Veel Gestelde VragenDiverse vragen (2) 1 juni 2003

De herkomst van de strop-das, Het geven van de Tienden, Wederkomst van Christus, Israel/ gedachtestromen achter theologieen in de geestelijke wereld.

De herkomst van de stropdas (strop-das)
Het geven van de Tienden
Wederkomst van Christus
Israel/ gedachtestromen achter theologieen in de geestelijke wereld
Reageren

Onderwerp: De herkomst van de stropdas (strop-das)
Een lezer schreef: "Al lag ik laatst in de kerk wel even in duigen van het lachen ! Onze voorganger zei dat hij het niet zo op had met traditie en dat de waardigheid van de man te veel in de stropdas zit ! Toen was er een oudste die z'n stropdas zo over de hoofden van de mensen naar voren gooide. Een andere oudste (die waarschijnlijk snel z'n eigen stropdas af had gedaan) kwam op gestrenge wijze op de voorganger afgelopen om hem een schaar te overhandigen ! Nou, daar stond onze voorganger met een schaar en een stropdas in z'n handen ! Hij hield de schaar in de aanslag om tot actie over te gaan, maar iedereen dacht dat hij wel plotseling op vakkundige wijze op een ander onderwerp zou overstappen om zodoende de vernietigende handeling af te wimpelen, maar nee hoor: daar ging de stropdas, naar de filistijnen !"
Antwoord Een zeer te prijzen actie ! We stroppen onszelf met hoogmoed en eer. Soms wordt er wel is gezegd van het is een teken van netheid en hoort bij deze cultuur, maar ook dan blijkt weer eens hoe ver ze er naast kunnen zitten. Ook de stropdas heeft weer z,n geschiedkundige achtergronden vanuit een aantal gebruiken, waar we al op wezen in Deel 1 van De Put van de Kerkgeschiedenis.
Zie ook deze wiki link over de herkomst van de stropdas !

In het Chinese leger (v chr) droeg men al een stropdas, de functie hier is onbekend, de Vikkingen hingen een stuk touw als symbool van onderdanigheid om de nek van hun gevangenen (van deze kon ik geen bevestiging vinden op andere (nederlandse) sites), de Romeinen droegen een soort van stropdas om de nek warm te houden, openbare sprekers in het Romeinse rijk droegen soort nekdassen om de nek en keel warm te houden, Kroatische soldaten droegen soort halsdoeken en dit gebruik werd overgenomen door Louis XIV en zijn soldaten en vervolgens ook de burgerij. Uiteindelijk raakte het zijn oorspronkelijke functies welke die mogen zijn, van moordwapen, doek om je neus te snuiten, of het simpelweg warm houden van de nek, helemaal kwijt maar behield het wel de symbolische betekenis en bleef het tot op de dag van vandaag een symbool van macht, vernedering, boven de ander staan, hooggeplaatstheid (hoogmoed) en erbij willen horen. Niet bepaald christelijke waarden. Wil je het over normen en waarden hebben, doe dan eerst je stropdas af. Verder zou het ook nog moeten zorgen voor een "betrouwbare uitstraling" en "respect". Op bovengenoemde site kunt u het nog is netjes nalezen en u kunt zich hier ook zelf nog verder in verdiepen.

Wat duidelijk is, is dat de stropdas is geimporteerd vanuit de wereld in de kerk en een absoluut werelds symbool is. Een zo "net" mogelijke verschijning om vooral maar indruk op de mensen te maken en hun eigen bijzonderheid en positie aan te geven en direct in de smaak te vallen bij de toehoorders (streling van het vlees, mensenbehagenis, mensenvrees). Of...juist als een symbool van autoriteit die niks met autoriteit in Christus heeft te maken (eerder bangmakerij).
In feite zeggen mensen die een stropdas dragen (natuurlijk niet altijd bewust) ik wil macht uitoefenen over de ander of horen bij hen die macht uitoefenen over de ander (gebrek aan eigenwaarde). Dit terwijl ware macht en autoriteit niet tot uiting komt in de kleding of het uiterlijk. Nee, deze is vaak te vinden bij de nederigen, bijvoorbeeld die stille broeder die toch iets uitstraalt. Die heeft de stropdas daar niet voor nodig.

Willen we onszelf heiligen dan dient dit ook in kleding te gebeuren !

De link naar het welvaarts-evangelie zoals o.a. beschreven in De Vloedgolf Deel 2 en het demonische vergelijkings en roltrap systeem beschreven in De Reddingsboei Deel 2 spelen hierbij ook een belangrijke rol.
[ Terug naar boven ]
Onderwerp: Het geven van de Tienden
Een lezer schreef: "Zou je me een kritisch oordeel willen geven over de volgende gedachten, want ik weet niet of ze goed zijn ja of nee ? Ik wilde graag geven, ik zit zowiezo van nature al niet zo aan geld vast. En toen kwamen ze (het leiderschap) aan met het verhaal over tienden. Maar op de één of andere manier werd ik door ook weer een bijbeltekst gewaarschuwd om het niet te doen. Alleen bleef het bij een intuïtief gevoel, het werd niet duidelijk in gedachten uitgeconstrueerd. Dus ben ik maar de Joodse bronnen gaan naslaan over tienden, en zodoende kwam ik erachter dat Gods gedachte achter het geven van tienden een hele diepe hartsgedachte van God is. De tienden zijn voor God bestemd, maar geef nou eerlijk toe wat moet God nou met onze valuta; immers alles is van Hem ! Toen meende ik dat God in m'n gedachten bracht dat als het geld naar hen toegaat die het, het hardst nodig hebben, samengevat met "de weduwen en wezen": de minste broeders, waar uiteraard veel meer ondervalt dan als je het letterlijk neemt, dan schenk je het aan God. Jakobus 1:27 Zuivere en onbevlekte godsdienst voor God, de Vader, is: omzien naar wezen en weduwen in hun druk en zichzelf onbesmet van de wereld bewaren. Mattheus 25:45 Dan zal Hij hun antwoorden en zeggen: Voorwaar, Ik zeg u, in zoverre gij dit aan een van deze minsten niet gedaan hebt, hebt gij het ook aan Mij niet gedaan.
Dus ik wilde m'n tienden niet geven, niet zo zeer omdat het niet goed is, maar omdat het niet naar het doel ging waarvoor God het bestemd had. Maar nu vraag ik me wel af hoe het met andere gemeentes zit, gaat het geld wat de mensen aan tienden binnenbrengen naar het doel waarvoor God het heeft bedoeld ? De tekst die mij waarschuwde om geen tienden aan die mensen te geven was: Maleachi 2:8 Mag een mens God beroven ? Toch berooft gij Mij. En dan zegt gij: Waarin beroven wij U ? In de tienden en de heffing. Volgens mij hebben velen dit geïnterpreteerd dat de schaapjes hun portemonees moeten legen bij hun kerk, maar is de kerk een goed rentmeester over het geld ? Ook nu zit ik nog te twijfelen of ik m'n tienden moet geven ja of nee. Het lijkt alsof de kerk er een soort "geestelijk principe" van gemaakt heeft à la: geeft en u zal gegeven worden. Maar ik heb het idee dat als je dit principe van tienden geven uit het harmonisch verband haalt waarin God het heeft ingebed dat je een dode mechanische principe overhoud dat God helemaal niet dient ! Als ik het niet uit liefde geef, maar uit een vrees om Gods zegen te missen, wie dien ik dan ? Of als ik het niet uit liefde geef, maar uit de gedachte om iets terug te krijgen, wie dien ik dan ? Of nog erger, als ik het niet uit liefde geef, maar uit vrees om niet Gods vloek over me te krijgen, wie dien ik dan ?
Ook Jacob gaf niet meteen z'n tienden. Genesis 28:20-22 En Jacob deed een gelofte: Indien God met mij zal zijn, en mij behoeden zal op deze weg, die ik ga, mij zal geven brood om te eten en klederen om aan te trekken, en ik behouden tot mijns vaders huis wederkeer, dan zal de Here mij tot een God zijn. En deze steen, die ik tot een opgerichte steen gesteld heb, zal een huis Gods wezen, en van alles wat Gij mij schenken zult, zal ik U stipt de tienden geven. En nu vraag ik me natuurlijk wel af aan wie Jacob het letterlijk in de handen schonk. Aan de kerk misschien ? Oh nee, die was er nog niet destijds ! Aan de priesters dan ? Oh nee, de priesterdienst was nog niet ingesteld en de levieten waren er ook nog niet ! Aan wie schonk Jacob het dan? Ik weet in ieder geval aan wie Abram het schonk. Genesis 14:18-20 En Melchizedek, de koning van Salem, bracht brood en wijn; hij nu was een priester van God, de Allerhoogste. En hij zegende hem en zeide: Gezegend zij Abram door God, de Allerhoogste, de Schepper van hemel en aarde, en geprezen zij God, de Allerhoogste, die uw vijanden in uw macht heeft overgeleverd. En hij gaf hem van alles de tienden.

Volgens mij is de allerdiepste gedachte van de tienden deze: "God schenkt jou het Leven, maar van jou vraagt Hij of je Hem je hart wilt schenken." "Tienden" verwijst naar "alles". ( 0,1,2,2,4,5,6,7,8,9 en dan heb je alles al gehad, meer is er niet, dit is alles) En "alles" wat je Hem kunt geven is je hart. Als jij als mens Gods wil doet in het "gebied" dat God jou in pacht heeft gegeven om daarin een goed rentmeester te zijn, dus hier in het aardse leven, het gezin bijvoorbeeld waar je verantwoordelijk voor bent en waar God middelen voor heeft gegeven om het te verzorgen, je werk bijvoorbeeld of zo je niet in staat bent om te werken, je uitkering; je werk is dan het middel omdat het ook weer vruchten van de aarde oplevert om hiermee de lichamen van je gezin van voedsel te voorzien. Het werken en soms zwoegen dat je met dit aards lichaam doet levert loon op dat je van je baas ontvangt, maar eigenlijk van God Zelf. En een materiële of aardse uitdrukking van het geven van je hart, alles, je "tienden" is het geven van je aardse tienden. En dat is goed ! Maar zie het wel in de juiste verhoudingen zoals God het heeft bedoeld, besef goed waar het werkelijk om gaat ! Lukas 11:42 Maar wee u, Farizeeen, want gij geeft tienden van de munt en de ruit en van alle kruiden, en gij gaat voorbij aan het oordeel en de liefde Gods. Dit moest men doen en het andere niet nalaten !
Volgens mij is de gedachte achter de tienden een hele diepe gedachte van God die de mens ontheiligt door er een materiële sacrament van te maken (zoiets als die doopvont waar ik in jullie website over gelezen heb). Het is een onderdeel van de "wet" : de Tora. Als Beltsazar die de heilige voorwerpen die ontwijd waren, gebruikte, uit de wereld werd gescheurd, hoeveel te meer degene die zich op dergelijke wijze van de Heilige Tora bedient. Mattheus 7:22 En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid.

Nou hoop ik dat de gemeenten héél goed beseffen hoe groot de verantwoordelijkheid is die hun door God is gegeven als ze tienden van hun mensen innen. Volgens mij moet de leiding zelf dan ook héél goed beseffen dat het geld dat zij van de gemeenteleden ontvangen hebben niet van hun is maar van God. En dat zij God om raad moeten vragen welke bestemming het moet krijgen. Zodra zij niet verantwoordelijk met geld omgaan zullen zij de onreine geest van het geld; Mammon in huis halen op den duur. Mattheus 24:45 Wie is dan de trouwe en verstandige slaaf, die de heer over zijn dienstvolk gesteld heeft om hun op tijd hun voedsel te geven ? Dit waren dan zo'n beetje mijn gedachten over tienden. Zou je hier je kritische mening over willen geven ?"
Antwoord In de christelijke wereld zijn twee groepen te onderscheiden. De ene groep zegt, "tienden is van God, want zie die en die tekst" en vervolgens worden daar hele studies over geschreven. De andere groep zegt: "alles is van God, het is een diepe heenwijzing naar het feit dat je hele leven en je bezittingen, alles aan God toebehoort en aan Hem toegewijd dient te worden". En in feite is er dan nog een derde groep die zegt, "nee, tiende geven is niet meer voor nu, het is oud-testamentisch", of ze houden zich er helemaal niet mee bezig en hebben zich er nog nooit in verdiept. Die laatste groep zullen we hier verder niet bespreken.
Wat betreft de eerste twee groepen: ze hebben allebei gelijk ! Wat betreft veel onderwerpen in de bijbel zijn er twee of meer seizoenen te onderscheiden. Het een sluit het ander niet uit en er is zeker geen sprake van tegenstrijdigheid. Nee, de ene tekst hoort bij het ene seizoen en de andere tekst hoort bij het andere seizoen. Soms duidt de volgorde in deze seizoenen op groei: je gaat van het ene seizoen naar het andere en soms zijn beide seizoenen gelijk in die zin dat je dan weer in het ene seizoen zit en dan weer in het andere of in nog een ander.

Je kunt het geven van tienden zien als een soort van noodplan wat God in werking heeft gesteld voor de mensen. We zijn wat dat betreft zo ver afgedwaald van Hem en God stelt dan bepaalde gebruiken in om ons weer bepaalde principes bij te brengen en te leren, om ons stapje voor stapje te leren hoe het is om goddelijk te leven. En met die rede heeft Hij ook het geven van tienden ingesteld. Dat we op die manier leren om te geven, om vrijgevig te zijn, om jezelf open te leren stellen voor anderen.. En door dit dan uit te beelden in het natuurlijke in de vorm van een tiende van je inkomen, baan je ook de weg in de geestelijke wereld, terug naar die zuivere principes. De rituelen zijn dus heenwijzers naar diepere principes. (idem met de feestdagen)
In het tweede seizoen ga je dan zien van he, eigenlijk is alles van God, m,n hele leven, al m,n bezittingen, ik wil alles toewijden aan God. Je stapt dan over van nood(zakelijk)plan om dingen te leren, naar volledige levensheiliging. Die muziek-cd die je dan koopt hoort ook bij het werk van de Heer (vanwege bepaalde zalvingen) enz.
Natuurlijk kan hier ook misbruik van gemaakt worden, dat mensen denken, van oh dan ga ik gelijk na het tweede seizoen toe, maar dan vergeten ze dat ze door het noodzakelijke stapenplan moeten gaan om die geestelijke principes te leren. Ze gebruiken het dan als een uitvlucht, ze pakken gelijk het hoogste deel en denken geen tienen meer te hoeven geven. Dat is natuurlijk voor je materialistische lust heel voordelig. Maar in principe was er nog geen tussenstap gezet, je hebt jezelf nog niet bewezen, je hebt de bruggetjes niet gebouwd, nee het kwam voort uit overmoed en overmacht. Je bent niet echt aan het geven dan, maar gebruikt het als excuus. Maar wannneer je er klaar bent voor het tweede seizoen, prima ga er dan ook voor. In feite is het eerste seizoen de kleuter (kinderlijke) manier en het tweede seizoen de volwassen manier.
Ook wanneer je je dan in het tweede seizoen bevindt wil het niet zeggen dat het eerste seizoen daarmee voor altijd afgedaan heeft. Soms kan het zijn dat je merkt dat er weer even flink aan gewerkt moet worden, wanneer je bijvoorbeeld weer te veel meegesleurd wordt in materialisme. Ga dan maar weer is je tienden geven of meer. Gewoon wat nodig is voor dat moment. Zo ook met de vergelijking met de feestdagen waar ook in De Put van de Kerkgeschiedenis over gesproken wordt. Neem bijvoorbeeld de sabatsrust die God ingesteld heeft. In het nieuwe-testament wordt op een gegeven moment gesproken over "het ingaan in de rust". Je gaat dan iedere dag leven vanuit de rust van Gods Geest, het wordt een automatisch feit, vandaaruit ga je alles doen. Als je dan merkt van he ik kan niet in de rust komen ga dan gerust terug naar seizoen 1 en plant een sabatsdag midden in de week. Dit als je merkt dat het nodig is en daarna ga je weer over op het tweede seizoen.

En dan zijn er nog twee andere zaken die je zelf ook al al aangaf: aan wie geef je het en wat doen de kerken er mee. Veel predikers en kerken weten flink misbruik te maken van het principe van de tienden door met een bijbels sausje van teksten op de gevoelens van de mensen in te praten en met mooie vermenigvuldigings principes te komen om de mensen lekker te maken of juist met waarschuwingen. Ik zou geen geld deponeren aan een kerk wanneer ik niet weet waar het naartoe gaat. Het is net wat jij zegt, het moet naar de armen of de behoeftigen. En dat kan ook inhouden dat de Heer je in gebed een aantal mensen in je hart geeft waar je het geld dan aan geeft met de boodschap: de Heer geeft me in m,n hart om u...
Bovenstaande prediking zal natuurlijk niet bijdragen tot de gemoedsrust van veel predikers want die hebben het geld hard nodig om hun mooie kerkmuurtjes overeind te houden. Doch, waar ze zich meer druk om zouden moeten maken is het oordeel wat ze zich op deze manier over zichzelf heenhalen. Het is zelfs zo dat er een vloek over de gever komt wanneer hij Gods tienden geeft aan een verkeerd doeleind. Natuurlijk rijst dan de vraag, maar hoe zit het dan met een pasbekeerde die in alle onschuld z,n tienden geeft aan een verkeerde kerk of leiderschap, komt over hem dan ook een vloek ? Als eerste: ook al geeft hij dan aan een verkeerde zaak, het werkt, want het gaat dan om het principe (we hebben het hier over een onschuldige pasbekeerde die in geloof gehoorzaamd aan de prediking). Op de vraag of er dan op hem of haar ook een vloek komt is het antwoord: wel en niet. Het is niet automatisch zo dat deze persoon dan helemaal gevrijwaard is van een vloek.
Om een vergelijkings voorbeeld te geven. Soms moeten we van God door bepaalde kerkelijke stromingen heengaan omdat daar nu eenmaal bepaalde belangrijke principes te leren zijn. God zal je dan voor een tijdje in die kerk plaatsen ondanks dat hij weet dat er ook op die manier verkeerde invloeden, machten op die persoon afgevuurd zullen worden. Als voorbeeld zou je hier Toronto of de Pseudo-charismatische richting kunnen noemen. Stel iemand komt uit de gereformeerde kerk dan is het belangrijk voor die persoon om te leren over de werkingen en gaven van de Geest, dat God geneest, over profetie enz. Dit zijn noodzakelijke dingen, God stuurt je er tijdelijk heen om dingen te leren maar daarna zul je er door God dan ook weer uitgehaald worden. Dit voorbeeld om aan te duiden dat je als onschuldige niet altijd gevrijwaard bent van demonische invloeden of simpelweg de werking van bepaalde geestelijke wetten. Als wij daarentegen ons geld zomaar ergens aan zouden geven wanneer we weten hoe de zaken zitten, dan wordt het een stuk gevaarlijker. Je zit dan op een hoger niveau waar hogere wetten gelden. Er is dan sprake van ongehoorzaamheid, onbedachtzaamheid, roekeloosheid, diefstal, geestelijke hoererij enz. Er is dan dus sprake van een veel grotere verantwoordelijkheid en toerekeningsvatbaarheid.
[ Terug naar boven ]
Onderwerp: Wederkomst van Christus
Hoe zien jullie de wederkomst van Christus en de opname der gemeente ? Ik hoop echt dat je me hier een uitgebreid antwoord op wilt geven en ik dank je hier alvast voor.
Antwoord Ik wil er wel een uitgebreid antwoord op geven, maar of het ook zal gebeuren is nog de vraag. In het verleden begaf ik mij in de evangelische richting (zoeklicht kringen) waar ook heel sterk de wederkomst gedachten heersen. Enkele hoofdmannetjes in deze zoals Hal Lindsey en nog een paar anderen hebben een sterke invloed met hun boeken op de evangelische beweging gehad. In bepaalde zin positief, maar ook sterk negatief. Ze willen zo snel mogelijk weg van deze wereld en durven de uitdaging van het leven hier op aarde niet aan. In ieder geval zijn ze maar al te blij dat God hen zal opnemen voor de Grote Verdrukking. Opvallend is dat deze mensen ook sterk de oogappel gedachte (Natuurlijke Israel) aanhangen, maar dat nu even terzijde. De negatieve invloed bestaat hieruit dat ze in hun boeken hele bedelingsplannen hebben opgesteld compleet met schema's hoe het precies allemaal (volgens hun) zal gebeuren. Vaak berust het ook op een sterke natuurlijke interpretatie van bijbelteksten en profetieën zonder eerst naar de geestelijke vervullingen te kijken. Nu is er niks mis met schema's, maar deze zijn gewoon om eng van te worden.
Ik heb deze boeken in opdracht van de Heer dan ook allemaal het huis uit gedaan, (net als dat je bijvoorbeeld als je net tot bekering bent gekomen bijvoorbeeld al je occulte boeken weg moet doen of al je wereldse cd's), dit om eerst helemaal los te komen van al deze voorbepaalde strakheid (wederkomst schema's enz, als u de boeken hebt of kent dan begrijpt u wat ik bedoel) waardoor je de Heilige Geest in feite blokkeert. Er is dan gewoon geen ruimte voor Hem om je te bereiken met andere gedachten over dit onderwerp. Dus in de prullenbak met die boeken ! Laat het allemaal door de zuivering van de Heilige Geest heengaan. Loslaten en dan kijken wat Hij jouw er over wil vertellen. En mogelijk eerst gewoon een tijd met andere onderwerpen bezighouden.

Aanvullend antwoord:

Het is een bijbels gegeven dat profetieën in diverse stadia vervuld worden en dat er zogezegd voorvervullingen en diverse niveau's in een profetie te vinden zijn. Dit is heel belangrijk om te zien want anders pinnen we mensen vast van jij hebt het goed, en jij hebt het fout. Ook hierin dus weer diepgang. Praat je dan over de wederkomst van Christus dan hebben we het in eerste instantie over de wederkomst in ons hart of in de geestelijke wereld. We blijven de geestelijke wet aanhouden dat alles eerst in de geestelijke wereld moet gebeuren/ gebeurt en dat het vandaaruit ook overstroomt/ manifesteert in de natuurlijke wereld. We onderschrijven de wederkomst dus zeker wel, maar met diepgang erin. Ook wat betreft de opname. In dit verband denk ik dat het bijbelser is te spreken van opnames, in het meervoud dus weer de voorvervullingen en God doet alles in processen. Er zullen dus meerdere opnames zijn in de eindtijd waar ook wel verwijzingen naar zijn te vinden in de bijbel.

Dan is er nog een belangrijk punt van het wanneer. Ook dat punt moet je eerst helemaal los laten want het leidt tot wilde speculaties (kijk hoe zondig de wereld nu is, Hij moet wel erg snel terugkomen) en valse profetieen die in christelijke boeken en gemeentes gedaan worden. Uitspraken hierover doen is reuze gevaarlijk. In mijn tijd in de evangelische wereld en pinksterwereld werd er gezegd: "ja ik denk toch wel dat het binnen tien jaar (of korter !) is afgelopen, dat Hij dan komt". Het gevolg gevolg van zo,n gedachte is dat je je leven er op gaat inrichten en het geeft ook een bepaalde tijdsdruk waarin naar jouw idee alles moet gebeuren. Op een gegeven moment kom je erachter dat het niet gebeurt en daar zit je dan. Het is een levensles die ik in ieder geval geleerd heb.
Er zijn vrij veel christenen die hun christenleven laten overheersen door sterke wederkomstgedachten wat leidt tot een ongebalanseerd christenleven. Het leidt altijd in meer of mindere mate tot extremen of bepaalde denkrichtingen die uiteindelijk je geestelijke groei blokkeren. In de tijd van nieuw testamentische gemeenten heerste er al een sterke wederkomst gedachte en het is ook vergelijkbaar met "het einde van de wereld gedachte" rond het jaar 1000 en 2000.

Het beste kun je dus je leven inrichten vanuit de gedachte dat het nog honderd jaar kan duren en dat je zal sterven als een oude wijze man/vrouw die een Godsvruchtig leven heeft gehad. Niet dat dit dan zo hoeft te gaan, maar het gaat om de instelling die je hebt. Anders loop je telkens vast en tegen muren op, en het blokkeert je geestelijke ontwikkeling en de rust en vrede die God je wil geven om vanuit te werken.
Het Lichaam van Christus is op dit moment ook nog helemaal niet klaar om haar Bruid te ontmoeten. Het lichaam van christus is ziek tot op het bot. Wat moet Christus met een vieze en besmeurde bruid. Vandaar ook het reformatie stappenplan waar God nu met Zijn gemeente mee bezig is. We spreken hier ook over in onze belijdenis op de website en ik denk dat dit ook de voornaamste rede is van ons onderwijs ! Christus komt pas terug wanneer zijn bruid daar klaar voor is. Wanneer het gekomen is tot volle wasdom en groei en volwassenheid en kennis van de volle waarheid.

Nou, toch nog een lang antwoord !
[ Terug naar boven ]
Onderwerp: Israel/ gedachtestromen achter theologieen in de geestelijke wereld
Een lezer schreef: "Van de een op de andere moment is Israël in m'n leven een heel belangrijke rol in m'n leven gaan spelen. Dat kan ik je niet verklaren, maar dat zat er zomaar in een keer ! En dat is voor mij ook een toetspunt ! Ik weet voor honderd procent zeker dat God wonderlijke dingen gaat doen met Zijn volk, Zijn natie. Er zijn al vele dingen op me afgekomen om me te laten denken dat het niet zo is, maar dat gaf me een ontzettend hol gevoel in m'n ziel als ik aan die gedachten vasthield. Ik ben niet voor Israël omdat ik er zo van houd om bij dat romantisch volkje te zwijmelen op een nostalgische manier zoals wel veel gebeurd volgens mij. Maar het is nou eenmaal zo omdat dit volkje een bijzondere plaats in het hart van de Levende God inneemt. En de God van Israël is mijn God. En omdat ik van mijn God houd wil ik Zijn volkje leren kennen en liefhebben, omdat dit Hem behaagt !
Ik wil het Israëltoetspunt in de strijd gooien en zou dolgraag willen weten hoe jullie nou over Israël denken. Is er ook ruimte voor Israël als volk, als natie in jullie zienswijze ? En zo ja, hoe zie jij het ? En hoe ziet Tim het ? En welke plaats neemt deze Israëlvisie in, in jullie zienswijze ? Hoe concreet zien jullie Gods plan met het volk/natie Israël ?"
Antwoord Allereerst wil ik opmerken dat het absoluut geen bijbelse toetsteen is om mensen of hun leer aan de hand hiervan te beoordelen. Vergelijk dit maar eens met alles wat wij over het toetsen geschreven hebben, via de artikels over profetie en toetsen. Er zijn wat dat betreft ook een aantal lelijke valse toetsstenen in de omloop in christelijk nederland die wal nog sloot raken of hoe je dat ook zegt.

De sterke Israels gedachte wordt aangehangen door een bepaalde hoek van de Evangelische wereld, maar evenveel christenen geloven in het geestelijke Israel. En zo ook wij, maar niet zomaar, maar op bijbelse grond. In mijn tijd in de Evangelische en Pinkster Wereld in de jaren na m,n bekering geloofde ik ook in de oogappel gedachte. Eigenlijk vreemd want vanuit m,n Hervormde geloofsopvoeding was me geleerd over "het geestelijke Israel, het ware Israel, alle ware gelovigen uit alle tijden". Maar toen kwam ik zoals ik al zei in deze evangelische hoek terecht en daar hadden ze weer een hele sterke natuurlijke interpretatie en ook ik ging die aanhangen, niet zozeer omdat ik het ging onderzoeken, nee het ging gewoon vanzelf.
Dit valt wel te verklaren want toen ik later met het onderwijs van Harold Eberle in aanraking kwam vertelde hij over verschillende gedachte stromen in de geestelijke wereld die mensen als het ware kunnen grijpen. Alle gedachte van mensen die over een bepaald onderwerp hetzelfde denken vormen als het ware een sterk collectief in de geestelijke wereld en daardoor onstaan deze stromingen en zo,n stroming pakt je vervolgens en opeens geloof je er ook in. Dit zijn krachten die schuil gaan achter vele theologieen en leerstellingen heersend over kerken wereldwijd. Je hebt dit zelf ook meegemaakt waarschijnlijk, ik althans wel; opeens (natuurlijk een gelijdelijk proces) ga je net zo denken als de rest, je komt in dezelfde gedachte stroom.
Zoals ik dus al zei, ik ging er vanzelf ook in geloven, maar totdat ik een bijbelstudie hierover las van Tim Strijker. Daarin liet hij zien dat deze gedachte helemaal niet Bijbels was. Ik was direct overtuigt ! Deze bijbelstudie heb ik later als artikel op de website gezet onder de noemer De Put van de Kerkgeschiedenis Deel 2. Ik raad je dan ook zeker aan om dit eens goed en biddend door te lezen.

We schrijven hierover verder in De Weg van de Vlinder -De Bediening van Innerlijke Genezing Part I onder het kopje De verschillende Israel-Theologieen.
[ Terug naar boven ]
Onderwerp: Reageren
Antwoord Wilt u verder praten over de onderwerpen besproken op deze website dan kan dat via het Forum en Members Area.

Gods Rijke Zegen toegebeden,

Namens de redactie van IHAO

ha-ell, apostel
[ Terug naar boven ]