlijk geloof is dit van belang. Door het Bloed van Christus hebben wij deel aan die Zalvingen.

Er is een enorme wereldsgezindheid in pinksteren, een enorme geest van 'naammakerij'. Het is de geest van Babel die in haar leeft, van Babylon, en een groot deel van Gods volk leeft bij haar in ballingschap. De Heere zegt : 'Gaat uit van haar. Hebt geen deel aan haar zonden.' Zoals God plagen zond tot Egypte om Zijn volk los te laten, zo zendt God ook plagen tot Babylon. De Heere is de territorium-drang van deze geest zat, en de Heere zegt dat het een sectarische geest is. Alleen de verborgen zalvingen van het paasfeest zullen deze geest kunnen verslaan. 'Noem uzelf geen pinksteren, maar pasen, om tot een diepere opstanding te komen.'

Natuurlijk zal zo'n geest niet veel aandacht aan exorcisme besteden, want hij mocht zichzelf eens in de vingers snijden.

Tongen en profetie zijn de tekenen van het vervuld zijn met de Geest van God. Tongen zijn dan eigenlijk hemelse profetische talen die dan ook weer uitgelegd kunnen worden door de gave van vertolking. Vooral in de apostolische bediening zijn de gaven van vertolking erg belangrijk. In Zacharia lezen we hoe gevaarlijk het is profeetje te spelen (hoofdstuk 13). We moeten opgroeien in apostolische bediening. Profetie blijft erg belangrijk, maar de profeet dient zich te onderwerpen aan het apostolische. Ook de profeet dient ervoor op te passen geen naam te maken, maar dient zich terug te trekken. De profeet die zich hoger dan zijn voegen opstelt ontvangt daarmee de geest van Assur en wordt een onderdrukker van anderen. Maar ook al dat apostolische gedoe van vandaag is vaak haantjeswerk. Wij moeten doorgroeien van bediening naar bediening en niet te lang steken. Van de één naar de andere bediening kan jaren duren, maar laat het geen heel leven duren. Maak ook met het apostolische geen naam en eeuwige stad, want ook hierin zijn we op doorreis. Misschien dat sommigen zich afvragen : Maar apostelschap is toch het vijfde en laatste van de vijf-voudige bediening ? De Bijbel spreekt over veel meer bedieningen. De sleutels hiertoe zijn juist in het Oude Testament te vinden. We hebben nog de bediening van richters naar boven te halen, en de bediening der (aarts)vaders. In de eerste eeuwen noemden zij zich kerkvaders. De verhouding richter en kerkvader is de verhouding territoriale oorlogsvoering en geestelijk reizen. Zoals in het boek 'De Weg van de Vlinder' wordt beschreven houden enkele bedieningen zich nog schuil voor de eindtijd.

Elke bediening kan een gevangenis worden, daarom is het voor ons van belang om de Zalvingen te kennen. Die Zalvingen liggen diep verborgen in Gods Woord en kunnen alleen in een liefdesrelatie met Hem vrijkomen. Deze liefdesrelatie heeft niets te maken met dogma's, naammakerijen, stropdasserijen, en andere zaken die het hart alleen maar verstenen. Zij die God waarlijk liefhebben zonderen zich af, trekken zich terug op de berg, en de Heere zal hen onderwijzen. Al dat kerkenbouwen is niets anders dan de behoefte aan aandacht. God roept ons naar het binnenste van ons hart. De verschillende Zalvingen die daar opgeborgen liggen zijn de sleutels tot de tabernakel van David. Die sleutels zijn de mysterieuze messiaanse personages uit het Oude Testament, de mystieke spiegelbeelden van Christus vol van allegorie. Voor ons zijn het paden om Christus nog beter te leren kennen.

Naarmate wij de Zalvingen van Gods Woord leren kennen, van de aloude personages, zal de Paas-gemeente van de eindtijd meer en meer gestalte krijgen. De Paas-gemeente zal een diepere ontmoeting met het Bloed van Christus krijgen, en zal zich vestigen in het huis van David op de berg Sion. Dit zal allemaal gebeuren in het hart, waar de ware kerk is. Door pasen worden wij aan elkaar verbonden, door het lijden van Christus. Zo worden wij gevoelig voor elkaar en voor Gods Geest, want het kruis breekt door alle muren heen. Dit is de zg. oecumene van het hart. Zo komen wij tot het fundament, tot de voeten van Christus die de vijanden van het Evangelie tot voetbank hebben gemaakt. Deze voeten werden door één van zijn vrouwelijke volgelingen gezalfd met mirre en tranen. Laten we beseffen dat de voeten van Christus die de vijand zullen verbrijzelen doorboorde voeten zijn, dragende de littekenen van Zijn lijdensweg. De vrouwelijke volgeling aanbad de voeten van Christus, kuste hen, en zo behoren ook wij te doen. Het duurste en kostbaarste wat wij hebben dienen wij te offeren voor de voeten van Christus, en aan Zijn voeten dienen wij te zitten. De voeten van Christus duiden op het altaar. Dit is de plaats waar het vuur vandaan komt waardoor wij macht hebben over de geestelijke vijand. Wij mogen de voeten van Christus aanroepen in de strijd. Alleen door de voeten van Christus hebben wij de macht om in Zijn Voetstappen te wandelen. Voor deze voeten dienen wij alles op te offeren, anders zullen zij niet komen, en niet door ons wandelen. De Zalving van Abraham dreef hem er toe zijn zoon Isaac op te offeren op de berg Moriah. De Zalving van Jakob dreef Jakob tot de ladder des hemels, het pad naar de hemel, en zo kunnen wij deze ladder alleen bestijgen door de Voeten van Christus. Bij de Tweede Komst van Christus zullen Zijn voeten staan op de olijfberg, maar ook de berg Sion zal van betekenis zijn als de toevlucht voor Gods Volk, waar het Huis van David zal zijn. In Zacharia 14 zien we dat de olijfberg zal splitsen tot een dal, waarin Gods Volk een toevlucht heeft. Dan zal er een plaag uitgaan tot de vijanden van Gods volk : God zal hun vlees doen wegteren, hun ogen zullen in hun kassen wegteren, en ook hun tong. Ook zullen de vijanden van Gods Volk, van Jeruzalem, elkaar aanvliegen.

Wie waren de vrouwelijke volgelingen van Jezus die dit soort dingen deden ? Voetzalvingen, en hoofdzalvingen. In het Woord van God wordt er gesproken over een Johanna, een Susanna, een Salome, een Martha, en een Maria. Zo waren er verschillende vrouwen die de naam Maria droegen, waaronder Maria van Magdalena. Ook lezen wij dat Jezus' hoofd werd gezalfd. De vrouw is het beeld van Gods heerlijkheid, en doordat zij Christus' hoofd zalfde, zalfde zij als het ware Zijn denken. Een vrouw heeft de macht het denken van een man te zalven, maar een vrouw kan het denken van de man ook totaal de vernieling inhelpen. De vrouw kan de man tot de dingen van Christus inwijden, maar de vrouw kan ook de man inwijden in de dingen van satan. Van belang is het om Christus' gezalfde denken te ontvangen, om zo beschermd te worden tegen de afvallige vrouw en haar krachten. In het boek spreuken lezen we hierover wijze woorden. De vrouwen die Christus mochten zalven waren hiertoe zelf gezalfd. Zo is het van belang ons denken in Christus te laten omhullen door de Zalvingen van deze heilige vrouwen. In het Woord lezen wij dat Christus meerdere Zalvingen heeft gehad, en zo moeten wij ons ook uitstrekken naar meerdere zalvingen. De heilige vrouwen die Christus volgden brachten Hem terug tot de Zalvingen van Zijn voorgeslacht.

Wat zou de kerk hebben gedaan met de Zalvingen van het Oude Testament ? Reken maar dat die goed opgeborgen zijn in de dieptes onder de kerk. Ik kreeg van de Heere een visioen over de meest prachtige vuurspuwende vlinders die in een kelder opgesloten zaten. De Heere sprak dat dit een beeld was van de Zalvingen die de gemeente links liet liggen. De prachtige vlinders waren in ieder geval woedend en bereidden zich voor op een oorlog. Zo zal iemand die de Geest blijft wederstaan op het laatst in God een vijand hebben. De Heere strijdt tegen hen die Zijn Geest blijven bedroeven. Zo zag ik een machtig leger opstaan.

De Heere is bezig de profetische bediening en de apostolische bediening te herstellen als een grote uittocht uit het traditionele en het dogmatische wat van God een stenen beeld had gemaakt. Maar een groep evangelisten en herders spanden tegen de Heere samen om het volk terug te brengen tot de evangelisch-pinksterlijke fundamenten, en dit keer ging het gepaard met veel krachtvertoon : de Toronto-Blessing. Wij hadden inmiddels het herstel van de doop in de Geest gezien aan het begin van 1900, en in het midden van de eeuw zagen wij een herstel van de krachtgaven. Nu moest de gemeente terug tot de vocale gaven van apostel en profeet, wat we zagen komen aan het eind van de eeuw. Maar ook kwam daar de Toronto-blessing opzetten om bombastisch de profetische en apostolische stem te doven, ook al ging dit onder de noemer 'charismatisch'. Exorcisten wisten dat dit krachtvertoon er was om de Stem van de Geest te doven. Het was een verkrachting van de Geest. Vele lieve mensen en lieve vrienden van ons werden meegesleurd door deze golf en veranderden in weerwolven. Met mensen waar je eerst nog goede gesprekken mee kon hebben, en zelfs heel diepgaand, viel nu niet meer te praten. Het kwam tot een charismatische oorlog. Nog steeds zijn hiervan de gevolgen te zien. Gods profetische en apostolische volk is verdeeld.

Toronto is gevestigd door een stel herders en evangelisten en niet door de profetische en apostolische bediening. Daar werd de nadruk niet op gelegd, en dat was ook duidelijk zichtbaar. Toronto was een slayer die kwam om de radicalen te vloeren. Kostbare dienstknechten van God werden door Toronto geslagen, geknecht en uitgeschakeld. Het volk ging weer terug naar de evangelische vleespotten, onder het mom van charisma. Het was voor de gemeente een stap terug, en op alle fronten moest het profetische en apostolische inleveren aan die vreemde kracht. We gingen weer terug naar de jaren veertig. Ook John Wimber werd in eerste instantie geslagen en geknecht, maar later wist hij zich eraan te ontworstelen, en ging voort met het prediken over profetie en heiliging in plaats van weg te zwijmelen in zoete feestjes. John Wimber begon te beseffen dat het oorlog was, en toen nam de Heere hem weg. Sommigen dachten dat dit Gods straf was omdat hij zich van Toronto had losgeworsteld. Ik denk eerder dat de Heere John Wimber voor veel dingen wilde besparen, en veel betere dingen voor hem had in de hemelse gewesten. De opdracht van John Wimber op aarde was voorbij. Hij had de Profetische Kerk gevestigd, en vertrok weer. Als Simson hechtte hij zich aan de onderdrukker, om later de onderdrukker te breken. Ik geloof dat John Wimber door zijn dood meer geestelijke vijanden heeft verslagen dan door zijn leven, net als Simson. Ik geloof dat door zijn dood de hoeksteen van de Profetische Kerk werd gelegd, en in de diepte werd bevestigd. Nu schijnt zijn profetische roep en leer meer dan ooit tevoren, en is hij een kerkvader van het profetische geworden, de Grootvader van de Profetische Eindtijd-Kerk. Nog steeds gaat die roep uit om mensen krachtig terug te roepen van Toronto om naar de Profetische Fundamenten te gaan. Ook sprak John Wimber over heiliging en scholing, en daarmee duidde hij op het komende apostolische. Laten we de erfenis die hij ons heeft nagelaten bewaren. De Zalving van John Wimber roept. Wie zal antwoorden ?

Het Woord van God zegt dat op de berg Sion, de berg van het huis van David, verlossing is. De tabernakel van David zal herbouwd worden, en in haar zullen alle zalvingen ondergebracht worden. Die tabernakel zal geen zoete broodjes bakken, want de Zalving van David was profetisch, priesterlijk, koninklijk en bovenal krijgslustig. Het Woord van God laat zien dat David als koning van Zijn volk aangesteld zal worden (Ezech. 37). David was een oorlogsvorst en zijn koningschap zal voor eeuwig zijn. Hieruitvoort zal dan het vredesverbond komen zoals er staat geschreven, en dat is ook wel logisch ook. Ware vrede komt alleen door geestelijke oorlogsvoering. Vrede komt tot stand door de goede strijd. Zonder deze heilige oorlog zal onderdrukking en slavernij heer en meester zijn. Gods Heilige oorlogen dienen in onze harten te ontspringen. Daartoe is de Zalving van David tot ons gezonden, en God zal deze Zalving op Zijn Lichaam, Zijn gemeente brengen door Heilige Vrouwen. Het Lichaam van Christus dient Zich open te stellen voor de woorden van deze lieflijke vrouwen, en deze vrouwen niet te onderdrukken. Deze Heilige vrouwen zullen komen in de Zalving van Susanna en Maria Magdalena om de gemeente lijdensgezind te maken en militant. Op de berg Sion is er verlossing van de banden van het lauwe Toronto. We lezen dat de olijfberg, de berg van Jeruzalem, de berg van de Hemelvaart van Christus, zal splitsen en dat in het dal een schuilplaats zal zijn voor het volk. Dit zal zijn het voortkomen van de berg Sion en het huis van David. De berg zal verschuiven, en dit is ook wat de Heere de ware gelovigen heeft beloofd. Waarom moest de olijfberg splitsen ? Omdat de Heere na de hemelvaart en na pinksteren een dieper pasen wilde laten zien, het pasen in de geest, wat Christus in de Hemelse Gewesten op Zich nam. De vrouwen zalfden hem om Hem toe te rusten voor het lijden dat Hij zou ondergaan en de geestelijke oorlog die Hij zou voeren om gevangenen vrij te zetten. Die Zalvingen waren zijn wapenrusting. Die Zalvingen gaven Hem de kracht en de moed om het lijden te aanvaarden :

Jesaja 50 :6 - 'Mijn rug heb ik gegeven aan wie mij sloegen, en mijn wangen aan wie mij de baard uittrokken ; mijn gelaat heb ik niet verborgen voor smadelijk speeksel.'

Wij proberen het bloed van Christus vaak te kort te houden, zodat het krachteloos wordt. Daarom is het boek 'Operatie Eindtijd' geschreven. Laten we beseffen dat als wij het over het bloed van Christus hebben dit ook het bloed van David is, en zoveel andere Godsmannen en Godsvrouwen in het voorgeslacht van Christus waarop Hij geent is. Wij hebben van het bloed van Christus een vaag smeerseltje gemaakt, en hebben de rijkdommen van dit bloed waardoor wij losgekocht moeten worden vergeten.

Jesaja 51 :11 - 'De vrijgekochten des Heeren zullen wederkeren en met gejubel in Sion komen ; eeuwige vreugde zal op hun hoofd wezen, blijdschap en vreugde zullen zij verwerven, kommer en gezucht zullen wegvluchten.'

Jesaja 52 :1-3 - 'Waak op, waak op, bekleed u met sterkte, Sion ; bekleed u met uw pronkgewaden, Jeruzalem, heilige stad. Want geen onbesnedene of onreine zal meer in u komen. Schud het stof van u af, welaan, zet u neder, Jeruzalem ; maak de banden van uw hals los, gevangene, dochter Sions. Want zo zegt de Heere : Om niet zijt gij verkocht, zonder geld zult gij worden gelost.'

We lezen in Gods Heilige Woord dat de Heere tot Sion zal wederkeren. Sion en Jeruzalem zullen samensmelten. Sion is de stad van David, de berg van de tabernakel, en in Gods Woord lezen we dat dit een eeuwig verbond is : de betrouwbare genadebewijzen van David (Jesaja 55 :3).

Jesaja 55 :4 - 'Zie, ik heb hem tot een getuige voor de natien gesteld, tot een vorst en een gebieder der natien. Zie, een volk dat gij niet kendet zult gij roepen, en een volk dat u niet kende, zal tot u snellen ter wille van de Heere, uw God, en van de Heilige israels, omdat Hij u verheerlijkt heeft.'

Jesaja 60 :16 - 'En gij zult de melk der volken zuigen, ja koninklijke borsten zuigen, en gij zult weten, dat Ik, de Heere, uw Redder benen uw Verlosser, de Machtige Jakobs.'

Er schijnen prachtige beloften te liggen voor Gods gemeente die op Sion richten. Hier gaat onze reis naartoe. Sion is het Nieuwe Jeruzalem. De aarde zal de voetbank van God worden, en de hemel zijn troon. Vandaag de dag bevinden wij ons in een vreemde en complexe ballingschap, en onze gedachtes gaan uit naar Sion. De Heere zal ons een hulp zenden. Wij mogen door geloof de stad in bezit gaan nemen, en wij mogen door geloof de stad gaan bouwen.

Lieve mensen, daar waar wij geestelijke oorlogsvoering aan onze laars lappen, daar waar wij weigeren in de wijngaard te werken, daar zal de afgewezen oorlogsvoering verder en verder uit de geest worden verbannen, totdat het zich op een afschuwelijke en verdraaide manier in het vlees en bloed zal uiten. Daar de pinksterbeweging de Davidische Oorlogszalving grotendeels heeft afgewezen, al vanaf het prille begin, is er veel kwaad in de wereld gekomen, en heeft de oorlog zich in het natuurlijke geuit. Duitsland werd de wijngaard, en Duitsland bracht Sion een grote slag toe. Wij willen allemaal dat oorlog ophoudt. Dan moeten we eens gaan beginnen met geestelijke oorlogsvoering, anders zal de oorlog nooit stoppen. Sion wordt gebouwd door geestelijke oorlogsvoering, en zo zal de Wijngaard van de Heere weer hersteld worden. Duitsland roofde het harnas dat pinksteren liet liggen en misbruikte het vreselijk. Het werd een strijd in het vlees. Als u het niet over geestelijke strijd heeft, reken dan maar dat die strijd zich in het vlees gaat voortzetten. Wij zijn geroepen om die strijd in de geest te houden, anders gebeuren er ongelukken. Broeder van Baaren legde de vinger bij pinksteren op de zere plaats toen hij zei dat het bevrijdings-pastoraat maar eens goed aangezwengeld moest worden daar. Maar ja, over demonen en zonden praten, dat zijn toch al gauw negatieve dingen, dingen die men maar het liefst zo snel mogelijk wil afdekken. De Heere moest bij mij met kromme stokken recht slaan, en ik ging bij Morris Cerullo in de leer. Dat was tenminste nog wat. De beste man leerde over profetie, geestelijke oorlogsvoering, maar raakte steeds meer verzeild in prosperity-methodes, dus op een bepaald moment haakte ik af. En dat was precies op het goede tijdstip. Ik had van hem geleerd wat ik moest leren, namelijk op het gebied van geestelijke oorlogsvoering, en daar hield het mee op. Deze mensen hebben heel veel goede dingen te vertellen, maar kom niet te dicht bij hen in de buurt, en blijf er niet te lang bij staan, want ze zijn bezeten door de Mammon. Het zijn hen die aan de poorten staan en het volk veel leren, maar zelf niet binnenkomen. Hetzelfde geldt voor Benny Hinn, ook een man die prachtige dingen te vertellen heeft, maar helemaal is opgegaan in zijn bediening. Ook Benny Hinn was een poort voor mij in het charismatische. Het steeg voor mij toch boven het pinksterlijke uit, boven het conservatieve, dogmatische gedoe. Benny Hinn is het andere uiterste, maar op een oude fiets moeten we het leren. Zo gebruikt de Heer ook Toronto voor een snelle inwijding in het charismatische, maar blijf daar vooral niet steken. Laat je niet meeslepen, maar leer gewoon van het charismatische opzich, want dat is wel een waarheid die staat.

Wij moeten de Wijngaard des Heeren weer in bezit nemen, doorgroeien naar het richterschap, de geestelijke oorlogsvoering op territoriaal gebied. Op het moment is die wijngaard in handen van de vijand. Wij moeten ons door de woorden van heilige vrouwen laten zalven en de oorlog in de geest aangaan. Eén van die heilige vrouwen van deze tijd is M. Basilea-Schlink. Zij is de Kerkmoeder van de Lijdens-kerk, één van de belangrijkste en fundamenteelste profetische stemmen van deze tijd. Ze is inmiddels overleden aan het begin van deze nieuwe eeuw, maar haar geschriften blijven staan als een paal boven water, als een rots in de branding. Het mooie ervan is dat haar organisatie juist in Duitsland is, als een teken dat God Zijn Wijngaard terug-eist.

Het pad van de geestelijk strijder is eenzaam. Vaak verliest hij veel vrienden, en dikwijls gaan ook familie-banden er aan of zelfs zijn huwelijk. Dit is een in-trieste zaak, maar het Woord van God geeft voor zulken troost en een grote belofte :

Jesaja 54 :1-3 - 'Jubel gij onvruchtbare, die niet hebt gebaard ; breek uit in gejubel en juich gij die geen weeen hebt gekend, want de kinderen der eenzame zijn talrijker dan de kinderen der gehuwde, zegt de Heere.'

Lees dat stuk ook eens verder voor die heerlijke beloftes.

Het kost ons heel wat om uit Egypte en Babel los te komen. De geestelijke oorlogsvoering en de lijdensweg is zwaar. Door de Zalving van Jozef krijgen wij als geestelijk strijders autoriteit over de geesten van Egypte, en door de Zalving van Daniel krijgen wij die autoriteit over de krachten van Babylon. Jozef en Daniel kregen hun positie beiden door hun lijden. Het is een worsteling tegen de machten van de hel, maar deze Zalvingen komen ons tegemoet. Er staan in Gods Woord prachtige profetieen over het onderwerpen van de volkeren, en de verandering van de gehele aarde. Het Woord van God leert ons niet alleen uit Babylon en Egypte te vluchten, maar ook hen in bezit te nemen. Het Woord van God leert ons slangen op te nemen en op schorpioenen te staan. Het is niet alleen lijden, vluchten en strijden, maar ook overwinnen en domineren. Dit mogen wij doen vanuit Sion, vanuit het Huis van David, waarin de Zalvingen zijn als onze wapenen.

Voordat ik ook maar één woord verder schrijf wil ik zeggen dat ik maar een eenvoudige theoloog ben die niets pretendeert. Ik laat gewoon de Zalving in mij zijn werk doen, en dat is alles voor mij. Ik wil graag met u de sleutels van die Zalving bespreken, de sleutels van Sion. Door de hoerigheid van pinksteren greep ze in haar onmacht als Uzza naar de ark des Heeren. Om te helpen, zou u zeggen, maar wij mogen alleen helpen door Gods Geest en niet door overmoed. 'Ja, maar de ark viel, want de runderen gleden uit,' zou u misschien zeggen. De geest van Uzza is een geest van overmoed die meer kapot maakt dan dat ze helpt. Er was nog een andere wagenleider, Achio, die de ware wagenleider voorstelde. Ik zie pinksteren verstenen, en ik zie haar veranderen in een zoutpilaar omdat ze teveel terugkijkt : 'Kijk eens wat een stad we ons hebben gebouwd.' Ja, een stad der farizeeers, en het zal onder een erger oordeel gaan komen dan Sodom en Gomorrah. Ik roep daarom : Gaat uit van pinksteren ! Hebt geen deel aan haar zonden en haar plagen ! Gaat uit van Babylon !

Ja, maar ik ben een gevestigd predikant en dat kan ik niet maken tegenover mijn gemeenteleden. Zondert u af ! Toen ik zelf na mijn theologische opleiding en een korte tijd prediker in een Baptisten-gemeente was geweest kreeg ik de opdracht van de Heere om zelf een gemeente op te zetten. Alhoewel ik een pinkster-achtergrond had mocht ik me van de Heere niet aansluiten bij de Broederschap van Pinkstergemeentes of een andere Pinkster-orde. Ik mocht 'geen' pinkstergemeente starten. Wij begonnen met een profetische hulpdienst met de nadruk op exorcistisch pastoraat, en dit was in de 'profetische' sector, en niet in de gevestigde pinkster-orde, want die waren gruwelijk dichtbij Babylonische vermenging gekomen. Ik wilde mij niet 'vestigen', omdat de Heere dat niet wilde. Zodra ik merkte dat er iets in mijn leven 'gevestigd' werd trok ik me terug en veranderde desnoods alles. We gingen over in het apostolische, en zijn nu na het hele territoriale gebeuren hermitatisch geschoold, en op dat fundament werken we verder. Ik wil niet bij een farizeeistische orde behoren. Ik wil bij een pelgrims-orde behoren. Ik ben op reis naar Sion. Wat gebeurt er als we in de woestijn blijven kleven, of in het pad van de Schelfzee ? Lees het Woord van God erop na.

Ja, maar dat hoort u, dat horen wij niet. Nogal wiedes hoort u dat niet omdat God de oren van Egypte sluit en hun harten verhard. U moet 'uit' Egypte trekken.

Het is moeilijk voor een geharnast soldaat om los te komen uit zijn gevestigde orde, omdat we het dan nogal over wat krachten hebben. Laten we bidden dat pinksterleiders en hun gezandten tot Pasen kunnen komen, tot een dieper Pasen, en dat we zo verder kunnen. Ik weet het, het zal voor een pinksterleider net zo moeilijk zijn uit de pinksterbeweging te gaan als een vrijmetselaar uit de vrijmetselarij. U bent behekst, geritualiseerd, en mind-controlled.

Wilt u niet ? Laat dan wel anderen vrij, anders bent u niets anders dan Farao, en dan moet God door tien plagen het volk uitleiden. Maar de vraag is : Wie gaat er mee naar Sion ? Velen zijn al ingevroren robotjes van pinksteren, en ik ben ter nauwernood aan het systeem ontkomen. Het kost je alles om los te komen. Hoeveel het uiteindelijk zullen wezen weet alleen God.

Ja, maar wij hebben die en die profeet en die en die profetische broeder en die zeggen dat het niet hoeft. U moet 'zelf' de stem van God leren verstaan en naarstig zoeken. U moet u afzonderen. U bent alleen veilig in Sion, en niet in één of andere gevestigde pinkstergemeente.

Ja, maar ik ben al oud en ingebakken, en ik kan toch gewoon als een goed startportaal dienen. Trouwens, wat kan ik anders doen ? Verneder u voor de Heere en vraag om licht. Als u rein en eerlijk van hart bent dan zal God u leiden en nooit teveel van u vragen. De Heere zal u oordelen naar het licht u heeft ontvangen en zal rekening houden met persoonlijke omstandigheden, natuurlijk. Verder : U moet bij de Heere zijn en niet bij mij. Ik ben slechts een boodschapper, en ik kan duizendeneen bezwaren hebben tegen een boodschap maar als de Heere zegt : breng de boodschap, dan heb ik niks maar dan ook niks te ja-maaren. Ik mag erover met Hem worstelen, maar uiteindelijk wint hij het dan toch, kom ik onder duizenden hemelse volts te staan en kan ik als Jeremia het vuur met geen mogelijkheid tegenhouden, en dan gaat de boodschap zoals Hij wil (Jeremia 20).

Als profeet heb je bij de Heere niets in te brengen. Dat zou ook niet best wezen als wij God zouden moeten en kunnen bijsturen.Wel mogen we en moeten wij als profeten met God worstelen en ons ten bloedens toe verzetten tegen elke uiting, om zo niet door valse goden te worden meegesleurd. Dat is in het begin erg vermoeiend, totdat de Heere de nodige Pniel-slagen toebrengt, en dan zijn we voor de rest van ons leven gevoelig voor Hem.

Ik verdoe mijn tijd daarom niet meer met niet-profeten en niet-profetischen te discussieren want dan is het toch altijd vlees tegen geest. Of je bent profeet en je mag je mond lostrekken, of je bent het niet, en dan moet je ook je mond houden. Zo simpel ligt dat. Verdoe je tijd niet meer met door je vlees te spreken, want elk woord wat je door je vlees spreekt, hoe theologisch en wonderschoon het ook mag klinken, zal zich als een wapen tegen je keren. En dat meen ik serieus.

Blijft u pinkstergemeentetje spelen, dan zal God daarover vroeg of laat een bepaald oordeel aanmeten. Een man zal vroeg of laat zijn ouders (beeld van de kerk waar hij vandaan komt) moeten verlaten om zijn vrouw (beeld van de Heilige Geest/ De Zalving) aan te hangen. De Zalving is in dit opzicht de ware kerk, en niet een aards gevestigd instituut met vier muren, een vloer en een dak. Waar naartoe ? Op naar Sion, waar de Zalving van David ons opwacht om ons in het harnas te doen rijzen.

Eens kreeg ik een visioen van sluipwespen die in de geesten van de gelovigen kropen, en die sluipwespen legden daar eieren die later uitkwamen, en hun nakroost leefde en groeide door de gelovigen van binnenuit aan te vreten. Wilt u een nest zijn van insecten ?

Luister goed naar de volgende woorden : Ik zag een soort krabben komen op sommige gelovigen, en zij vormden een harnas om de gelovigen tegen dat soort sluipwespen te beschermen. U ziet, oorlogsvoering is nogal complex. U heeft daarom de strategische leiding van God nodig. Wij zijn omringd door demonische insecten van de hoogste orde, en die zijn meesters in camouflage en verblinding. Zonder het profetische, apostolische en strategische zullen wij het niet gaan redden. Ze hebben de gemeente van Christus de totaal-oorlog verklaard. Alleen de Zalvingen van het Strategische Woord van God zullen ons hierin kunnen helpen, en niet één of andere pinkster-theologie van 'dag' en 'doei'. Dat hebben we veel te vaak tegen God gezegd en rennen als Martha heen en weer om te 'bedienen', denkende dat we daarmee God eren. God eren we door als Maria aan de Voeten van Christus te zitten, Zijn voeten te zalven, nat te maken met onze tranen en te kussen. Dat gaat misschien een stap te ver voor de pinkstergemeente. De pinkstergemeente is duidelijk een Martha, en geen Maria. Maria is het beeld van de profetische gemeente. Met haar haren droogde ze de voeten van Christus, en kwam zo in vuur en vlam te staan, en liet haar denken zuiveren. Johanna was een andere vrouw die Jezus volgde en zij was de vrouw van Chusas, de rentmeester van Herodes. Zij had zich dus als Simson gehecht aan de vijand en droeg daardoor de Simsonische, richterlijke Zalving, die zij op Christus overdroeg. Bij de dood van Christus wilden enkele vrouwen het hele lichaam van Christus met specerijen zalven, waaronder Maria van Magdalena, Maria van Jakobus en Salome. Voor het lichaam van Christus, de gemeente, staan zij nog steeds klaar. In onze kruisdood worden wij met Christus gezalfd voor hogere dingen.

Wij hebben het profetische en richterlijke nodig om tot de mystiek van Gods Woord te komen voor meer intimiteit met de Zalvingen van God die daarin verborgen liggen. De vrouwen die Christus volgden en zalfden hadden de taak Christus tot een dieper Pasen te leiden, voor een grotere heerlijkheid. Voor Christus was Pinksteren al lang geleden begonnen toen de duif op hem neerdaalde bij Zijn doop in de Jordaan. Voor Christus kwam Pasen dus na Pinksteren als iets veel groters. Hij stond Zijn Pinksteren later af aan Zijn discipelen om tot een groter Pasen te komen in de Hemelse Gewesten. Zo behoren ook wij Christus te volgen. De vrouwelijke volgelingen van Christus beelden de verschillende Zalvingen uit, en we doen er goed aan hen profetisch te leren kennen. Deze zalvingen brachten Hem door Zijn lijden heen, wekten Hem weer op en plaatsten Hem in de Hemelse Gewesten. In het Woord van God wordt gesproken van drie vrouwen die genezen waren van boze geesten en ziekten en nu met Christus het evangelie brachten als zijn volgelingen : Maria van Magdalena, Johanna en Susanna. Maar ook in deze tijd heeft Christus vele vrouwelijke volgelingen die de Heilige Taak hebben de gemeente te zalven. Wij dienen dan wel voor ze open te staan. Een andere vrouw die machtig door de Heere werd gebruikt, en soms weleens de geestelijke moeder van John Wimber wordt genoemd, is Agnes Sanford. Zij had een bediening in innerlijke genezing.

PART II

Pinkstermens, mag ik u vragen : Volgt u Christus ? Wilt u de voetstappen van Christus bewandelen ? De voetstappen van Christus eindigden niet bij Zijn Pinksteren, toen Hij gedoopt werd in de Heilige Geest nadat Hij door Johannes de Doper in de Jordaan was gedoopt. Christus begon met Pinksteren en kwam toen tot Pasen. De Geest van Christus wil u leiden tot het Bloed van Christus.

Toen u de discipelen volgde werd u eerst gewassen door het bloed, en daarna gedoopt in de Geest, eerst pasen, dan pinksteren, maar wanneer u Christus Zelf volgt, dan volgt pasen na pinksteren, en zult u tot een dieper begrip van Pasen kunnen komen. U volgt Christus eerst tot Zijn doop en Zijn doop in de Geest, als het Messiaanse Pinksteren, en daarna volgt u Hem op de voet tot het Pasen. Zo zult u het Bloed van Christus uitgestort zien worden op u, en zo zult u deelhebben aan die grote schare die hun gewaden gewassen hebben en wit gemaakt in het Bloed van Christus zoals we in Openbaring lezen. Zij zijn voor Zijn troon en aanbidden Hem dag en nacht in Zijn tempel. Wij moeten dus komen tot het Messiaanse Pasen.

Het ontdekken van het Messiaanse Pinksteren kan voor een pinkstermens een hele bevrijding zijn. Een pinkstermens kan zo na Zijn doop in de Geest verder gezalfd worden door het Messiaanse Pasen. Dat is een groot verschil. Wij kunnen nu terwijl we al gedoopt zijn in de Geest zoals Christus werd gedoopt in de Geest tot de rijkdommen van Pasen komen in de Voetstappen van Christus. Dit is ook de boodschap die M. Basilea-Schlink verkondigt, de Grootmoeder van de Lijdensbeweging. Zo zal ons pinksterdenken dus een slag gedraaid worden. Zo gaan we ook zien dat het Christus is die door de Geest werd gedoopt, en Christus die het Pinksteren ontving. Wij kunnen zelf niet in de Geest gedoopt worden, maar Christus in ons. En hetzelfde geld voor Pasen. Wij kunnen vanuit onszelf niet lijden, groeien en opstaan. Het is Christus in ons (Galaten 2:20). Wij kunnen vanuit onszelf helemaal niets, en behoren door het Messiaanse pad ons eigen pinksteren en pasen af te leggen.

Matteus 2 :13 - 'Zie, een engel des Heeren verschijnt Jozef in de droom en zegt : Sta op, neem het kind en zijn moeder en vlucht naar Egypte, en blijf aldaar , totdat Ik het u zeg ; want Herodes zal alles in het werk stellen om het kind om te brengen.'

Matteus 2 : 15 - 'Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen.'

Hier zien we dat God een andere strategie heeft opgesteld om Zijn gemeente uit Egypte te verlossen. Hij zendt Zijn Zoon, Christus, naar Egypte waar Hij kan schuilen. Ook in Jozef als een Messiaans beeld zien we hoe Egypte in tijd van honger de redding was voor Israel. God zond Zijn Zoon naar Egypte, en haalde Hem weer terug. Zo mag ook de gemeente door Christus in Egypte een schuilplaats hebben, en door Christus Egypte weer verlaten. De Zalving van Jozef heeft hiervoor het fundament gelegd, want hierin kreeg Israel de sleutels tot Egypte. Zo komen we tot een hele mooie Messiaanse Cyclus ten opzichte van Egypte. Uit Babylon kunnen we verder vluchten door de Zalving van Abraham, die zelf ook uit Babylon kwam, uit Ur der Chaldeeen.

Ik zie mijn geschiedenis als een raadsel, als een profetisch raadsel, en kan daar uren over nadenken. Niets gebeurt voor niets. Toen ik God vroeg om mij te laten voelen wat zonde is, om mij te openbaren wat zonde was, kreeg ik direkt een lading vuur als zoutzuur in mijn hoofd, alsof de hel over me werd uitgegoten. Toen wist ik het wel. Ik heb maandenlang met vreselijke angsten rondgelopen. De Heere had mijn gebed razendsnel en meer dan genoeg beantwoord, maar het koste me bijna mijn leven. Ik zag nu de ernst in van zonde en durfde niks meer, veel te bang om te zondigen en weer die hel te voelen. Ik zat net in een overgangsfase van een Evangelische opleiding naar een Pinkster opleiding, en ik dacht dat ik een betere voorbereiding niet kon krijgen : ik stortte bijna totaal in. Ik ben toen bij een profetische broeder terechtgekomen die mij het leven heeft gered. Hij profeteerde over mij, en zag een witte geest van mijn voorgeslacht. Eerst stuurde hij die geest van mij weg, en toen stuurde hij die geest uit z'n huis. Toen ik die man in z'n ogen keek leek het net alsof ik God in de ogen keek. Maar hij zei dat God de verdrukking nog niet zou wegnemen. Mijn natuurlijke uitstraling moest er eerst af. Toen ik thuiskwam werd de Geest met bakken gelijk over me uitgestort en ik heb uren gelachen in de Geest, maar de dag erna was de verdrukking er weer. Het heeft maanden geduurd voordat ik er eindelijk overheen was. Het was een strijd op leven en dood, maar de pinkster-broeders hebben mij erdoorheen geholpen, zowel studenten als leraren, en de broeders eromheen. Met praktijk reisden we door het hele land, en al snel kwamen we in Assen waar een man een woord van de Heere kreeg en mij na de dienst eruitpikte. Hij was een profeet, en legde mij haarfijn uit hoe gevaarlijk pinksteren was. Het heeft mijn ogen echt geopend. Hij liet zien dat de pinkstergemeente een marionetten-cultus was, nauw verbonden met de zonnetempel-cultus van de inca's. De groep waartoe ik behoorde was zichtbaar bezorgd om mij. Maar het contact met die man bleef. Het sprak boekdelen tot mij. En zo kwam ik in een kring van oordeels-profeten, en leerde de Heere kennen als iemand die het helemaal niet zo op had met het instituut 'pinkster-kerk'. Een grote uittocht begon. In het profetische leerde ik zelf de stem van de Heer verstaan en niet meer te bouwen op anderen. Ik moest zelf een relatie met God krijgen en los komen van mijn slavenbanden, want ik was in die tijd gewoon een pinkster-paardje. Na mijn theologische opleiding werd ik baptisten-predikant, en dat was net tussen evangelisch en pinksteren in, als een veilige haven voor mij. Bij de baptisten vonden ze de gaven van de Geest wat ongewoon, maar wel interessant. Wonderen en tekenen begonnen te gebeuren, iets wat broeder Richards al tijdens mijn pinkster-tijd over mij had geprofeteerd, en dat terwijl ik toen heel diep in de put zat.

Ik begon me meer en meer bezig te houden met territoriale oorlogsvoering en het bestuderen van de kerkgeschiedenis en kwam tot schokkende ontdekkingen. Ook kreeg ik vele profetische dromen over de toestand van de kerken. Het ging mij er niet om om een spelbreker te zijn, maar ik wilde de mensen niet dom houden. Ik had een te grote verantwoordelijkheid. Ik predikte niet meer 'normaal', maar schokkend. Ik predikte over een tweede exodus, en ditmaal uit de gevestigde kerken. Wel raadde ik de mensen aan om op verschillende plaatsen te kerken. Het ging om 'de oecumene van het hart'.

Toronto kwam en ik verloor veel vrienden en geestelijke ouders. Maar de band met de oordeels-profeten werd hechter. Ook begon ik me open te stellen voor andersdenkenden in de christelijke wereld die door de gevestigde kerken vaak 'verdoemd' werden, zoals de Jehovah-getuiges. Ik kwam daar veel passie en diepgang tegen die ik in de gevestigde kerken niet tegenkwam. Zij hadden zich veel beter in de kerkgeschiedenis verdiept, en wisten van de Grieks-Romeinse fundamenten en infiltraties in de kerk. Ik pikte het goede op, en reisde weer verder, op zoek naar God. Ik wilde niet meer in één of ander systeem meegezogen worden. Ik ging op zoek naar de kerk in mijn hart.

Ik kan er niet zo goed tegen wanneer zij met het gevestigde harnas vanuit hun gezellige groeps-geest andere groeperingen aanvallen, en dan op dogma's en theologieen die helemaal niet ter zake doen. God ziet het hart aan, en ik vind dit een hele laffe manier. Dat mag je alleen doen als je buiten de kerk als een roepende in de woestijn bent, wanneer je honing eet met sprinkhanen en met de wilde dieren samenleeft. Anders moet je je mond houden. Stijl heb je ook als je wel naar de kerk gaat, maar je niet met hen vereenzelvigt, zoals die pinkster-broeder in Assen die het helemaal niet zo had met pinksteren. Ik herinner me nog goed dat hij op een zondag met een stoeltje en een tafeltje voor de gemeentedeur ging zitten met een klokje. Zo van : tik-tak, tijd is bijna om. Oordeel staat voor de deur. Het is heel makkelijk om vanuit je elite-groep met stropdas en kop koffie een groep die wel passie heeft de zak te geven. Maar wees dan eens een echte vent, en preek eens een keer met een haren zak of een vuilniszak om je heen. Je bent profeet of je bent het niet. Verschuil je niet achter de grote broeders, want op een dag zijn ze weg, en dan sta je kaal en alleen. Verschuil je niet achter je poppenkastje, maar kom eens onder ogen dat de Geest Christus naar de woestijn dreef, en niet op naar de zoveelste pinksterdienst. Denk je nu heus dat de Geest al zijn mannetjes met een werelds status-symbool als de stropdas zou kleden ? Doe toch eens normaal, zeg. Wie denk je wel niet dat je bent ? Als je dan denkt dat je zo stoer en machtig bent, heb dan eens het lef om Jezus te volgen die bij de wilde dieren was in de woestijn, nadat hij gedoopt was met de Geest, en niet bij zoete lieve mamma op schoot om onder het genot van een koekje bij de thee anderen met een scheef hoofd aan te kijken. Die houding alleen al : non-verbale communicatie : Ik ben meer en heiliger dan jij, en ik weet het allemaal veel beter. Non-verbale communicatie, vaak pure demonie. We hebben het over een zware geest, en aan welke kant staat u ?

Worstelingen met dit soort geesten zijn zwaar slopend, en vaak trek je aan het kortste eind. Sommige territoriale machten zullen pas aan het einde der tijden gebroken worden. Ik merk het al : Dit wordt uiteindelijk geen lief boek, maar het is wel door de liefde van God geschreven. Een confronterend boek, als een zwaard om te scheiden, en niet om vrede te brengen.

Wees u ervan bewust dat u in deze wereld omringd bent door wolven die u op allerlei slinkse manieren willen knechten. U bent in ieder geval gewaarschuwd, en ik heb naar u de rode draad uitgeworpen. Misschien wist u dit allemaal al. Laat het dan een bevestiging voor u zijn. Als dit allemaal nieuw voor u is : bidt er dan over, mediteer erover, en laat het op u inwerken. Wees blij als u het geklop van God nog kan horen, want velen zijn al doof geworden.

Pinkstermens, prachtige rups in een prachtige cocon, de koets van God. Straks bent u een vlinder, en heeft de koets Sion bereikt. Luister goed, want als u deze boodschap grijpt, dan zult u daarmee de sleutels van Sion in handen hebben. Pinkstermens, straks een prachtige vlinder, zittende aan de tafel des Heeren. Alleen het diepere Messiaanse Pasen zal u de diepere betekenissen van het bloed en vlees van Christus leren en openbaren, en dan zult u kunnen eten van het hemels brood. We hebben het dan over het verborgen manna wat een ieder die overwint ontvangt (Openb. 2:17). Strijd daarom de goede strijd, oh David, en neem het harnas van Saul niet aan (beeld van de pinkstergemeente). Ja, als eerste is het koningschap aan Saul gegeven, maar later moest het op David (beeld van de paasgemeente) overgaan. Alhoewel Saul door de Heere was uitgekozen, en door Samuel was gezalfd leefde Saul dichter bij het hart van het volk dan het hart van God. Saul vreesde de mens meer dan de Heere. Saul was eerzuchtig, en dat kon ook niet anders, want hij was het beeld van het eerste pinksteren dat de Heere aan de gemeente gaf. Alhoewel Christus de doper was in de Heilige Geest was dit nog niet het pinksteren wat de Heere voor de gemeente had weggelegd. Ook hierin heeft de gemeente namelijk een 'overdoop' nodig. David was het beeld van het Messiaanse Pinksteren, waarin Christus de gedoopte in de Geest is, en tot Pasen werd geleid. We zien dus dat het eerste pinksteren wat God aan de gemeente gaf de nadruk legt op Christus als de 'doper' in de Geest, en het tweede pinksteren wat God aan de gemeente wil geven is het Messiaanse Pinksteren voorafgaande aan het Pasen, en waar de nadruk wordt gelegd op Christus als de 'gedoopte' in de Geest. Wij kunnen en mogen zo tot een diepere ervaring en eenwording met Christus komen, waarin Hij in ons gedoopt wordt in de Geest. Wij zijn zelf maar lege vaten en kunnen niet gedoopt worden in de Geest. Het is Christus in ons. Zo kunnen wij dan ook niet meer die doop in de Geest misbruiken, want het is dan de doop 'van Christus' en ligt in Zijn handen. Daarom is het voor pinksteren zo belangrijk om 'overgedoopt' te worden. Saul is het beeld van de oude gevestigde orde, terwijl David leefde naar het hart van God. We zien in het Woord van God wat een verschrikkelijke strijd het voor David was te ontkomen aan de wraak van Saul. Er was vanaf het begin een haat-liefde verhouding tussen hen. Ik wil nu tot u komen met iets heel ernstigs. Ik heb een hele ernstige boodschap van God voor u. Ik hoop ook dat u deze boodschap zult grijpen, want het is erg belangrijk. Toen Samuel oud geworden was stelde hij zijn zonen als richters aan. Hun namen waren Joel en Abia, en zij wandelden niet in de wegen van Samuel, hun vader. Zij waren uit op winstbejag, namen geschenken aan en bogen het recht. Toen kwamen de oudsten van Israel bij Samuel en vroegen hem om een koning aan te stellen, want de richters deden geen goed. Het mishaagde Samuel, en weet u wat de Heere toen zei : 'Luister naar het volk, in alles wat zij tot u zeggen, want niet u hebben zij verworpen, maar Mij hebben ze verworpen, dat Ik geen koning over hen zou zijn.' Leest u de hele lijst bijwerkingen die worden opgesomd in I Samuel 8. 'Te dien dage zult gij jammeren over uw koning die u gekozen hebt, maar de Heere zal u te dien dage niet antwoorden.' Het volk weigerde naar Samuel te luisteren, en wilde toch een koning. De Heere zei toen tegen Samuel : 'Luister naar hen en stel een koning aan.' Zo zien we dat er vele gradaties zijn in Gods Wil. God laat ons kiezen tussen het minder goede, het goede en het beste. Als wij het beste niet kiezen, dan zijn daar wel consequenties aan verbonden. Het goede is in dit geval de vijand van het beste. Het goede leidt uiteindelijk tot self-sabotage, omdat het niet het volkomene is. God wilde Zelf als een koning voor hen zijn en wilde werken door de bedieningen zoals profeten en richters. Maar het volk wilde een aardse koning, en die heeft de Heere hen gegeven, met waarschuwingen vooraf. Hoe leidde God door Mozes in die tijd het volk uit Egypte ? Door het Pascha ! Het Pascha was het feest waarin de Heere de eerstgeborenen van de onderdrukkers sloeg. Het was de tiende plaag die zorgde voor de uittocht uit Egypte. Mozes en Aaron waren geen koningen, maar richterlijke profeten. God wilde richters en profeten geven en geen gevestigde koningen. Dat was de wil van het volk.God gaf het, God zegende het, maar het was niet Gods beste.

God wilde helemaal geen 'gevestigde pinkstergemeente', en geen 'Broederschap van Pinkstergemeentes', maar God gaf het wel, omdat Zijn volk daarom vroeg. Het was Gods toegegeven Wil, maar niet Gods volkomen wil. De eerste gemeente was geen pinkstergemeente, maar een apostolische gemeente. Paulus verabsoluteerde geen deelwaarde zoals pinksteren. Paulus hamerde telkens op het volledige werk van Christus als fundament, wat ook tegelijkertijd het volledige werk van de Geest is. De Geest is zoveel meer dan pinksteren. We doen God hier zo mee tekort. God wilde bedieningen aan de gemeente geven : richters, profeten, apostelen, maar het volk wilde een gevestigde koning. Was de reformatie dan het antwoord ? Hierin zien we hetzelfde gebeuren. Het volk leed onder de Rooms-Katholieke onderdrukking en wilde verlost worden, een gevestigde koning. God geeft de richter of profeet, en ook die gevestigde koning. Hieruit zijn al die 'gereformeerde' en 'hervormde' kerken uit voort gekomen. Het was goed, maar niet het beste. God stemde toe, maar had het liever anders gezien.

In Nederland hadden we St. De Lichtbaak van Arend Schenk die profetische samenkomsten organiseerden. Hij sprak over het belang van profetische gemeentes. Ook was er de werkgroep Boven Denken van Rinke van de Meer die profetische samenkomsten organiseerden. Maar de tegenstand vanuit de gevestigde kerken was groot : 'Wij hebben het niet op zo maar een stemmetje.' en : 'Wie is uw voorganger ?' Wij hebben een hele tijd als enige profetische gemeente in de gele gids gestaan.

Het mishaagde Samuel dat de oudsten van Israel om een koning vroegen. Samuel wilde richters zien en profeten. De oudsten van Israel kozen voor het koninklijke, en zetten daarbij het richterlijke en profetische op een lager plan. We zien in het Woord van God hoe profeten steeds meer buitenbeentjes werden en door vervolgingen ten onder gingen. De oudsten van Israel hadden een vloek over het volk geroepen. Zo zien we hoe in het Oude Testament de Profetische Kerk van het Hart door vervolgingen ten onder ging, en toen de Romeinen kwamen opzetten maakten ze korte metten met de profeet der profeten, Jezus Christus. Maar het bloed van de profeten was het zaad voor de Apostolische Kerk, maar ook die kerk ging door vervolgingen ten onder, terwijl Rome de macht over nam. Het volk wilde een koning. De Roomse Kerk zou je kunnen zien als een soort Kerst-Kerk : oude heidense feesten en rituelen werden 'gekerstend', christelijk gemaakt, en onder trom in de christelijke kerk geintroduceerd. De nadruk werd niet op het geestwording gelegd, maar op de vleeswording, de geboorte van Christus. Hier was nog geen feest voor en daar zou de Roomse Kerk wel even voor zorgen onder paus Liberius in de vierde eeuw, en dit feest werd vastgelegd op 25 december, het heidense feest van de geboorte van de zon, nauwverbonden aan de Romeinse godin Juno, de godin van de geboorte en de vruchtbaarheid. Ook werd toen vastgelegd dat Christus op 25 december geboren werd. De Katholieke Kerk wilde Roomse geloofsbelijdenis zien, anders was je een ketter en riskeerde je marteling en de doodstraf. Tientallen miljoenen vielen door dit systeem. Het was de Kerk naar het vlees, want het volk wilde een aardse keizer. De kerk pleegde hoererij met Juno, de Romeinse godin van de vleeswording. Maarten Luther werd als profeet en richter gegeven om op de werken van de Geest te wijzen, dat we niet door de werkingen van het vlees behouden worden, maar door de werkingen van de Geest, niet door de kerk, maar door het hart. Maar profetie is nog altijd de sleutel tot de geestelijke dingen, en niet de Nederlands Gereformeerde Gemeente te Lutjebroek, of de Vrijgemaakt Gereformeerd Binnenverband of Buitenverband te Appelscha of wat dan ook. Willen we een soort Hemelvaarts-Gemeente bouwen, dan gaat dat nog altijd door de Profetische Kerk. Willen we kerkhervormers zijn, dan door de Profetische Kerk, want zonder profetie is er helemaal geen geest en ook geen kerk. Profetie betekent : persoonlijk contact met God, anders is er geen Geest. Natuurlijk is de gemeenschap met God verbaal en non-verbaal hierin. En wat zagen we ? De Profetische Kerk kwam pas eeuwen later door John Wimber, omdat het volk liever een keizer had. Door al die eeuwen heen gaf God Zijn Zegen, en gaf God toe, maar het was niet het beste. God heeft een lagere en een hogere Wil. Laten wij dus goed opletten wat wij aan God vragen.

En dan Toronto ? Voortijdige oogst, het persen van onrijpe druiven. Het is weer die hang naar vruchtbaarheid ten koste van het groei-proces. De wijngaard behoort tot de richterlijke bediening, en werkt dus door geestelijke oorlogsvoering. Dionysus en Bacchus waren de Grieks-Romeinse goden van extase die losbraken bij wilde en bloederige slachtfeesten. Die feesten liepen zo uit de hand dat op een gegeven moment de overheid ze verbood. Is de richterlijke bediening dan al hersteld ? Of is het al in uw hart hersteld ? Hoe oogsten wij ? Dat gaat door Pasen en de geestelijke oorlogsvoering. De sikkel is omhuld door vuur, en zo ook de wijngaard. Wij moeten eerst leren onderscheiden, leren oordelen, en ons niet zomaar aan nieuwe wijn overgeven. In Openbaring lezen we over bloed-druiven, dus we hebben met heilige dingen te maken. Weet u wel welk bloed u drinkt ? Is de Profetische Kerk al in uw hart hersteld ? En is het apostolische al in uw hart hersteld ? Of drinkt u met Babylon het bloed van de profeten en apostelen ? Het is algemeen bekend dat Toronto-mensen soms in tongen spraken en ineens Bacchus aanriepen. Het is een teken dat u nog niet bent losgekomen van de Roomse Kerst-kerk, en nog steeds hoereert met Juno, de Romeinse godin van vruchtbaarheid. Het is weer allemaal gericht op vleeswording in plaats van geestwording. Zo werken we in de wijngaard van het vlees. We kunnen kiezen : Of we rennen als Martha heen en weer om te 'bedienen', of we zitten als Maria aan de voeten van Jezus. Alleen door de sikkel van Christus, door Zijn oogst en offerfeest, het Pascha, zullen wij uiteindelijk tot de uittocht uit Egypte behoren. Als wij de wijn van onrijpe druiven drinken, dan zal dat ons uiteindelijk vergiftigen. Dit is een ernstige boodschap, en daarom hoop ik dat u het grijpt. De sikkel, het wapen van Christus, is in uw lijden. Alleen door de sikkel zullen wij de Filistijnen uiteindelijk verslaan. Als wij voor zijn tijd het vlees van de vijand eten, terwijl het nog niet gemest is, dan zullen we in de winter verhongeren. Als wij voor zijn tijd de bomen van de vijand omhakken, dan zullen we in de winter doodvriezen. De prijs is hoog als wij naar de sikkel van Bacchus en Dionysus grijpen, de sikkel van Toronto. Het is de snelle sikkel van overmoed, en zij zal onze wijngaard veranderen in een aardappelveld. Toen wij het eerste deel van de jaren negentig voor Nederland baden voor openbaring over de territoriale machten, toen sprak de Heere over een aardappelveld met een weg daarlangs. Die weg leidde tot een kerk met daarin een wild paard. Het aardappelveld is het beeld van verborgen vruchten en duidt op een diep lijden van Nederland. Wij moesten echter naar die kerk toe met dat wilde paard, hoogstwaarschijnlijk om te strijden. Het wilde paard stelt de Dionysus-cultus voor, die ons onze wijngaard heeft afgeroofd. Wij moeten de wijngaard weer in bezit nemen door de Richterlijke Kerk te bouwen op de Apostolische Kerk, en dat gebeurt voornamelijk in ons hart. Dionysus is een wachter die in Nederland is opgesteld om de Richterlijke Zalvingen van ons af te houden. Christus daalde met Pasen af in de onderwereld om door Zijn lijden een richter te zijn in het dodenrijk. Hij zette vele gevangenen vrij, en maakte ook vele krijgsgevangenen. Hierin werd Christus bijgestaan door vele engelen en de Richterlijke Zalvingen.

De Romeinse godin van het vuur, de haard en ceremonieen was Vesta en dit vuur is over de valse wijngaard aangesteld. De Vestaalse maagden waren priesteressen in haar tempel, en zij moesten gedurende lange tijd in kuisheid leven, op straffe van levend begraven worden. Zij moesten dus eigenlijk op aarde leven als de engelen om zo poorten te zijn voor allerlei Romeinse geesten om de aarde te bezoedelen. De Vestaalse maagden werden uitgekozen uit voorname gezinnen en vereerden Vesta als de behoedster van het vuur/ de huishaard.

Wij moeten als Mozes tot de brandende braamstruik naderen om hieraan te ontkomen, aan deze hekserij. Paarden zijn het beeld van de treders van de persbak (zie Openbaring 14 :20). Het is daarom van belang te weten wie deze paarden zijn. Wij hebben de hemelse paarden nodig om de persbak te betreden.

'En toen Hij het derde zegel opende, hoorde ik het derde dier zeggen : Kom. En ik zag, en zie, een zwart paard, en die erop zat had een weegschaal in zijn hand. En ik hoorde als een stem te midden van de vier dieren zeggen : Een maat tarwe voor een schelling en drie maten gerst voor een schelling, en breng geen schade toe aan de olie en de wijn.' - Openb. 6 :5-6

Ik kan me herinneren dat het over een donker paard ging, toen we baden voor Nederland. Dit paard is Dionysus, de god van vegetatie, orgieen, drinkgelach (dronkenschap) en extase. Het was één van de beruchtste cultussen in de geschiedenis. De olie is de valse zalving, en de wijn het bloed. Het is een valse treder, dit paard. Tarwe en gerst slaat op het brood (vlees). Vesta is de rijder, met haar huichelarij en gewichtigheid, en zo is dit plaatje een Grieks-Romeinse paradox, een verwarrende gecamoufleerde verleider, wat we ook weer terugkomen in Mattheus 24 over de tekenen der tijden. Je kan de verhouding tussen Dionysus en Vesta ook zien als de verhouding tussen het ongecontroleerde Toronto en het overgecontroleerde Pinksteren. Het kuise pinksteren is de priesteres van Vesta, maar tegelijkertijd berijdt ze het onreine paard Dionysus. Valse reinheid uit zich in een diepe onreinheid. En ik heb die geesten in pinksteren in levende lijve meegemaakt. U moet eens weten wat er allemaal achter de schermen gebeurt, zelfs onder pinksterlijke studenten. De honden lusten daar zeker geen worst van. Ik kan u met zekerheid zeggen dat de pinksterbeweging een Vestaals-Dionysische secte is.

Vesta is als een valse dekmantel voor de onreine wijngaard, en dit om de hele Vestaalse poppenkraam die pinksteren is aan de buitenkant mooi, schoon en rein te doen laten lijken, maar schijn bedriegt. Het is een paardenmarkt en een paardencircus waarbij de paardjes worden getemd en opgeleid om treders en inquisiteurs te zijn van de profeten en de apostelen, om zo gezamenlijk hun bloed te drinken. Dat is het geheimenis van Babylon, en dat leeft al diep in het hart van de pinksterbeweging.

Een spugen in de bron waar we vandaan komen ? Uiteindelijk wel. We kunnen niet langer de schone schijn ophouden. Gods volk heeft de waarheid nodig. En mijn woorden over Toronto dan ? Sommige broeders zullen misschien denken : 'die durft.' Ja, en dat is zo : Sommigen hebben mij weleens gevraagd hoe ik dat durf te zeggen en hoe ik dat allemaal weet. Maar als ik hun dan vraag of hun geestelijke zintuigen al werken .... of ze demonen al kunnen ruiken, zien, horen, voelen .... Tja, dan haken ze al snel af. Het is heel makkelijk vanuit een theologie te praten, maar we moeten praten vanuit de realiteit. Een blinde kan mij niet vertellen hoe de natuur eruit ziet, en zo kan iemand die niets van exorcisme afweet mij niet vertellen hoe de geestelijke wereld eruit ziet. De geestelijke wereld ziet er trouwens niet uit. U zou zich lam schrikken als God u ineens zou laten zien wat er achter de schermen aan de hand is.

Waar moeten we naartoe als God ons profetisch heeft gemaakt ? Als we ineens wakker worden midden in de nacht en merken dat er dieven in ons huis zijn. Begint dan niet noodgedwongen de strijd ? Iemand die wakker geworden is kan niet meer gaan slapen. Waar moeten we naar toe als God ons de ogen geopend heeft en we zien een bom onder ons huis liggen ? Begint dan niet noodgedwongen de vlucht, de reis ? En dit boek is nog maar een vogelvlucht geweest. Als het u de ogen heeft geopend dan wens ik u een goede reis toe, en als het u niet de ogen heeft geopend dan wens ik u welterusten.

Waar moeten we naartoe als er scheuring komt in Gods huis, als God de delen loutert ?

Soms is Gods Woord inderdaad zo moeilijk als wiskunde. En daarom moeten we eerst goed de schoolbanken in voordat we onze monden los durven te trekken. Bij wie ? Bij dominee J.P. Huppeldepup ? Of bij evangelist K.J. Weetikveel ? Allereerst moeten we naar de school van de Heilige Geest gaan, en dan zal Hij ons leiden naar de juiste plaatsen en de juiste mensen. Ik wens u hierbij gezegende wiskunde-lessen van de Heilige Geest.

T.J. Strijker