Freddie Dekkers zit in een Vol Evangelie Gemeente ... Op een avond spreekt er een buitenlandse gast ... Freddie heeft wat vrienden meegenomen ... Ze gaan achterin de zaal zitten ... Die vrienden van Freddie geloven niet in God, en al helemaal niet in profetie ... Maar Freddie daagde hen uit om eens mee te gaan naar een profetische dienst ... Dan zouden ze het zelf wel zien, en niet meer onder het bewijs kunnen uitkomen ...
Reis door het Zand
Korte Theologische Roman
Freddie Dekkers zit in een Vol Evangelie Gemeente ... Op een avond spreekt er een buitenlandse gast ... Freddie heeft wat vrienden meegenomen ... Ze gaan achterin de zaal zitten ... Die vrienden van Freddie geloven niet in God, en al helemaal niet in profetie ... Maar Freddie daagde hen uit om eens mee te gaan naar een profetische dienst ... Dan zouden ze het zelf wel zien, en niet meer onder het bewijs kunnen uitkomen ... Een beetje lacherig waren ze met Freddie meegekomen ... Met de zangdienst deden ze gewoon mee, en ze hieven zelfs hun handen voor de grap op ... Eerst werd er een genezingsdienst gehouden, en aan het einde mochten mensen die een getuigenis hadden of door de Heer waren aangeraakt naar voren komen ... Ook één van Freddie's vrienden ging naar voren ... voor de grap ... Hij stak een onzinverhaal af over Jezus, hoe hij was aangeraakt ... Iedereen geloofde het ... Later ging ook een andere vriend van Freddie naar voren, en weer geloofde iedereen het ...
Daarna werd er dus een profetische dienst gehouden ... De buitenlandse spreker begon over enkele aanwezigen te profeteren ... Aan het einde van die dienst mocht iedereen die een woord van de Heer wilde ontvangen naar voren komen ... Ook enkele vrienden van Freddie gingen naar voren ... Ze wilden nu wel eens wat bewijs zien dat God echt bestond ... Alhoewel ze niet geloofden dat er ook maar enige kans was dat dat zou gaan gebeuren ... De profeet legde zijn hand op de eerste vriend van Freddie die naar voren was gekomen ... De profeet begon eerst luid in tongen te bidden ... De vriend van Freddie had heel serieus zijn ogen gesloten ... 'Oh, jij houd van bier drinken,' zei de profeet ... 'Wie niet,' dacht de vriend ...'veel jongens op mijn leeftijd ...' En toen ging de profeet verder : 'Ik zie jou met een meisje zitten op een terrasje ... Je voelt je niet op je gemak, en vertrekt weer ... De volgende dag ben je ziek ...'
'Ja,' dacht de jongen bij zichzelf, 'dat is inderdaad een keer gebeurt, maar dat gebeurt zoveel mensen weleens ...' De jongen begint een beetje met z'n mondhoeken te trekken, zo van : 'Is dit alles ?' ... Dan zegt de profeet : 'Dat meisje heette Elles ... Het was je vriendin ... Maar ze heeft je bedrogen ... Ze ging er met een ander vandoor, en daardoor heb je jezelf verhard ...' De jongen dacht : 'Verrek, dat is waar ... Wat heeft Freddie die gast allemaal verteld ...' Maar toen vertelde de profeet hem over wat details die zelfs Freddie niet wist, en ook wat dingen die de jongen nog nooit aan iemand anders had verteld ... De jongen schrok hier erg van ... 'Wie ben je eigenlijk,' zei de jongen trillerig, maar toch nog een beetje grapsgewijs ... 'Wie heeft je dat verteld ... Wordt ik bespioneerd ?' De profeet lacht even en zegt : 'Neen, dat heb ik van God ...' De jongen loopt weer naar z'n plaats terug ... De andere vriend van Freddie loopt met hem mee ... Hij was veel te bang dat zijn geheimen ook geopenbaard zouden worden ... 'Ah, volgens mij is het allemaal een truc,' zegt de jongen over wie geprofeteerd was tegen Freddie ... Freddie trekt z'n schouders op ... 'Je moet het zelf weten ... Ik dacht dat ik nu wel duidelijk genoeg ben geweest ...' Maar de jongen wilde het eigenlijk niet toegeven ...
Na de dienst op de terugreis waren de jongens erg rumoerig in de auto ... Er werd niet meer over de dienst gesproken en al helemaal niet over de profeet en zijn profetieen. Als Freddie thuiskomt doet hij het licht aan en gaat even op de bank zitten ... Hij klikt de televisie aan ... Hij is erg moe, en even later valt hij in slaap ... Na een tijdje wordt hij wakker van wat getik op het raam ... het was één van de jongens ... 'Kom verder,' zegt Freddie ... Even later zijn ze diep met elkaar in gesprek ... De jongen stelt allemaal vragen aan Freddie, en Freddie probeert ze zo goed mogelijk te beantwoorden ... Het wordt laat en de jongen blijft bij Freddie logeren ... De jongen krijgt een bed in de logeerkamer ... Die nacht krijgt de jongen een droom ... Hij droomt dat hij over een muur moet klimmen die gemaakt is van kippen ... Daarna droomt hij dat hij over een muur moet klimmen die gemaakt is van varkens ... De volgende ochtend vertelt hij de droom aan Freddie .. maar die weet niet wat de droom betekent ... Ze besluiten naar de voorganger te gaan voor uitleg, maar die verwijst hen door naar die buitenlandse profeet ... De voorganger wist wel waar de profeet nu was ... Hij maakte een rondreis door het land, en ze besloten hem in één van de diensten op te zoeken ... De voorganger ging ook mee ... Na de dienst gingen Freddie en die vriend op de profeet af ... Maar die moest snel weer weg ... Wel liet hij een telefoonnummer voor hen achter ... De volgende dag zouden ze hem op dat nummer kunnen bereiken ...
De volgende dag belde Freddie op, terwijl die vriend naast hem zat ... Freddie legde even het één en ander uit aan de profeet en gaf toen de hoorn aan de jongen ... De jongen vertelde zijn droom en wilde antwoord ... De profeet zei dat ze beter even konden langskomen ... Ze kregen een adres, en konden direkt komen ... Bij de profeet aangekomen gingen ze in een kamertje zitten ... Weer moest de jongen de droom vertellen, en de profeet zei : 'Waarom zouden we God Zelf niet om antwoord bidden ...' De profeet sloot zijn ogen, en ook de jongens deden dat ... De profeet zei : 'God zal je meer dromen gaan geven die je hierop het antwoord zullen geven ... Vannacht al ...' De profeet nodigde hen uit om bij hem te logeren ... De volgende dag keek Freddie naar het bed waar de andere jongen lag, maar er lag niemand ... 'Ach,' dacht Freddie, 'hij is vast vroeg op ... in de badkamer ofzo ...' Maar er was niemand in de badkamer ... Ook beneden was niemand ... Na een paar uur kwam de verhuurder thuis ... De verhuurder zei dat de profeet vroeg in de ochtend was vertrokken naar zijn eigen land ... Freddie vond het erg vreemd ... Was de jongen soms met de profeet meegegaan ? Freddie belde de voorganger en vertelde het verhaal ... De voorganger vond het ook vreemd ... Na een paar uur ging Freddie weer naar z'n eigen woonplaats ... Toen na een paar dagen nog geen teken van de jongen was gekomen werd de jongen als vermist opgegeven ... De voorganger had de profeet in het buitenland gebeld, maar die was niet te bereiken ...
Wanneer de profeet na een maand nog onbereikbaar is neemt de politie de beslissing om in zijn huis onderzoek te doen. Het is een groot landhuis met een zwembad. Freddie komt ook mee, en al gauw halen ze het hele huis overhoop ... Als Freddie in de kelder aan het zoeken is vindt hij bij toeval een geheime deur ... Hij drukte per ongeluk ergens tegenaan, en een wand schoof open ... Aan de deur hing een schilderij van een muis met een officierspak en een hoed op met een veer. Voorzichtig schoof Freddie de deur open. Hier was een andere donkere ruimte, die ook wel iets op een kelder leek, maar er waren hier ook wat stoffige ramen. Freddie liep helemaal door die kamer heen, en ging weer door een deur. In de verte hoorde hij geschreeuw, en even stond hij stokstijf ... Was dat niet de stem van Wilko, die vermiste vriend van hem ? Freddie kwam in een hal terecht, waarin allemaal planken lagen in modder ... De planken wiebelden een beetje ... Freddie riep : 'Wilko, ben jij dat ?' Maar er kwam geen antwoord ... Freddie liep verder, maar het werd steeds donkerder ... Weer ging Freddie door een deur, en kreeg toen de schrik van zijn leven ... Hij was in een grote felverlichte hal terechtgekomen. De hal was groot als vele zalen bij elkaar ... In het midden van de hal zag Freddie een grote opening waarin een bol van vuur ruisde ... De bol was erg groot, als een reusachtige bal, en er waren hekken omheen. Freddie liep naar de bol toe, maar het was erg heet ... Freddie begon om de bal heen te lopen, en kwam bij een andere deur terecht. Weer hoorde Freddie geschreeuw ... Het leek uit de bal te komen, maar Freddie ging door de deur, en kwam in een andere hal terecht ... Hier was ook zo'n bal achter hekken, maar ditkeer was het een bal van rood vuur ... Freddie zuchtte ... Toen riep hij : 'Wilko, kun je me horen ? Ik ben het, Freddie ... !'
Freddie schrok wakker ... Vandaag zouden ze naar het huis van de profeet gaan ... In werkelijkheid woonde de profeet in een klein huisje ... Er stonden wat oude stoelen en verder een tafel ... Het was er een kale bedoening ... 'Toch eens in de kelder kijken,' dacht Freddie ... En terwijl de politie wat papieren doorzocht, ging Freddie de kelder binnen ... Voorzichtig ging hij van het trappetje af naar beneden ... 'Zou hier echt een geheime deur zijn ?' dacht Freddie bij zichzelf ... Freddie duwde wat spullen opzij, en vond een luik ... Voorzichtig ging Freddie door het luik naar beneden ... Hier was een oude tunnel .. Voorzichtig kroop Freddie door de tunnel ... Aan het eind van de tunnel was een opening ... Toen kreeg Freddie de schrik van zijn leven ... Door de opening zag Freddie een klein zaaltje waarin bedden stonden, met mensen erin ... 'Zou Wilko hier misschien zijn ?' dacht Freddie ... Voorzichtig klom Freddie door de opening in de zaal ... Maar toen Freddie dichterbij kwam zag hij dat het geen mensen waren, maar poppen ... En tot Freddie's grote schrik was er ook een pop van Wilko bij ... De pop leek sprekend op Wilko ... Wat zou hier toch aan de hand zijn ? Stilletjes sloop Freddie naar de deur achter de zaal, maakte hem open, maar het bleek een kastdeur te zijn ... Er lagen wat papieren in en haastig begon Freddie door de papieren te bladeren ... Maar ineens voelde hij een hand op zijn schouder ... Freddie draaide zich van schrik om ... Gelukkig, het was één van de agenten waarmee hij was gekomen ... 'Ja, vreemd,' zei de agent ... 'ik vroeg me ook al af wat die poppen moeten betekenen ... Was die profeet niet erg goed bij z'n hoofd ?' Onder één van de bedden scheen nog een luik te zitten, en samen gaan ze erdoor naar beneden ... Ze komen in een geheime lift terecht ... De agent drukt op wat knopjes en de lift gaat langzaam naar beneden ... Dan horen ze opeens de stem van de profeet door een luidspreker in de lift ... 'Zo, dus jullie hebben me uiteindelijk toch weten te vinden ? Gefeliciteerd ... Zeg, ik heb de koffie met gebak al klaar staan ... Tot zo ...' Dan na een tijdje gaat de liftdeur open, en met getrokken pistool sluipt de agent naar buiten, maar die wordt direkt vanaf de zijkant vastgegrepen, terwijl zijn pistool uit zijn handen wordt getrapt ... Freddie blijft geschrokken in de lift staan ... Gelukkig gaat de deur weer dicht, maar welke knopjes Freddie ook indrukt ... Er is geen beweging meer in de lift te krijgen ... 'Dan gaat de luidspreker weer aan : 'Welkom in mijn lift ... Ik hoop dat je je tijdens de reis zult vermaken ...' En dan gaat de lift met een loeivaart naar de zijkant ...
Freddie schrikt wakker ... Het was allemaal maar een droom geweest ... Ook de vermissing van Wilko en zelfs de profetische dienst ... Want vanavond zou die dienst pas zijn ... Maar Freddie is zo naar van de droom dat hij besluit zijn vrienden af te bellen ... 'Ah, lafaard,' zei één van zijn vrienden ... 'Je durft het gewoon niet aan ... Ik zei je toch dat God niet bestaat, en profetie al helemaal niet ...' Maar het kan Freddie niet meer schelen .. Hij heeft er na die droom toch al helemaal geen lol meer in ... En misschien is het wel een waarschuwing van God om er niet meer naar toe te gaan ... Freddie komt in een enorme geloofscrisis terecht, en probeert eerst eens wat rust te vinden bij een gematigde kerk ... een reformatorische ... Maar als dat ook weinig resultaat oplevert besluit Freddie er voorlopig het bijltje bij neer te leggen ... Hij biedt zijn excuses aan bij zijn vrienden voor 'al dat gepreek,' en neemt het ervan ... Steeds meer begint Freddie een echt barmens te worden ... en hij raakt zwaar aan de drank ... Zo zwaar, dat zelfs zijn vrienden hem een halt toe roepen : 'Freddie, we zien je liever weer terug gaan naar de kerk dan dat je door de drank ten gronde gaat ...' houden ze hem telkens voor ... Maar Freddie wil niet meer naar de kerk ... Het lijkt of die droom hem verlamd heeft ... Wel probeert hij nog één keer in de week te bidden, maar meer en meer begint hij dat te vergeten, uit te stellen, en soms gewoon over te slaan ...
Op een dag ziet Freddie het niet meer zitten, en meldt zich aan bij een opvangcentrum ... Ook dit gaat niet goed, en Freddie belandt bij de psychiater die hem doorverwijst naar een psychiatrisch rustoord ... Hier heeft Freddie het wel naar z'n zin, en langzaam begint hij weer grip te krijgen op zijn drankprobleem ... 'Ik ben in een diepe kelder terechtgekomen ...' zegt Freddie weleens tegen de psychiater ... 'daar waar de flessen leven ....' Freddie bedoelt dat dan als symboliek, maar de psychiater zegt dat het wartaal is ... 'Flessen leven niet, Freddie ... Je moet wel met je beide benen op de grond blijven staan ...' Verder is de psychiater erg aardig, en Freddie wil de psychiater voor geen goud missen ...
Freddie heeft diepe gesprekken met de psychiater over vele onderwerpen ... Op een dag besluit de psychiater hem over te plaatsen naar een rustoord in het bos ... Hier kan Freddie ook proberen weer op zichzelf te wonen, met een lichtere vorm van begeleiding ... Ook worden hier weleens korte kerkdiensten georganiseerd, maar Freddie gaat eigenlijk nooit ... De enige aan wie hij de droom had verteld was zijn voorganger ... Op een dag krijgt Freddie een telefoontje van die voorganger ... De voorganger was diep geschokt ... De profeet die daar weleens sprak was terechtgesteld voor veelvoudige moord ... 'Maar is het wel bewezen ?' vroeg Freddie ... 'Laten we de rechters maar vertrouwen,' zegt de voorganger ...'alhoewel ik me het eigenlijk niet kan voorstellen ...'
Freddie is erdoor verward ... Was die profeet echt een moordenaar ? Freddie had wel erg vreemd over die profeet gedroomd, maar dat zei natuurlijk op zichzelf niks ... Of was het allemaal waar, en wilde God Freddie en zijn vrienden daarvoor behoeden ? Freddie wist het niet ... De voorganger vertelde dat de laatste tijd de profeet weleens profetieen uitsprak die niet uitkwamen ... Sommigen zeiden dat hij daarom een valse profeet was, en er waren er zelfs bij die zeiden dat hij de doodstraf verdiende, omdat dat ergens in de Bijbel zou staan ... Maar de voorganger zei dat niet alle profetieen letterlijk waren ... Sommigen waren ook symbolisch, geestelijk bedoeld, met een diepere betekenis ... Ook was er volgens de voorganger een verschil tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke profetieen waartussen de mensen het verschil moesten kennen ...
Freddie wilde alles laten rusten ... Hij was er niet aan toe om over dit soort dingen na te denken ... Freddie vond alles te wazig om er ook maar enige zekerheid aan te geven ... Freddie wilde niet op zand bouwen, maar wilde een reis maken door het zand ...
Freddie probeerde rust te zoeken bij andere dingen ... Hij begon met het schrijven van verhalen waarmee hij het verleden probeerde te verwerken ... Ook hielp het hem af van zijn drankzucht ... Op een nacht heeft Freddie weer een droom ... Hij loopt over een pad van spiegels, waarop veel wit zand ligt ... Aan het eind van dat pad is een grot met flessen ... Als hij daar naar binnen gaat beginnen de flessen te groeien, en komen tot leven ... Eén van die flessen is rood en draagt een zwart pistool, met een zwart leren houder ... De fles geeft het pistool aan Freddie, maar Freddie brandt bijna zijn handen aan het hete leer ... Dan moet Freddie een deur openschieten, en komt weer op een pad van spiegels terecht ... Ditmaal is het pad van spiegels langer, maar nog steeds met zand, wit zand, bezaaid ... Naast hem loopt een cowboy ... Maar soms verdwijnt die in zijn schaduw ... De cowboy zegt niets, maar schiet soms ... Waarop de cowboy dan schiet is niet duidelijk ... Maar wel stroomt er dan telkens een soort sap in zijn keel ... Zuchtend wordt Freddie wakker ... Hij probeert zijn dromen te verwerken in verhalen ... Vaak blijven de betekenissen weg ... alsof hij echt door een landschap van zand reist ... Hij wil hier geen huizen bouwen ... Hij wil verder ... Wat wacht hem aan de overkant ?
Na een lange tijd krijgt Freddie weer een droom ... Weer is hij terug op de spiegelpaden met wit zand ... Plotseling staat er een sfinx voor hem ... een leeuwachtige steenachtige gedaante ... Freddie gaat op de uitnodigende rug van de sfinx zitten, en de sfinx rijdt naar voren, recht op een muur af ... Die muur is gemaakt van kippen ... Dan gaat de sfinx er dwars doorheen ... Freddie hoort een geluid alsof er flessen worden gevuld ... Maar dan ineens wordt hij wakker in de lift van de profeet ... Wat is er gebeurd ? ... Door de luidspreker hoort hij gelach ... 'Zo, hoe vond je het ritje ?' Freddie voelt zich erg draaierig ... Is hij dan nog steeds in dat vreemde huis van die profeet ? Is hij wel echt wakker ? Freddie heeft overal pijn ... Worden zijn gedachten soms beinvloed in deze lift ... Sterke straling ? Plotseling bemerkt Freddie dat de lift gewoon aan het draaien was, nu de lift ineens langzamer gaat ... Freddie wordt zich gewaar van een drukkend gevoel ... 'Profeet, wat wil je ?' schreeuwt Freddie ... 'en waar is Wilko ?'
Een jongen stopt met lezen ... Dit was het boek wat hij voor zijn literatuurlijst moest lezen ... Hij ziet uit naar het examen ... Dan kan hij eindelijk van school af ... Wel heel toevallig dat zijn vader ook Wilko heette ... Zijn vader was ook al heel lang vermist ... De jongen zucht ... Ineens mist hij z'n vader weer heel erg, maar op een vreemde manier is zijn vader nu ook dichterbij gekomen ... Zou hij nog leven ? De jongen slentert van school naar huis ... Daar aangekomen laat zijn moeder hem een brief lezen ... Het is een brief van zijn vader ... Na al die jaren ... De jongen is opgelucht, maar niet als hij de brief leest ... Zijn vader schrijft daarin aan het gezin dat hij destijds expres de benen heeft genomen, omdat hij niet meer met hun moeder kon leven ... Nu woont hij dan in India ... Verderop in de brief probeert hij uitleg te geven, en de jongen krijgt hierdoor weer iets meer sympathie voor zijn vader ... Zijn vader schrijft over het drankprobleem van hun moeder ... Hij schrijft dat hij nu op een prachtig eiland woont, met schitterend witte zandpaden en vlaktes, en hij gelooft dat hun moeder hier vast en zeker van haar drankprobleem zal afkomen ... Aan het eind van de brief nodigt hij het gezin uit om te komen ... Maar de moeder van de jongen is veel te boos dat hij zo lang niets van zich heeft laten horen ... En ook de jongen vindt het net even te ver gaan om daarnaar toe te gaan, want misschien neemt hij dan weer de benen, en zitten ze alleen op dat eiland ... Het vertrouwen in hem is weg ... Wel schrijft de jongen hem een brief dat hij maar bij hen moet komen ... Maar zijn vader schrijft terug dat hij dat niet aandurft ...
Als de jongen wat ouder is besluit hij toch de reis te maken, omdat hij zijn vader toch wel erg mist ... Maar als hij daar aankomt is zijn vader er niet .. De jongen besluit gewoon in het huisje van zijn vader te leven op dit prachtige eiland ... De jongen is blij dat hij nu op de plaats van zijn vader is, maar begint zich steeds meer ongerust te maken ... Op een nacht heeft de jongen een droom .... en die lijkt erg veel op zo'n droom uit dat boek wat hij moest lezen ... Hij komt een sfinx tegen, springt op z'n rug, en de sfinx gaat door een muur van varkens heen, terwijl hij het geluid hoort alsof flessen vollopen ... Daar achter die muur staat zijn vader ... Maar hoe dichter hij bij zijn vader komt, des te meer hij begint te beseffen dat het zijn vader niet is, maar een pop die sprekend op zijn vader lijkt ... 'Wat is dit allemaal ?' brult de jongen van woede ... Dan hoort hij ineens als vanuit een luidspreker : 'Welkom, jongen, ik heb lang op je gewacht ... Ik heb koffie met gebak klaarstaan ...' Maar het is niet de stem van zijn vader ... De jongen moet denken aan die vreemde lift uit dat boek ... 'Zit ik soms in die lift van dat stomme spookhuis ?' roept de jongen hard ... Dan ineens wordt de jongen wakker in de lift ... 'Als ik het niet dacht,' denkt de jongen bij zichzelf ... Op de grond van de lift ligt wat wit zand ... 'Vreemd,' denkt de jongen ... En dan hoort hij weer door de luidspreker : 'Welkom, welkom ...' De jongen vraagt zich af of misschien ook zijn vader door de lift is ontvoerd ...
Dan springt de lift open, en de jongen kijkt rechtstreeks in zijn woonplaats ... Hij stapt uit de lift en rent naar zijn ouderlijk huis ... Maar als hij binnenkomt en in de woonkamer kijkt ziet hij zijn moeder als een pop achter de tafel zitten ... Het is een pop ... Boven vindt hij zijn zusjes en broertjes ... Allemaal poppen ... Ineens hoort hij een slurpend geluid en kijkt naar buiten ... Daar ziet hij een glibberig lang beest met vele poten wegduiken ... Het leek wel een beetje op een reuzen-duizendpoot, maar de jongen kon goed zien dat het een reptiel was ... Aan de overkant kon hij in de huizen ook de poppen zien ... ze bewogen niet ... De jongen raakte erg in paniek, en rende tenslotte terug naar de lift ... 'Hier wil ik niet wezen...Haal me hier weg,' riep de jongen ... Maar de lift duwde de jongen weer terug, sloot zijn deuren, en vertrok ... Ten einde raad begon de jongen te huilen en te kermen ... Hij begon om zijn moeder te roepen ... Ook begon hij steeds banger te worden voor dat beest ...
En dan begint hij zelf ook heel langzaam in een pop te veranderen ... Hij probeert weer naar zijn ouderlijk huis te lopen, maar het gaat trager en trager ... Als hij bij het raam is aangekomen tikt hij erop, maar hij kan zijn handen al bijna niet meer bewegen ... Als hij naar binnen kijkt ziet hij iemand anders bij de pop van zijn moeder zitten, terwijl de poppen van zijn broertjes en zusjes ook om de tafel heen zitten. Maar wat is dat ? Diegene die naast zijn moeder zit, dat is hijzelf ... ook een pop ... Dan vallen traag zijn ogen dicht ... Verward schrikt de jongen wakker ... Hij wrijft in zijn ogen ... Hij kijkt naar de zacht en langzaam tikkende klok ... Het is al ochtend ... De zon schijnt al zo vroeg ... Op de grond ligt wit zand ... De jongen stapt uit bed ... en opent de deur ... Witte zandvlaktes, zo ver als het oog reikt ... De jongen vermaakt zich best in het vakantie-huisje van zijn vader ... Alleen het wachten is nog op zijn vader zelf ... Hier zou de jongen wel altijd willen wonen ... Het is hier zo rustig en prachtig ... De jongen rolt door het witte zand ... Achter het huisje is ook veel wit zand, dat eindigt op een strandje, en daarachter is het water ... Het witte zand is erg warm, bijna echt heet ... En naarmate het later op de ochtend wordt, wordt het zand steeds heter ... De jongen houdt van de zon, en heeft ook het gevoel dat de zon van hem houdt ... Ook al is zijn vader er nu niet .... Hij is toch terechtgekomen in het huisje van zijn vader ... Door het zand rolt de jongen weer terug naar het huisje, en botst tegen het lage raam aan ... Dan staat de jongen op, en gaat weer naar binnen ... De jongen begint zich steeds beter te voelen ...
Aan de muur hangen prachtige bloemenschilderijen. De jongen kijkt tussen de boeken van z'n vader ... Er zitten wat gedichtenbundels tussen ... De jongen opent één zo'n bundel waar bloemen op staan : 'Je bent een bloem, je bent mooi en wijs. Maar nog steeds zo jong, en dat benauwd me zo ... We weten niet wat we doen ... Je bent alleen ... Het andere is niet echt daar ... Jij schiep je eigen wereld ....' Dan bladert de jongen verder : 'Vrolijk is de nacht ... Ze huilt niet ... Maar alles wat jij hebt is verdriet ... Kom toch tot de nacht en wees vrolijk met haar ...' Weer bladert de jongen door, alsof hij ergens naar op zoek is ... 'Je bent wie je bent, maar dat is iemand die je nog niet kent ...' Snel grijpt de jongen naar een andere gedichtenbundel ... Hier staan ook bloemen op ... Weer begint de jongen te lezen ... Sommige gedichten spreken hem aan ... anderen niet ... Sommigen zijn vaag .... maar betoverend ... voor zover je over betovering mag spreken ... Ook liggen er wat verhalenboeken ... Het lijkt wel alsof de jongen naar iets van zijn vader op zoek is, maar hij kan het nog niet vinden ... Wel voelt hij alsof hij dichtbij is ... Hij zou hier altijd wel willen dromen en lezen .... en rollen door het zand ... als een reis door het zand ... Hij komt nooit echt aan, maar steeds dichterbij ... als het ontwaken van de zon ...