Vragen en opmerkingen over het weer zijn aan de orde van de dag. Maar hoe zou het weer zijn in de hemelse gewesten ? Ook de hemel kent de elementen die we op aarde tegenkomen : vuur, storm, regenbogen en ga zo maar door. Als hemels strijders mogen we op de hoogte zijn van de hemelse weerberichten om zo onze wapens en strategieen daarop in te stellen. In het Woord van God worden de natuur-elementen als engelen beschreven en de verschillende delen van God. Al deze elementen zijn belangrijk, en in onze profetische relatie met God mogen wij daar gevoelig voor worden. Ook in ons gebed mogen wij die hemelse natuur-elementen sturen in de Naam van Jezus. Zo kan gebed heel avontuurlijk worden. Belangrijk is het om in gebed zintuigelijk te worden. We hebben te maken met een levende hemel, en niet met een dood opzegboekje.

Belangrijk is het de orde van Gods Natuur te kennen. Vraag eerst om de ijsvonkjes van de Heere voordat je je in Zijn Vuur stort. Ook de hemel kent regels, en als wij ons niet aan die regels houden dan blijven de poorten dicht, en ook kan er dan van alles mis gaan. De hemel kent een gebruiks-aanwijzing. Wil je meer licht ontvangen, meer lichtvonkjes in je leven ? Ga dan eerst de duisternis in om Christus te zoeken op Golgotha, want Hij is de bron van ons licht. De wereld en vaak ook de kerk is een vals licht opgesteld om ons te misleiden en te verblinden. Door de duisternis heen komen wij tot Gods Koninkrijk van Licht. Vrees daarom de duisternis in je leven niet, want aan het einde van de tunnel wacht een lichtvonkje op je. Grijp niet overmoedig naar het licht, maar wijd je toe aan het kruis. Het licht is in het kruis, diep binnenin, een zuiver licht.

De Leer omtrend het Lijden van Christus, de Leer van het Kruis, wordt ook wel de Ekkrastiek genoemd, en is een van de belangrijkste vakken op de School van de Heilige Geest. Natuurlijk wijst Christus ook terug op de Joodse Geschiedenis, waar het Geheimenis van Christus al aanwezig was. Wij hebben een Vol Evangelie gekregen, en dat komt juist tot Zijn recht in het Oude Testament. Als profeet zijnde komen wij onherroepelijk tot het kruis van Simson, een Filistijns kruis. Simsons ogen werden door de Filistijnen uitgestoken, en hoe belangrijk is het voor ons ook te hangen aan dit ogenkruis, om zo leren door het hart te leven. Maar ook ons hart is vuil, en zo komen we dan uiteindelijk bij de Speer van Christus die Zijn Hart doorstak. Aan het hartskruis begint ons hart te bloeden, zodat het gezuiverd wordt, en wij zuiver profetisch kunnen leven. Ons hart is vaak van steen en bevroren, en is een gevaar voor de profetische bediening. Maar door het hartskruis worden wij weer warm van binnen, en komt ons hart in Christus tot leven. Het is belangrijk het kruis van Christus te kennen, en van hen die in het Oude Testament beelden van Christus waren.

Er wordt vaak alleen over de kruisiging gesproken, en dat we net als Christus ons kruis moeten dragen, maar wij moeten ook net als Christus een speer door ons hart krijgen, zodat onze vleselijke krachtbron wordt gebroken. De zwakheid van Christus is onze liefdeslijm, onze ware kracht als in een geheimenis. Het is de kracht van liefde. Deze kracht vloeit van de bomen van het paradijs, maar alleen door het hartskruis vinden wij toegang tot deze bomen. Ogen zullen alleen geopend worden door deze liefdeslijm, door de Zwakheid van Christus.

Ik kan u met zekerheid zeggen dat in veel kerken God niet wordt gediend, maar het Grote Oog. Dit is iets waar het Simsonische kruis geheel mee afrekent. Wie het oog dient moet niet denken iets van de Heere te ontvangen. Het oog is een verstenende, verhardende kracht, een kracht van de oude mens, die door de Heere gebroken moet worden. Dit gebeurt door het Simsonische kruis.

Hoe kwam Simson aan dit Filistijnse ogenkruis ? Hij kwam daar omdat hij werd bedrogen en verraden. Ook Christus kwam aan Zijn Kruis door verraad, en nog wel door Zijn eigen discipel. Profeten worden vaak door hun eigen geliefden aan het kruis genageld, een grote test en een grote beproeving voor hen. Bedrog en verraad is als mest op de profetische akker, en aan dit pad kan de profeet niet ontkomen. Hierdoor wordt de profeet gevormd. Ook zal zo de profeet meer en meer onthecht raken van de mensheid, en zelfs van zijn geliefden. Zonder dat zou hij de hogere levels van profetische bediening niet kunnen binnenhalen. Voor de profeet is het zaak zich in de Ekkrastiek te verdiepen, zich te wijden aan het Kruis van Simson en het Hartenkruis van Christus, om zo te ontvluchten aan de krachten van de mensheid. Door deze kruizen wordt zijn geest verbroken om zo gevoelig te worden voor Gods Geest. De profeet maakt zo een reis door het dodenrijk, zoals Christus en Simson dat deden. Hierin zullen de zintuigen van de profeet zich ontwikkelen, door de dieptes van de Ekkrastiek, de lijdensleer van Christus.

Wij wijden ons toe aan het Kruis van Simson. Bedrog en verraad heeft ons hier gebracht, misschien wel door onze eigen vrienden. Hierin zijn wij aan elkaar verbonden. Zo komen wij tot het Hart van Christus, en worden onze harten door Zijn Speer gespietst, om zo met Hem in de onderwereld af te dalen, in de duisternis. Hier zullen wij het ware licht vinden, het licht des kruizes. Dit licht komt voort uit zwakheid, dit licht is als de liefdeslijm, als de Kracht van Liefde. Er was in het paradijs een boom genaamd Nirshek, een boom van goddelijke drugs, uitbeeldende de Kracht van Liefde. Deze Boom is onze gids en onze beschermer wanneer wij terugkeren tot de dieptes van het paradijs. Deze Boom is verstrengeld met het Kruis van Simson, en het Hartenkruis van Christus. Het is een Boom, een levende Boom van Christus, onderwijzende over de Ekkrastiek, het Lijden van Christus. Wij mogen in de Eindtijd de Terugkeer van deze Boom ervaren.

Aan het kruis van Simson zal ons vleselijk oog zich sluiten, en zal ons hart komen om te spreken. Laten we ons dan in onze meditatie richten op het Hartenkruis van Christus, opdat ons hart zuiver zal zijn, als een kanaal van de Heere. Door ons dan te richten op de put van Jozef zullen wij als zaad gezaaid worden, om zo ook als bomen in het paradijs te groeien, als een pad door de hemelen. Jozef leed als een gevangene en een slaaf, en werd door dit kruis koninklijk. Zo zullen ook wij met Christus regeren door het kruis van Jozef. Laten we wel beseffen dat Jozef eerst profeet werd, en als een apostel uitleg begon te geven aan dromen, en zo de schenker herstel aankondigde. De wijngaard is een beeld van de richterlijke bediening. Ook gaf Jozef strategische informatie aan de farao, waardoor niet alleen Egypte van de honger werd gered, maar ook Israel. Daarom was het koningschap van Jozef ge-ent op zijn richterschap. Jozef was in de eerste plaats profetisch, apostolisch en richterlijk, waardoor zijn koningschap gerechtvaardigd was. Daarom is het Kruis van Jozef ook fundamenteel voor ons, om zo door deze drie basis-bedieningen uiteindelijk patriarchisch te worden, koninklijk in Christus. Ook de leeuwenkuil, het kruis van Daniel is hierin belangrijk. Daniel kwam in die leeuwenkuil terecht omdat hij weigerde andere goden te dienen. Hij bleef getrouw aan God, en liet zich geen wetten door mensen opleggen. Ook wij dienen door gehoorzaamheid dit kruis te dragen, en komen door onze afzondering van wereld en kerk in deze leeuwenkuil terecht. Maar God zal ons uitredding geven. God zal Zijn engel zenden. Wanneer wij mediteren op de kruizen van het Oude Testament zullen wij meer inzicht in ons lijden gaan krijgen en gaan inzien hoe dit een helpende kracht is. Wij zullen zo anders tegen het lijden gaan aankijken, en ook zullen we het werk van Christus beter gaan begrijpen en leren toepassen. Ons oog zal zuiver worden, voortkomende uit het Hart van Christus. Wij zullen dankbaar worden voor de speer die ons hart doorstak, want daardoor rees ons hart op tot de hemel.

We zien in het Oude Testament dat alle profeten door groot lijden heengingen om zo patriarchisch te worden, koninklijk. Zij vormden zo als het ware door hun wond de Tepel Gods waaruit de Goddelijke melk vloeide voor Zijn kinderen. Dit kwam tot een hoogtepunt toen God Maria oprichtte, de Moeder van God, de Theotokos. Zij heeft haar hele leven geleden om wat de mensheid Christus, haar zoon, aandeed. In een visioen zag ik hoe Maria’s tepel werd doorboort, als een moederlijk lijden. Zij was machteloos toen haar kind aan het kruis stierf, en haar melk werd bitter. In dat visioen zag ik hoe zij geestelijk en symbolisch leed aan een kruis met middenin een tepel. Het Tepelkruis is het patriarchische lijden. Maar in dat lijden zag ik hoe Maria’s Schoot weer werd geopend, ditmaal om de Verheerlijkte Christus voort te brengen, als een opstanding aan het laatste der dagen. Maria’s Schoot zal voor een tweede keer geopend worden, de kennis over haar zal vermeerderen, en door haar zal Christus wederkomen, om zo Zijn Troon te bestijgen, tot het herstel van de Patriarchische bediening. Het lijden van deze tijd zal opnieuw kerkvaders en kerkmoeders voortbrengen, en zij zullen de vaders en moeders van de aarde zijn. De Tepel is het beeld van het ouderschap, maar dit ouderschap moet gezuiverd worden aan het Kruis van Maria.

Het paradijs is degene die de deuren van de ekkrastiek opent. De bomen van het paradijs dragen die ekkrastiek, en zijn de portalen van de dieptes van het paradijs. Wij wijden ons toe aan het Tepelkruis opdat onze melk gezuiverd wordt. Ons hart zal zo opkomen om te spreken, en zo komen wij weer tot het Hartenkruis van Christus, waar ook wij ons bloed schenken, zoals Christus eens deed. Christus gaf Zijn Bloed aan Zijn kinderen, en zo doen wij dat ook. De dieptes van het tepelkruis leiden ons tot het Hermitatische, de afzondering, waarin we ons ontdoen van alle banden om zo alleen voor Christus te verschijnen. Het Hermitatische is de grote onthechting, de reis van ijs, om zo alles los te laten om Christus te winnen. Dit is waar het profetische en patriarchische uiteindelijk naartoe leidt. Wij moeten net als Abraham bereid zijn onze kinderen te offeren. Ook Jezus gaf dit aan, dat we voor Hem alles moeten kunnen achterlaten, ook onze echtgenoot, anders zijn we Hem niet waardig. Het Hermitatische is als een groot vasten, leidende tot de Heilige Armoe. Aan het Kruis van het Hermitatische komen wij waarlijk vrij van de wereld en de kerk. Dit is de weg die ons leidt tot de hogere scheppingen van God. Deze wereld zal over ons komen door dromen, niet door het aardse. De dromen zullen de natuur om ons heen veranderen en ons terugbrengen tot het duizendjarig vrederijk, als het voorportaal van het paradijs. Het fundament hiertoe is ongetwijfeld de Ekkrastiek, en zonder het uitwerken van de Ekkrastiek zullen we geen stap verder komen. Wij moeten openbaring over deze dingen krijgen, want op dit punt zijn wij sterk ondervoed. Vraag de Heere om Ekkrastieke gaven en Ekkrastieke dromen. Wijd uzelf toe aan het Hermitatische Kruis om zo dichter bij Christus te kunnen komen, door alles op te offeren, alles in Zijn handen te leggen. Deze handen zijn als een heilig altaar. Blijf uzelf toewijden aan deze kruizen opdat hun vruchten in u kunnen groeien. Wij moeten in de Ekkrastiek volharden. Ook aan het Hermitatische kruis zal ons hart opkomen om te spreken, en weer moeten wij dan buigen voor het Hartenkruis van Christus, opdat ons hart gezuiverd wordt door de speer. Ons Hart zal besneden moeten worden, evenals ons oog. Het uiteindelijke doel is dat het Hart van Christus in ons oprijst, verspreidende haar licht. Dit licht zal oprijzen vanaf het reukofferaltaar, en zal haar bazuinen laten klinken. Het reukofferaltaar spreekt van verbranding. Wij moeten verzengd worden door het Vuur van God, om zo door deze lieflijke reuk gevoelig te worden. De goddelijke emotie zal ons los doen breken uit de verstening en uit de bevriezing. Dit zal gebeuren door de besnijdenis. Door de besnijdenis zullen onze bevroren blauwe harten opnieuw gaan bloeden, om zo in aanraking met Christus te komen. IJs is niets zonder het kruis. Door het kruis zal het IJs gaan branden. Daarom is het voor ons belangrijk te naderen tot het hartenkruis van Christus. Ons oog is als de kracht die dat tegenhoudt. Wij laten te vaak ons oog spreken in plaats van ons hart. Het Kruis van Simson maakt daar korte metten mee, zodat wij kunnen neerdalen tot ons hart. Door Christus, door Zijn Speer, komen wij ook tot Zijn Moeder, tot het Tepelkruis, leidende tot de Goddelijke Schoot waar wij wedergeboren zullen worden. Wij worden zo niet meer door onzuivere melk vergiftigd, en geven die ook niet meer af. Zo komen wij dan tot de dieptes van het Patriarchische Kruis. Het paradijs is ons hierin behulpzaam. Hier leren wij de Ekkrastieke ritmes die een nieuwe schepping voortbrengen. Hier leren wij mee te dansen met de hartslag van God. Hier komen wij vrij. Er is niets wat ons nog kan stoppen wanneer wij de Ekkrastiek leren begrijpen. Onze oren worden geopend voor het vogelgezang van het paradijs, en onze ogen voor het vuur van het paradijs wat ons voortleidt.

T.J. Strijker / Febr. 2006