Iemand vroeg in het Forum: "Ik ben nu bezig met wat onderzoek te doen naar de naam jezus en de oorsprong daarvan. De een zegt Yeshua en anderen zeggen dat het Yashua of Yahushua moet zijn. Van YAH redt.
Dit leidde ertoe dat ik ben gaan onderzoeken hoe het nu zit met de naam Yahweh of Yahuweh. Ik krijg er echt geen duidelijke lijn in.
Er schijnt ook een Egyptische god te zijn die Yah heet, een maan-god.
Andere mensen geloven weer dat de naam El-shadday niet klopt. en het afstamt van de cannaieten. Weet iemand hier meer over?"

Bij deze mijn bevindingen over dit onderwerp. Ik was "toevallig" de afgelopen tijd ook met dit onderwerp bezig. Je kan de naam van (een) God zien als zijn identiteitsbewijs. Ik keek in het woordenboek om te zien hoe je identiteit schreef (i of ie) en las bij identiteitsbewijs: "geschrift dat bewijst dat men degene is voor wie men zich uitgeeft”. Verder : “identiek: geheel gelijk, een en dezelfde”. En: Identificatie: vaststellen van iemands identiteit.
Een vriend van mij die veel onderzoek doet naar de goden in de verschillende religies/ mythologieën stelt vast dat veel goden eigenlijk een en dezelfde zijn alleen zich schuilhouden achter verschillende identiteiten. Een voorbeeld "de Sumerische god EN.KI (Zeus bij de Grieken, Jupiter bij de Romeinen en Wodan bij de Germanen" en zo heeft hij nog wel meer rijtjes.
Veel christenen durven zich nog wel aan onderzoek te wagen of de naam van God nu Jehovah of Jaweh moet zijn omdat hij vanuit de grondtekst bekend is als JHWH dus alleen medeklinkers. De Jehovah getuigen claimen op grond van bepaalde bewijzen dat het dus Jehovah moet wezen terwijl het mainstream christendom, protestants of hoe je het ook wil noemen zegt dat het Jaweh moet zijn (eventueel met verschillende schrijfwijzen). Je zou zeggen “wat maakt het uit” maar het maakt wel uit want een andere invulling van de klinkers geeft niet alleen een andere naam maar ook een andere betekenis. Ik heb wel is een artikel gelezen en als ik de link tegenkom zal ik hem plaatsen dat de naam Jehovah eigenlijk de naam van een demon is. Zo verklaart ook deze website http://www.ynca.com/Mini%20Studies/ishisnam.htm in het artikel "Is His Name Jehovah or Yahweh?": "The suffix "hovah" is No. 1943 in Strong's Hebrew Dictionary and has the meaning of "ruin: mischief." It is another form of No. 1942, havvah, which is translated "calamity, iniquity, mischief, mischievous (thing), naughtiness, naughty, noisome, perverse thing, substance, very wickedness.". Eigenschappen die dus aan de Satan toegedicht kunnen worden waarmee je dus kan zeggen dat als je Jehovah aanbid je eigenlijk Satan aanbid. Of de naam Jaweh dan wel zuiver is, is vraag twee. Ook daarover zijn de "scholars" het nog niet over eens. Zie o.a.: http://www.answers.com/topic/tetragrammaton
Meestal blijft het onderzoek daarbij. Toch als je verder en dieper durft te gaan graven komt je bij hele andere netelige kwesties uit. Die de gehele identiteit van het wezen JHWH in twijfel trekken als zijnde dezelfde als de Hoogste Ware God. Zo geloofd de gnostiek dat de god van het oude testament een demiurg is http://nl.wikipedia.org/wiki/Demiurg. Tik in google maar gnostiek+demiurg in (en lagere godheid en eventueel demon). Als dit zo is dan werpt dit natuurlijk wel wat kerkgeschiedkundige vraagstukken op.
Weer een andere zienswijze is dat ieder volk zijn eigen God had (van boven af gezien) en dat JHWH dus met recht "de god van Israël" was en een andere god weer "de god van de egyptenaren was en een ander weer “de god van”... De allerhoogste God wees iedere god een eigen volk toe en JHWH werd toegewezen aan het volk Israël. Hier wordt wel een bijbelse basis voor gevonden in Deuteronomium 32 vers 8 en 9: 8.Toen de Allerhoogste aan de volken hun erfenis toedeelde, toen Hij de mensenkinderen van elkander scheidde, heeft Hij de grenzen der volken vastgesteld naar het aantal der zonen van Israël. 9 Want des HEREN deel is zijn volk, Jakob het Hem toegemeten erfdeel.
http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Deut+32&id18=1&id36=1&id16=1&pos=0&set=10&lang=nl De allerhoogste God (wat al wijst op lagere Goden)/ The most hight ('el/elyown /el-yone') is in de grondtekst een ander wezen dan de Heer (JHWH). Dit was ook de rede dat ik de studie van Pieter Bos zo goed vond omdat hij dit helemaal verder uitwerkte:
http://www.servingthenations.org/article.asp?ArticleID=141 Wel vind ik het jammer dat hij gelijk weer met een zekere inlegkunde komt om Jaweh gelijk weer te verheffen tot de god der goden in plaats van gewoon even bij zijn concept te blijven waar hij mee begint. En (zonder dat ik het gedrag van andere (territoriale) goden van andere volkeren goed wil praten) draagt hij geen argumenten aan waarom alle goden van de andere volkeren gevallen zouden zijn en waarom dan de god aangesteld over Israël als enige niet gevallen zou zijn. Dit terwijl die nu ook niet bepaald als een lieverdje naar voren komt.
Ook zijn er scholars die zeggen dat het volk van Israël in het begin helemaal niet monotheïstisch was (een God) maar polytheïstisch (meer godendom/ de verering van meerder goden naast elkaar en dat JHWH door vervalsing een weg heeft doorgemaakt van "een van velen" naar "de god van Israël" naar : “de almachtige schepper van hemel en aarde". Onderzoek waar ook Pieter Bos rekening mee zou moeten houden. Ik ben van mening dat we deze uitspraken niet onder stoelen of tafels moeten schuiven maar de argumenten en de historische bewijzen die daarvoor worden aangedragen moeten onderzoeken. De waarheid gaat tenslotte boven alles. Het is schriftuurlijk, we weten dat god/goden niet alleen slaat of de hoogste ware God maar ook op goden van andere volkeren en op engelen en zelfs op menen. Het woordje god zelf is dus al een heel algemeen begrip.

Graaf je nog een stapje verder dan kom je in nog meer drijfzand terecht wat betreft de identiteit van JHWH/ Jaweh. Zo kwam ik de volgende sites tegen die Jaweh (de God van Israël) terug herleiden naar de heidense god Yaw/Jam en die in verband wordt gebracht met Leviathan en Satan
http://www.bibleorigins.net/YahwehYawUgarit.html
http://personalpages.tds.net/~theseeker/Yahweh.htm of in google:
http://www.google.nl/search?hl=nl&q=Yahweh%2BYaw&btnG=Google+zoeken&meta
Het spoor van de god van Israël JHWH, of het nu Jehovah is of Jaweh leid tot nu toe telkens naar duistere paden. Maar wie ben ik, misschien heb ik het wel helemaal mis. Als ik voor mezelf mag spreken dan richt ik me voor de zekerheid als ik tot God bid tot de Allerhoogste Ware God en niet tot JHWH, Jaweh, Jehova of wie dan ook want het zou toch maar eens een demon of een gevallen engel zijn.
Ik vind het wel erg interessant allemaal die artikels die mensen aandragen waarin allerlei links worden gelegd naar andere goden en waarin dieper wordt ingegaan op historische zaken die verklaren hoe het volk van Israël werkelijk in elkaar zat in het begin. Als ik daarover meer tegen kom zal ik daar ook zeker over berichten op de nieuwe IHAO site over de kerkgeschiedenis die over een tijdje van start gaat. Ook wil ik jouw de eer geven die je toekomen omdat je als een van de weinigen net dat stapje verder in de kerkgeschiedenis bent gaan doen. Ga zo door.

Nog weer een andere zienswijze is die die begon met Erich von Daniken (waren de goden Kosmonauten) dat de goden inclusief de god van het oude testament in zijn geheel geen bovennatuurlijke goden zijn maar eigenlijk buitenaardsen. Bekijk je het op die manier dan valt het ook opeens in zijn plaats dat ze mensen maakten naar hun beeld en gelijkenis. Dit is een draad die verder opgepakt en uitgewerkt is door o.a. Zecharia Sitchin (de 12e planeet) en Alen Alford op basis van de Sumerische mythologie, waarvan hun boeken van harte aanbevolen. De strijd tussen de goden kan dan ook in de bijbel terug gevonden worden als die van de planeten en het ontstaan van het zonnestelsel. Wie wil kan daar enkele kopieën aan informatie over opgestuurd krijgen door mij ene privé bericht te sturen. Voor sommige zeg ik nu echt het meest belachelijke van het belachelijke voor andere gaat er misschien een lampje branden van hé interessant . Wel heb ik geleerd niets zomaar van tafel te vegen en alles een kans van het onderzoeken waard te geven. Ook deze theorie heeft natuurlijk weer de nodige kerkgeschiedkundige consequenties over de aard en de oorsprong van het jodendom en later het Christendom..
Stel dat je alles van tafel veegt wat hierboven aan mogelijkheden staat dan nog kun je puur gaan kijken van hé die God van het oude testament wat is dat voor iemand, hij zet aan tot bloedoffers en tot moord op baby’s enz. Het is een God die niet bepaald de kenmerken vertoont van een Waar en Zuiver Wezen. Is dit misschien niet de Ware God ? Neem wat dat betreft is een kijkje op http://www.evilbible.com

Als je de boel gaat ontleden kom je al snel bij de Levieten uit.

Wikipedia schrijft over de Levieten:"LevietenLevieten of de stam van Leví was een van de twaalf stammen van Israël. De Levieten waren van de geslachtslijn van Leví, de derde zoon van Jakob. De Levieten werden ook de "stand der hogepriesters" genoemd omdat ze in de tijd van Mozes in de woestijn door Jahweh gekozen zouden zijn, om in Gods tabernakel en later in de tempel te werken. De stam van Levi voltrok bijzondere religieuze diensten voor de Hebreeën en droeg politieke, militaire en economische verantwoordelijkheden. Bij de verovering van Kanaän kreeg hun stam geen afgebakend gebied toegewezen. Maar zij verwierven daarentegen wel het recht om tienden te heffen. Toen het volk van Israël het gouden kalf ging aanbidden in de woestijn, was de stam van Leví de enige stam die niet meedeed (Exodus 32). Volgens sommige onderzoekers zijn de Levieten historisch dezelfde volksstam als de http://nl.wikipedia.org/wiki/Luvieten.

Brandoffers
Leviticus 1-10 beschrijft uitsluitend het ritueel en de omstandigheden van het brengen van brandoffers. Ook uit Numeri en Deuterium blijkt dat deze offers tweemaal daags werden gebracht. Ook bij speciale gelegenheden was het de gewoonte dergelijke offers te brengen. De Levieten hadden als enigen het recht om van deze offeranden te eten (Deut. 18:1-5). Ook schenkingen van goud en zilver werden 'door Jahwe bevolen'.

Sommige auteurs zien een sterke overeenkomst met de vuurofferanden van de priesterkaste der Brahmanen en nemen aan dat de Levieten aanvankelijk als Luvieten bekend stonden die de priesterkaste bij de Hebreeën vormden. De overeenkomsten zouden in ieder geval reden geven om aan te nemen dat de Levieten in feite van Indo-Europese origine waren

Alleen de Levieten werden geaccepteerd voor het priesterschap van de God Jahwe. Zoals uit Psalm 87 en 107 blijkt erkende Israël zichzelf als een verzameling van rassen die werden samengebracht onder eenzelfde embleem, en onder leiding van de machtige Levieten.

Militaire en geestelijke leiders
Toen het nomadenvolk van de Israëlieten de woestijn van Sinaï doorkruiste, waren het de Levieten die hen daarbij leidden en die een dagreis voor hen uit bleven om over de volgende kampplaats te beslissen. Mozes trad aanvankelijk als enige rechter in alle geschillen op, maar tenslotte stelde hij toezichthouders aan. Er kwam een verdeling in eenheden van tientallen, vijftigtallen, honderdtallen en duizendtallen, zoals een leger, met elk hun toezichthoudende overste. De Levieten spraken recht en bepaalden de wet.
Zij hadden als enigen het recht om te beslissen over het gebruik van twee zilveren trompetten, die aanvankelijk gebruikt werden als communicatiemiddel voor de gemeenschap bij het opbreken van het kamp en ter verzameling. De hoofden van de andere stammen moesten dan voor de 'Tent der Samenkomst' verschijnen.
Ook tijdens de veroveringstochten werden deze trompetten gebruikt om de aanvallende Israëlieten aan te sporen, en als signaal. Volgens de Qumramrollen werd met dit communicatiemiddel de tactiek te velde geregeld.

Zij regelden tenslotte een telling en nummering van de stammen, waar iedere man van eenentwintig of ouder moest meegerekend worden. Bij het naderen van Kanaän werd door de Levieten een groep verspieders opgericht, waarin elke stam met een eigen man betrokken was, maar zelf bleven zij op de achtergrond. Bij opstandigheid werden zware straffen toegepast waaronder steniging (Lev. 24:14).

De oprukkende nomadenstammen uit het noorden, voornamelijk Hebreeën kwamen in botsing met de gevestigde bevolking, de Kanaänieten. Onder leiding van hun priesterkaste de Levieten, met hun eigen zeden, gewoonten en wetten hebben zij uiteindelijk het hele gebied deels veroverd en onderworpen, nadat de inheemse bevolking grotendeels was afgeslacht, zoals beschreven is in de Bijbel (Deut. 2:32, 3:3-6, Jozua 6:21, 8:25-29, 10:28-40). Enkel de vrouwen werden gespaard en als slavinnen mee in de stammen opgenomen. Zij en het goud en zilver mochten 'bij de schat van Jahwe worden gevoegd'. Uitzondering werd daarbij gemaakt voor de priesteressen die aan het hoofd van de tempels stonden maar die ook nog lang na de veroveringen fel werden bestreden.

Later bepaalde de wet dat de Israëlieten van hun erfelijk bezit steden moesten afstaan aan de Levieten, zodat zij er (alleen) konden wonen, evenals weidegronden eromheen (Num. 35:2). De wet voorzag ook dat andere Israëlieten een Leviet die binnen hun poorten woonde 'niet aan zijn lot overlieten'.

Wetgeleerden
De Levieten waren degenen die in naam van God de wet opstelden en uitwerkten. Zij bleven de hoogste autoriteit op dat gebied en hun gezag werd als onaantastbaar beschouwd. Het wetboek werd tenslotte 'naast de Ark des Verbonds van de Heer God' gelegd, zodat zij in feite de enigen waren die er toegang toe hadden voor interpretatie en eventuele aanpassing. De levieten waren tenslotte een welvarende aristocratie."
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Levieten

De Levieten hadden dus "de macht", bepaalden de wet en waren de instellers van de bloedoffers. Maar daar houd het niet op. Het volgende is een citaat uit het boek Children of the Matrix van David Icke:

"Out of Babylon (1): Judaism.
The text that formed the Old Testament of the Bible, a foundation of Judaism and Christianity, were written after the Levite priesthood of the Hebrews were held in captivity after 586bc in...here we go...Babylon! I think the term "captivity" is less than appropriate, also. The early Hebrews worshipped the serpent god of the Sumer Empire and the Levites were called "Sons of the Great Serpent". Their god YHVH was depicted as part human, part serpent, and their sacred book of esoteric (hidden) knowledge, the Kabbala, means "Serpent Wisdom". The Levites or Sons of the Great Serpent (bloodlone) worshipped YHVH as a dragon called Leviathan, hence Levite. YHVH's serpent form was also known as Nehushtan or "Brazen Serpent" by the Levites and they placed golden and brass images of this deity on the altars of Hebrew temples. Excavations have discovered bronze and copper serpent symbols in former Levite temples. (...)
The Babyloniers had inherited the stories and myths of Egypt and Sumer, and now they would reappear in a twisted form in the texts that would later become the Old Testament. Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers, and Deuteronomy, wich together make up the "Jewish" Torah, were all written by the Levites, or under their supervision during or after the captivity in Babylon (...)
The Sumerian Edin, the "abode of the gods", became the Garden of Eden in the Levite tales. The Book of Genesis is an edited version of the Sumerian accounts (...) The Levites, those Babylonian Mystery School initiates, invented an entire history for the Hebrews to hide the real story and create a fiercely imposed structure of religious control."
Children of the Matrix - Blz 198-199

De door Icke genoemde link tussen de Levieten, Jahwe/YHVH en de slang/draak Leviatan vinden we terug in Wiki: "Volgens sommige auteurs was Leviathan ooit een andere vorm van Jahwe zelf, ook al werd deze door latere generaties gedemoniseerd. De priesternaam 'Levi' zou aanvankelijk voor 'een zoon van Leviathan' hebben gestaan".
http://nl.wikipedia.org/wiki/Leviatan

Opmerkelijk is ook de vergelijking die gemaakt wordt met andere priesterkasten en hun gezamelijke oorsprong: "Sommige auteurs zien een sterke overeenkomst met de vuurofferanden van de priesterkaste der Brahmanen en nemen aan dat de Levieten aanvankelijk als Luvieten bekend stonden die de priesterkaste bij de Hebreeën vormden. De overeenkomsten zouden in ieder geval reden geven om aan te nemen dat de Levieten in feite van Indo-Europese origine waren "
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Levieten
"De Luvieten waren de grondleggers van het zeer ingewikkelde Hiëroglyfenhettitisch dat als beeldtaal samen met het Luwisch als religieuze taal werd gebruikt, ook in het Hettietische rijk. Er komt hoofdzakelijk religieus materiaal in hun geschriften voor dat onder de noemer 'magische soort' en 'bezweringen en aantroepingen opgenomen in rituele teksten' valt. Zij tonen op deze punten overeenkomst met de positie van een bevoorrechte priesterkaste zoals de Brahmanen in India of de priesterschrijvers van Ra van Annu in Egypte."
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Luvieten

Dat de oorsprong van het boek Genesis verder terug te herleiden was naar vroegere bronnen wisten we al maar Icke beschrijft verder hoe vele elementen vanuit de Sumerische, Indische, Perzische, Egyptische en andere mythologieen gekopieerd werden en plaats kregen in de Levitische en andere OT-geschriften. Zo werd de geschiedenis van Koning Sargon die in een mandje in de rivier dreef omgevormd tot het verhaal van Mozes.
Zo lezen we over Noach en het verhaal van de ark op de website van de schrijfster Acharya S: "Like other biblical tales, the myth of Noah is found earlier in India, Egypt, Babylon, Sumer and other places. The fact is that there have been floods and deluge stories in many different parts of the world, including but not limited to the Middle East. In the Sumerian tale, which predated the biblical by thousands of years, the ark was built by Ziusudra; in Akkad, he was Atrakhasis, and in Babylon, Uta-Napisthim. The Greek Noah was called Deucalion, "who repopulated the earth after the waters subsided" and after the ark landed on Mt. Parnassos. The Armenian flood hero was called Xisuthros, "whose ark landed on Mt. Ararat." Noah's "history" can also be found in India, where there is a "tomb of Nuh" near the river Gagra in the district of Oude or Oudh, which evidently is related to Judea and Judah. The "ark-preserved" Indian Noah was also called "Menu."
Like Noah, the Sumerian Ziusudra had three sons, including one named "Japetosthes," essentially the same as Noah's son Japheth, also related to Pra-japati or Jvapeti, son of the Indian Menu, whose other sons possessed virtually the same names as those of Noah, i.e., Shem and Ham."
Bron: http://www.truthbeknown.com/noah.htm

Al deze overnamen willen we nog een keer goed op een rij zetten maar hier zijn er nog een paar: "In the case of the Hebraic tradition, the Semitic group of people that later became known as the Jews engulfed and incorporated into its pantheon of prophets, patriarchs and deities the gods of other cultures, such as Brahma, the Indian creator god, who becomes the patriarch Abraham; or Mises, the Sumerian/Egyptian superhuman hero-lawgiver, who becomes the prophet Moses. What few people realize is that the principal God/Devil of the Old Testament are also derived in this way from older traditions, specifically the Egyptian, Indian and Zoroastrian. In fact, the God/Devil construct comes in part from derivation of the Dual God of Persia, Ahura-Mazda/Ahriman, or the Egyptian Horus/Set. Set and Horus, for example, were the Dark and Light aspects of the one God."
Bron: http://www.truthbeknown.com/evil.htm

The same stories that were told about Abraham, like the near-sacrifice of his son, can be found in India. (...) Misis went on to part the waters with his magical rod and he was the guardian of the law, written in stone. (..) (he) documents how Judaism or the "Jahvehists" took the gods of other nations and turned them into mythical Hebrew leaders, heroes and prophets.
Bron: children of the Matrix - blz 200-201

In Hoofdstuk 4 van The Biggest Secret wordt ook uitvoerig geschreven over de Levieten. Dit hoofstuk kan geheel online gelezen worden op de website van Biblioteca Pleyades The Biggest Secret - CHAPTER FOUR - The Suns of God.