Komen tot Jezus : Jezus was Aramees, geen Griek. Dat de Griekse grondtekst dichter bij het originele Aramees ligt dan de huidige engelse en latijnse vertalingen is duidelijk, maar het Grieks is niet meer dan een poort. Door het Aramees komen wij waarlijk tot Jezus, en hebben wij waarlijk intimiteit met Hem. Nooit zullen wij Hem ten diepste begrijpen en nooit zullen wij ten diepste voelen hoe Hij is dan door Zijn persoonlijk leven, Zijn persoonlijke taal, en de daarbij horende eigennamen.

In Ezechiel 31 lezen we dat de verboden boom in Eeden het Assyrische rijk was. Eerst was deze boom daar door God gezet als de boom van schoonheid en overvloed, maar door zijn trots liet God hem vallen tot in het dodenrijk, om zo de beruchte boom der kennis te worden, de verboden boom. De Assyrische taal was het Aramees, voor de val en na de val. Zowel Adam als Eva en hun nakomelingen vielen in de klauwen van Assyrie, denk aan de Assyrische ballingschap. Dit resulteerde uiteindelijk in een algemene Armeense taal die het Joodse Volk had. Daarnaast hadden ze van God een eigen taal gehad, het Hebreeuws, maar oorspronkelijk, in het paradijs, waren ze Aramees. Je zou dus kunnen zeggen dat de grondtaal van God Aramees is. Assur was door God geschapen als een prachtig rijk vol van overvloed, maar viel zo diep. Uiteindelijk kwam vanuit dit kruis de Aramese grondtaal en grondtekst van het Nieuwe Testament voort, naast het Oude Testament (Peshitta). God had Zijn volk het Hebreeuws gegeven als een opstapje terug naar het paradijselijke Aramees, wat ook de taal van Christus was en de eerste christenen. We zien dus dat het Aramees de grondtaal was van het paradijs en de grondtaal van Christus. Ons bestaan heeft dus Aramese wortels.

Roeka Dekoetsha is de Heilige Geest van Christus zoals Hij Hem noemde. We hebben hier met een persoon te maken en met Zijn Intieme Naam, en is dus belangrijk. Nu we gezien hebben dat het Aramees de grondtaal is van de hemelen is het boven de terugkeer naar de Hebreeuwse grondtekst vooral noodzakelijk om terug te keren tot de Aramese Bijbel, de Peshitta. Vanuit de Peshitta zijn diverse vertalingen naar het Engels, maar bovenal is het belangrijk om terug te keren naar de Peshitta Zelf, de persoonlijkheid ervan, het Woord van Christus, want alle woord is geestelijk. Het gaat er dus om een ontmoeting te hebben met de Aramese Christus zoals Hij was, en niet zoals de westerse wereld Hem afschildert. Assur werd het kruis van de mensheid, en alleen de taal wees nog terug op hoe het eens was, toen Assur nog de boom van schoonheid en overvloed was in het paradijs. Die taal is de taal van Christus, die ons terug wil brengen naar het paradijs. Het Aramese werd na de val van de boom van schoonheid en overvloed de boom des levens.

Dat de Griekse grondtekst ook direkt de generale grondtekst zou zijn is een leugen van het westen, want in de oorspronkelijke kerken van het Oosten en de gehele Oosterse geschiedenis is de Aramese grondtekst de generale en het origineel. Nog steeds strijdt de engel Michael tegen de leugen van de geest van Griekenland. Daniel voorspelde al dat deze sluwe eenhoornige geitenbok over de aarde zou komen. Deze zou komen om door te dringen tot het heiligdom van God en Zijn heilige woning, het heilige der heilige, om dit neer te werpen, ook de waarheid zou omvergeworpen worden, en alles wat de bok deed zou gelukken. Wat zou deze bok nog meer doen ? Het staat allemaal beschreven in Daniel 8 : een eredienst instellen in plaats van het dagelijks offer. We lezen verderop in Daniel dat zowel het slachtoffer als het spijsoffer weggenomen zal worden. Deze geest kwam om het kruis van Christus af te dekken, en ook Zijn gelijkenissen. Jezus was geen literalist, maar deze geest zou komen om een andere Jezus te brengen : de anti-christ, een formele Jezus. En deze zou volgens de profetieen zich in de tempel van God neerzetten als zijnde God. Wat ook gebeurt is. God wil geen erediensten zien, maar dagelijkse offers. Het word tijd dat we met de Griekse gruwel afrekenen. Volgen wij een Griekse Jezus ? Deze leidt ons rechtstreeks de hel in.

Op zich is een bok natuurlijk niet verkeerd. In het Oude Testament waren de bokken vaak beelden van de komende Christus. Wij volgen niet de Griekse bok, maar de Heilige Bok, de Aramese Christus. Christus is in het Aramees : Mseka. Eshu Mseka is waar het allemaal om draait, en niet om de vergriekste en verwesterlijkte vormen die rome dienen.

Eshu Mseka, mag ik u de aandacht vragen voor de ware naam van Christus. Zo werd Hij in het Aramees genoemd, en zo noemde Hij Zichzelf. Sommigen zouden zeggen Jeshu Meshika, en dat is ook keurig Aramees. Gaat er niet een wereld voor ons open wanneer wij Christus in Zijn Eigen spreektaal ontmoeten ? Zo mogen wij waarlijk Hem in ons hart ontvangen om zo te komen tot Alaha, Abba, de Vader. Het doel is los te komen van die gehele Griekse linguistiek die vaak zo corrupt is. Wij dienen strijd te voeren tegen de Griekse bok en zijn erediensten, en zo het dagelijks offer te herstellen, zowel het slachtoffer als het spijsoffer. Zo geven we God, Alaha, Zijn heiligdom en het allerheiligste weer terug. Het Griekse zegel is ervoor om verbroken te worden, getransformeerd, te herleiden tot de Aramese Generale originele grondtaal en grondtekst. Het Grieks is daartoe alleen de voetmat. Het is belangrijk om van de Engelse wanvertalingen te komen tot de Griekse grondtekst, want deze ligt het dichtst bij het Aramees. Maar nog belangrijker is het om van het Grieks tot de generale grondtekst te komen, de grondtaal van Jeshu Meshika, het Aramees. Dat het Grieks de allerbelangrijkste taal is als het op het Nieuwe Testament aankomt is een fabeltje van de kerk om macht uit te oefenen vanuit het westen. We hebben te maken met een Oosterse religie, niet met een westerse.