Voorwoord door A.K. Stafleu - Dit is een profetisch artikel, een beschrijving van het oordeel tot in de kleinste details. Ik heb het met plezier gelezen, terwijl een grote rust mij overviel. Ik kon voelen hoe diep dit woord groef in mijn hart en ziel, en genezing was het resultaat. Dit is zo van Gods Woord, zo helder en zo ordenend dat hier geen misverstanden meer over hoeven te zijn. De schrijver heeft hierbij een rijke achtergrond vanuit de visioenen die hij in de loop van zijn leven over het paradijs heeft gehad, en deze zijn tot verduidelijking van het Woord van God gegeven. Dit artikel mag eigenlijk niet in uw profetische verzameling ontbreken.
De schrijver pakt weer de hel in alle geuren en kleuren aan, omdat hij daar zo'n strijd mee heeft gehad. Hij predikt hierbij over zaken die in veel gemeentes verwaarloosd worden. Kortom een echte aanrader, zonder tot dwepen te vervallen. Sommige woorden van God zijn gewoon belangrijk, en dit geschrift is daar één van. Opmerkelijk is de verhouding die de schrijver aangeeft tussen de geestelijke oorlogsvoering en de geestelijke jacht, en hij laat dan ook goed zien waar die jacht op gericht is. De schrijver duikt hierbij in de geschiedenis om te laten zien hoe diverse oude wereldrijken nog steeds een flinke klauw hebben in het hedendaagse kerk-gebeuren. Ook laat hij zien hoe dat in het Woord van God tot uiting komt, en hoe het Woord van God beschrijft wat we er tegen kunnen doen.
Wat is precies heilige dronkenschap, hoe belangrijk is het, en zijn er ook valse vormen van dronkenschap waarvoor we moeten oppassen ? De schrijver beantwoord het allemaal.
 
Griekenland wordt in het Woord van God beschreven als een bok, en vormt één van 
de hoofdfundamenten van de Westerse beschaving, dus dat is nogal een meneertje. 
In onze strijd tegen het rijk der duisternis dienen we ons hiervan bewust te 
zijn. Zo bracht Griekenland, wat vroeger een wereldrijk was, het hedonisme, 
oftewel genot als toetssteen, en het rationalisme, oftewel het denken als 
toetssteen. Zo werd de gevoeligheid, het interactieve, het relationaire, 
uitgeschakeld en geknecht. De strijd tegen de bok vormt één van de hoofdthema's 
van God's Woord, en laat ook duidelijk zien hoe de bok eindigt. Zowel het 
hedonisme als het rationalisme zien we terug in de hedendaagse samenleving, met 
als vrucht het fascisme, en helaas zien we dit ook in de kerk. Vandaar dat wij 
met de engelen de strijd tegen de geest van Griekenland moeten starten, en jacht 
moeten maken op de bok. Rationalisme is een slaap. Je gaat totaal voorbij aan de 
wensen en gevoelens van de andere partij, en nagelt hen als het ware aan een 
stapeltje wetten, een stukje verstand. Jijzelf voelt je dan goed, omdat je je 
totaal niet in de ander kunt verplaatsen, en zo is dan ook dit hedonisme een 
soort dronkenschap. Hedonisme en rationalisme werken nauw met elkaar samen en 
leiden tot een soort van vergetelheid. Aan de ene kant zou je dit al het oordeel 
van God kunnen noemen, maar aan de andere kant is Griekenland ook de 
schuilplaats waarin de boze zich verbergt, de valse dronkenschap, de valse slaap 
en de valse vergetelheid als een wapen tegen Gods Geest en de gaven van de 
Geest.
Wij moeten de bok verslaan willen wij het zevende zegel, de halfuurdurende 
stilte, oftewel de eeuwige slaap, geopend zien worden. De eeuwige slaap is een 
wapen tegen de vijand, niet als een eeuwig oordeel van pijniging, maar als het 
oordeel van een rechtvaardig God die niet straft boven de maat. De eeuwige slaap 
verandert de vijand van roofdier tot prooi. Hiertoe is de eeuwige dronkenschap 
uitgezonden. En dit alles leidt tot de vergetelheid.
Wij moeten dus de wapenen van slaap gaan gebruiken, in plaats van door te gaan 
met het verkondigen van eeuwige pijniging in de hel. Wij maken hierdoor de 
vijand namelijk kwaad, en staan zo niet meer onder Gods bescherming. God straft 
niet voor altijd, en de straf leidt tot slaap, en daarna tot vernietiging. Het 
roofdier wordt dronken, volgens het Woord van God, na de verhitting, oftewel het 
gevecht, en valt dan in slaap tot het worden van slachtvee. Daartoe had God het 
kwaad laten bestaan. Het slachtvee wordt vetgemest, en de vis wordt 
vermenigvuldigd. Zo hebben wij in de eeuwigheid genoeg te eten. Verkondigen wij 
andere dingen, dan zullen we in de eeuwigheid honger lijden. Het is een eeuwig 
vuur, en er is eeuwig vlees, maar de ziel die zondigt zal sterven, en niet voor 
altijd gepijnigd worden. De ziel van de vijand zal geleid worden tot de 
vergetelheid, door dronkenschap en slaap heen, dus we spreken hier over een 
bewustzijnsverlaging. Dit is hetgene wat Gods Woord leert. Leest u eens goed het 
Oude Testament hierover wat God met de vijand doet. God is geen achterlijke 
sadist. God is een slager. Het gaat uiteindelijk om het vlees, het voedsel, 
oftewel de transformatie, en niet de instandhouding van een zondige ziel die 
voor eeuwig gestraft moet worden voor zonden van een betrekkelijk kleine periode 
in de eeuwigheid. Dan is alle balans volledig verloren.
Dus de ziel die zondigt zal uiteindelijk zijn omhulsel, zijn lichaam, verliezen. 
Dat is de straf, en hij zal dan ook zijn vermogen om pijn en genot te voelen 
verliezen, en verder al zijn zintuigen, op weg naar de vernietiging, terwijl 
zijn vlees voor eeuwig zal groeien. God zal het transformeren, en zo een ieder 
die door het beest opgeslokt waren vrijzetten. Dat is dus de diepere gedachte 
achter deze vorm van 'vlees eten'. Je eet het vlees van de duivel om zo vrij te 
worden. En om dit allemaal te kunnen doen zul je op bokkenjacht moeten gaan 
tegen de geest van Griekenland. Het is een strijd tegen het hedendaagse 
mono-rationalisme en het mono-hedonisme, oftewel het fascisme in al zijn vreemde 
vormen. Dat is de geest van Griekenland, waar de engelen in het Woord van God 
ook al tegen moesten strijden. We zien dat wanneer het zevende zegel verbroken 
wordt, dan wordt het reukofferaltaar hersteld, oftewel de gave van reuk. Deze 
gave is dus fundamenteel voor de gevoeligheid. Daarna gaan de zeven 
bazuin-engelen, de karsuiken, bazuinen, dus dat heeft te maken met de opening 
van het oor. Dat zal dus allemaal gebeuren wanneer wij de geest van Griekenland 
hebben verslagen, en geloof me : die is er al bijna onder.
Het Geheimenis van Rome
Enger wordt het als we naar de geest van Rome kijken, want deze kwam uit 
Griekenland voort en werd beschreven als een verschrikkelijk beest, het ijzeren 
rijk, dat alles opvrat wat los en vastzat en alles wat overbleef vertrapte. Deze 
geest beeldt de valse maaltijd uit, en het valse treden van de persbak. We zien 
in het Woord van God de grote maaltijd Gods neerdalen als de kroon op de eeuwige 
slaap, als de grote slacht, maar dit doet de duivel dus ook na, en dat gebeurde 
via Rome, het bolwerk van bloedvergiet. Rome is de grote maaltijd des duivels, 
het zesde zegel, en als die wordt verbroken zien we dat de duivel en zijn 
trawanten een schuilplaats zoeken. We zien dan dat er aan de aarde, zee en bomen 
geen schade mag worden aangericht voordat de knechten van God verzegeld zijn. 
Het verzegelingsproces is het besnijdenis-proces oftewel het aanvaarden en 
dragen van het lijden, symbolisch gezien het fokken van de duivelen, het geen 
schade brengen aan hen, maar hen opsparen tot de dag van het oordeel. Aan het 
einde van Openbaring zien wij die slacht en het beginnen van de maaltijd. Het is 
dus een lang proces van het bereiden van de maaltijd nadat het zesde zegel is 
verbroken. Ook bij het verbreken zien we een soortgelijk tafereel dat de 
martelaren onder het altaar om wraak roepen, maar ze worden tegengehouden en ze 
worden op klederen gewezen. Wat heeft dit voor een betekenis ? Het leven bestaat 
niet alleen uit eten, transformeren, maar ook uit dragen. De vijand wordt niet 
alleen gehouden voor het vlees, maar ook voor het kleed. Dit is ook wat Gods 
Woord leert. De martelaren willen wraak, willen de slacht zien van hen die op de 
aarde wonen, en ze zouden hun vlees wel kunnen eten en hun bloed drinken, maar 
ze krijgen een kleed, en moeten rusten totdat het getal van hun broeders en 
mededienstknechten vol is. Ze moeten zich dus als eerste beperken tot de huid 
van de vijand, het kleed, en niet het vlees en bloed, want dat komt later. Ze 
moeten het leed dus eerst nog dragen, om zo in contact te komen met de harten 
van hun mede-martelaren. Vandaar de aandacht op klederen, een hele diepe 
betekenis. Pas als het volk van God dit gaat leren, door het vijfde zegel te 
verbreken, dan zal de aardse kleedzucht gaan verdwijnen, die we zoveel in Gods 
kerk tegenkomen. De schandelijke sierzucht die het welvaarts-evangelie in Gods 
heiligdom heeft gebracht zal verdwijnen wanneer we ons met hele andere dingen 
gaan sieren, namelijk met de onderdelen van de verslagen vijand, zijn huiden. Zo 
kunnen we tot elkaar komen, en zo kunnen we elkaar troosten, en dit is wat de 
eerste brief van Johannes ons ook leert over de liefde. Wij moeten het juk 
dragen, en niet overmoedig naar onze slachtmessen en wapenen grijpen.
Toen Nebukadnessar gezondigd had werd hij als de runderen, een mooi beeld van 
wat God met de vijand doet. Ook runderen dragen een juk. Babel is een ander 
fundament van de hedendaagse beschaving, en is het vijfde zegel, het zegel van 
het juk. Alleen als we dit zegel verbreken kunnen wij in aanraking komen met 
Gods juk en het juk van onze broeders en zusters.
Het grote Babylon is het grote pinksteren die ons geheel ge-ent heeft op de 
Griekse fundamenten tot het ontvangen van de valse gaven van de Geest. Willen we 
loskomen van de geest van pinksteren dan zullen we de runderjacht moeten aangaan 
en teruggaan tot de bedieningen die God oorspronkelijk bedoeld heeft, zoals 
profeet, apostel, richter en patriarch. In visioenen zag ik dat die runderjacht 
nogal veelzijdig is, want er werd ook gesproken over een bizonjacht 
bijvoorbeeld. Doel is terug te keren tot het Pasen, tot de Oud-Testamentische 
Profetische Orde ge-ent op het Jodendom, en vandaaruit komen tot het 
Richterlijke van het Oude Testament en het Patriarchische, twee noodzakelijke 
bedieningen die min of meer verloren gingen omdat het volk een koning wilde. Het 
Apostolische werd in het Nieuwe Testament opgezet om die twee verloren gegane 
ordes weer op te zetten, maar het volk gaf de voorkeur aan een aards gevestigde 
pinkstergemeente. Terug dus naar de Apostolische Beginkerk en vandaaruit duiken 
in het Oude Testament tot de Joodse Fundamenten van Richteren en Patriarchen. 
Hierin is de runderjacht tegen de geest van Babylon dus onmisbaar, tot het 
verbreken van het vijfde zegel, om zo het juk des Heeren te dragen. Wat is het 
jammer dat landen zoals Spanje en Zuid-Amerika die runderjacht zo letterlijk 
nemen door het rituele stierenvechten. Tijd voor de gemeente van Christus om te 
laten zien wat de ware runderjacht is : in de hemelse gewesten. Juist doordat de 
gemeente de jacht verzaakt, komt die op een afschuwelijke manier in het 
natuurlijke, letterlijke terecht.
Alles wat aan het einde van de vijand nog over is is vlees, bloed en huid, en 
van zijn beenderen wordt het nieuwe Jeruzalem gebouwd. Alles zal overigens wel 
getransformeerd worden, en de ziel van de vijand zal sterven, en niet in 
standgehouden worden voor de één of andere eeuwige pijniging. Waar sommige 
malloten dit soort onzin toch vandaan hebben gehaald is mij een raadsel, maar 
klopt gewoon van geen kanten. Het is zo masochistisch en zo wreed, en aan de 
andere kant levensgevaarlijk, want je jaagt daarmee de vijand tegen je in het 
harnas op een verschrikkelijke manier. God straft de vijand niet boven mate, en 
zo mogen wij dat ook niet doen, anders zullen we daar rekenschap van moeten 
afleggen en de prijs daarvoor moeten betalen. U ziet dat ik hier nauwkeurig en 
volgens het Woord van God weergeef wat er met de vijand allemaal gaat gebeuren, 
en dat is dus niet eenvoudige hap slik. Nuanceer uzelf dus, en onderzoek. Velen 
die de boodschap van eeuwige pijniging rondbazuinen of aanhangen zitten zelf in 
het kamp van de vijand. Het heeft niets maar dan ook niets meer te maken met 
liefde en al helemaal niet met rechtvaardigheid. De tent van God zal nederdalen, 
gebouwd van de botten en de huiden van de vijand. In die tent zal het vlees van 
de vijand gegeten worden, en het bloed gedronken worden, en dit is eeuwig, tot 
eeuwige verzadiging en tot het wegwissen van alle tranen. Daar moet u het mee 
doen. U wordt zo verlost, en komt vrij van het beest, en het beest vaart ten 
verderve, allereerst door oorlogsvoering, daarna door dronkenschap, dan eeuwige 
slaap en dan de vergetelheid. Dat is de volgorde die Gods Woord geeft. Waarom 
zou u daar dan nog aankomen ?
Wij zullen eerst door het beest opgeslokt worden, door zijn vuur worden 
verbrand, en daarna zullen wij het beest bewonen, berijden, tot kleding en 
wapenrusting hebben, zoals God dat ook heeft, en ten slotte zullen we het beest 
ook eten en drinken. Maar dan is het beest uiteindelijk al prooi geworden, van 
roofdier tot mestvee. Alleen zo komen wij tot heilige dronkenschap, en alleen zo 
komen wij tot heilige slaap en heilige vergetelheid. De bok is nog gevaarlijk 
met zijn horens, zoals we zien hoe hij in het boek Daniel een ram uit de 
wegruimt, oftewel de vorst van Perzie. Het latere stadium is die van het varken, 
zoals we ook in het verhaal van de verloren zoon zien. Dit is het beeld van het 
verslagen Romeinse rijk. We zien dat Jezus de boze geesten in de zwijnen drijft, 
en dan storten de zwijnen zich van de helling om daar te verdrinken. Dit was de 
overwinning over de demoon 'legioen', de Romeinse leger-eenheid. Een stap verder 
dan zwijn is dus het varken, de wekere vorm van het zwijn, die we tegenkomen in 
de gelijkenis van de verloren zoon. De verbreking van het zesde zegel heeft dus 
te maken met een varkensjacht. Al deze dieren leefden in het paradijs als de 
overblijfselen van de voortijd waarin engelen van de berg van Eeden wegvielen. 
God joeg op deze beesten, en ook van Abel weten we dat. Het was de bedoeling dat 
Adam en Eva vanaf het begin al deze beesten zouden verslaan als jagers, maar zij 
vielen aan de slang ten prooi. Ze aten van de verboden boom, en kwamen ten 
Oosten van de hof terecht. De Heere liet mij zien als ze van de toegestane, 
beloofde bomen hadden gegeten, dan waren ze uiteindelijk ten Westen van de hof 
terechtgekomen. Dit zou gebeurd zijn als ze hun taak als jagers hadden 
opgenomen. Het Oosten bracht hen tot de beschaving, maar het Westen zou hen tot 
de wildernis brengen. Omdat Abel wel jager was, en ook herder, kwam hij na zijn 
dood in het Westen terecht. Set was de plaatsvervanger van Abel, was ook jager, 
en kwam dus ook in het Westen terecht, liet de Heere mij zien. Alhoewel ze niet 
meer in de hof leefden, leefden ze nog wel op de aarde van de voortijd, de 
paradijselijke aarde. Na de zondvloed en nadat God het bevel gaf tot het eten 
van vlees ging alles langzaam over in een nieuwe dimensie, nadat Noach was 
gestorven. God had het dus nog steeds over vlees in de dimensie van de voortijd, 
min of meer aan de paradijs-aarde verbonden. Alleen bloed mocht nog niet 
gedronken worden. Dat zou pas later komen met de komst van de profetieen en de 
apocalypse. De Heere liet mij overigens zien dat Adam en Eva wel jagers waren, 
maar niet volledig. Ook liet de Heere mij zien dat ze het bloed dronken en het 
vlees aten van demonische beesten, maar de slang had hen door zijn listen 
misleid. Het was de taak van de slang hen te verleiden tot het Oosten, terwijl 
God hen tot het Westen van de hof wilde leiden. De Heere liet mij zien dat Abel 
en Set hierin wel volkomen waren. Zij werden min of meer de wachters van het 
Westen.
Adam en Eva kwamen ten Oosten van de hof, en de hof zelf was al in het Oosten 
van de paradijselijke aarde. Ten Oosten van de hof lag de dimensionale brug naar 
de lagere aarde, die uiteindelijk na het sterven van Noach langzaam bereikt 
werd. De mensen werden niet meer zo oud als de bomen, maar kregen het lichaam 
des doods, oftewel de honderd twintig jaar. De mens koos dus voor het laagste, 
en God wilde hen eerst weer terugbrengen tot het zg. tussenrijk waarin Noach en 
zijn voorvaderen leefden. Deze fase komt in de toekomst terug als het Vrederijk. 
Hiertoe bracht God de Joodse Natuur tot de aarde, om de aarde terug te brengen 
tot het paradijselijke. Maar als de aarde de hof van Eeden weer heeft bereikt, 
dan wil God dat Zijn volk komt tot het Westen in plaats van het Oosten. Het 
Westen zal bereikt worden door de tweede natuur die God tot de aarde zal zenden 
: de Indiaanse Natuur, oftewel de wildernis. Dat liet God mij zien, niet alleen 
nu, vandaag, maar mijn hele leven al, sinds dat ik kind was. En die openbaringen 
kwamen telkens weer terug als zijnde erg belangrijk en centraal.
Ik geloof zelf dat de werkelijke overgang naar de lagere aarde pas gebeurde na 
de tocht door de Schelfzee en na de eerste fase van het instellen van de 
offerdienst, omdat toen zo'n beetje de hedendaagse leeftijd werd bereikt. Het 
had te maken met de verschijningen van de Heere op de berg, en met de reactie 
van het volk.
We hebben in dit stuk gezien dat God nogal een vreemde kleermaker is. Hij maakt 
klederen van de verslagen vijand. Ook maakt hij dus wapenrustingen en wapens van 
hen. Kijk maar eens in het Oude Testament hoe vaak God de vijand als een wapen 
en instrument in Zijn hand gebruikt. Ook is God dus een slager, maar het wordt 
wel erg verwarrend als we in het Nieuwe Testament ineens lezen over dat we het 
bloed van Zijn Zoon Christus moeten drinken en Zijn vlees moeten eten. Hoe 
moeten we dat dan zien ? Natuurlijk is dit heel symbolisch. In het heiligdom van 
Christus, hoog in de hemelse gewesten is er een hele andere materie, en heersen 
er hele andere wetten. Daar moeten we zelfs elkaar en onszelf op het altaar 
leggen. Ook dit is heel belangrijk in de strijd, het heilige avondmaal, om zo 
gemeenschap te hebben met Christus en met elkaar. Ook Christus is onze 
wapenrusting en ons kleed. God is dus een vreemde kleermaker, en ook een vreemde 
slager, dus we moeten wel heel goed weten waar we mee bezig zijn. We moeten de 
symboliek goed kennen, en alles heilig uitvoeren, hoog in de hemelse en 
geestelijke gewesten, en geen geintjes uithalen in de vleselijke 
schaduwrealiteit genaamd aarde. Het is al erg genoeg dat zo velen om ons heen 
van de heilige werken van God een aardse karikatuur hebben gemaakt. Des te meer 
moet de gemeente zich toeleggen op de heilige beroepen des Heeren.
We hebben gezien dat Babel in een rund verandert door het oordeel van God, en 
Rome in een varken. Ook zagen we dat de bok, Griekenland geen makkelijke jongen 
is. Rome kwam voort uit Griekenland. Als de geest van Rome de status 'varken' 
heeft bereikt zijn we al heel ver. Het zal gebeuren wanneer de eeuwige slaap met 
al zijn instrumenten over de geest van Rome komt, als de bok wordt verbroken. De 
bok is de schuilplaats van Rome, het grote Griekenland. Als Rome, het zesde 
zegel, oftewel de valse maaltijd, wordt verbroken, dan vlucht deze tot de bok, 
het zevende zegel. Griekenland is het fundament van Rome, een stukje 
geschiedenis, waaruit Rome veel van haar mythologie heeft gehaald. Als de geest 
van Rome een varken geworden is moeten we niet denken dat we al overwonnen 
hebben. Eerst zal het varken een roofvarken zijn, en nog grotendeels zwijn. Net 
als Christus moeten wij de boze geesten in het zwijn drijven. In het Oude 
Testament werden de ongerechtigheden en zonden van het volk op de bok gelegd, en 
werd de bok de woestijn in gevoerd om alle rotzooi tot onvruchtbaar land te 
brengen. Zo overwinnen wij de geest van Griekenland. Griekenland en Rome dragen 
de toortsen van de valse slaap en de valse dronkenschap, en door hen te 
overwinnen ontvangen wij de toortsen van de heilige slaap en de heilige 
dronkenschap. Dezen hebben wij nodig om de beesten verder te overwinnen. Het 
leidt ons tot de heilige vergetelheid. Het zijn machtige wapenen in de strijd en 
ook hierin vloeit het vele richtingen op. Wij moeten leren schenkers te zijn van 
deze heilige dronkenschap. We lezen in het Woord van God dat we niet alleen de 
vijand dronken moeten maken, maar ook onszelf. Hoe doen we dat, en in welke 
verhouding moeten deze dingen tot elkaar staan ? Ware dronkenschap komt voort 
vanuit het kruis, en wanneer wij het kruis als een wapen tegen de vijand 
gebruiken. Dronkenschap komt door de maaltijd, dus we moeten ook de vijand 
toestaan maaltijd te houden, oorlog te voeren, oftewel zich te laten verhitten, 
zoals het Woord van God zegt. Voor ons houdt dit dus in deels het lijden, maar 
ook de strijd in de zin dat de vijand ons instrument is in de strijd. Wij hebben 
er baat bij de vijand tegen andere vijanden op te zetten, zoals dat ook in 
Openbaring gebeurt.
De Evangelische Dreiging
Op de pilaren van dronkenschap en slaap is de grote maaltijd gebouwd, en deze 
leidt weer naar een grotere en diepere dronkenschap en slaap die tot 
vergetelheid leidt. Het is als de wijngaard van Noach die wijst op deze dingen 
in tweeledigheid, namelijk gericht op de vijand en de vriend. Zowel van beiden 
diende het bloed te stromen, en van beide diende het vlees gegeten te worden. 
Natuurlijk zit hier een groot verschil in, maar zo komen we wel tot het wezen 
van al deze dingen, namelijk het toetsen. Je eet niet om iemand tot een eeuwige 
straf te leiden, en je eet ook niet zomaar vanuit een liturgisch paadje. Je eet 
om te toetsen. In de hogere gewesten eet alles, en wordt alles gegeten puur tot 
de transformatie, puur tot het ziften, en zo alles tot een prachtige harmonie te 
brengen. Daar is het ons om te doen. Eten is daar alleen maar een symbool van, 
en ook het gegeten worden. Door het eten komt de pure vorm steeds dieper in je, 
en wordt het afval gerecycled. Een mooiere manier is er niet te bedenken. Dus 
niks geen eeuwige hellepraatjes meer, maar stop eens, en ga eens in harmonie 
geloven, want het leven is alleen maar harmonie. En dit komt juist voort vanuit 
de tegengestelde krachten. En daarom is het zo belangrijk dat er een God en een 
duivel bestaat, maar gaat u eerst nu meer eens onderzoeken wie nu eigenlijk wie 
is, zodat u niet aan de verkeerde kant meestrijdt. God voerde Babel tot 
dronkenschap, veranderde de leeuw in een rund, mede door Perzie als een staf te 
gebruiken, en later door Griekenland, wat in Rome ten val kwam. Zo kunnen we ons 
die fuik een beetje voorstellen. Het beeldt de eeuwige slaap uit, die door 
dronkenschap tot vergetelheid leidt. Door deze fuik gaat de vijand heen om 
totaal gerecycled te worden. Niet alleen het vlees van de vijand groeit eeuwig 
door, maar ook het vlees van Christus, het Lam. Niet alleen de vriend, Christus, 
is een lam, maar zoals we lezen kent het tweede beest, het beest uit de aarde, 
ook die kwaliteiten. We zagen in een ander stuk dat die beesten in Openbaring de 
gevestigde kerken zijn die zich vanuit hun enting op Rome op aarde als koningen 
opstelden. Het tweede beest is de evangelische wereldkerk. Nu was de 
evangelische beweging nuttig om tot een gevoelsmatiger, vrijer christendom te 
komen, en zo tot de gaven van de Geest, maar net als Saul was de evangelische 
beweging een stap te ver. God had de Apostolische Kerk gegeven, en die was er 
voor om terug te leiden tot de Joodse Fundamenten en de Oud-Testamentische 
bedieningen van richter en patriarch, plus naar het verloren gegane profetische 
fundament. Op het fundament van profeten en apostelen, maar het volk koos voor 
de evangelische wereldkerk, het tweede beest. Het tweede beest was bij 
beschrijving al deels lam, dus we zagen al waar de Heere met dit gedrocht 
naartoe wilde. Wij zullen op lammerenjacht moeten gaan, maar geloof me, broeder 
of zuster, de rooflammeren die zij in eerste instantie zijn zijn van de 
verschrikkelijkste geesten die ik in de exorcistische bediening ben 
tegengekomen. Reken maar dat dat allereerst een oorlog zal zijn. Maar wij 
behoren dus niet alleen de vriend het Lam te eten, maar ook de vijand het lam. 
Waar de Roomse wereldkerk, de draak, het fascisme uitbeeldde, daar beeldde het 
eerste beest, de Reformatorische wereldkerk, het Griekse rationalisme uit, en 
het tweede beest met haar latere uitwassen, de hele evangelisch-charismatische 
generatie, beeldde min of meer het Griekse hedonisme uit met een bijna niet te 
stoppen genotszucht. Dat is het valse lam waarmee wij te maken hebben, het lam 
vol van een gouden kruis en hopen leedvermaak. Het lam richtte zich op gevoel, 
in plaats van gevoeligheid door het kruis. Het lam in zijn valse vorm was de 
valse profeet die op het eerste beest wees, nog steeds geknecht door het 
rationalisme. Dit lam was opgesteld als surrogaat van de profetische kerk, en 
was opgesteld om de ware profetische bediening de kop in te drukken. Gelukkig 
gebruikte God de evangelische kerk tot het voortbrengen van John Wimber, de 
stichter van de Profetische Kerk. Hij bracht het valse lam veel schade toe, maar 
ook hijzelf werd door dit lam ernstig toegetakeld. Belangrijk is het de 
lammerenjacht op te zetten om informatie te winnen over dit beest.
De Heere liet mij zien dat in het paradijs er al veel van dit soort valse 
lammeren rondliepen, en Adam en Eva voerden jacht op dit soort beesten. Toen 
Adam rond de zeventig was vielen hij en Eva uit de hof. In die zeventig jaar 
kregen zij kinderen. Na de periode van Eeden kregen zij weer een reeks kinderen. 
Welke kinderen kregen zij dan in de hof ? Laurit, Saka, om maar eens een paar te 
noemen. Zij trokken westwaarts toen hun vader en moeder van de verboden boom 
hadden gegeten. Enkele van deze kinderen spanden samen met de demonische 
beesten, vielen dus ook ten prooi aan verleiding zoals hun ouders, en zo werd 
het zaad van de verschillende rijken en kerken gezaaid. Naihum viel ten prooi 
aan de varkens-achtigen, en werd de geestelijke vader van het Roomse. Vahrhum 
viel ten prooi aan de bok-achtigen, en werd de geestelijke vader van het 
Griekse. Othum viel ten prooi aan de schaap-achtigen en werd de geestelijke 
vader van het evangelische. Aknum viel ten prooi aan de rund-achtigen en werd de 
geestelijke vader van het Babelse en pinksterlijke. Werstad viel ten prooi aan 
de kipachtigen en werd de geestelijke vader van het reformatorische. De stammen 
van Laurit en Saka kwamen uiteindelijk ten Westen van de hof terecht. Laurit en 
Saka waren de twee paradijselijke dochters van Adam en Eva. De Heere gaf mij het 
woord dat wanneer de gemeente niet meer over de situatie van het paradijs te 
weten komt men ook niet kan klaarkomen met het hele kerken-probleem. We moeten 
terug naar de bron.
Boven zagen we dus dat de vijand door God steeds meer gescheiden werd van zijn 
eigen lichaam, wat slaap opwekte en dronkenschap, om zo los te komen van het 
hele begrip pijn. Het lichaam oftewel vlees van de vijand heeft hij verloren, en 
wodt door God bewerkt in de vormen die we boven al zagen. Maar de vijand heeft 
dan nog wel een ziel en een geest. Wat gaat daarmee gebeuren ? Natuurlijk hebben 
we het over het lichaam, het vlees, van een andere materie, van een andere 
glans, oftewel van het tussenrijk en de hemelse en geestelijke gewesten. Ook de 
ziel zou je als een soort lichaam kunnen zien. Het proces gaat dan gewoon door. 
De ziel zal sterven. De vijand gaat ook zijn ziel verliezen. De vijand zal zaad 
op de akker zijn, en zal opgroeien als gewas en geboomte, terwijl de geest van 
de vijand tot de rots geleid gaat worden. Aan het einde van het ritje is de 
vijand zelfs geen dier meer, maar een boom. Het geboomte zal voor eeuwig vrucht 
voort moeten brengen, maar de vijand zelf, als geest, gaat naar de rots. Over 
wat voor een opstanding hebben we het dan ? We zien dat na het vrederijk de 
duivel weer wordt losgelaten. Waarom denkt u misschien. Dit is weer allemaal 
beeldspraak. De duivel zal ditmaal opstaan als plant. De duivel zal worden tot 
een wijngaard wiens druiven geperst gaan worden. Natuurlijk zal dit een flinke 
stoot van dronkenschap geven, en het zal de grootste gifkwekerij ooit zijn tot 
verdere oorlogsvoering en bovenal voor medicinale doeleinden. De duivel die ons 
eerst kwelde zal nu tot geneesmiddel worden. Daarom is deze opstanding ook zo 
belangrijk. Er zijn twee opstandingen voor de duivel : de genezing van de 
hoofdwond, waardoor hij van roofdier tot prooidier wordt, en de loslating na het 
vrederijk, waardoor hij plantaardig wordt. Zo recycled God de vijanden.
Uiteindelijk worden wij dus boeren, landbouwers en fokkers, en dat is ook 
hetgeen waar Gods Woord hoofdzakelijk om draait en op terugwijst. Lees daar de 
rijke beeldspraak maar op na. En dat is weer een bewijs dat de eeuwigdurende 
pijniging onzin is. Het is een sprookje, een kinderachtig fabeltje.
In het paradijs stonden vele bomen waarvan niet gegeten mocht worden, maar die 
voor medicinale doeleinden gebruikt moesten worden, en voor de jacht. De 
bewoners van het paradijs moesten de ingewikkelde voorschriften kennen. Er was 
dus veel te doen in het paradijs. Ook in het paradijs bestonden er voorschriften 
van zaaien en oogsten, maar er werd maar weinig acht op gegeven, dus soms ging 
er wel eens wat mis. Sommige bomen in het paradijs werd je dronken van als je er 
van at, als een soort goddelijke drugs. Hier moeten wij weer naartoe om aan de 
pijlen van de vijand te ontkomen. In het boek Openbaring, en ook in Ezechiel 
zien wij die bomen weer terugkomen. Enkele namen : Nirshek, Lbok, Brannan. Door 
bomen kreeg je de toegang tot andere sferen, dus daarom was het belangrijk van 
de juiste boom te eten. Door het eten van de verboden boom kwamen Adam en Eva 
uiteindelijk in de lagere aardse gewesten terecht. De sfeer werd uiteindelijk 
één-dimensionaal in plaats van meervoudig dimensionaal. Het paradijs was 
opgebouwd uit de lagen van verschillende soorten vuur, waardoor de mens veel 
meer mogelijkheden had. Wat we hier op aarde zien is daar maar een zwakke 
karikatuur van.
Denk je eens in : Adam en Eva heersten over de vissen, de vogels en de 
roofdieren. Dat hield in dat ze konden vliegen, dat ze onder water konden leven, 
en dat ze de eigenschappen van roofdieren hadden. Zij aten echter geen vlees van 
Gods schepping. Wel leerden ze al over de primitieve vormen van het heilig 
avondmaal. Wat hield dat in ? Zij aten in sommige sferen van het heilig vlees, 
en dronken van het heilig bloed. Deze sfeer heette Nahush, en er was ook een 
sfeer die Kammarakka heette. Die sferen konden ze dus betreden door van 
verschillende bomen te eten. Als de gemeente kennis krijgt over deze dingen, en 
van God toestemming krijgt om weer van deze bomen te eten, dan zal drugs niet 
meer nodig zijn, en drank ook niet, want die zijn maar slappe karikaturen van 
Gods middelen. Je kunt high worden door je relatie met God, en dit alles gaat 
door profetie. Daarom is het ook zo'n schande dat er een evangelische wereldkerk 
is, want door profetie op een lager plan te zetten kweek je drugspatienten. Het 
is een gevaarlijke fokkerij. Ook als je een profetische gemeente bent dan ben je 
er nog niet, want er is zoveel wildgroei. Maar het is in ieder geval een stap in 
de goede richting. Het is belangrijk voor de gemeente om dronken in de geest te 
raken, om zo niet ten prooi te vallen aan rationalisme en hedonisme. De 
dronkenschap in de geest is de heilige dronkenschap waardoor de profeten in 
contact staan met God om belangrijke strategische boodschappen door te krijgen. 
Deze dronkenschap komt door het kruis, door de geestelijke oorlogsvoering en de 
geestelijke jachtvoering. Het is de beginsmaak van het grote oorlogsmaal en 
jachtmaal des Heeren, leidende tot de diepere slaap en de vergetelheid om zo de 
nog heiligere boodschappen des Heeren in dromen door te krijgen. Dronkenschap 
komt door het kruis van Christus waar wij avondmaal vieren, de heilige maaltijd, 
waarin wij verenigd worden met de dingen van God, tot één lichaam. Wij vormen 
het lichaam van Christus juist door dit avondmaal en de daaropvolgende heilige 
dronkenschap om zo te ontkomen aan de allesverwoestende dronkenschap van de 
wereld. We hebben strijd te voeren tegen de dronkenschap van Griekenland en 
Rome, en dat kan alleen door de Heilige Dronkenschap. Ook dienen wij de 
oordeels-dronkenschap toe te brengen aan deze heren, de geesten van Griekenland 
en Rome. Zo komt Gods Profetische Zalving over ons, en kunnen wij profeteren. 
Het is belangrijk voor ons op te groeien in de kennis van het Woord van God en 
deze practisch toe te passen door profetie. Wij mogen zo ge-ent worden op de 
wereldwijde Profetische Kerk naar het Hart.
De aarde is dronken geworden door de valse dronkenschap die Babel bracht, en die 
ook gebracht werd door het Griekse Rijk en het Romeinse Rijk, waar alle verdere 
excessen uit voortkwamen. Wij zijn allemaal door deze dronkenschap geknecht, om 
ons zo van Gods Profetische Woord af te houden. Wij worden door deze geesten in 
slaap gehouden, en wij dienen deze ketenen te verbreken. Wij zijn 
rationalistische robotten bedekt door een laag corrupt gevoel, ongevoelig voor 
Gods Geest, door al die lagen van valse wereldkerken die macht, eer en geld op 
het oog hadden toen ze hun peilers opstelden. Al deze lagen pijnigen ons nog 
steeds door hun hoog-frequente aanvallen. Niemand zal ontsnappen. Maar God zij 
dank dat John Wimber het eerste teken was van het herstel van de Profetische 
Kerk in deze dagen. Wij mogen de bokkenjacht gaan beginnen door strategische 
profetische aanwijzingen om zo uiteindelijk de bokken te berijden en hen te 
voeren tot de put. God heeft ons niet in de steek gelaten. Absalom, het beeld 
van Griekenland, zal met zijn haren in de takken verstrikt raken, en zo zal ook 
de bok in de struiken verstrikt raken, als een beeld dat hij zal worden tot 
struikgewas.
Natuurlijk zal de gemeente zo veel meer als de roofdieren moeten worden, en dat 
zal in dat proces ook gebeuren. Wij moeten worden als de slangen en de leeuwen, 
en hierin Christus op de voet volgen. Dat is waar de dronkenschap ons voor open 
stelt. Het is dus heel belangrijk om op die manier profetisch op God aangesloten 
te worden. Ook moeten wij net als Christus omgang hebben met de wilde dieren. 
Hiervoor moeten wij natuurlijk naar de woestijn en de wildernis. Het leven met 
Christus is als leven in de jungle waar duizendeneen gevaren ons omringen. Als 
wij hierin niet profetisch leven gaan wij ten onder. Rationalisme en hedonisme 
zijn de vijanden van het profetische, omdat zij de zintuigen uitdoven, onze 
gevoeligheid. Zij zijn de gevaarlijke Griekse roofdieren in de jungle. Wij 
moeten onze speer tegen hen leren gebruiken. Wij mogen hierbij putten uit de 
bronnen van het paradijs. Er is een overvloed aan gifjes en smeerseltjes om in 
de jungle te overleven, maar staan wij daar open voor ? Er is een strijd gaande 
om onze ziel. Laat het niet zo moeten zijn dat de vijand ons in prooi veranderd 
en vervolgens in een boom.
Wij moeten leren profetische jagers te zijn en profetische strijders. Wanneer 
wij in onze strijd tegen demonische roofdieren hun huiden in handen krijgen 
veranderen zij zo in prooi, en gaat de strijd over in de jacht. Dit is 
natuurlijk symbolisch. De huiden zijn niet alleen belangrijk voor de 
overwinning, maar ook voor het bouwen van de nieuwe stad. 'Ik neem je huid af, 
in de Naam van Jezus Christus,' zeg je dan. Als het vijfde zegel verbroken is 
zien we de huidenjagers. Zij krijgen het kleed om te rusten. Als je in de 
hemelse gewesten alleen maar als een slager rondrent, dan mis je je doel. Je 
moet juist je aandacht richten op de huid allereerst, want anders zal de vijand 
bij jou hetzelfde doen. Hoevelen weten af van de afschuwelijke roofdieren in de 
hemelse gewesten die langskomen om ons van onze huiden te beroven ? Dit geeft 
allerlei problemen. Tijd dat de rollen worden omgedraaid.
De Profetische Kerk zal geboorte geven aan de Apostolische Kerk, en deze aan de 
Richterlijke Kerk. Dan zullen we opgaan naar het tijdperk waarin de 
Patriarchische Kerk hersteld wordt, tot volledig herstel van de Joodse 
Fundamenten en tot de voorbereiding van het komende Vrederijk. Maar dan zijn we 
er nog niet. In het Vrederijk zullen de Indiaanse Fundamenten hersteld worden 
voor de terugkeer tot het paradijs, om uiteindelijk te komen tot de Westzijde 
van de hof van Eeden. Dan zal pas echt de paradijselijke aarde voor ons 
opengaan. Zo zal ook de Hermitatische kerk hersteld worden, en dan liggen er nog 
enkele bedieningen voor de eindtijd klaar als de kroon op het ware kerkenwerk, 
namelijk ge-ent op de oude bedieningen. Hiervoor zal de gemeente moeten 
terugkeren tot de schaal en de beker van Christus, om met Hem het maal te 
vieren.
T.S./ Januari 2006