Wat wij nodig hebben in deze tijden is wijsheid, want dat is beter dan oorlogstuig. Als er dan oorlogstuig is dan moet het beteugeld worden met wijsheid. Over welke wijsheid hebben we het dan ? Over wereldse wijsheid of kerkelijke wijsheid ? Nee, we hebben het dan over openbarings-wijsheid, want zonder openbaring verwildert het volk. Wij moeten komen tot herkenning en ontdekking in plaats van het heft in eigen handen te nemen. Het is al de grote dag van God, de dag des oordeels, alleen onze ogen moeten daar nog voor open gaan. In de Griekse grondtekst is de wederkomst van Christus niets anders dan een openbaring. Christus is er al, maar daar moeten onze ogen voor geopend worden. De wederkomst is dus meer een verlichting van ons hart, als het wegschuiven der gordijnen en sluiers. De wederkomst heeft te maken met ontsluiering. En die wederkomst is niets anders dan het oordeel, oftewel de openbaring van het oordeel. Bij oordeel denken mensen vaak meteen aan negatieve dingen, maar het oordeel is een mysterie, een mysterie van Gods ondenkbare wijsheid en liefde. Wij hebben gezien hoe het Babylonische wereldrijk in drie delen uiteen viel, weer oprees als een wereldkerk en weer in drie delen uiteen viel als de herhaling van de geschiedenis. We lazen over de vier wereldrijken : Babylon, wat toen later Perzie werd, Griekenland en Rome. Het laatste wereldrijk Rome viel ook in drie, eigenlijk vier delen uiteen : de wereldkerken. De laatste wereldkerk, de pinksterkerk viel ook in drie delen uiteen. Ook het eigenlijke blijft telkens bestaan als een deel. We zien vier wereldrijken, vier wereldkerken, en nog twee staartjes, eigenlijk drie, als de drie brokstukken van de laatste wereldkerk. Het wisselt dus tussen de twee, de drie en de vier, om de verschillende delen telkens aan te tonen. Dit spel tussen twee, drie en vier komen we ook tegen in Spreuken 30. Het zijn de deelgetallen, de wapens van Gods oordeel. Telkens weer laat God de verschillende delen zien en waar ze uit voortkomen. De laatste wereldkerk splitste in twee delen uiteen, en de eigenlijke pinksterkerk bleef ook gewoon bestaan als derde deel. We hebben dus vier wereldrijken, vier wereldkerken plus die twee onderdelen is tien. Het zijn de tien kooien van Gods oordeel, tien onderdelen. Niet alleen zijn het de tien tenen van het beeld uit Daniel die als los zand aan elkaar hangen, maar het zijn ook de tien tenen van God. Zijn Voeten komen om de persbak te betreden, en dat doet Hij juist door de grote tien, de gevestigden. Het zijn tien ovens waarin Hij de gelovigen omvormt, zuivert. Rome viel in drie, eigenlijk vier delen uiteen, omdat Rome zelf ook bleef bestaan. Uit haar voort kwam de reformatorische wereldkerk, met al haar haken en ogen, daarna de evangelische wereldkerk, daarna de pinksterkerk :

Spreuken 30 : 18-20

De weg van de adelaar langs de hemel - De Roomse kerk

De weg van de slang op de rots - De Reformatorische kerk

De weg van een schip in volle zee - De Evangelische kerk

De weg van een man bij een jonge vrouw, de weg van de overspelige vrouw die eet, haar mond afveegt en zegt : Ik heb niks gedaan - De Pinkster Kerk

Spreuken 30 : 21-23

Een slaaf die koning wordt - De Roomse kerk

Een nietsnut die verzadigd wordt met brood - De Reformatorische kerk

Een versmade die ten huwelijk wordt genomen - De Evangelische kerk

Een dienstmaagd die haar meesteres verdringt - De Pinkster kerk

Spreuken 30 : 15-16

De bloedzuiger die twee dochters heeft : Geef en Geef - De Pinkstergemeente en haar twee dochters : De Welvaarts Kerk en de Toronto Kerk.

Deze drie zijn onverzadelijk. Vier (de vier basis-kerken) zeggen het is nooit genoeg : Het dodenrijk : De Roomse kerk

De onvruchtbare schoot : De Reformatorische kerk

De aarde die nooit van water verzadigd wordt : De Evangelische kerk

Het vuur dat nooit zegt : het is genoeg - De Pinkster kerk

Dit waren dan de negatieve opsommingen, maar er staan ook positieve opsommingen :

Spreuken 30 : 24-28

De mieren zijn een volk zonder kracht, maar toch bereiden zij hun spijs in de zomer : De Profetische Kerk

De klipdassen zijn een machteloos volk, toch maken zij hun woning in de rots : De Apostolische Kerk

De sprinkhanen hebben geen koning, toch trekken zij gezamenlijk in goede orde op : De Richterlijke Kerk

De hagedis kan men met de hand grijpen, toch is zij in des konings paleizen : De Patriarchische Kerk

Daarna volgt er weer een negatieve opsomming : Spreuken 30 : 29-31

De leeuw, de held onder de dieren die voor niets of niemand terugdeinst - Babylon

De windhond - Perzie

De geitebok - Griekenland

Een koning wiens krijgsvolk met hem is - Rome

We zien het eerste beest dat uit de zee komt, de reformatorische wereldkerk, als een roofdier om zich heengrijpen. Het eerste beest heeft een wond van het zwaard, en is daarom zo woest. God verwond het beest niet erger, maar laat de wond genezen, zodat de hele aarde het beest met verbazing achterna ging. Zowel de draak als het eerste beest worden aanbeden. Rome, de draak, moest macht afstaan aan het beest, de Reformatorische Kerk. Toen bracht het eerste beest het tweede beest voort, en dit tweede beest had al de kwaliteiten van een Lam. Het roofdier was aan het veranderen in een mestdier, juist door de genezing van de wond. God gaf gevoel aan de kerk, de evangelische wereldkerk, als een dronkenschap na een tijd van de verschrikkelijke rationalistische klemmen, de aanbidding van het verstand. De demonische geesten van de Reformatorische gevestigde kerken werden niet nog dieper verwond en toegetakeld, maar werden verlicht door de geschonken evangelische kerk. Het is God niet om pijniging te doen, maar om dronkenschap, zoals het Woord laat zien. Deze dronkenschap leidt tot de slaap. God is een goede God, die zijn vijanden zegent, zijn vijanden liefheeft. Roofdieren dragen een enorme pijn met zich mee, een wond, en daarom zijn ze ook zo woest. Woestheid is een groot lijden, en daarom is het een verlichting voor hen als God die wond geneest, en hen te maken tot mestvee, tot lammeren. Verstand is een groot lijden, een grote en diepe slavernij, maar het gevoel zet vrij. Daartoe kwam de Evangelische Beweging. Maar we zien dat alhoewel het tweede beest lams-kwaliteiten had het nog wel steeds een beest was, als een rooflam. Het was nog steeds een draaks, oftewel Rooms iets. Grotendeels bleef dit beest gewoon op de Roomse en Reformatorische kerk-fundamenten staan, en deed grote wonderen en tekenen, uiteindelijk in het voortbrengen van de Pinkster Kerk. De Pinksterkerk bereed dit beest, temde het, en er ontstond oorlog. De vier grote wereldkerken zijn het Grote Harmageddon, de Eindtijd-Oorlog. Ze hebben een haat-liefde verhouding met elkaar, maar vaak wensen ze elkaar geheel de zak toe. Is het niet zot allemaal ? De ene kerk zegt van de andere kerk dat die voor eeuwig naar de hel gaat. Dat is nogal wat. Toch heeft God die wereldkerken laten opzetten als een ontleding van hun voorgangers, de wereldrijken. God gebruikt hen als instrumenten om zijn oordeel uit te voeren dan wel te laten zien. Het is een Openbaring. De gordijnen worden weggeschoven.

De Pinkster Kerk, de vierde wereldkerk, viel in twee delen uiteen, en bleef zelf ook bestaan. We hebben het dan over de Welvaarts Kerk, de Stenen Kerk, als Gods oordeel in Openbaring 18. Babylon, oftewel het Grote Pinksteren, wordt daar berecht door een engel die haar als een steen in de zee werpt. Het is het oordeel over de grote molen waarin de profeten en apostelen kapotgemaald werden. De Welvaarts Kerk is die openbaring van de steen, oftewel het verstenings-oordeel. Door haar naaktheid verstopte de Pinkster Kerk zich namelijk achter sieraden en verschool zich in de rots. Zij bracht hierdoor een dochter voort : Het Prosperity Evangelie. Het was een teken van oordeel. Toronto kwam toen als de grote verdierlijking, de dronkenschap die leidt tot slaap en vergetelheid. Zo rekende God af met het verstandelijke. God gebruikte de Pinksterbeweging en haar twee dochters dus ook om de zee, de Reformatorische kerk, oftewel de Rationalistische kerk te oordelen. God zond de steen naar de zee. Dit zien we gebeuren bij de tweede bazuin, waar een brandende berg in de zee wordt geworpen, als beeld van de molensteen. De naam van de tweede bazuin-engel is Samdael. Het derde deel van de zee werd bloed, het derde deel van de schepselen in zee stierf en het derde deel van de schepen verging. Dit beschrijft de grote oorlog tussen de Reformatorische Kerk en de Pinkster Kerk waar de Evangelische Beweging ook nog eens tussenzit. Deze oorlog is nodig om de gevangenen vrij te zetten en oordeel te brengen, oftewel zuivering. Dit alles leidt tot dronkenschap en slaap die tot vergetelheid leidt en dus niet tot eeuwige verdoemenis. Hoevelen van de reformatorischen wachten smachtend af op het moment waarop hun pinksterbroeders en zusters voor eeuwig in het brandende vuur worden geworpen ? En hoeveel van de pinksterlijken wachten op een zelfde oordeel over hun reformatorische broeders en zusters ? Veel, zal ik u vertellen, en ik vind dit hoogstens treurig, en het zal nooit gebeuren. Waarom niet ? Ten eerste omdat God ons niet rationeel beoordeelt. God toetst ons niet aan verstand en haar twee dienstmaagden het oog en het oor. God toetst ons niet aan theologie. Ten tweede omdat God niet voor eeuwig pijnigt. Wel gebruikt God deze twee groepen dus als een oordeel. God geeft hen over aan de misleiding opdat er zuivering onder hen wordt gebracht.

Volgens Spreuken is de Evangelische wereldkerk, oftewel de derde wereldkerk, de weg van een schip in volle zee, als de ruiter die het Reformatorische beest berijdt. Later zou daar een grote steen bijkomen : de pinkstergemeente. Het rationalistische beest werd gesplitst in een evangelisch deel en een pinksterlijk deel, allemaal tot oordeel over het reformatorische, de zee. En God gebruikte deze drietand om de Roomse draak te doorsteken. Het schip was de aarde. Maar bij de tweede bazuin worden de schepen ook geraakt, en een derde deel verging. Het beschrijft de grote oorlog tussen de Evangelische Kerk en de Pinkster Kerk. Er is een grote liefde tussen die twee, maar hier en daar ook grote haat. Veel Evangelische Kerken moeten niet veel van de Pinkster Kerk weten. Maar toch kwam de Pinkster Kerk om het schip te verwoesten. God was namelijk nog niet klaar. Nog steeds zijn de vier wereldkerken met hun twee uitsteeksels Prosperity en Toronto een grote totempaal waaraan wij allemaal staan. Het zijn vier, oftewel zes delen van Gods oordeel. Het is de Grote Besnijdenis. Wij mogen daarom God dankbaar zijn voor deze openbaring. De wereldkerken zijn niets anders dan het wegschuiven der sluiers. Ook de vier wereldrijken zijn niets anders dan openbaringen. In totaal tien machtige openbaringen die wij nodig hebben om te overwinnen. Juist door het kopen van ogenzalf overwinnen wij, en niet door als dolle dwazen om ons heen te slaan. Wordt wakker, broeder of zuster, want Christus heeft Zich geopenbaard door de wereldkerken en hun uithangsels, en door de voorafgaande wereldrijken. Christus heeft Zich geopenbaard door de geschiedenis heen, als de Voeten die op de berg staan, klaar om de persbak te betreden, als de nagels van een roofdier die hij diep in de aarde heeft gestoken en haar omklemd houdt om haar tot een voetbank te maken van Zijn troon. Het is al later dan wij denken. Onze ogen moeten opengaan voor dat wat alreeds is geschiedt. Juist door onze fixatie op het oog en het oor zijn deze twee dichtgegaan. Voordat wij de bazuinen horen klinken zien we het herstel van het reukofferaltaar.

God gaf Zijn tien geboden aan het volk als tien besnijdenissen, als tien oordelen, tien openbaringen, en daarom mogen wij God dankbaar zijn voor de tien vestigingen door de eeuwen heen :

Gebod 1. Geen andere goden - Babylonische Wereldrijk

Gebod 2. Geen gesneden beelden - Perzische Wereldrijk

Gebod 3. De Naam van God niet ijdel gebruiken - Griekse Wereldrijk

Gebod 4. Gedenk de Sabbath - Roomse Wereldrijk

Gebod 5. Eer uw vader en uw moeder - Roomse Wereldkerk

Gebod 6. Gij zult niet doodslaan - Reformatorische Wereldkerk

Gebod 7. Gij zult niet echtbreken - Evangelische Wereldkerk

Gebod 8. Gij zult niet stelen - Pinkster Wereldkerk

Gebod 9. Gij zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste - Welvaarts Uithangsel

Gebod 10. Gij zult niet begeren iets wat van uw naaste is - Toronto Uithangsel

God heeft Zijn Voeten op de aarde gezet om haar te onderwerpen, om haar te verstrooien, haar te maken tot Zijn Voetbank, dwars door dit alles heen. Hij zond Zijn tien oordelen tot de aarde, en de mens heeft hen niet herkend. Hij zond Zijn tien plagen tot de aarde om zo velen te verlossen uit de grote zee. Door rationalisme oordeelde God de vijand en leidde Zijn volk uit. God versteende de vijand, en zei : 'Kijk niet om, want dan verander je in een zoutpilaar.' Maar velen keken om, omdat God het zo beschikt had. God verhardde het hart van de vijand. De ruiters bereden elkaar en brachten elkaar ten gronde. Daarom mogen wij niet één deel missen. Wij hebben alle tien openbaringen nodig. De wet was een verbond des doods waaronder wij getuchtigd zouden worden, en zo opgewekt tot heerlijkheid. Onder het juk van de wet zouden wij geleid worden tot de bedieningen. Welke zijn de bedieningen ? De profetische, de apostolische, de richterlijke en de patriarchische als de vier hoofdpilaren van Gods wereldkerk naar het hart. Deze wereldkerk wordt gegrondvest door de zalving van David, en niet door Saul. Saul werd wel gebruikt om David te vormen. Het gaat om de tempel van David waarin Christus zal tronen. Saul viel treurig genoeg in zijn eigen zwaard door toedoen van de Filistijnen. Juist door bovenstaand palet overwon David de geest van Saul. Dit is maar al te waar. Ik vluchtte van het Roomse Reformatorische door de Evangelische Wereld helemaal tot aan de rand van Pinksteren en het Voorspoeds Evangelie, en kwam zo stap voor stap tot het profetische. Ik heb op vele plaatsen gekerkt, maar ik was me bewust van mijn uittocht. Het pad gaat door vele kerken heen, maar wee ons gebeente als we ergens gaan vastroesten. We moeten eruit. Het is een uittocht, geen intocht. Waar moeten we naartoe ? Naar de bedieningen, naar het Davidische.

Dit is ook de grote boodschap van het profetisch sprookje van Roodkapje. Roodkapje zag ineens dat haar grootmoeder een wolf was met hele grote ogen en een hele grote mond. Wij moeten ook tot die twee-zijdige Openbaring komen dat waar wij uit voort komen niet is wat het lijkt. Wij worden erdoor gegeten, maar zo komen we tot overwinning. Toen Saul de mantel van Samuel per ongeluk afscheurde was dit een teken dat zijn koningschap was afgescheurd. Saul was een beeld van de gevestigde pinkstergemeente, terwijl David het profetische uitbeeldde. Later scheurde David de mantel van Saul, en nam zijn speer en waterkruik. De pinkstergemeente bereed de Evangelische kerk, de speer van Saul, en de Reformatorische kerk, de waterkruik van Saul. Toen de mantel van Saul werd afgescheurd was dit een beeld van de scheuring van de Pinksterbeweging. De slip die David van Sauls mantel had afgesneden was een teken dat David Saul niet wilde doden. Maar uiteindelijk leidde dit wel tot Sauls ondergang. In het sprookje van Roodkapje wordt de wolf opengesneden, worden er stenen in zijn buik gelegd, en zo wordt hij in de rivier geworpen. Saul viel uiteindelijk in zijn eigen zwaard. David oordeelde Saul zelf niet, maar legde het oordeel in de handen van de Heere, en toonde aan Saul door de slip dat hij hem liefhad. Ook Saul was eens aan het volk gegeven als een oordeel, omdat het volk zelf om een koning had gevraagd. Onder de sieraden des Heeren worden wij getuchtigd. Het is God die de machthebbers aanstelt om ons te besnijden. Daarom zijn in principe alle dingen twee-ledig, en moeten we niet te fatalistisch denken. Vaak worden we door een gebrek aan openbaring geleid tot overdramatisch bewustzijn. Deze studie wil u rust geven. Ook Samuel's mantel werd gescheurd. Saul had de slip in handen, en dit werd de oorzaak voor veel lijden over Gods volk dat door Saul gebracht zou worden. Zowel Saul als Samuel waren verwond over wat de Heere had gedaan, en Saul ontwikkelde vanaf dat moment een enorme haat. Profetie is enorm kwellend, vooral als je het oordeel moet brengen. Geen enkele ware profeet doet dat voor de lol. Ware profeten houden van mensen totdat het pijn doet. Het doet soms echt pijn om het Woord van de Heer te brengen, net zoals Samuel veel verdriet had over Saul, toen diens koningschap was afgescheurd. Vaak zijn dat wonden die profeten voor de rest van hun leven meedragen. Het Woord van de Heere verwond, scheurt en besnijdt, maar dit is allemaal ter openbaring. Openbaring komt alleen door scheuring, alleen door besnijdenis. Openbaring is het hemelse ontleden, het hemelse delen.

De wereldrijken en de daarop volgende wereldkerken waren maar zwakke afschaduwingen van de komende bedieningen :

Babylon vs. Profetische Bediening

Perzie vs. Apostolische Bediening

Griekenland vs. Richterlijke Bediening

Roomse Rijk vs. Patriarchische Bediening

Roomse Kerk vs. Hermitatische Bediening

Zoals gezegd houden verschillende bedieningen zich nog verborgen voor de eindtijd. We mogen in dit alles opgaan naar de Davidische Wereldkerk van het hart, naar de heilige berg Sion. Het is op deze heilige berg waar God verdere openbaringen wil geven. Als het zevende zegel, het Roomse Rijk, verbroken is, dan wordt het reukofferaltaar hersteld. Geen enkel rijk had zoveel impact op de beschaving als het Roomse Rijk. Het legde de grondpijlers van de hedendaagse beschaving, als een rationalistisch en hedonistisch machtsbolwerk, voortkomende vanuit het Griekse Wereldrijk. Het bracht de drie beesten voort en uiteindelijk de drie kikvorsen, die opriepen tot de grote oorlog, het grote Harmageddon. Het was een zielenknechterij die de droom ernstig verstoorde. Maar bij het verbreken van dit zegel komt er weer stilte, weer slaap. De ogen en de oren gaan dicht, en het reukofferaltaar zal zich openen. Dit reukofferaltaar is het zintuig van de dromen, en dan zien we de bazuinen ten tonele komen. Dit is het doel van de profetische bediening. De reuk brengt een hogere gevoeligheid. De reuk brengt scheiding tussen de levenden en de doden. Reuk komt voort uit een hoger vuur, een dieper oordeel. Reuk is een hogere taal, de taal van onze geest, van symbolieken. De wereld van reuk is een warme wereld, een diepe wereld, die ons echt tot verzadiging kan leiden. Wij die in een wereld vol van overgeproduceerd beeld en geluid leven worden hiervoor echter in slaap gehouden. Kan niets ons dan opwekken tot de zuiverdere vormen van het leven ? De overvloed van beeld en geluid is als vergif, als een gevangenis en als slavernij. Het is de grote oorlog, als het geknecht zijn tot een gladiator in het grote Harmageddon. Moet dan alles getoetst worden aan de goden van beeld en geluid ? Neen. Duizendmaal neen. Beeld en geluid zijn de dienstmaagden en de wachters van de materie, maar er is een wereld dieper binnenin. Bovenal moeten wij de Heere vragen om onze reuk te openen, om weer de bloemen van het paradijs te mogen ruiken die in andere talen tot ons spreken. Zij kunnen doordringen tot de dieptes van onze geest waardoor ze in rijke symboliek tot ons spreken. Symboliek brengt ons in relatie met God, tot verfijning. Het geeft ons handen en voeten. Maar rationalisering brengt ons tot verstening.

Reuk brengt ons tot duisternis en licht, en laat de dieptes zien. Voor profeten is dit onmisbaar. Als God onze reukorganen opent zijn we andere mensen. Ook in ons leven wil God het reukofferaltaar herstellen, dit alles om onze relatie met Hem te verdiepen. Lees eens Hooglied in dit licht, om te zien hoe belangrijk reuk is om in heilige dronkenschap te komen, om zo van de banden van het verstand los te komen. De ware reuk komt echter alleen maar door het kruis en de armoe. Alleen door Golgotha wordt onze geest doorbroken om zo in contact te komen met God. Onze geest moet als een fles stukgeslagen worden zodat de hemelse reuk vrij kan komen en kan gaan stromen. Dat is het doel van het kruis. Alleen op deze manier worden profeten opgericht die naar de wil van God wandelen. Zij zijn vrijgezet door het kruis, en zij dragen de reuk van het paradijs om het Woord te brengen tot de levenden en de doden. Dit gaat vaak door ingrijpende ervaringen, maar God werkt altijd weer anders. We mogen elkaar niet toetsen aan de ratio. We moeten elkaar leren toetsen door de reuk van God, maar bovenal dienen we onszelf te toetsen. Zo mogen we aangesloten worden op de bron.

Geesten van beeld en geluid hebben ons de oorlog verklaard. Zij knechten de zielen om hen te leiden tot het grote Harmageddon, de oorlog van de ratio. Beeld en geluid zijn als de tralies van het verstand, en kunnen een mens voor een heel leven opgesloten houden. Maar de reuk van God kan daar doorheen breken. Daarom is het voor ons van belang tot het reukofferaltaar te komen, en daar tot God te spreken, maar bovenal stil te zijn. Beeld en geluid zijn er op uitgezonden om de stof te verdichten, en zo de mens af te houden van het Vrederijk. Stop ermee de ander te toetsen op beeld en geluid, maar kom dieper tot de wereld van de geest. Door het reukofferaltaar zullen Gods bazuinen gaan klinken, om de emoties vrij te zetten, en om de mens te leiden tot de wildernis. Hiertoe heeft God de karsuiken gezonden, oftewel de bazuin-engelen. Hun namen zijn : Rafnael, Samdael, Matthias, Mosael, Hesael, Scriptael, en Tuchael. Zij verkondigen de lusten des Heeren in plaats van de lusten der wereld. Zij verkondigen bevrijding uit de gevangenissen van beeld en geluid. De openbarings-wijsheid komt vanuit het reukofferaltaar en stroomt door de bazuinen van deze engelen.

T.S./ Januari 2006