Tijd is iets van de ratio. God leeft buiten de tijd. De mens was min of meer tijdloos, maar toch niet helemaal. De mens had nog niet van de boom des levens gegeten zodat hij in eeuwigheid zou leven. De mens zou in de hof van Eeden ongeveer tien tot twintigduizend jaar oud kunnen worden, liet de Heere mij zien, maar als ze naar het Westen zouden trekken, dan zou die leeftijd zich verhogen, en zouden ze steeds meer boven de tijd komen te staan. De mens was het onderdeel van een plan, maar door de boom van kennis, de boom van de ratio, oftewel het verstand, kwam de mens buiten de hof terecht in het Oosten, waar hele andere wetten heersten, namelijk die van een duizendjarig rijk, waar de mens nog maar duizend tot tweeduizend jaar oud kon worden. Ook daar verspeelde de mens zijn ballen en kwam zo in het huidige honderdtwintig jarig rijk terecht. Dit gebeurde door de zondvloed, de zee. God gaf de mens over aan het verstandelijke, en haalde het zintuigelijke weg. De zee weerspiegelt het rationalisme wat tot hedonisme leidt, de hebzucht en de genotszucht. Uit deze zee kwamen de vier dieren voort die Daniel zag, oftewel de vier wereldrijken, als een basis voor de wereldkerken. Zowel de wereldrijken als de wereldrijken rekenden stelselmatig met de natuur af om de beschaving te laten zegevieren. Ten westen van Eeden zou de mens wel over de honderduizend jaar kunnen worden, liet de Heere mij zien, en zou de mens als de engelen kunnen worden, op weg naar de eeuwigheden, om zo de vijanden van ratio en tijd te overwinnen. Tijd is dus een vijand die we dienen te verslaan, maar hoe doen we dat ? Dat is een hele belangrijke vraag en daar is geen eenvoudig antwoord op te geven. Om tijd echt onder onze voeten te krijgen zullen we de eeuwigheden moeten overwinnen. Hoe dieper we in het paradijs komen des te meer zullen we inzien dat tijden niets anders dan plaatsen zijn. Wij moeten daar doorheen trekken en overwinningen behalen. We moeten net als God de eeuwigheden leren beheersen en dat gaat door heilige dronkenschap. Alleen zo kunnen we de ratio onderwerpen en breken. Heilige dronkenschap leidt tot heilige slaap en zo tot heilige vergetelheid waarin we nieuwe dromen kunnen ontvangen. Hoeveel eeuwigheden zijn er precies ? Verschrikkelijk veel, en hierin moeten we territoriale oorlog voeren. Tijd is een leugen van het verstand wat we moeten dragen als een kruis. Sommige territoriale machten van tijd zullen pas aan het einde van de reis verbroken worden. Het volk heeft hier eerst veel openbaring over nodig.

Het is juist de ratio die door de tijd leidt tot de verdichting. Er waren dus nogal wat consequenties toen we dit beest in huis haalden. De verdichting leidt uiteindelijk tot de verstening, en als de verstening rijp is dan wordt die als een brandende berg in de zee geworpen bij de tweede bazuin, die van de engel Samdael. De verbranding en de verstening is waar de hoer, oftewel het grote Babylon, naartoe leidt. Dit zien we gebeuren in Openbaring 17 en 18. We zien haar daar door het beest branden, en we zien haar als een molensteen in de zee geworpen worden door een engel. Dat wat uit de zee komt om zo tot de hemel proberen te rijzen zal neerstorten tot een oordeel over de zee. Dat is wat we telkens weer terugzien in het Woord van God.

Door de ratio werden we niet alleen de slaaf van tijd en verdichting, maar ook van het oog en het oor. Onze taak was de aarde te onderwerpen, vruchtbaar en talrijk te worden, om over de dieren van het paradijs, ook de demonische, te heersen. Maar wij lieten hen over ons heersen. De slang verleidde de mens en bracht de mens allereerst tot het duizendjarig rijk, en daarna tot het honderdtwintig jarig rijk. Pak een rendier van het paradijs en laat het je leiden waar de Heere je wil hebben. Heers over de eeuwigheden en laat hen je niet meer strikken. Kom tot het reukofferaltaar vanwaar de Heere bazuint tot een oordeel over de zee en haar voortbrengselen. Kom tot de scheppingsdagen die God aanstelde, dieper in het paradijs. Dat zijn geen letterlijke dagen, maar eeuwigheden, oftewel plaatsen. Denk aan de dag die is als de duizend jaar, en denk aan de dag des Heeren. Ook het letterlijke was een klem van de ratio. God spreekt voluit over de eeuwigheden in Zijn Woord. Wij moeten die eeuwigheden leren kennen en overwinnen in zowel onze worsteling met God als met de duivel, en ons er niet meer door laten beangstigen. De machten van tijd brengen zoveel gewichtigheid voort dat het ons onderdrukt, slaafs houdt. Hier ligt onze uitdaging : Ga de strijd aan tegen deze dieren, deze beesten, en laat de letterlijke dieren om u heen los. Laat u meenemen door de vogels van het paradijs.

Er worden in Gods Woord naast Eeden nog wat andere gebieden genoemd : Chawila, het land van goud, chrysopraas en balsemhars, Ethiopie, en Assur met nog wat rivieren. Deze namen zijn bekend, maar we hebben het hier over het paradijs, dus over een natuurlijkere, wildere, exotischere en indiaansere vorm. De rivieren ontspringen in Eeden en die splitste weer in vier stromen : Pison, Gichon, Tigris en Eufraat, als vier riviergebieden. Pison stroomt om het land Chawila, en Gichon stroomt om het land Ethiopie.

Laurit en Saka waren twee paradijselijke dochters van Adam en Eva zoals ik in dromen en visioenen zag. Zij en hun stammen trokken westwaarts, en gingen in bovenstaande gebieden wonen. Abel en Set kwamen daar na hun dood ook, en werden min of meer de wachters van het Westen en brachten vele stammen voort. Door de Zalvingen van Abel en Set kunnen wij ook min of meer op die stammen ge-ent worden. Om terug te kunnen komen tot het Vrederijk dienden wij ons te enten op de Joodse Stammen en Zalvingen, maar om terug te kunnen komen tot het Westen van het paradijs dienen wij ons te enten op het indiaanse om zo indiaan te worden. Het Jood zijn en Indiaan zijn zal telkens weer terugkomen op onze reis. In het hele ontdekkingsproces van Roodkapje waarin ze zag dat haar grootmoeder een wolf was en ze later door die wolf verslonden werd was de Jager het beeld van de bevrijder. Hij rekende met de wolf af. In het paradijs komt het er op aan een jager te zijn, vanwege de vele demonische dieren die op ons bloed loeren. Ze hebben hun menselijke en engelenstatus verloren en zijn nu op zoek naar wraak. Al die zoetgevooisde verhalen over het paradijs zijn onwaar. Er is daar een grote oorlog gaande, en als we daar geen jagers zijn dan kunnen we onze doorreis tot het eeuwig leven wel vergeten. De eerste mens had een oorlog te voeren tegen de slang en zijn nakomelingen. Vele demonen waren en zijn nog heel menselijk, nog niet verdierlijkt, en zo zat en zit het paradijs nog vol met demonische stammen. De vierde en de vijfde gouden schaal zijn er voor nodig om de vijand te verdierlijken. Zonder u met deze schalen te bewapenen kunt u niet dieper in het paradijs komen. Deze twee schalen gaan vergezeld met de vijfde bazuin, oftewel het eerste wee, waardoor de schorpioen de mens symbolisch vijf maanden steekt. Dan zien we de overgang van mens tot dier. De vijfde bazuin-engel is Hesael, de vierde schaal-engel is Manachael, en de vijfde schaal-engel is Hadachael. Zo zal de oorlog dus overgaan in de jacht als de menselijke demoon verandert in een dierlijke demoon. Als de demonen verandert zijn in dieren zijn we er nog niet. Nog steeds kunnen ze erg gevaarlijk zijn. In het Woord van God lezen we hoe God de vijand versteent. We zagen dat dit gebeurde door de tweede bazuin en haar engel Samdael. Deze bazuinen komen dus telkens weer terug en dienen wij te gebruiken in onze reis door het paradijs.

Samdael 2e bazuin-engel VERSTENING

Manachael 4e schaal-engel VERDIERLIJKING

Hadachael 5e schaal-engel VERPROOIING

Hesael 5e bazuin-engel VERDIERLIJKING

Wapen uzelf hiermee, en drijf de vijand terug naar de zee. We zien dat de draak naar de afgrond wordt gedreven, als een beeld van zaad, tot begin van het duizendjarig vrederijk, waarna hij weer opkomt, ditmaal als geboomte. Hiertoe is de aarde belangrijk : als akker. Hiertoe is de eerste bazuin uitgezonden, met haar engel Rafnael. Daarom moeten wij ook de sikkel leren hanteren, en leren landbouwers te zijn. De aarde zal veranderen en een nieuwe gloed krijgen als wij leren te zaaien en te bebouwen. Het zal een tijd van rust zijn als het voorportaal van de eeuwige sabbath. De afgrond is als een akker, en het brandende Babylon als een oven. Dit is de definitieve afrekening met de draak en het beest. Het is als bij het sprookje van Hans en Grietje waarbij de heks uiteindelijk zelf in de oven terecht komt. We zien de zon worden als een haren zak, en de maan als bloed. We zien de krachten die de draak berijden uit de hemel vallen. We zien hen allemaal gedreven worden voor de grote witte troon der vergetelheid. We zien hen die eerst naam gemaakt hadden nu hun naam verliezen. En dan zien we een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. We zien de vierde bazuin en haar engel Mosael de zon en de maan treffen. Deze engel staat ook op de zon in Openbaring 19. Hij roept de vogelen des hemels voor een grote maaltijd. In profetische visioenen zag ik dat deze engel Mosael van de vierde bazuin ook wel 'de Bewaker' wordt genoemd. Hij heeft grote macht over de zon, de maan en de sterren, en wordt krachtig bijgestaan door de vierde schaal-engel, Manachael, die zijn gouden schaal over de zon uitgiet tot verdierlijking. De draak wordt bereden door de zeven kronen : het eerste beest, het tweede beest, de hoer van Babylon, de zon, de maan, en de ouders van de draak : het Griekse Wereldrijk en het Roomse Wereldrijk. De zon is hierin een kereltje die hen min of meer allemaal berijdt, en daarom speelt Mosael een grote sleutelrol in het geheel. Met Mosael zien we de arend verschijnen die de drie weeen aankondigd, waarvan één de verdierlijking is. Dit is belangrijk. Er worden niet alleen menselijke demonen gegeten, zoals we in Openbaring zien, maar ook dierlijke demonen. Mosael die op de zon staat en ook de maan een flinke slag toeslaat, en de sterren, stelt de grote maaltijd in werking en alles wat daarbij komt. Mosael laat als het ware het balletje rollen. Mosael draagt de sleutels.

Het verzegelingsproces gaat diep. Het gaat namelijk door een besnijdenisproces waarbij God alle bazuinen in ons moet installeren. Het vormt onze geestelijke wapenrusting en jachtuitrusting om zo terug te keren tot het paradijs. Ook de gouden schalen horen hierbij, en die worden allereerst tot onze tucht gezonden. Het oordeel komt altijd eerst op onszelf. We hebben gezien dat er eigenlijk geen vijand is, maar dat alles om ons heen onze wapenen en ons gereedschap is. We moeten het alleen nog rangschikken. Sommigen staren zich helemaal blind op één bazuin, en dan begint de ellende. Wij moeten dus opgroeien in openbaringskennis, kennis door liefde werkend. Wij zijn liefdes-soldaten. We moeten niet bitter om ons heen kijken met zoveel leedvermaak. Daar gaat het helemaal niet om. Onze taak is dronkenschap te brengen, genezing, ook tot de duivelen en demonen. Waarom ? Omdat ze overschat zijn, overgeoordeeld, overgestrafd, boven de maat. We hebben hun woede zelf over ons aangeroepen door al onze verhaaltjes over hun eeuwige pijniging. Wat zijn wij voor beesten ? Als iets de duivel is is het dat. God geeft loon naar werken, en leest u dat maar na in Openbaring 18 waarin God zelfs de hoer van Babylon alleen maar pijn en rouw geeft naar de mate waarin zij heerlijkheid en weelde genoten heeft. Op die manier zal God haar werken verdubbelen, en niet boven de maat. Er is loon naar werken en ook straf naar werken, en dat moeten we niet in onze bitterheid en ons leedvermaak gaan vereeuwigen. Dat is echt beestachtig.

God schenkt genezing als een straf. Kijk naar de zwaardwond van het beest die werd genezen, en kijk naar de loslating van de duivel na het vrederijk. Deze straf leidt tot de eeuwige slaap en zo tot de eeuwige vergetelheid, vernietiging in de eeuwige rust. Dat de huiden, de omhulsels, en de onderdelen van de boze geesten nog overal goed voor zijn is punt twee. Die zullen gewoon doorgroeien en vermenigvuldigen, maar het bewustzijn van de geesten wordt steeds meer verlaagd. Door al die onzin over eeuwige marteling in de hel zijn er nog zoveel roofgeesten, zoveel roofdieren in de hemelse gewesten. De wereldkerken hebben de demonen kwaad gemaakt, verwond, en in alle staten. Zulke dreigementen wekken op tot een oncontroleerbare woestheid. Geen wonder dat zovelen zijn afgeknapt op de kerk. De kerk draait geheel om de ratio, die tijd tot God maakte, en de verdichtende stof, de materie. Het was de zee die de mens meenam, de boze slaap, helemaal tot het honderdtwintigjarig rijk, de boze aarde, een boze droom. Maar Gods zee, de heilige slaap, bracht op de derde scheppingsdag Gods aarde, de heilige droom. Gods zee zien we ook in Openbaring 15 als een zee van ijs en vuur vermengd als brandend ijs. Zij die het beest hadden overwonnen kwamen tot deze zee. Hoe konden ze dat ? Omdat Gods zee hen daartoe de macht had gegeven. Door Gods zee, Gods heilige slaap, overwinnen wij de boze slaap. De tweede bazuin-engel bracht het oordeel over de zee door de brandende hoer van Babylon als een steen erin te werpen, als de brandende berg. Het was het oordeel over het beest uit de zee, het eerste beest. We zagen dat deze engel Samdael heette. In dromen en visioenen zag ik dat deze engel zelf de zee van God was, en ook wel de Luitenant werd genoemd. Vanuit de zee zag ik de nieuwe aarde voortkomen, als de derde scheppingsdag, en ik zag die aarde omhuld door de zee, door die engel genaamd Samdael. Deze engel zette het oordeel over het eerste beest in werking. Hij werd nauw bijgestaan door de engel van de tweede gouden schaal, Asmadat, die de zee in bloed als van een dode veranderde waardoor alle levende wezens in de zee stierven. Ook zag ik weer de engel met de vijfde gouden schaal komen die zijn schaal van verduistering over de troon van het beest uitwierp.

HET OORDEEL OVER HET EERSTE BEEST UIT DE ZEE

Samdael 2e bazuin-engel BABYLON WORDT IN DE ZEE GEWORPEN

Asmadat 2e schaal-engel VERWOESTING VAN DE ZEE

Hadachael 5e schaal-engel VERDUISTERING VAN DE TROON VAN HET EERSTE BEEST

Slaap is een vorm van dronkenschap. Denk aan het woord 'slaapdronken'. Wij moeten tot de heilige dronkenschap komen die tot de heilige slaap leidt. Deze zal een heilige droom voortbrengen, een droom komende vanuit het reukofferaltaar en haar zeven bazuin-engelen, de karsuiken. Ook komen de schaal-engelen met hun gouden schalen vanuit dit reukofferaltaar. De tempel van God staat in Chawila, het land van goud, chrysopraas en balsemhars. Zo komen we steeds dichter tot de heilige vergetelheid, de witte troon, waar onze wonden genezen worden. Zowel de karsuiken als de sarhemmen, de schaal-engelen, vormen een kandelaar. In het begin van Openbaring worden de engelen beschreven die de kandelaren dragen, de putsen. De eerste kandelaar-engel, de engel van de gemeente van Efeze, is genaamd Asachiel. Hij draagt de boom des levens, de kandelaar met de bazuinen en haar engelen. De tweede kandelaar-engel, de engel van de gemeente van Smyrna, draagt de naam Samiel, en draagt de kandelaar van de tweede dood, oftewel de kandelaar met de gouden schalen en haar engelen. Ook de scheppingsdagen vormen een kandelaar, het verborgen manna. De derde kandelaar-engel, genaamd Asamiel draagt deze kandelaar. Er zijn zeven gouden kandelaren komende vanuit het reukofferaltaar om de wereld te oordelen, en om de poorten te openen tot het paradijs. De weg leidt tot het Jakobs-kruis, een heel diep kruis, waar Jakob zeven jaren moest werken voor Lea, en zeven jaren voor Rachel, de aartsmoeders van Israel. Ook dezen staan symbool voor eeuwigheden. En denk aan de zeven hongerjaren en de zeven overvloedsjaren van Jozef, die ook symbool staan voor eeuwigheden. Deze vier keer zeven jaren zijn de laatste vier kandelaren van de putsen. Zij vormen belangrijke sleutels tot de dieptes van het paradijs.

Willen we naar het paradijs terug, langs de zuilen van haar tempel ? Willen we over Jakob's ladder terug naar haar ? Het paradijs roept ons, omhult ons, heeft haar vogelen tot ons gezonden. Er is een weg terug, altijd. Die weg ligt diep in ons hart. Laten we stoppen junkies van de ratio te zijn. De bloemen van het paradijs wachten op ons om ons verslaafd te maken aan hen. Er is niets beters dan dat. Dan keert ons hart altijd terug tot hen. Zonder die ketenen van het paradijs zullen we keer op keer terugvallen. Daarom : Wilt u die bloemen leren kennen ? Wilt u hen zien ronddraaien in uw hoofd en hart ? Wilt u het reukofferaltaar hersteld zien worden in uw leven ? Haar wapenen zijn goed genoeg om u los te snijden en uit te leiden. Maar de vraag is : willen wij dat wel ? Hoelang moeten zij nog op ons wachten ? Alleen door hen kunnen we de ketenen der tijden overwinnen.

De ketenen van het verstand reiken zo diep, houden ons dronken en in slaap. We hebben gezien dat er een beest uit de zee voortkwam, maar daarvoor kwamen er ook al vier dieren uit voort : de vier wereldrijken. Als het zesde zegel, het Roomse Rijk, is verbroken, dan zal het overblijfsel vluchten naar haar Griekse fundament, het zevende zegel. Deels is dit dus ook Rooms. Het is een huwelijk. Wij zijn door afschuwelijke bloedbanden aan deze twee beesten gebonden, en zij houden ons verslaafd aan de molen van de beschaving. Zij houden ons vast door de afschuwelijke geesten van beeld en geluid, maar als het zevende zegel verbroken is, dan is er stilte, en wordt het reukofferaltaar opgericht tot het laten bazuinen van Gods grotere dingen. De jacht zal geopend moeten worden op deze twee beesten anders zullen we geen stap verderkomen. Maar wat houdt die jacht nu precies in ? Punt is : we moeten de karsuikse wapenrusting aandoen, die ook deels een jachtuitrusting is. Het zijn de bazuinen en hun betekenissen. Wij moeten in contact komen met de bazuin-engelen, anders zullen we nooit leren wat het jagen is. Ook moeten wij in contact komen met de engelen van de gouden schalen en de engelen van de kandelaren. Openbaring is een strategisch jacht en oorlogsboek, en dat boek zal geopend moeten worden. Dit kan alleen door profetie. Alleen God Zelf kan ons hier wegwijs in maken door zijn engelen. Door het boek met de ratio te lezen zullen we er alleen maar dieper in verstrikt raken. De zegels zijn zo verschrikkelijk moeilijk te openen dat we dat alleen maar kunnen doen door de bazuin-engelen, de schaal-engelen en de kandelaar-engelen. Daar zijn die engelen voor.

Het zesde en zevende zegel zijn nauw aan elkaar verbonden als het Roomse huwelijk tussen Griekenland en het Roomse Rijk. Daniel beschrijft hoe de Oude van Dagen het Roomse beest uiteindelijk overwint door een vierschaar, een vierkantige rechtbank. Dit duidt op het herstel van de vier fundamentsbedieningen : de profetische, de apostolische, de richterlijke en de patriarchische. De zevende bazuin met haar engel Tuchael laat de vierentwintig oudsten, de patriarchen, opkomen, en we zien hier de tempel zich openen en de ark van het verbond zichtbaar worden. Het gaat hier om het oprichten van de troon. Ook bij de zevende gouden schaal zien we dat, gedragen door de engel Toriac. De zevende kandelaar, die van Laodicea spreekt ook over de troon. De engel die deze kandelaar draagt is genaamd Abdach. Deze engel heeft de macht ons op te dragen tot Gods Troon. Dit is de Davidische Troon, voortgekomen uit Juda, de zoon van Lea. Voor Lea heeft Jakob zeven jaar moeten werken, als een heilige kandelaar. Deze zeven jaar brachten dus de troon voort, en zonder deze troon zou het zevende zegel, de schuilplaats van het Roomse Beest, nooit kunnen worden geopend. Abdach staat dus samen met Asachiel en Samiel om met de kandelaar van Lea, met de zevende karsuik en de zevende sarhem het zesde en het zevende zegel te openen.

De ketenen van de ware dronkenschap zullen zo vrijkomen om ons mee te nemen naar het paradijs. De heilige slaap van God zal ons omhullen. Er zijn verschillende droom-levels die ik met u wil bespreken. Nirshek is een boom van het paradijs waarmee u bijvoorbeeld kan beginnen. Het is een drugsboom. Nirshek breekt het verstand in kleine stukjes en hutselt ze door elkaar zodat er een nieuwe droom ontstaat. Hij verpulvert het verstand tot poeder. Stel uzelf eens een paradijselijke boom voor, en daarna een paradijselijke bloem. Zij spreken symbolisch, tot de dieptes van uw geest, door reuk. Probeer u te herinneren hoe bloemen ruiken en de bossen. God werkt daar doorheen. God wil dat u vrij komt, en dat gebeurt door meditatie. Als u verwacht dat u door een wonder vrij gaat komen dan zal u teleurgesteld gaan worden. Wonderen gebeuren, maar om niet in een leugen verstrikt te raken zult u moeten mediteren. U zult geestelijk moeten gaan leven. Dat kost tijd en moeite. Dat is zeker geen makkelijke weg. Het is daarom ook geen snelkook-cursus. Alles zal stap voor stapo moeten gebeuren, en daar zal u zeker in getest worden. Uw geduld gaat op de proef gesteld worden. Het paradijs is omringd door woestijnen, dus houd uzelf niet voor de gek. We hebben het over de smalle weg, over moeilijke oversteekplaatsen, als het gaan door het oog van de naald.

Neem een paradijselijke bloem in gedachte en stel u voor dat deze bloem alles draagt wat u nog niet weet, in een prachtige cirkel van blaadjes. Zou u niet door deze geuren overweldigd willen worden in plaats van telkens maar weer door uw kortzichtige verstand die u telkens maar weer in de problemen helpt of doet dwalen ? Er is een wereld oneindig groter dan uw verstand, een wereld die u doet duizelen, een wereld die u telkens weer kan overweldigen boven verwachting. Is het niet tijd om door de geest te gaan leven aangesloten op Gods geest ? Is het niet tijd om nu eens met uw hart te gaan leven, vanuit profetie rechtstreeks komende vanuit het paradijs ? Of maakt puzzelen u moe ? Al die symboliek, al die diepere boodschappen .... Ja, het kan u zwak maken, terwijl het verstand u instant kracht geeft, instant macht, instant gewichtigheid om een ander te onderdrukken met uw kortzichtige visie. In een wereld waar zoveel visies botsen, is het niet beter om voor een hogere weg te kiezen, om nu eens uw hele verstand met al zijn haken en ogen, al zijn dwalingen en trots af te leggen op het reukofferaltaar ? God kan er bloemen van maken. God kan het hutselen tot de prachtigste creaties. Het verstand is een verkeerd gelegde puzzel waarvan zoveel stukjes ontbreken. We willen ons compleet voelen, en daarom duwen we alles snel snel in elkaar. Maar is het kruis en de armoe te accepteren en te dragen geen beter idee ? Het verbindt ons met Christus, vanuit zwakheid een paradijselijke kracht te ontvangen, een kracht om los te komen uit de wereldse slavernij, een kracht om ons af te zonderen om de Heere te zoeken. Profetie is hoger dan verstand, groter. Profetie opent de zegels die geen mensenhand kan openen. Profetie is de weg tot God, niet tot een boekje. Profetie is de weg tot een kloppend hart, niet tot een stuk steen.

Stel u dan een paradijselijk dier voor, waarop u kunt rijden, een rendier. Laat u dan dieper in het paradijs leiden tot het dieper loslaten van het verstand. We hebben niets te verliezen en zoveel te winnen.