Rusthuis Visioen S.B.A.T. - Continental Gateway Members Area
Hotel Dagdroom
Verhalen
Nuls Verhalen
Het Rode Luchtkoraal - Deel 2
2002
Midden in de preek stak ze haar vinger op ... en vroeg aan de dominee of ze haar droom mocht vertellen ... Ze vertelde haar verhaal, maar de dominee viel haar bij het kabouterverhaal in de rede : "Kabouters bestaan niet," zei hij ... De mensen begonnen diep te zuchten, en het meisje begon overstuur te raken .... "Zeg, beledig de liliputters niet, zeg, zeg ..." Er zat ook een liliputter in de kerk ... dwerggroei noemden ze het ...
Vervolg van Het Rode Luchtkoraal.....
Deel 2
Midden in de preek stak ze haar vinger op ... en vroeg aan de dominee of ze haar droom mocht vertellen ... Ze vertelde haar verhaal, maar de dominee viel haar bij het kabouterverhaal in de rede : "Kabouters bestaan niet," zei hij ... De mensen begonnen diep te zuchten, en het meisje begon overstuur te raken .... "Zeg, beledig de liliputters niet, zeg, zeg ..." Er zat ook een liliputter in de kerk ... dwerggroei noemden ze het ... Het was het vriendinnetje van het meisje ... Ze trokken eigenlijk al sinds geboorte met elkaar op .... "Ja," roept het liliputtertje ..."God kent ook liliputters .... Eindelijk voel ik me door iemand begrepen ... Ook al was ze altijd al mijn beste vriendin ... Deze droom heeft veel waarde voor mij" ... En ze begon te klappen .... Langzaam begonnen ook andere mensen in de zaal te klappen ... maar de dominee hield voet bij stuk .... "Mensen, laat je niks wijsmaken ... het hele verhaal was overigens een brei van theologische onzin ... en God geeft geen dromen meer vandaag ... we hebben de Bijbel en dat is genoeg ..."
"De Bijbel is een sprookjesboek !" roept het meisje ... "Jullie hebben van de Bijbel zoiets moeilijks en engs gemaakt, dat wij als kinderen er niks meer van begrijpen ... Wij zitten hier voor spek en bonen bij, en we schieten er niks mee op ... Zo is God niet ...."
Een paar andere kinderen stonden ook op : "Ja, ze heeft gelijk ... Kinderen tellen hier niet meer mee ... En volgens mij vinden jullie er zelf ook niet zoveel aan, als ik naar jullie gezichten kijk ..."
"Leve de spruit ! Leve de kabouter !" riep het liliputtertje .... "Leve het sprookjesboek ! Leve het kind !"
De dominee zat er verslagen bij ... Hij kon niet meer verder preken ... het was alsof hij alle fut had verloren ... Hij probeerde nog enkele dingen te zeggen .... Maar z'n stem sloeg zo vaak over en was zo hoog, dat het leek alsof hij een dwerg was geworden ....
"Hoera !" riepen de kinderen ... Maar een aantal mensen begonnen erg boos te worden ... Een ouderling kwam naar voren en probeerde wat te zeggen ... Maar ook zijn stem begon over te slaan ... Wat was er toch aan de hand ?
Een klein sprekend wit sparretje kwam ineens binnenlopen, met een grappige stem ... Hij klom op de preekstoel, terwijl overal in de zaal mensen flauw begonnen te vallen .... "Hoeveel bomen zijn er vermoord om deze kerk te bouwen," riep hij ... "Hoeveel kabouters zijn er vermoord om jullie grote mensen zulke hoge posities te geven ?" ..... "Hoeveel afgeknipte bloemen staan er op jullie tafels een voortijdige dood te sterven ?"
"Sterke drank bij het avondmaal ... puh .... Grote mensen ...."
Een andere voorganger rende op het sparretje af ..."Jij kleine duivel ... maak dat je wegkomt ..." Maar in een bliksemflits verplaatste het sparretje zich naar de andere kant van de zaal ...
"Jullie grote mensen denken God even in je broekzak te hebben ..." ging het sparretje verder ....
"Hebben de oude profeten niet gezegd dat de stenen in jullie huizen tot leven zullen komen om jullie op te vreten ? Deze dag is aanstaande ... de bomen die jullie verwoest hebben zullen in de nacht tot jullie komen ... de bananen zullen het daglicht zien en jullie aanklagen voor de hoge raad ... Deze dag is aanstaande ... Zelfs het roest van jullie sieraden zal tegen jullie in gaan spreken .... Lees het grote sprookjesboek nog eens een keer voordat jullie je grote monden nog eens een keer opentrekken ..... Grote mensen ... puh ...."
Hoofdstuk 3. Kabouter-Virus
De dominee lag ziek op bed .. Alles draaide voor z'n ogen ... Hij zag kleine kaboutertjes en kleine sterretjes binnenkomen ... "Ha ha ha ... jullie denken toch zeker niet dat ik in jullie geloof !" riep hij ...
"Wij geloven ook niet in jou," zeiden de kleine dingetjes ....
"Ha ha ha," lachte de dominee ... "wat voor een zottenvertoning is dit ?"
"Je hebt de heilige geest in de fles opgesloten, beste kerel ..." zeiden de sterretjes ... "in het verleden" ....
"Je hebt van de heilige geest iets vaags gemaakt ... zonder lichaam, zonder techniek ... zodat je de mensen en de heilige geest kon berijden ..... cowboy ...." gingen de sterretjes verder ....
Het begon nog meer te draaien in het hoofd van de dominee .... "aaah," schreeuwde hij ... Hij voelde zich zo beroerd .... "Wat doen jullie met me ?" schreeuwde hij ....
"We maken korte mette met de spotbeelden die u van God heeft gemaakt, waarmee u de mensen terroriseert, en waarmee ze elkaar terroriseren ... Zie dit maar even als een beeldenstorm .... Je hebt God op de vierkante meter geschoven ..." riepen de kaboutertjes ....
"Okay, okay," riep de dominee ... "wat willen jullie dat ik doe ?"
"Stoppen met al die domme praatjes," zeiden de sterretjes .... "En weer praten over hoe het echt zit ..." zeiden de kaboutertjes ....
"En hoe weet ik hoe het echt zit ?" vroeg de dominee wanhopig ?
Opeens kreeg de dominee een bril op zijn neus ... een bril van de kabouters .... die in z'n oogkassen begonnen te smelten ... "Gewoon rondkijken," sprak een kaboutertje ....
"Ha, ha, wat grappig," riep de dominee ..."ik zie overal spoken ...."
"Ja," zei een ander kaboutertje .."dat zijn de demonen waarmee je samenwerkte ..."
"Ha, ha," riep de dominee weer ..."ze lijken op mij ..."
De malle dominee was zichzelf niet meer. Binnen de kortste keren was zijn kerk een sprookjespark geworden .... En sindsdien ging hij als kabouter verkleed ... met een puntmuts ..... Vanuit het hele land trok hij kinderen aan, die van hem hoorden wie of wat God echt was .... Hij bouwde het spel ... en leerde de kinderen hoe ze de spoken konden verslaan ...
Binnen de kortste keren was de Bijbel weer het sprookjesboek wat het behoorde te zijn ...
Hij had de mantel en de kroon van de oude profeten ... De weg banende voor de Spruit ... de kabouter ... Het kleine zou het grote heten .... Alles kwam tot leven, zoals de oude profeten hadden voorzegd ... Stoelen en banken begonnen te praten ... koffiepotten en theepotten, lampen, en kleren .... Het was alsof er een nieuw sprookje was begonnen ...
Kinderen leerden weer kaboutertjes te zijn ... Want daar zijn kinderen voor gemaakt ....
Wie niet wordt als een kind, wie niet wordt als een zaadje, wie niet wordt als een kabouter, kan het koninkrijk gods niet binnengaan ... Het is een gouden poortje, dat alleen door een gouden sleuteltje opengedaan kan worden ... Niet door materieel goud ... maar door goud stromende vanuit het hart ....
Wie oren heeft die hore ....
Deel 2
Midden in de preek stak ze haar vinger op ... en vroeg aan de dominee of ze haar droom mocht vertellen ... Ze vertelde haar verhaal, maar de dominee viel haar bij het kabouterverhaal in de rede : "Kabouters bestaan niet," zei hij ... De mensen begonnen diep te zuchten, en het meisje begon overstuur te raken .... "Zeg, beledig de liliputters niet, zeg, zeg ..." Er zat ook een liliputter in de kerk ... dwerggroei noemden ze het ... Het was het vriendinnetje van het meisje ... Ze trokken eigenlijk al sinds geboorte met elkaar op .... "Ja," roept het liliputtertje ..."God kent ook liliputters .... Eindelijk voel ik me door iemand begrepen ... Ook al was ze altijd al mijn beste vriendin ... Deze droom heeft veel waarde voor mij" ... En ze begon te klappen .... Langzaam begonnen ook andere mensen in de zaal te klappen ... maar de dominee hield voet bij stuk .... "Mensen, laat je niks wijsmaken ... het hele verhaal was overigens een brei van theologische onzin ... en God geeft geen dromen meer vandaag ... we hebben de Bijbel en dat is genoeg ..."
"De Bijbel is een sprookjesboek !" roept het meisje ... "Jullie hebben van de Bijbel zoiets moeilijks en engs gemaakt, dat wij als kinderen er niks meer van begrijpen ... Wij zitten hier voor spek en bonen bij, en we schieten er niks mee op ... Zo is God niet ...."
Een paar andere kinderen stonden ook op : "Ja, ze heeft gelijk ... Kinderen tellen hier niet meer mee ... En volgens mij vinden jullie er zelf ook niet zoveel aan, als ik naar jullie gezichten kijk ..."
"Leve de spruit ! Leve de kabouter !" riep het liliputtertje .... "Leve het sprookjesboek ! Leve het kind !"
De dominee zat er verslagen bij ... Hij kon niet meer verder preken ... het was alsof hij alle fut had verloren ... Hij probeerde nog enkele dingen te zeggen .... Maar z'n stem sloeg zo vaak over en was zo hoog, dat het leek alsof hij een dwerg was geworden ....
"Hoera !" riepen de kinderen ... Maar een aantal mensen begonnen erg boos te worden ... Een ouderling kwam naar voren en probeerde wat te zeggen ... Maar ook zijn stem begon over te slaan ... Wat was er toch aan de hand ?
Een klein sprekend wit sparretje kwam ineens binnenlopen, met een grappige stem ... Hij klom op de preekstoel, terwijl overal in de zaal mensen flauw begonnen te vallen .... "Hoeveel bomen zijn er vermoord om deze kerk te bouwen," riep hij ... "Hoeveel kabouters zijn er vermoord om jullie grote mensen zulke hoge posities te geven ?" ..... "Hoeveel afgeknipte bloemen staan er op jullie tafels een voortijdige dood te sterven ?"
"Sterke drank bij het avondmaal ... puh .... Grote mensen ...."
Een andere voorganger rende op het sparretje af ..."Jij kleine duivel ... maak dat je wegkomt ..." Maar in een bliksemflits verplaatste het sparretje zich naar de andere kant van de zaal ...
"Jullie grote mensen denken God even in je broekzak te hebben ..." ging het sparretje verder ....
"Hebben de oude profeten niet gezegd dat de stenen in jullie huizen tot leven zullen komen om jullie op te vreten ? Deze dag is aanstaande ... de bomen die jullie verwoest hebben zullen in de nacht tot jullie komen ... de bananen zullen het daglicht zien en jullie aanklagen voor de hoge raad ... Deze dag is aanstaande ... Zelfs het roest van jullie sieraden zal tegen jullie in gaan spreken .... Lees het grote sprookjesboek nog eens een keer voordat jullie je grote monden nog eens een keer opentrekken ..... Grote mensen ... puh ...."
Hoofdstuk 3. Kabouter-Virus
De dominee lag ziek op bed .. Alles draaide voor z'n ogen ... Hij zag kleine kaboutertjes en kleine sterretjes binnenkomen ... "Ha ha ha ... jullie denken toch zeker niet dat ik in jullie geloof !" riep hij ...
"Wij geloven ook niet in jou," zeiden de kleine dingetjes ....
"Ha ha ha," lachte de dominee ... "wat voor een zottenvertoning is dit ?"
"Je hebt de heilige geest in de fles opgesloten, beste kerel ..." zeiden de sterretjes ... "in het verleden" ....
"Je hebt van de heilige geest iets vaags gemaakt ... zonder lichaam, zonder techniek ... zodat je de mensen en de heilige geest kon berijden ..... cowboy ...." gingen de sterretjes verder ....
Het begon nog meer te draaien in het hoofd van de dominee .... "aaah," schreeuwde hij ... Hij voelde zich zo beroerd .... "Wat doen jullie met me ?" schreeuwde hij ....
"We maken korte mette met de spotbeelden die u van God heeft gemaakt, waarmee u de mensen terroriseert, en waarmee ze elkaar terroriseren ... Zie dit maar even als een beeldenstorm .... Je hebt God op de vierkante meter geschoven ..." riepen de kaboutertjes ....
"Okay, okay," riep de dominee ... "wat willen jullie dat ik doe ?"
"Stoppen met al die domme praatjes," zeiden de sterretjes .... "En weer praten over hoe het echt zit ..." zeiden de kaboutertjes ....
"En hoe weet ik hoe het echt zit ?" vroeg de dominee wanhopig ?
Opeens kreeg de dominee een bril op zijn neus ... een bril van de kabouters .... die in z'n oogkassen begonnen te smelten ... "Gewoon rondkijken," sprak een kaboutertje ....
"Ha, ha, wat grappig," riep de dominee ..."ik zie overal spoken ...."
"Ja," zei een ander kaboutertje .."dat zijn de demonen waarmee je samenwerkte ..."
"Ha, ha," riep de dominee weer ..."ze lijken op mij ..."
De malle dominee was zichzelf niet meer. Binnen de kortste keren was zijn kerk een sprookjespark geworden .... En sindsdien ging hij als kabouter verkleed ... met een puntmuts ..... Vanuit het hele land trok hij kinderen aan, die van hem hoorden wie of wat God echt was .... Hij bouwde het spel ... en leerde de kinderen hoe ze de spoken konden verslaan ...
Binnen de kortste keren was de Bijbel weer het sprookjesboek wat het behoorde te zijn ...
Hij had de mantel en de kroon van de oude profeten ... De weg banende voor de Spruit ... de kabouter ... Het kleine zou het grote heten .... Alles kwam tot leven, zoals de oude profeten hadden voorzegd ... Stoelen en banken begonnen te praten ... koffiepotten en theepotten, lampen, en kleren .... Het was alsof er een nieuw sprookje was begonnen ...
Kinderen leerden weer kaboutertjes te zijn ... Want daar zijn kinderen voor gemaakt ....
Wie niet wordt als een kind, wie niet wordt als een zaadje, wie niet wordt als een kabouter, kan het koninkrijk gods niet binnengaan ... Het is een gouden poortje, dat alleen door een gouden sleuteltje opengedaan kan worden ... Niet door materieel goud ... maar door goud stromende vanuit het hart ....
Wie oren heeft die hore ....