Voorheen onderdeel van de serie De Orkaan.

In de leerschool van het Lam

Het lam droeg ongerechtigheden (Jes. 53:11), ziekten (Matt. 8:17) en smarten (Jes. 53:4). Onder dit dragen verstaan wij niet alleen het moment, waarop hij als Offerlam alle zonden op Zich nam en wegdroeg aan het kruis, maar Zijn draagkracht, zoals die tot uiting kwam in Zijn dagelijks leven als Lam van God.

Wat getuigde Jezus van Zichzelf ? Dat Hij sprak, zoals geen ander mens had gesproken ? Dat hij met vijf broden en twee visjes vijfduizend mensen had gevoed ? Dat hij veel zieken had genezen en zelfs doden had opgewekt ? Zijn eigen getuigenis was: "Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik Mijn leven afleg om het weer te nemen" (Joh. l0:17). Hij had macht Zijn ware leven af te leggen en "Zijn ziel uit te gieten in de dood" (Jes. 53:12, letterlijk). Niet pas aan het kruis. Zijn mens-zijn was een voortdurend leven-afleggen en een ziel-uitgieten in alle dagelijkse situaties en moeilijkheden. Zo werd Hij rijp om het grote offer aan het kruis te brengen. Wat een draagkracht had Hij als Lam: Door Zijn volk niet aangenomen, door Zijn discipelen niet begrepen, door Zijn familieleden voor waanzinnig gehouden en door de leiders van het volk als verleider gebrandmerkt ! En "gelijk Hij is, zijn ook wij in deze wereld" (1 Joh. 4:17). Het Lam leert ons dragen, verdragen.

Wie een sieraad wil zijn en bewonderd wil worden, wordt nooit een zuil.

Daarom zegt Hij: "Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil in de tempel Mijns Gods" (Opb. 3:12). Waarvoor heeft men zuilen nodig ? Niet voor de sier, maar om te dragen. Wie een sieraad wil zijn en bewonderd wil worden, wordt nooit een zuil. Maar wie overwint gelijk ook het Lam heeft overwonnen, zal met Hem zitten op Zijn troon (Opb. 3:21) en een steunpilaar zijn in Gods tempel. Zulke mensen zijn nodig, mensen, op wie de geest van ik-gerichtheid, lichtgeraaktheid, verwarring, dwaling en partijschap te pletter loopt.

In de ekklesia (=de gemeente) is veel draagkracht nodig. In "de tempel Gods" geldt: blijven staan ! "Ieder van hen zal zijn als een beschutting tegen de wind en als een toevlucht tegen de stortbui, als waterstromen in een dorre streek, als de schaduw van een machtige rots in een dorstig land" (Jes. 32:2). Zo was Jezus, als Lam.

Hij bleef staan als een rots ! Ook al werd de rots geslagen, toch gaf ze water (Num. 20:11). En toen men de Rots Christus sloeg, sloeg tot de dood, stroomde er louter liefde en leven uit Hem.

Wat stroomt er uit ons als wij geslagen worden ? Water des levens of bitter water ? Toen Stefanus door zijn volksgenoten werd gestenigd, riep hij: "Heer, reken hun deze zonde niet toe !" (Hand. 7:60). En toen Paulus door hen werd verstoten, zei hij: "Ik zou wel wensen van Christus verbannen te zijn ten behoeve van mijn broeders naar het vlees" (Rom. 9:3). Dat is draagkracht, christendom in de praktijk ! "Dat is genade, als iemand leed verdraagt, dat hij ten onrechte lijdt" (1 Petr. 2:19). Stefanus en Paulus waren in de leerschool van het Lam geweest.

Gastschrijver Br. C. Noordzij
Website: http://home01.wxs.nl/~cna/