Wie herinnert zich nog de droom van Nebukadnezar die door Daniel werd geopenbaard en uitgelegd ? Het staat allemaal opgetekend in Daniel 2. De droom ging over een beeld met een buitengewone glans, groot, hoog en afschrikwekkend. Het hoofd van het beeld was van goud, de borst en de armen van zilver, de buik en lendenen van koper, en de benen van ijzer, waarbij de voeten en tenen van ijzer en leem waren. Daniel sprak dat de koning zelf het gouden hoofd was, het Babylonische Rijk. En de andere delen zouden koninkrijken na hem zijn. We weten dat na het Babylonische Rijk het Rijk der Perzen kwam, als het zilveren borstdeel van het beeld. Daarna kwam het Griekse Rijk als wereldrijk, het koperen buikdeel, en daarna het Romeinse Rijk, de ijzeren benen. De voeten en tenen waren deels van ijzer, deels van leem. Wat zou dat betekenen ? We weten allemaal dat het Romeinse Rijk overging in de Rooms-Katholieke overheersing, het verbond tussen Staat en Kerk, en daaruit zijn tien tenen voortgekomen : de reformatorische kerk, de calvinistische kerk, de vrijzinnige kerk, de evangelische kerk, de opwekkings kerk, de pinkster kerk, de charismatische kerk, de toronto kerk, de prosperity kerk, en de gouden opwekkings kerk. Natuurlijk kunnen hier nuances in aangebracht worden, en zijn er raakvlakken, maar zo kunnen we het zo'n beetje wel indelen. Het kwam voort uit de gedachte : 'Laat ons een wereldrijk bouwen, een grote stad en een naam. Laat ons een koning maken.' En zo dachten ze dat ook toen Christus kwam opzetten : Hij zou wel eventjes de Romeinen verslaan, en Hij zou wel koning worden op aarde, maar het liep anders. Christus kwam om het pad van het kruis te bewandelen voor een hemels koninkrijk, om de harten onzichtbaar aan elkaar te binden. Christus kwam voor het Pasen om Zijn Paaskerk op te richten, de Kerk van het Hart, en die kerk is er door de eeuwen heen altijd geweest, en leefde als het ware in de wildernis, ondergronds. Christus wilde die kerk bouwen op het fundament van apostelen en profeten. Zo zou de gemeente de Grieks-Roomse geest kunnen verbreken. Maar de zichtbare, materiele kerk kwam voort uit het grote beeld, als de tien tenen om aardse macht te vestigen.

Wat kunnen we verder van dit beeld zeggen, en van die kerk die daaruit voort kwam om zich een beeld te bouwen ? We zien dat de voeten van dit beeld geraakt zullen worden, en deze voeten zullen worden verbrijzeld door een grote steen die tot een grote berg zal worden en de aarde zal vervullen. In Openbaring zien we dat de voeten van Christus zijn als koperbrons. Voeten zijn in het Woord van God erg belangrijk. De vijand zal verbrijzeld worden onder de Voeten van Christus, en zal gemaakt worden tot Zijn Voetbank, en we zien dat dit allemaal zal gebeuren doordat de voeten van de vijand verbrijzeld zullen worden. Daarom is het zo belangrijk om ons op de Voeten van Christus te richten. Wat beelden die Voeten uit ? We zien dat de voeten van de vijand, de gevestigde kerken, geen eenheid vormen, maar in verdeeldheid leven als ijzer vermengd met leem, als een grote arena. Maar de Voeten van Christus zijn als koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt. We zagen dat de voeten van het aardse beeld de roomse staatskerk uitbeelden, voortgekomen vanuit het Romeinse Wereldrijk. Maar Christus wordt geschreven als de wortel van David, dus Zijn Voeten zullen we terugvinden in het Oude Testament, en zijn dus niet Rooms, maar Joods. Het is mooi om de Messiaanse typologie van het Oude Testament te bestuderen, want ze beschrijven de geheimenissen van Christus. Alles heeft een diepere betekenis. Denkt u eens aan de Ladder van Jakob die tot de hemel reikte ? Jakob zag de weg tot de hemel, de weg waarlangs ook Christus ten hemel rees na Zijn opstanding. Zijn voeten zullen weer staan op de olijfberg. Hij zal wederkomen zoals Hij in die tijd ten hemel is gerezen. De Voeten van Christus vormen het pad naar de hemel. Zonder in Zijn Voetsporen te treden zullen we daar niet komen. Daarom is het voor ons van belang om ons op de Voeten van Christus te richten. Wij kunnen het niet zelf. Wij kunnen zelf niet wandelen zoals Hij dat heeft gedaan. Wij hebben Zijn Voeten nodig. Daarom is het voor ons van levensbelang daar veel vanaf te weten, en de sleutels daartoe liggen zoals wij zagen in het Oude Testament. Alleen door de Voeten van Christus zullen wij macht over de vijand hebben en de vijand verbrijzelen.

In het boek Richteren lezen we over Juda die de tenen van de vijand afhakte als een beeld dat de vijand zijn evenwicht verliest. Uit Juda is de Davidische Dynastie voortgekomen en uiteindelijk de Messias, dus Juda is van fundamenteel belang. Ook in Openbaring komen we de stam Juda weer tegen met twaalfduizend die door de Heere en Zijn engelen zijn verzegeld, en als één van de poorten van het hemelse Jeruzalem. Tussen de voeten van Juda zou de heersersstaf zijn, en zijn broeders zouden voor hem neerbuigen en hem loven (Genesis 49). Ook wordt daar gezegd : 'Totdat Silo komt.' Silo was een groot lijden voor het volk. Het was de plaats waar men de tabernakeltent met daarin de heilige ark opzette na de uittocht uit Egypte, maar de Filistijnen veroverden hier de ark. Niet voor alle zonen had Jakob een goed woord over. Zo had Ruben zijn bed beklommen en ontwijd, zijn legerstede beklommen. Simeon en Levi waren werktuigen van geweld en overmoed, en hun beraadslaging en vergaderingen waren hard, dus deze drie werden uitgesloten van het fundament. Juda was het fundament, en ontving van Jakob de scepter. Niet alleen Jakob riep zijn zonen bij elkaar voor profetieen, maar ook Noach. Noach sloot zijn zoon Cham uit omdat Cham de naaktheid van zijn vader had gezien en het aan zijn broers vertelde. Noach zegende zijn zoon Sem en prees de God van Sem. Terugkomende op Juda waaruit Christus is voortgekomen : Juda verwekte Peres bij Tamar. We hebben het nu over de fundamenten van Jezus Christus. Het heeft er allemaal mee te maken hoe de Jakobsladder is opgebouwd. Juda's moeder was Lea. In het Woord van God lezen we dat Jakob Rachel als favoriet had, maar God had Lea als favoriet. Rachel en Lea waren de twee vrouwen van Jakob. God had medelijden met Lea en maakte haar vruchtbaar, terwijl hij Rachel eerst een tijd onvruchtbaar hield. Lea werd het fundament van de geslachtslijn van Christus. Lea zal een prachtige vrouw geweest zijn, maar dat Jakob Rachel verkoos boven Lea zal met zijn oude natuur te maken hebben, die God even later moest breken op Pniel. Jakob had in het begin van zijn leven een erge leugengeest in zich waarmee hij zijn vader Isaak en zijn broeder Esau bedroog. Maar de Heere troostte Lea, en maakte haar moeder van vier stammen, Ruben, Simeon, Levi en Juda, en uit de laatste kwam de Messias voort. Later werd lea weer zwanger, en baarde Issaschar, de vijfde, en daarna baarde ze Zebulon. Ook baarde zij nog een dochter : Dina. Alhoewel de Heere van Jakob hield boven Esau was Jakob in het begin van zijn leven niet erg zuiver van begrip. Een andere verstotene was de hoer Rachab uit Jericho, oftewel de vrouw van het rode koord. Zij behoorde ook tot de geslachtslijn van Christus. Juda kwam voort uit de geslachtslijn van Sem, een zoon van Noach, en die kwam weer voort uit de geslachtslijn van Kenan en Set, die een zoon van Adam was. Als we de tien tenen van het beeld verbrijzeld zien worden door de voeten van Christus, de fundamenten, dan kunnen we die in de tien koperbronzen tenen van Christus indelen :

1. Juda

2. Silo

3. Sem

4. Peres

5. Tamar

6. Lea

7. Rachab

8. Kenan

9. Set

10. De Besnijdenis van het Hart

Dit kreeg ik als antwoord van de Heere op mijn vraag over de Voeten van Christus. We zien acht namen uit de geslachtslijn van Christus, één plaats waar de tabernakeltent met daarin de Ark stond, na de uittocht (Silo), en één handeling waarmee God met Abraham Zijn verbond sloot. De besnijdenis is erg bijzonder omdat ook Christus besneden werd, en wij als gelovigen besneden moeten worden naar het hart. Wij mogen ons uitstrekken naar deze Messiaanse Besnijdenis in de Geest, als een voorbereiding voor zoveel meer van de Geest. Er zijn zoveel dingen in ons leven die besneden moeten worden.

Men heeft mij weleens gevraagd : 'Broeder, wat is nu precies het zegel van God waarmee wij verzegeld moeten worden ?' Over dit verzegelings-proces kunnen we lezen in Openbaring en Ezechiel, en dit zal gebeuren door engelen. Efeze heeft het over de verzegeling met de Heilige Geest, maar er wordt in het Woord ook nog over een andere verzegling gesproken. Die verzegeling is belangrijk, om zo aan de oordeels-engel te ontkomen. De verderf-engel zal een ieder overslaan die het zegel draagt.

Deut. 30 : 6 - 'En de Heere, uw God, zal uw hart en het hart van uw nakroost besnijden, zodat gij de Heere uw God liefhebt met geheel uw hart en met geheel uw ziel, opdat gij leeft.'

Romeinen 4 : 11 - 'Het teken der besnijdenis ontving hij als het zegel der gerechtigheid van dat geloof.'

Romeinen 2 : 28-29 - 'Niet hij is een Jood die het uiterlijk is, en niet dat is besnijdenis wat uiterlijk aan het vlees geschiedt, maar hij is een Jood die het in het verborgen is, en de (ware) besnijdenis is die van het hart.'

Hier zien we dat de besnijdenis nog steeds geldt, en dan niet de letterlijke besnijdenis, maar de geestelijke vorm. Dit wordt het zegel van gerechtigheid genoemd, het zegel van God. Het getal van die verzegelden vinden we in Openbaring 7 : 144.000 verdeeld in 12 delen van 12.000, en dezen komen alleen uit de Joodse stammen. De definitie van een Jood is dus hij die de geestelijke besnijdenis heeft ontvangen.

Ezech. 9 : 4 - 'En de Heere zeide tot hem : Trek midden door de stad, midden door Jeruzalem, en maak een teken op de voorhoofden der mannen die zuchten en kermen over al de gruwelen die daar bedreven worden.'

Alleen door zuchten en kermen, door onze tranen, zullen we deze besnijdenis ontvangen, door onderscheiding. Dan lezen we verder dat God een oordeel over de tempel brengt. Is de kerk vandaag Joods ? Neen, zij is Rooms, omdat zij met Rome de Joodse wortelen heeft afgesneden en zich heeft neergezeteld op het heidense kerkelijk jaar. Deze feesten en rituelen werden ingesteld om de Kerk één te maken met de Staat, in de tijd van het Romeinse Wereldrijk, oftewel het ijzeren rijk, door Daniel als een verschrikkelijk beest beschreven. Het beest had ijzeren tanden en koperen klauwen. Dat koper wijst nog enigszins op de Griekse verbinding, het Griekse fundament, oftewel het derde wereldrijk. Het vierde, Romeinse, wereldrijk vloeide over in een rijk deels van ijzer, deels van leem, oftewel de Roomse Kerkstaat waaruit de hedendaagse gevestigde kerkrichtingen zijn voortgevloeid, door Daniel beschreven als de voeten en tenen van het beeld, een rijk tegen zichzelf verdeeld. Deze tien tegen zichzelf verdeelde tenen worden ook als tien horens beschreven, tien koningen. Niet alleen Daniel had dit visioen over de tien horens, maar ook Johannes op het eiland Patmos. Hij beschreef de tien horens in die tijd als 'tien koningen die nog geen koningschap hadden ontvangen.' Hij sprak over een tijdperk in de toekomst, het tijdperk van de gevestigde kerken. In hun oorlog tegen het Geslachte Lam (het kruis en de armoe) zijn ze één van zin. Eerst zien we dat de koningen hoererij plegen met de Grote Hoer, maar daarna zullen ze haar haten en haar vlees naakt eten, om haar daarna te verbranden. De gevestigde kerken ontkennen namelijk ook min of meer hun Romeinse wortels, en hun verbintenis met Babylon. Daniel spreekt over een elfde hoorn die vanuit de tien horens komt opzetten, en die daarbij drie horens uitrukte. Wat zou die elfde hoorn betekenen ?

Romeinen 2 : 29 - 'De (ware) besnijdenis is die van het hart, naar de Geest, niet naar de letter. Dan komt zijn lof niet van mensen maar van God.'

Na 2000 jaar christendom leeft een groot deel van de wereld nog steeds in diepe armoede. Voor een christen is dat niet iets om trots op te zijn. Hij kan dansen in zijn kerkje, de Heere loven en prijzen, maar hij gaat aan iets voorbij. Hij kan 'algemeen aanvaard en erkend' zijn, ingeschreven bij één of andere vergadering van kerken, gedoopt zijn in de Heilige Geest, maar hoe komt onze lof van God en niet van mensen ? Door de besnijdenis, het eindtijd-zegel van God. Hoe worden wij ge-ent op de twaalf Joodse stammen om zo het beest te overwinnen, als losgekochten van de aarde ? Door de besnijdenis. En zo kunnen wij God waarlijk liefhebben zoals we zagen in Deuteronomium 30. De besnijdenis rekent af met het egocentrische christendom, en verbindt ons tot een waarlijk verbond met God. Door deze geestelijke besnijdenis te ontvangen wordt het voor ons mogelijk onberispelijk te staan voor God, vrij van leugens, onbevlekt en maagdelijk (Openb. 14.).

De rituelen van het Oude Testament wijzen op diepe geestelijke waarheden. In de Eindtijd wijst God zijn vinger weer op het Joodse als een geestelijke realiteit, en op het zegel der Joden, oftewel de besnijdenis. We zien dat dit zegel een zegel en wapen van gerechtigheid is, om te ontkomen aan het oordeel van God en aan het beest en zijn merkteken. Het symbolische getal van het zegel van satan is 666, maar het symbolische getal van het zegel van God is 144.000. We hebben gezien dat dit telkens 12.000 van de 12 Joodse stammen zijn. De valse kerk, de tien tenen van het beeld, de tien horens van het beest, oftewel tien koningen, hebben gehoereerd met de Grote Hoer der aarde, oftewel de wereldrijken, zij die het koningschap over hen heeft. De Romeinen hebben stap voor stap de kerk van de Joodse Fundamenten losgesneden voor dit doel : de kerk als symbool van aardse macht, als de dienstmaagd van Mammon, de geldmarkt. Het is treurig dat de gevestigde kerken vaak meer op hebben met het Romeinse Fundament dan met het Joodse Fundament, en zo de Besnijdenis in een ver hoekje hebben gedrukt. Onze geest moet de besnijdenis ontvangen, om zo zuiver te worden. Daarom is het streven naar de Geest alleen niet genoeg. De Geest is uitgezonden om Christus te verheerlijken en op Christus, die de wortel van David is, oftewel de Schatkamer van het Oude Testament, te wijzen, zoals het Woord van God zegt. De Besnijdenis was het verbond tussen Abraham en God, als een Middelaar. De aardse besnijdenis is vervangen door de geestelijke besnijdenis, maar nog wel van levensbelang. Het is het Zegel van God. Kent u de twisten tussen de broeders over wat de Heilige Geest hen heeft 'verteld' ? We zouden er boeken over kunnen schrijven. Stookt de Heilige Geest soms ? Fluistert de Heilige Geest de één dit in en de ander dat ? En dan is er vaak ook nog een derde die het weer anders heeft gehoord, en zo ontstaan de vele kerken, en worden de kerkoorlogen in stand gehouden, allemaal onder het vaandel van 'De Heilige Geest'. Hoe dat kan ? Och ziet u, ze hebben hun geest niet laten besnijden. Zonder de besnijdenis en het Joods worden staan we nog steeds op Romeinse Fundamenten en zijn wij niets dan gladiators van het beest. Maar hoe ontvangen wij dan het zegel van God, de besnijdenis ? Door uit Babylon te gaan, de Romeinse fundamenten af te laten kappen, en met de Heilige Besnijdenis om te gaan als met een Persoon. Er is geen Geest zonder de Heilige Besnijdenis. Wij moeten ons niet richten op de aardse besnijdenis, maar op het geheimenis van de hemelse besnijdenis, de Heilige Besnijdenis. Die Besnijdenis moeten we ontvangen om waarlijk Jood te worden en ge-ent te worden op de edele olijf. Die dingen werken niet automatisch. Wij moeten de Heilige Besnijdenis aanbidden. Zo komen we veel dichter bij Gods kern dan zomaar vaag God te lofprijzen en verder onze eigen weg te gaan. De Besnijdenis rekent daarmee af.

Wij moeten de Heilige Besnijdenis in alle delen van ons leven uitnodigen, net zoals we eerst met de Geest deden. Ons verstand moet besneden worden, ons geweten, ons gevoel, onze ziel, en zoveel meer delen. Zo kan Gods zuivere liefde door ons heenstromen, en kunnen wij werken in de wijngaard. De Heilige Besnijdenis richt ons weer op persoonlijke heiliging, en niet op projectie tot het telkens maar weer offeren van onze broeders en zusters aan onze theologieen en dromen. Door de Heilige Besnijdenis worden wij waarlijk met Christus, de wortel van David, verbonden, en zal Zijn Bloed door ons stromen tot het doen van grote werken. Ook zal er door de Heilige Besnijdenis ware eenheid en verzoening komen. Wij mogen bidden tot de Heilige Besnijdenis, want zij is het geheimenis van Christus. De Ware Heilige Geest zal ons altijd leiden tot die besnijdenis, om Christus te verheerlijken, zoals het Woord van God zegt.

Filippenzen 3 : 3 - 'Wij zijn de besnijdenis die door de Geest Gods Hem dienen, die in Christus Jezus roemen en niet op vlees vertrouwen.'

De besnijdenis rekent af met het vlees en het gehang aan mensen. Wij moeten zelfs als de besnijdenis zijn. Dit is waartoe Gods Geest leidt.

Kolossenzen 2 : 11 - 'In Hem zijt gij ook met een besnijdenis die geen werk van mensenhanden is, besneden door het afleggen van het lichaam des vlezes in de besnijdenis van Christus.'

Wij moeten ons richten op de besnijdenis van Christus, als een belangrijk heilsfeit, om zelf ook besneden te worden, om zo ons oude leven, onze oude natuur, af te leggen. Die kracht, dat wapen, vinden wij dus in de besnijdenis van Christus. Het is een belangrijke kracht, een belangrijke persoon, waar we ons op moeten richten. Deze Goddelijke Persoonlijkheid was door God opgesteld als een Middelaar, maar wat hebben wij met deze Middelaar gedaan ? Laten we ons in tranen en smekingen keren tot de Heilige Besnijdenis en haar vragen ons te vervullen. Alleen zij kan ons terugbrengen tot het Joodse Fundament zoals het Woord zegt.

De Heilige Besnijdenis is het snoei-proces in ons. Dit is eeuwig en permanent. Omdat we dag en nacht door verkeerde invloeden worden aangevallen, en nog zoveel rommel in ons hebben moet de Heilige Besnijdenis voortdurend in ons actief zijn, opdat we niet misleid worden en niet zondigen. Onberispelijkheid is het doel van de besnijdenis in ons, het zegel van God, zoals we lazen in Openbaring. We hebben de Heilige Besnijdenis in ons nodig als een harnas tegen hoererij, om ons in maagdelijkheid te bewaren, om zo onbevlekt voor de Heere te staan. De Heilige Besnijdenis is het Hart van God, en behoort ook zo aanbeden te worden. Het is een belangrijke kracht en persoon in het Heilswerk. Buiten de Heilige Besnijdenis om is er geen Bloed van Christus, en geen Geest van Christus. De Heilige Besnijdenis is onze wapenrusting en geloofsrusting. Door haar wandelen wij, en door haar handelen wij. De Heilige Besnijdenis leidt ons denken, beschermt ons denken, en zo ook ons gevoel en onze verlangens. De Heilige Besnijdenis dringt diep door tot ons hart, wanneer wij haar toelaten, en een relatie met haar aangaan. Wij hebben het Hart van God nodig, het geheim van de wijngaard. De Heilige Besnijdenis zal uiteindelijk de nieuwe wijn brengen, en deze wijn zal zuiver zijn. Op Golgotha werd Christus besneden, en zo hoeven wij ook niet bang te zijn voor het lijden, wanneer wij wandelen in de Heilige Besnijdenis. Alles zal zijn tot het dragen van meer vrucht. Tot de verbinding met het Hart van God. Laten wij dit Hart aanbidden en aanroepen. De Heilige Besnijdenis zal ons leiden uit de woestijn tot het Beloofde Land, de Oase. Dit is de bloeiende woestijn, en de bloeiende wildernis, oftewel de edele olijf. De kern van Christus is de Heilige Besnijdenis, de wortel van David, datgene wat God aan Abraham gaf. De Zondvloed was een grote besnijdenis der aarde, en na de zondvloed plantte Noach een wijngaard en hij werd dronken van de wijn, en ontblootte zich in zijn tent. Dit is een beeld van de reine wijngaard door de besnijdenis, en door deze besnijdenis mogen ook wij tot de wijngaard van Noach komen. Het is een prachtig beeld : De besnijdenis heeft tot doel ons een heilige dronkenschap te geven om ons zo in contact te brengen met het goddelijke. Drinken wij van de wijn der onbesnedenen, dan zullen we ten prooi vallen aan de Hoer van Babylon en al haar dronkenschappen (Openbaring 17-18). Noach was één van de eerste patriarchen waaruit het hele menselijke geslacht is voortgekomen. Cham zag zijn vaders naaktheid en werd het beeld van de overmoedige, waarop Noach hem vervloekte. Noach gaf zijn zegen aan Sem, die achterstevoren in de tent ging om de naaktheid van zijn vader met een mantel te bedekken. Sem werd de geslachtslijn van Abraham en Christus, oftewel de geslachtslijn van de besnijdenis. Deze geslachtslijn werd dus bepaald door de gebeurtenis omtrend de wijngaard van Noach, en is vandaag de dag nog steeds van belang. Door Sem worden wij ge-ent op die wijngaard, en niet door Cham. Cham was vervloekt door Noach vanwege zijn overmoedige daad, en vanwege zijn roddel, en bracht Kus voort. Kus bracht Nimrod voort, de stichter van Babel waar het allemaal misging. De geest van Cham heerst vandaag de dag nog steeds in de kerk. Het is het typische 'ogenwerk' in plaats van het zien door de geest. De Heere wil niet alleen onze oren besnijden, maar ook onze ogen. De Geest van Sem draagt de wijngaard van Noach, en die wijngaard staat buiten de stad, buiten de legerplaats.

Hebreeen 13 : 11-14 - 'Van de dieren waarvan het bloed als zondoffer door de hogepriester in het heiligdom werd gebracht werd het lichaam buiten de legerplaats verbrand. Daarom heeft ook Jezus ten einde zijn volk door zijn eigen bloed te heiligen, buiten de poort geleden. Laten wij derhalve tot Hem uitgaan buiten de legerplaats en zijn smaad dragen. Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomstige.'

Het was een groot lijden voor Noach dat zijn zoon hem naakt zag en het vervolgens aan zijn broers vertelde. Sem en ook Jafet troostten hun vader, maar het kwaad was al geschied. Zo heeft ook de kerk in haar overmoed naar de naaktheid van God gegrepen en misbruikt. De vloek over Cham rust ook op de kerk, en zij zal een knecht zijn van Sem (en ook van Jafet). De kerk zal net als Cham een knecht der knechten zijn.

De Heilige Besnijdenis is een sprekend verbond. Fundamenteel voor profetie dus. Willen wij onze profetie laten besnijden ? De Heilige Besnijdenis rust ons toe, snoeit ons, opdat we meer vruchtdragen en de gaven vermeerderen en heiliger worden. Ook zuiver apostelschap komt hieruit voort en de verdere bedieningen. Hebben wij het Hart van God al ontvangen ? Hiertoe moeten we tot de Wijngaard van Noach komen. Noach kwam voort uit de geslachtslijn van Set, een zoon van Adam en Eva die in de plaats kwam van Abel. Abel was een schaapsherder en was door Kain vermoord. Kain was een landbouwer. God nam Abels offers wel aan, en die van Kain niet. Abel offerde schapen en Kain vruchten. Waarom nam God wel een bloedoffer aan ? Omdat dit doorverwees naar het offer van Christus. Er moest bloed vloeien. Het was een beeld van de besnijdenis. Uit jaloezie bracht Kain Abel om. Kain zal allerlei beschavingen hebben voortgebracht die bij de zondvloed weer ten onder gingen. Maar God ging door met de geslachtslijn van Set, de plaatsvervanger van Abel. Op deze lijn plaatste God de besnijdenis. Door Set ging de Zalving van Abel dus niet verloren. In het begin van Genesis lezen we heel duidelijk over een overgangsfase. De mens werd uit het hemelse paradijs gejaagd, en kwam langzaamaan tot de dimensie waarin we ons nu bevinden, de materiele dimensie. Ik geloof dat dit een proces is geweest. In het begin was Eeden nog gewoon zichtbaar, ook al waren ze verjaagd. Kain ging bijvoorbeeld ten Oosten van Eeden wonen. Omdat de mens nog steeds in die overgangsfase zat, in het gebied tussen het paradijs en de huidige 'aarde des doods', oftewel de lagere aardse gewesten, kon de mens nog steeds erg oud worden. Adam werd bijvoorbeeld 930 jaar oud, en Set 912. In Genesis 6 zien we een groot keerpunt. Gevallen engelen kregen meer en meer grip op de gevallen mensheid, nu hun gebieden steeds meer met elkaar versmolten, en hadden gemeenschap met de dochters der mensen. De mens begon 'vlees des doods' te worden, en begon mannen van naam voort te brengen, reuzen. Toen legde God hen een limiet op van 120 jaar, en God vaagde door de zondvloed de laatste resten van het paradijs weg.

Het scheen dat er in de hof van Eeden ook demonen leefden als dieren, bijvoorbeeld de slang. Toen Adam en Eva hadden gezondigd maakte God voor de mens klederen van vellen. Hij heeft hiervoor geen onschuldige dieren genomen, maar demonische dieren, min of meer gevallen dieren die ook klaarstonden, net als de slang, om de mens te verleiden. In de tijd van Abel waren ze nog steeds in een tussengebied met geestelijke wezens, en Abel offerde alleen de demonische, gevallen schapen. In het paradijs hadden Adam en Eva de opdracht om over de dieren te heersen. God wist dat er ook demonische dieren waren, als overblijfselen van de eerste aarde, en wilde Adam en Eva maken tot jagers. Zo konden ze ook zorg dragen voor de paradijselijke dieren. Kain was voortgekomen na de val van Adam en Eva, en was een zoon van de slang. Voor de overgangsperiode is het voor ons van belang om ons te enten op Set, want deze leidt tot de Zalving van Abel.

De Heilige Besnijdenis beschermt ons tegen demonen, en rekent ook met demonen af. De Heilige Besnijdenis zal ons reine oorlog laten voeren, en reine jacht, en niet schuldig laten staan aan het vergieten van onschuldig bloed. Door de bovengenoemde geslachtslijn zal de Heilige Besnijdenis ons terugleiden tot het Paradijs, ja, tot langs de cherubs met de flikkerende zwaarden heen. Alleen zij die dit zegel dragen zullen toegelaten worden, terwijl de aarde des doods, de gevallen en vervloekte aarde zal vergaan door een zondvloed van vuur. De Heilige Besnijdenis bouwt een nieuwe ark, niet door mensenhanden gemaakt, en er ook niet door bestuurd. Het zal een ark zijn van heilige jagers en heilige oorlogvoerders, die geleid worden en vervuld zijn door de Heilige Besnijdenis.

De geest van Kain is de geest van landbouwers die geen bloed vergieten, en uiteindelijk het bloed van hun eigen broeders vergieten. Komt u dit niet bekend voor als u naar de kerk kijkt ? Een gebrek aan geestelijke oorlogsvoering zien we daar, en daardoor een overvloed aan vleselijk, broederlijk gevit. Dit is de geest van onbesnedenheid. Laat de kerk teruggaan naar het altaar van besnedenheid om daar zichzelf te offeren. De Heilige Besnijdenis is een teken van hoop. We kunnen het pad van Christus bewandelen, op weg naar de onberispelijkheid, als wij maar 'in' de Besnijdenis van Christus blijven, ons daaraan vasthouden, en dan zal zij ons vasthouden. Door de Besnijdenis van Christus werken de zalvingen, worden zij gezuiverd en zuiver gehouden. Dit is een belofte voor ons. Deze Besnijdenis kwam voort vanuit de velden van Abel. Ook wij kunnen door die Besnijdenis terugkeren tot de velden van Abel om zo zuivere offers te brengen, en zullen zo die verschrikkelijke geest van Kain verslaan. Wij mogen de Heilige Besnijdenis hiertoe aanroepen. Zij zal ons voorbereiden op de jacht en de oorlogsvoering in dit tussengebied, om zo de weg tot het paradijs te banen. Ook in het paradijs zelf hebben wij dus deze strijd te voeren. Kennen wij al de gevaren die op de loer liggen ? De Heilige Besnijdenis wil ons verstand verlichten in wijsheid en kennis, door de profetische ingevingen van God, en door de gave van onderscheiding. Zonder de Heilige Besnijdenis is er geen onderscheiding en zijn wij ten dode gedoemd.

De Heilige Besnijdenis is degene die ons zalft. Er is geen andere manier. De Heilige Besnijdenis is degene die ons aan God verbindt. Zonder de snoeiing maken wij geen enkele kans. Ook is dit geen eenmalig iets. Het zal in ons moeten wonen en werken, tot in alle eeuwigheden, permanent. Ook zal de Heilige Besnijdenis ons tot nieuwe talen en tongen leiden, waardoor we in geheimenissen met God spreken.

De geest van Kain is een verschrikkelijke geest, de slayer der broeders, omdat hij de duivelen niet wilde bestrijden. Als wij niet aan territoriale oorlogsvoering willen doen, en ons niet verder willen laten harnassen in het exorcisme, dan lopen we het gevaar door deze geest behekst te worden, en zo van hem een gladiator en slaaf te worden, om zo door de zondvloed van vuur ten onder te gaan. De Geest van Set strijdt tegen deze geest. Wij moeten de Heilige Besnijdenis vragen om ons te enten op de boom van Set, op zijn edele olijf, om aan dit kwaad te ontkomen. De pinksterbeweging is inmiddels ver afgedwaald door de geest van Kain, alhoewel we blij mogen zijn met de vele gemeentes die meegaan in de stroom van Territoriale Oorlogsvoering, en een dieper genuanceerd exorcisme. Er is een strijd gaande om de zielen van de broeders en zusters, voornamelijk ook in pinksteren, en ik wil u oproepen om voor hen te bidden. Verbreekt u dan de geest van Kain, en roep om de Zalving van Set, de plaatsvervanger van Abel, want er is een oorlog gaande. Eenparig kunnen wij in de Zalving van Set de geest van Kain een halt toeroepen. Zo kunnen we ook de overmoedige geest van Cham een halt toeroepen. Hiertoe is de Zalving van Sem uitgezonden. De geest van Cham bevindt zich ook diep in het lichaam van de pinksterbeweging, in de vorm van oeverloze lofprijzing, wereldsgezindheid en roddel. Prijst God voor hen die deze geest al hebben onderkent en de strijd tegen dit venijn zijn aangegaan. Laten wij ook hiervoor de Heilige Besnijdenis aanroepen.

Wij mogen de Zalving van Sem krachtig aanroepen om ons zo te bewapenen, zodat de doorstroom van de Heilige Besnijdenis sterk blijft, en zo ook van het Bloed van Christus. De Zalving van Sem kan ons ook terugbrengen naar de Zalving van Set en ons zo enten op Abel. Abel is een belangrijk aartsvader in het geheel, en door zijn dood heeft hij de weg tot het paradijs wederom gebaand, als een prachtige typologie van Christus die ook door zijn broeders werd omgebracht omdat die geen geestelijke maar aardse oorlog wilden voeren. Ze hoopten namelijk dat Christus was gekomen om de Romeinen een kopje kleiner te maken. Ook werd hij door zijn broeders vermoord vanuit de Kain-jaloezie. Christus was door God aangenomen en gezalfd, en zij niet. Christus was als een tweede Abel. Judas was de tweede Kain. De opgestane Christus was de tweede Set.

In deze dagen wordt de Zalving van Abel hersteld, de heersersstaf tussen de voeten van Juda, oftewel de herdersstaf, en dit is dan de elfde teen van Christus, in tegenstelling tot de elfde teen van het beeld van het beest. Deze staf tussen Juda's voeten is geheel van ijzer, en niet deels van leem. Het is de staf van Christus waarmee hij de heidenen zal hoeden en slaan, zoals we lezen in Openbaring. En een ieder die overwint zal deze staf dragen. Abel was niet alleen schaapherder, maar ook slager en jager, zoals we lazen. Hij leefde in de tussenfase waarin de mensen de leeftijd van bomen bereikten, en waar alles nog onder de schaduw van het paradijs was. Alles was hier min of meer nog geestelijk, vlees van een hele andere glans. Door deze elfde teen zal de elfde teen of horen van het beest ten onder gaan. Nog steeds weten we niet wat die elfde horen precies is. De horen heeft ogen en een mond van grootspraak, zoals we in Daniel lezen. De horen voert strijd tegen de heiligen en overwint hen voor een tijd lang. De horen was eerst klein, maar daarna leek hij groter dan de anderen. Wat of wie is die horen ? Feit is dat hij door de Zalving van Abel, door de Heilige Besnijdenis verpletterd zal worden.

In Ezechiel 28 lezen we dat Eeden eerst de woning was van engelen, en dat daar een berg was genaamd de berg der goden. De vorst van Tyrus is een gevallen cherubs. Dit figuur wordt beschreven als wijzer dan Daniel, en dat er geen geheim voor hem verborgen is. Door zijn wijsheid en inzicht heeft hij zich een vermogen verworven en goud en zilver verzameld in zijn schatkamers. Als zakenman is hij een natuurtalent. Door het onrecht van zijn koophandel heeft hij zijn heiligdommen ontwijd. Deze geest werd op de aarde geworpen als 'een schouwspel voor koningen'. Tyrus wordt de koopstad der volkeren genoemd. Deze geest kent alle uithoeken van Eeden en die dienen wij te verslaan. Hij houdt de fundamenten van Eeden, van de voortijd, verborgen. Ook deze koopgeest zit diep verborgen in de gevestigde kerken vandaag de dag, om ons tegen te houden op onze reis naar Eeden. Het merkteken oftewel het zegel van het beest is 'kopen en verkopen', maar het zegel van God is de Heilige Besnijdenis. Dat is het merkteken van God : 144.000. De valse kerk heeft van het geloof een handel gemaakt, en dat begon al bij de Rooms Katholieke kerk. Zo werd de kerk een slaaf van Mercurius, de Romeinse god van de handel, die nauw verbonden is met de vorst van Tyrus. Maar bij de heilige Besnijdenis werkt het niet door geld, maar door heiliging. Door heiliging krijgen we deel aan de dingen van God, door reiniging, door geestelijke oorlogsvoering en jacht, en niet door handel. Daar waar we door geld ineens deelkrijgen aan de dingen van God, zoals we in de Prosperity Beweging zien, en ook in de traditionele Pinkster Beweging, daar komt de geest van hoererij binnen die ons op een gruwelijke manier knecht. De hoeren in de geestelijke wereld zijn slavenmakers, en dat allemaal door aards geld. Het is een zielenhandel. Wij moeten door de Heilige Besnijdenis de oorlog verklaren aan zulke geesten.

De gevestigde kerken hebben een geestelijke markt opgezet, een zielenhandel. Het is een web wat ze hebben uitgespannen om velen daarin te doen verstrikken. Maar Christus zal hen maken tot voetenbank, door de Heilige Besnijdenis. Christus zal hen hoeden met de ijzeren staf en hen slaan, zoals we lezen in bijvoorbeeld Openaring 19. Ook zal Hij de persbak treden van de wijn der gramschap van de toorn van God. Niemand zal Hem daarin kunnen tegenhouden.

De vorst van Tyrus kwam door zijn uitgebreide handel tot geweldenarij. Als wij ons niet vertikaal in de geestelijke oorlog opstellen, dan wordt de oorlog ineens horizontaal, vleselijk, tegen onze broeders en zusters. Dat is het resultaat van de hele geestelijke handel. Het is een verbond met de duivel, en met de vorst van Tyrus. De vorst van Tyrus was een cherub, dat wil zeggen een bewaker of een drager. Hij was opgesteld tussen vlammende stenen op de heilige godenberg van Eeden. Ook zijn cherubs beschutters van de ark. De vorst van Tyrus zal een bewaker van de ark der engelen zijn geweest. Als wij hem hebben verslaan zullen wij ook tot de ark der engelen, en de vlammende stenen op de godenberg kunnen komen. Maar als wij ons overgeven aan schandelijke geestelijke handel dan zullen we niets anders dan slaven zijn van deze vorst van Tyrus, en zijn we gedoemd tot het voeren van horizontale oorlog in zijn arena's, en dan zal het Kains-loon ook onze deel zijn. Het is dus onze keuze. Laten we ons enten op de lijn van de Heilige Besnijdenis, of laten we ons enten op de handelslijn van het geslacht van Kain en het geslacht van Cham. Laten we vertrouwd raken met de Zalving van Set en de Zalving van Sem in deze verschrikkelijke strijd. Laten we onze harten behoeden door de Heilige Besnijdenis aan te hangen, en ons laten onderwijzen in geestelijke oorlogsvoering. Wij hebben de kennis van de heilige engelen nodig om door de linies van de vorst van Tyrus heen te breken, en die kennis kunnen we alleen ontvangen door de Heilige Besnijdenis, die onze ogen en oren besnijdt. Ook onze gevoeligheid zal besneden moeten worden om zo nog gevoeliger te worden voor God en de Waarheid.

De Voeten van Christus zullen komen om besnijdenis te brengen, om de persbak te betreden. Dan zal het water in bloed veranderen, en de nieuwe wijn stromen. Het Bloed van Christus, van de wortel van David, is onze drank. De Heilige Besnijdenis is onze voedster. Wij moeten in de Heilige Besnijdenis wederom geboren worden en van haar borst drinken. Het zal ons helemaal terugleiden tot de godenberg van Eeden in Ezechiel 28 waar we de engelen zullen ontmoeten. Hier kwam de heerlijkheid van Eeden uit voort. Vanaf deze berg is al het goede van God gekomen, ook de Heilige Besnijdenis. Op deze berg zullen wij alle geheimenissen van God terugvinden. Bent u daar klaar voor ? Overdenk dit boek. Laat het op uw inwerken, mediteer erover. De Heere wil een werk in u doen. Wilt u in de voetstappen van Christus wandelen ? Zij zullen u terugleiden tot de berg van Eeden waar alles begon. Waar God in Zijn heerlijkheid woont. Vanaf deze berg schonk God Sion, en vanaf deze berg zond Hij Christus, en Christus keerde bij Zijn hemelvaart hier ook weer naar terug op de wolken. Ik bidt dat u ook een openbaring van deze berg zal ontvangen, dat uw hart zich zal openen. De Heere roept ons tot Zijn berg. Vanaf deze berg regeert God, en vanaf deze berg zal Christus terugkeren tot de Olijfberg, en dan zullen alle heilige bergen één worden. Zijn voeten zullen staan op de heilige berg, en Hij zal Zijn vijanden tot een voetbank maken. Op David's Troon zal Hij zitten, en zal alle namen kennen van hen die verzegeld zijn. Dit zijn Joden. En we weten zo onderhand wel dat het niet om aardse Joden gaat, maar om hemelse Joden, hen die de Heilige Besnijdenis als het zegel van God hebben ontvangen.

Bidt met mij mee :

Heere, wij aanvaarden uw zegel als de Heilige Besnijdenis van ons hart. Wij aanvaarden de Heilige Besnijdenis als onze kroon en verwerpen de kronen van het beest, de kronen van geesteshandel en zielehandel. Wij willen rein staan voor U. Kom, Heere Jezus, en leer ons te wandelen in uw Voetstappen. Wij aanbidden de Heilige Besnijdenis als Uw heilig vuur dat zal komen als een nieuwe zondvloed. Leer ons in Uw wijngaard te werken en te letten op de tekenen der tijden. Leer ons de zonde te haten en het goede lief te hebben. Wij weten dat alleen zij die zuchten en kermen om de zonde uw zegel kunnen ontvangen. Verbreek daarom ons hart en verstand, en maak ons gevoelig voor U. Amen.

Alleen door smekingen, door ons hart oprecht voor God te openen en uit te storten zullen we deelhebben aan deze zegen, en daar mogen we de Heere nu al voor danken. We mogen in geloof staan dat deze zegen ons toebehoort. Laten we vanaf nu een relatie beginnen met de Heilige Besnijdenis, om aan haar gelijkvormig te worden, zoals het Woord van God zegt. Laten we deze erfenis niet weggooien, maar op waarde schatten. Laten we deze erfenis niet vervleselijken waar Paulus voor waarschuwt, maar laten we haar vergeestelijken en in ons leven toepassen. Het gaat om de besnijdenis van ons hart, van onze geest, door de Geest, en niet door de letter. Ook is de besnijdenis van onze mond, ons woord, zeer belangrijk, maar God belooft ons dat degene die de besnijdenis van de mond en tong heeft ontvangen het tweesnijdend zwaard in zijn mond heeft, zoals Christus. Laten we ons hiertoe uitstrekken. Laten we bidden dat het Woord van God voor ons open mag gaan door de besnijdenis van onze ogen en oren, en dat we zo Zijn rijkdommen mogen zien. Laten we zo alles in ons leven toewijden aan de Heilige Besnijdenis, en geen deel overslaan. Laten we hiervoor tijd besteden in ons gebed. Wanneer onze ogen niet besneden worden staan wij nog steeds in de ogendienst, en kunnen zo niet hogerop komen, en hetzelfde geldt voor de oren. Vandaag de dag zijn wij veelal slaaf van het boze oog en het boze oor. Alleen de Heilige Besnijdenis kan daar korte metten mee maken. De Heilige Besnijdenis is de Geest der Wijngaard. De Heilige Besnijdenis is de Schenker van God, en de Brenger van de Nieuwe Wijn.

In onze strijd tegen de valse, overmoedige, onrijpe wijn van hoererij is de Heilige Besnijdenis ons harnas. Zij brengt ons tot de ware dronkenschap. Het ware wijngebruik lezen wij in het boek Hooglied. Verder lezen wij ook bijvoorbeeld in het boek Jesaja hoe we met de wijn des Heeren om moeten gaan, en komen we de waarschuwingen ook onder ogen.

De persbak moet door de Voeten van Christus betreden worden, door de Heilige Besnijdenis, en niet door de overmoedige Hoer van Rome. Dat is een groot verschil en dat kunnen we door het hele Woord van God lezen. Het is van belang om daarvan een studie te maken en een gebeds-onderwerp om te zien of we niet de perken te buiten zijn gegaan. De Voeten van Christus komen voort uit het Joodse Fundament en niet uit de vier wereldrijken. De vier wereldrijken hebben het Joodse Fundament onderdrukt, en de kerk heeft zich ge-ent op de Romeinse boom, om daardoor de wereldmacht in handen te krijgen. Maar de weg van Christus was een andere weg. De voeten van de kerk zijn niet lieflijk, maar hoererend, lomp, gierig, machtslustig, eerzuchtig en protserig. De Heere veracht de voeten van de kerk omdat het de voeten van het beeld van het beest zijn. De Heere zal dit beeld onder Zijn Voeten vernietigen, door de grote steen die de aarde zal vervullen om te worden tot een berg. Dit is de godenberg van Eeden die tot de aarde zal komen om de aarde te oordelen. Christus zal alles aan Zijn Voeten onderwerpen.

Spreuken 5 : 18 - 'Uw bron zij gezegend. Verheug u over de vrouw van uw jeugd, een lieflijke hinde, een bekoorlijke ree ; Laat haar boezem u ten allen tijde vreugdedronken maken, wees bestendig verrukt over haar liefkozingen. Waarom zoudt gij dan, mijn zoon, afdwalen naar een vreemde, de boezem van een onbekende omarmen ?'

Hooglied 7 : 6-8 - 'Hoe schoon zijt gij, liefde (...) Mogen uw borsten zijn als druiventrossen.'

De wijn van goddelijke dronkenschap komt uit de borsten van de Goddelijke Realiteiten zoals de Heilige Besnijdenis. Dit om te laten zien dat het alleen komt door intimiteit met het Goddelijke. Daar zijn regels aan verbonden. Omdat het volk van God zich vaak niet aan die regels hield noemde God het in Zijn Woord 'rechtsverkrachting'. Dat is nogal wat als we voor God moeten verschijnen en daaraan schuldig staan.

Hooglied 2 : 7 - 'Wekt de liefde niet op, en prikkelt haar niet, voordat het haar behaagt.'

De borsten van de Heilige Besnijdenis brengen niet alleen de wijn van liefde maar ook van gramschap. In Hooglied worden borsten vergeleken met gazellen, snelle viervoeters. Zij zijn de besnijders van de mond. Zij treden de persbak van het verstand, en brengen zo dronkenschap. De stem van de Heilige Besnijdenis besnijdt het hart. In hoofdstuk 5 van Hooglied staat dat er wordt gegeten van de raat en de honing, en van de melk en de wijn wordt gedronken, en dan staat er een oproep om dronken te worden. Ook staat er een oproep om genoten te worden, om te eten en te drinken. De Ogen van de Heilige Besnijdenis besnijden het geweten. In Hooglied staat er : Wendt uw ogen van mij af, want ze brengen mij in verwarring. De Heere spreekt door deze dronkenschap om zo het verstand en het vlees uit te schakelen. Wij moeten ons ernstig uitstrekken naar deze dronkenschap. In Jesaja 66 lezen wij dat de moederborst van het goddelijke troost brengt. Maar zij die de wijn vermengen wacht de slacht, zoals het Woord van God laat zien. De Heilige Besnijdenis is een slachter uitgezonden tot de vijand. Laat dit een ernstige boodschap zijn tot hen die hoereren met allerlei zogenaamde nieuwe stromingen die de nieuwe wijn brengen. Weet waar u mee bezig bent. Die nieuwe wijn komt niet zomaar. Bent u er wel zo zeker van dat u in relatie staat met God ? Zo ja, weet u wel zeker dat u zo ver in het heiligdom van God mag doordringen ? Wordt u toevallig niet geleid door een geest van overmoed ? Trek u terug als u het niet zeker weet, en zoek de Heere voor antwoord. Zalig zijn zij die twijfelen, maar niet hen die in overmoed vertrouwen. De Voeten van Christus treden de persbak in geestelijke oorlogsvoering (Openbaring 19), dragende een kleed in bloed geverfd. Het is geen feestje, maar een jacht (Hooglied 2 : 15). Wij moeten de nieuwe wijn drinken in vreze en beven voor de Heere. Ik snap niet dat mensen zo lichtzinnig met de heilige dingen van de Heere omgaan. Ze hebben nog geen klap van het kruis gehad.

Heilige vrouwen aanbidden de Voeten van Christus, en zalven deze met hun tranen. Wie heeft u misleidt ? Heilige vrouwen zitten aan de Voeten van Christus om te luisteren naar Zijn onderwijs en rennen niet heen en weer om 'dienstbaar' te zijn aan de ogen en oren van een afgedwaalde, overmoedige kerk. Wie heeft u betoverd ? Vandaag roept de Heilige Besnijdenis de vrouwen op om terug te keren tot de Voeten van Christus, in tranen, zuchtend en kermend om de gruwelen die in Gods Heilige Tempel worden bedreven, en zij zullen het zegel van God ontvangen. Deze heilige vrouwen zullen het beest verslaan van duizenden jaren kerkgeschiedenis. Deze vrouwen zullen vrouwen van heilige liefde zijn en niet hoereren met de machtigen der aarde. Deze vrouwen zullen het volk van God besnijden en terugvoeren tot hun eerste liefde. Er is tijd genoeg voorbij gegaan in het doen van de wil van de machtigen van de kerk, maar nu is het tijd om terug te keren tot het doen van de Wil van God. En Hij wil dat wij terugkeren tot de Voeten van Christus, en tot de Heilige Besnijdenis, door de Zalving van Abel, van Set en van Sem, om zo terug te keren tot de berg van Eeden waar alles begon. Keer niet terug tot de varkensstal, en tot het eten van varkensvoer, maar drink van de Heilige Besnijdenis. Zo zal de Heere u genade schenken. Het is nog niet te laat, maar kom dichterbij. Kom, en laat uw hart verlichten. Ga door de linies van de vorst van Tyrus heen. Dien de vorst van Tyrus niet meer, maar ga de strijd aan. Daartoe heeft de Heere u geroepen, om zo met de Heere te zijn, als een losgekochte van de aarde.

En zo zullen we terugkeren tot Silo, de heilige plaats van de tabernakeltent en haar ark, en zullen we de Heere dienen. Zo zijn wij dan allen kinderen van Lea, die door Jakob was verstoten, maar door de Heere gezegend. Lea is de aartsmoeder van vele Joodse stammen. En de Heere zegt : 'Wie Lea veracht, veracht mij.' De Heere had Jakob hard geslagen op Pniel, en maakte hem gevoelig, en gaf hem daar de naam Israel. En zo maakte de Heere Jakob de leugenaar tot een aartsvader. Uit hem en Lea kwam Juda voort die de herdersstaf van Abel droeg. De Voeten van Christus brengen ons zo van de dood naar het leven. De Voeten van Christus brengen ons steeds hoger op de heilige berg van Eeden, dwars door de linies van de vorst van Tyrus heen. Net als Christus dienen ook wij geboren te worden vanuit de schoot van Lea, en ook vanuit de schoot van Tamar en Rachab. Al deze schoten zijn tot onze besnijdenis, allemaal met hun eigen bijzondere aanvullingen. Laten wij een leven leven vol van deze besnijdenissen en hun weelderigheden, opdat wij volop vrucht dragen. Laten we een leven in de diepte leiden, en komen tot de plaats waar de Voeten van Christus staan, op de heilige berg, waar onze vijanden tot een voetbank worden. Maar de besnijdenis zal ook een nieuw licht brengen : sommigen waarvan we dachten dat het vijanden waren blijken vrienden te zijn, en sommigen waarvan we dachten dat het vrienden waren blijken vijanden te zijn. Laten we ons klaarmaken hiervoor. Dingen zijn vaak niet wat ze lijken. De besnijdenis zal ons verzoenen, maar ook afzonderen. Door de besnijdenis komen we tot de diepere waarheden van God en Zijn geheimenissen. Staat u daar open voor ? Ik bid dit met heel mijn hart. Dat de Heere uw hart zal verlichten, en zal laten zien waarop het aankomt. Het Woord van God staat vol met nuances die bij nader inzien ineens heel belangrijk schijnen te zijn. We kijken niet alleen naar de geslachtslijn van Christus, maar ook naar de geestelijke geslachtslijn van Christus. Mozes was een sleutelfiguur in de uittocht uit Egypte. Hij had een Midjanietische vrouw genaamd Sippora. De Heere wilde op een gegeven moment haar zoon doden. Sippora nam een stenen mes en besneed haar zoon, terwijl ze met de voorhuid zijn voeten aanraakte en hem 'bloedbruidegom' noemde. Toen week Gods toorn. Weer zien we hier hoe belangrijk de besnijdenis is, en hoe belangrijk de positie van Sippora was. Zij was de geestelijke moeder van de uittocht en een moeder van de besnijdenis tot het afwenden van Gods Toorn. Zij vertegenwoordigt de eerste borst van de Heilige Besnijdenis. De tweede borst van de Heilige Besnijdenis wordt vertegenwoordigd door Abital, een vrouw van David. Abital zat niet in de geslachtslijn van Christus, omdat deze door Batseba ging, de vrouw van Uria, en deze baarde Salomo. Maar Abital behoorde tot de geestelijke geslachtslijn van Christus. Ook door deze vrouwen, door hun zalvingen, dienen wij ons te enten op de Joodse Boom, de edele olijf.

Hooglied 2 : 10-14 - 'Mijn geliefde gaat tot mij spreken : Sta toch op, mijn liefste, mijn schone, en kom. Want zie, de winter is voorbij, de regen is over, verdwenen. De bloemen vertonen zich op het veld, de zangtijd is aangebroken. (...) De vijgeboom laat zijn vroege vrucht zwellen, en de wijnstokken in bloei geven geur. (...) Laat uw stem horen, want zoet is uw stem en uw gedaante is bekoorlijk.'

Willen wij zuiver profeteren en zuiver de Stem van de Heere verstaan ? Dan is de Heilige Besnijdenis hetgeen waardoor Hij spreekt. Deze spreekt vanuit de dieptes van ons hart, als zuivere borstvoeding, opkomende vanuit de diepe fundamenten van het Joodse Volk, van Christus. Zijn Voeten hebben de vijand tot een voetbank gemaakt, hebben de tabernakel hersteld, opnieuw gevestigd, als een zuiver koperbrons fundament, in een oven, het kruis, gloeiend gemaakt. De Heilige Besnijdenis heeft Christus geleid tot het Kruis, en tot de Armoe, de dood, om vandaaruit de gemeente terug te leiden tot de Heilige Berg van Eeden. Dan zal de gemeente weer onder de engelen zijn, en tussen de vurige stenen. De aarde zal door vuur vergaan, een nieuwe zondvloed, maar de Heilige Besnijdenis zal zijn als een nieuwe ark, ditmaal niet door mensenhanden gemaakt. Dan zal de heilige berg van Eeden terugkomen. Deze berg zal één zijn met Sion, één zijn met Silo, als het Nieuwe Jeruzalem. Deze stad zal door vurige stenen gebouwd worden. Deze stad heeft twaalf poorten als parels, de twaalf stammen, en twaalf fundamenten, de twaalf apostelen. Deze twaalf fundamenten van de stadsmuur zijn twaalf verschillende soorten gesteentes (Openb. 21 / Hand. 1)

1. Petrus - Diamant

2. Johannes - Lazuursteen

3. Jakobus - Robijn

4. Andreas - Smaragd

5. Filippus - Sardonyx

6. Tomas - Sardius

7. Bartolomeus - Topaas

8. Matteus - Beril

9. Jakobus van Alfeus - Chrysoliet

10. Simon de Zeloot - Chrysopraas

11. Judas van Jakobus - Saffier

12. Mattias - Ametist

Er zijn dus twaalf paarlen poorten, drie aan iedere zijde (Openb. 21 / Ezech 48)

Noorden : Rubenpoort, Judapoort, Levipoort

Oosten : Jozefpoort, Benjaminpoort, Danpoort

Zuiden : Simeonpoort, Issascharpoort, Zebulonpoort

Westen : Gadpoort, Aserpoort, Naftalipoort

Alleen door het zegel van God, de Heilige Besnijdenis, zullen wij binnenkomen. Ezechiel 44 : 9 - 'Geen vreemdeling, onbesneden van hart en onbesneden van lichaam, zal mijn heiligdom binnengaan, geen vreemdeling onder de Israelieten.'

Wij zullen weer teruggaan tot de overgangsperiode die ook in Genesis beschreven staat, na de zondeval, waarin de mensen weer de leeftijd van de bomen zullen hebben, dit als het voorportaal van Eeden. Dit wordt het vrederijk genoemd, of het zogenaamde duizendjarig rijk. Het is de fase en het gebied tussen de hemelse aarde, het paradijs, en de demonische, gevallen, aarde des doods. Dit is de route die we moeten gaan. In deze periode zal de tempel hersteld worden, zoals Ezechiel dat zag in de laatste hoofdstukken van zijn boek. Hier geeft de Heere flink af op de Levieten, de priesters, de zonen van Levi. Levi had drie zonen : Gerson, Kehat en Merari. Kehat bracht Amram voort die de vader werd van Mozes, Aaron en Mirjam. Aaron was de geslachtslijn van Sadok. De priesters die tot het nageslacht van Sadok behoorden stonden de Heere het dichtst bij Zijn Hart, zoals Ezechiel zegt. De Levieten werden beschuldigd van afgoderij en het afwijken van God, toen de Israelieten afdwaalden. Zij zullen hun ongerechtigheid dragen (Ezech. 44). Zij zullen de wachters worden van de poorten, en dienaren van het huis. Maar omdat zij gruwelen hebben bedreven mogen zij niet tot het heilige allerheiligste komen. De zonen van Sadok bleven de Heere trouw toen de Israelieten afweken. Zij zullen tot het heiligdom ingaan om tot Gods Tafel te komen en om Hem te dienen. Dit zal zijn ten tijde van de nieuwe tempel, in de overgangsfase, waarin alles al min of meer weer geestelijk is. Er wordt gesproken over de offerdienst, het brengen van bloed en vet tot de Heere. Dit moeten we zien in het licht van Ezechiel 39 waar er een oproep is om het vlees van de vijand te eten en zijn bloed te drinken. Dit tot dronkenschap toe.

Ezech. 39 :18 - 'Vlees van helden zult gij eten en bloed van de vorsten der aarde zult gij drinken : rammen, lammeren, bokken, stieren, alles mestvee van Basan.'

De offerdienst in de overgangsfase behoort tot de geestelijke oorlogsvoering, de overwinning over de vijand. Dit zal dus gebeuren onder de Zalving van Abel. Het is een strijd en een jacht op het mestvee van Basan, en het kruis en de armoe wat wij dragen is juist tot het fokken van dit demonisch vee, om hen rijp te maken voor het oordeel. Dit is de achterliggende gedachte van Gods Wijngaard, die een wijngaard van bloed is. Daarom is het zo belangrijk voor ons om ons kruis te dragen, en de armoe aan te hangen, en niet als een slachter in het wilde weg te slaan. Het offer moet rijpen, anders zullen we een karige oogst hebben, en zullen we onze tocht terug naar de berg van Eeden niet overleven. De duivel en consorten zijn mestvee. Ze moeten vetgemest worden, en daarom laat de Heere het toe dat de zonde groeit. Het is een wijngaard, en wij moeten meer leren snoeien in plaats van slachten, opdat de wijnstok meer vrucht draagt. Er liggen vele gevaren op de loer. Door de Zalving van Sadok houden wij ons rein. Levi werd door Jakob al beschreven als een geweldenaar. In moedwil sneden zij runderen de pezen door. Ze waren overtoornig. Wij moeten weer leren fokken, leren kruisdragen, om zo het offer eerst te doen rijpen, zodat we genoeg vlees zullen hebben om de winter en de tijd van honger door te komen. Dat was ook de boodschap die Jozef bracht tot de farao : Eerst komen er zeven jaren van overvloed, en daarna zeven jaren van honger. Daarom moesten ze in de zeven jaren van overvloed het koren verzamelen en opslaan. Wij moeten dus in strategie, in wijsheid en kennis, met grote onderscheiding, geestelijk oorlogsvoeren, en niet als de prosperity beweging de vijand voor zijn tijd afslachten. Als we nu het kruis verspelen hebben we later niets meer, en komen we de winter niet door. Dan zal de berg van Eeden voor ons onbereikbaar worden. Jozef werd onderkoning van Egypte, zijn oorspronkelijke vijand, en redde zo zijn volk van de hongerdood. Dat is strategie. Wij moeten ons soms eerst vasthechten aan de vijand in plaats van de vijand te verslaan. Dit is als een worsteling zonder wapens. Zijn wij strijdvaardig ? Laten we dan list gebruiken. Wijsheid is beter dan oorlogstuig.

Wat is het jammer dat landen als Spanje en sommige landen in Zuid-Amerika al denken dat ze in het vrederijk leven, en zo kris-kras de dieren om hen heen offeren, denkende dat het demonen zijn, en dat ze door het ritueel offeren van die beesten gereinigd worden van zonde. In de overgangsfase, tussen de aarde des doods en de paradijselijke aarde, zal er een onderscheid zijn tussen de dieren van het verbond en het mestvee van Basan, en die realiteit zal al min of meer geestelijk zijn, het vlees van een andere glans. Laten we niet overmoedig zijn in onze reis naar het beloofde land, maar laten we ons onderwerpen aan de Zalving van Sadok. Velen kiezen de weg van de afvallige, afgodische levieten, en maken zo veel kapot. Ze onderdrukken de broeders en zusters. Maar laten wij de strijd aangaan tegen deze boze geest van Levi, en zo overgaan in de Zalving van Sadok. In Jeremia 7 roept de profeet ons op geen onschuldig bloed te vergieten. Ook verwerpt Jeremia de hele dienst van brandoffers en slachtoffers, want dit was geen gebod van de Heere.

Het heilige priestergeslacht van Sadok kwam voort uit Aaron. Dit zal het heilige priesterschap zijn van de overgangsperiode, als het geheimenis van de bloeiende staf van Aaron in de ark.

Door de zonden van Salomo zond de Heere een profeet uit Silo, de Siloniet Achia tot Jerobeam, en voorspelde de scheuring van het koninkrijk van Salomo. Jerobeam kreeg tien stammen. Rechabeam, de zoon van Salomo, kreeg Juda, het Zuidelijke Rijk, en Jerobeam werd koning over het tien-stammenrijk. Zo groeide het Joodse Volk verder verscheurd op. In de betere tijden van Salomo werd de tempel gevestigd. Ook werd het huis van de koning gevestigd. In de tempel worden twaalf koperen runderen opgesteld om de koperen zee te dragen, en in het huis van de koning worden bij de ivoren troon twaalf gouden leeuwen opgesteld aan weerszijden op de zes treden, met nog twee gouden leeuwen naast de leuningen. In de apocalyptiek worden leeuwen en runderen beschreven als engelen. Het zijn twee engelenbedieningen waar niet zo heel veel over bekend is. De rund is een drager, een priesterlijk dier, die meewerkt in de bewerking van het land. Ook in Ezechiel 1 zien we de rund als een deel van de heerlijkheid van God. De rund is het tweede dier, de verbreker van het tweede zegel, het zegel van oorlog (Openb. 4 / Openb. 6). Griekenland was het Koperen Wereldrijk, door Daniel beschreven als een vierkoppige panter met vier vleugels op zijn rug, maar in Gods Tempel zien we de koperen zee die door twaalf koperen runderen wordt gedragen. Dit duidt op een engelenorde genaamd 'de pilafen', zoals de Heere mij profetisch liet zien. Zij zijn de jukdragers en kruisdragers des Heeren, om daardoor de tempel en de tabernakel te bouwen, en daarin dienst vervullen. Het zijn priesterlijke engelen. De leeuw verbrak het eerste zegel, het zegel van misleiding. De leeuw is koninklijk en profetisch. Ook de leeuw komen we tegen als een deel van Gods Heerlijkheid in Ezechiel 1. De leeuw duidt op een engelenorde genaamd 'de mitlassen'. Zij zijn de bewakers van het woord, maar ook van de poorten. In Openbaring 21 zien we twaalf engelen op de twaalf poorten van de Joodse Stammen, van het hemelse Jeruzalem. Dit zijn deze engelen van Salomo. We zien dat de tempel van Salomo een veel uitgebreidere structuur had dan de tabernakel. Zo dienen wij ook te groeien in ons besef van de heiligheden van God.

Ook komen wij in de apocalyptiek vaak paarden tegen, die ook een engelenbediening uitbeelden. Vaak betreden ze de persbak als oorlogspaarden, oorlogs-engelen. Deze worden ook wel 'pilapen' genoemd. Ze houden verband met de oogst. Ik heb in mijn leven vaak engelen ontmoet, ook pilapen. Eén zo'n pilaap, of oogst-engel werd genoemd Sarsia. Deze engel speelt een hele belangrijke rol in het apocalyptische plaatje. Deze engel droeg een sikkel, en wierp die op de wijngaard van de aarde om te oogsten (Openb. 14 :17,19-20). Niet altijd staan de namen bij de engelen vermeld, maar die kan de Heere soms wel aan zijn profeten openbaren.

Vanaf Salomo's zonde is het Joodse rijk verscheurd, en leeft in twee banen verder. Hier zitten vele kinken in de kabels, dus op zoek naar de zalvingen moeten we heel wat sprongen maken en erg op onze hoede zijn, want in de Joodse geschiedenis zitten gevaarlijke geesten verborgen. We mogen blij zijn met de leeuwen die Salomo had opgesteld, als een beeld van Gods leeuwen, en die hebben we ook zeker nodig om te ontkomen aan de greep van het Gouden Wereldrijk, Babylon, wat door Daniel ook werd beschreven als een leeuw, met twee adelaarsvleugels, die voeten kreeg en mens werd met een mensenhart. Ook herinneren we de leeuwenkuil waarin Daniel geworpen werd, en door de genade van God ontkwam, door tussenkomst van een engel die de muilen van de leeuwen sloot.

Het vierde dier in Openbaring is de vliegende arend, die ook meehielp tijdens de uittocht uit Egypte, zoals wordt beschreven. Ook in Openbaring 12 zien we dat de vrouw de vleugelen van de grote arend krijgt om zo een onderkomen in de woestijn te vinden, uit het zicht van de slang. De arend verbreekt het vierde zegel, het zegel van de dood. Deze engelenbediening die verbonden is aan de uittocht, het nomadische, en ook staat voor opwekking, revolutie, reformatie en doorbraak wordt genoemd de ukali'en. Als we dan zien dat het derde dier op een mens lijkt, dan weten we dat de geest van Babylon dit allemaal wilde nabootsen. Het is de valse leeuw, arend of adelaar, en mens in één, als de valse menswording. Het derde dier dat op een mens lijkt verbreekt het derde zegel, samen met het Lam en de Leeuw van Juda. Het derde zegel is het zegel van de markt. Ook het menselijk dier wordt beschreven als een deel van Gods Heerlijkheid in Ezechiel 1. Het menselijk dier is ook een heerser, maar dan op een subtielere manier. God noemde hen de 'strozalken'. Zij hebben een verborgen macht, als op een witte wolk (Openb. 14 : 14-16). Zij zijn de engelen van de hemelvaart.

Asa kwam voort uit David om Juda te regeren, na Salomo, Rechabeam en Abiam. Zoals Jerobeam en Rechabeam in oorlog leefden, zo leefden Asa en Basa met elkaar in oorlog. Israel, het tien-stammenrijk, bleek niet met Juda en Benjamin, het twee-stammenrijk om te kunnen gaan. De scheuring had verdeeldheid gezaaid, en zo was het ook door de profeten aangekondigd. Verschillende profeten bleven optreden tegen de vaak slechte koningen, en de Heere sloeg hen uit de weg. Het is een geschiedenis van bloedvergiet, omdat het volk nu eenmaal een koning wilde. Ook waren de twee delen vaak tegen zichzelf gekeerd. Ook waren er soms koningen die goed begonnen en slecht eindigden. In Israel was inmiddels Achab aan de macht gekomen. En die was in de ogen van de Heere de verschrikkelijkste van allemaal, met name ook door Izebel. Over de geest van Izebel zijn al vele woorden vuil gemaakt. Die geesten zijn uitgezonden om onschuldig bloed te vergieten om zich zo te goed te doen, en om de ware profeten uit te roeien. Elia verkondigde dat Izebel zou sterven op de akker van Jizreel, waar de honden haar vlees zullen eten, en waar haar lijk als mest zou zijn voor het veld. Hier moeten wij deze geesten in de Naam van de Heere naartoe sturen. Joram was de zoon van Achab die na hem koning werd, terwijl Achazja koning werd van Juda. Deze twee trokken met elkaar op, maar later riep de profeet Elisa één van de profeten om Jehu te zalven om het huis van Achab te slaan.

II Koningen 9 : 7 - 'Gij zult het huis van uw heer Achab slaan, opdat ik het bloed van mijn knechten, de profeten, ja, het bloed van alle knechten des Heeren aan Izebel wreke.'

Ook in Openbaring wordt de hoererij van Izebel genoemd, en wordt het duidelijk dat Jehu een apocalyptische opdracht had. De profeet die door Elisa was geroepen zalfde Jehu tot koning van Israel.

II Koningen 9 : 22 - 'Wat vrede zolang de hoererijen van uw moeder Izebel en haar vele toverijen voortduren ?'

Jehu omklemde de boog en trof Joram, de zoon van Achab, tussen zijn schouders, zodat de pijl hem het hart doorboorde, en hij zakte in zijn wagen ineen. Bidkar, de hoofdman van Jehu kreeg toen de opdracht van Jehu om Joram op de akker van de Jizreeliet Nabot te werpen. Ook Achazja, die zich met het huis van Achab had verzwagerd, werd door de manschappen van Jehu geraakt en stierf. Daarna roeide Jehu het gehele huis van Achab uit, zoals Elia al had aangekondigd.

I Koningen 21 : 24 - 'Wie van Achab in de stad sterft, die zullen de honden verslinden, en wie op het veld sterft, die zal het gevogelte des hemels verslinden.'

Er is voor ons geen ontkomen aan als wij ons verzwageren met het koningshuis van Achab. De Zalving van Jehu roeit alles daarvan uit. Ook wij moeten in de Zalving van Jehu strijden tegen het huis van Achab, de geest van de hoererende kerk, om zo de Wijngaard van Nabot terug te eisen, het bloed van de profeten en van de knechten des Heeren. Net als Jehu moeten wij de boog hanteren om de geest van Joram tussen de schouders te treffen om zijn hart te doorboren.

Het Zuidelijke Rijk Juda ging uiteindelijk ten onder doordat Nebukadnessar Jeruzalem innam. De tempel van Salomo werd geplunderd en delen van het volk gingen in ballingschap. Babylon begon nu de scepter in Jeruzalem te zwaaien. Dit leidde tot de verwoesting van Jeruzalem, en de schatten werden naar Babel overgebracht. Pas toen Perzie de heerschappij kreeg begon de terugkeer weer. Perzie werd door Daniel beschreven als het Zilveren Rijk, de beer met de drie ribben in zijn muil, waartegen gezegd werd : 'Eet veel vlees.' Het was de profeet Jeremia die deze terugkeer aankondigde. Het werd de herbouw van de tempel, zoals we in Ezra en Nehemia kunnen lezen. Inmiddels was het Noordelijke Rijk, Israel, al door de Assyriers ten onder gegaan. Zij die zich op de Joodse Stam enten komen onherroepelijk met deze twee banen in aanraking, als het dubbele kruis, als twee schouderriemen. De ene baan leidt tot Assur, en de andere baan tot Babel. Maar Juda keert terug uit Babel, door de Perzische Overheersing. Nehemia is als het halssnoer dat de tempel weer oprichtte, maar daarna kwamen de Grieken, en de Romeinen hebben uiteindelijk weer de tempel verwoest. De steek die Babylon had toegebracht bleef als een eeuwig kruis, waaruit het Romeinse Fundament voortkwam als het grootste kruis, om zo Christus om te brengen. En zo werden de Joden steeds teruggedreven tot hun verleden. Ze konden niet loskomen, als aan eeuwige banden gebonden. Ze moesten komen tot de Voeten van Christus, de wortel van David, tot de heilige berg van Eeden. God had het fundament al in het verleden gegeven, en daar moesten ze naar terug gaan. God maakte het tot hun sieraad.

Door het gehoereer van het huis van Achab en de verzwagering met dit huis trok het Joodse Volk veel verderfelijke geesten aan : de Assyrische en Babylonische onderdrukking. Het Joodse huis ging ten onder, maar door de Zalving van Jehu mogen wij weer opstaan. Door de Zalving van Nehemia en Ezra mogen wij terugkeren tot het beloofde land en de tempel herbouwen tot in eeuwigheid. Wij mogen komen tot Davids Troon waar Christus zal zetelen, en waar hij de vijand heeft onderworpen als een voetbank onder Zijn Voeten. We mogen vrijkomen van Izebel, de Hoer, door de akker van Jizreel, de wijn der gramschap, door de Beker van Jeremia. Deze persbak is de voetbank van Christus.

T.S. / Nov. 2005