Het christendom is uit het jodendom voortgekomen. In de Romeinse wereld van de eerste eeuw van onze jaartelling werd het christendom als een joodse sekte gezien. Al snel blijkt echter dat het christendom, waar het geloof in Jezus als Zoon van God centraal staat, iets anders is dan het religieuze jodendom, waar de gehoorzaamheid aan de Thora centraal staat. De verworteling van het christendom met het jodendom (beide stromingen aanvaarden bijvoorbeeld de Tenach als het Woord van God) heeft tot een spanningsvolle relatie geleid tussen jodendom en christendom. Vanuit het christendom zijn verschillende visies op het jodendom ontwikkeld. Vanuit het jodendom zijn echter ook verschillende joodse visies op het christendom ontwikkeld
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Christelijke_visies_op_het_jodendom
Joodse visies op het christendom in het algemeen
Het christendom als afgodendienst
De visie dat het christendom een afgodendienst is, berust in de eerste plaats op de "drie-eenheid" van de Vader, de Zoon en de heilige geest. Daarnaast is het gebaseerd op het gebruik in Rooms-Katholieke en Oosters-Orthodoxe kerken om te bidden in de richting van beelden en andere afbeeldingen van personen. In het bijzonder gaat het hierbij om beelden en afbeeldingen van Jezus en Maria. Het aanbidden van beelden is immers in het jodendom strikt verboden. Ook de verering van Jezus en Maria in het algemeen, maar ook de verering van bijvoorbeeld engelen, het geloof in duivels en de verering van veeltallige heiligen, zoals in de Rooms-Katholieke Kerk dragen bij tot het beeld in het jodendom dat het christendom niet strikt monotheïstisch is. Het idee dat God een zoon kan hebben, ervaart het jodendom als heidens.
Het jodendom ziet op het christendom overgegane joden als afgodendienaren die volgens de Talmoed, Sjoelchan Aroech en andere halachische wetboeken idealiter ter dood dienen te worden gebracht. De doodstraf bestaat in het jodendom echter al bijna twee millennia niet meer. Het jodendom ziet Jezus als een valse messias, die weliswaar niet door een joodse rechtbank ter dood is gebracht, maar wel terecht ter dood is gebracht.
Het christendom als bekeerder
Sommige stromingen binnen het christendom streven na om alle Joden te bekeren. Als dat moment is aangebroken, zal volgens hen het koninkrijk Gods op aarde neerdalen. Joden achten deze pogingen als verwerpelijk en niet respectvol naar hen toe. Immers zij zijn al voorzien van een religie en voor hen is het dan ook onbegrijpelijk waarom zij bekeerd zouden moeten worden. Bekering tot enig ander religie druist overigens tegen de basisprincipes van het jodendom in. Belast door allerlei gebeurtenissen uit het verleden worden Joden dan ook het liefst in hun religieuze beleving met rust gelaten. Het jodendom zelf kent geen bekeringsdrift.
Joodse visies op Jezus
Jezus heeft nooit bestaan
Omdat Jezus niet expliciet voorkomt in de boeken die aan het jodendom ten grondslag liggen, denken sommige Joden dat Jezus nooit heeft bestaan. Meer hierover staat in het artikel Jesjoe
Jezus als Messias of profeet
Volgens het Nieuwe Testament waren er Joden die tijdens Jezus' leven dachten dat hij de Messias of een profeet was. Deze volgden hem op zijn reizen of kwamen van heinde en verre om hem te ontmoeten, naar hem luisterden of een zegen van hem te ontvangen. Het geloof dat er een messias komt is van joodse oorsprong, maar er zitten wel bepaalde verwachtingen aan vast.
Jezus als valse Messias of profeet
Omdat Jezus niet genoemd wordt in de joodse boeken uit zijn tijd, berust de visie dat Jezus een valse messias of profeet moet zijn geweest op een joodse interpretatie van de boodschap in het Nieuwe Testament. Het jodendom stelt dat God absoluut en perfect is en verwerpt dan ook de leer van de "drie-eenheid". Alle mensen zijn gelijk, waarbij de een niet goddelijker is dan de ander. De messias in het jodendom is dan ook een mens van vlees en bloed, die politieke en religieuze leiding geeft aan het Joodse volk als koning en profeet.
Hoewel de messias een geloofbeginsel is van het jodendom, zijn er eisen die aan de messias vooraf gaan, dient er een consensus over de persoon te bestaan en zijn er vele verwachtingen van de messias waaraan Jezus niet heeft voldaan. Onder deze verwachtingen zijn onder meer nog tijdens het leven van de messias het aanbreken van een periode van vrede en welvaart zowel voor het Joodse volk als de andere volkeren en het herbouwen of herinwijden van de Tempel van Jeruzalem waarbij alle volkeren (de eenheid van) God zullen erkennen. Deze periode van stabiliteit en verhoogd ethisch gedrag wordt gevolgd door de opstanding van de doden in het laatste der dagen.
Aan geen van deze voorwaarden en verwachtingen zijn tot op heden voldaan. Daarom maakten joden op uit het Nieuwe Testament dat men Jezus vaak al tijdens zijn leven als vals profeet of messias zag. Nadat hij stierf zonder dat de beloften werden voltooid, werden joden gesterkt in de visie dat hij slechts een persoon is in de lange lijst van Joodse opeisers van de titel "messias", waarvan de latere Sjabtaj Tzwi een ander bekend voorbeeld is. Ook zouden zijn volgelingen volgens deze visie een nieuw publiek voor Jezus hebben moeten vinden omdat er binnen het jodendom geen interesse meer voor hem kon bestaan. Dit werden de eerste christenen.
Jezus als leraar of prediker
In navolging van moderne historici die de historisch-kritisch visie op Jezus ontwikkelden, geloven sommige Joden tegenwoordig dat Jezus een leraar of prediker met een apocalyptische boodschap is geweest. Hij zou nooit gepretendeerd hebben de zoon van God, een gedeelte van een driehoek de Vader, de Zoon en de Heilige Geest of de Messias geweest te zijn. Deze visie stelt dat Jezus een liberale hervormer was, die de ideeën van de Farizeeërs of Essenen onder het volk wilde brengen.
In deze visie heeft het christendom zoals wij dat vandaag kennen weinig met het werkelijke onderwijs van Jezus van doen. Het christendom is hier eerder het product van het geloof van recentere niet-joodse bekeerlingen van leerlingen van Jezus en het prediken van Paulus van Tarsus. Hoewel deze visie niet oorspronkelijk joods is, geraakte deze enigszins populair onder joden onder meer omdat deze de Jood Jezus vrijwaart van vele uitspraken en handelingen die in het Nieuwe Testament staan beschreven en volgens het jodendom zonden zouden zijn.
Jezus als onbelangrijk persoon
Voor vele Joden is de persoon Jezus eenvoudig onbelangrijk, een persoon die wordt genoemd in de boeken van een andere godsdienst zonder relevant te zijn voor de Joden en het jodendom (zoals Mohammed voor vele christenen).
Bron en voor het volledige artikel:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Joodse_visies_op_het_christendom