Ik wil het met u hebben over de mechaniek van het geloof. Geloof in het Grieks is Pistis, en het schijnt noodzakelijk te zijn voor het ingaan in het koninkrijk van God. Veel leugens worden hierover tentoongespreid en natuurlijk veel vage bangmakerij. De mens moet dom gehouden worden in een machtslustig systeem, en wordt aan alle kanten schaakmat gezet door de ‘hogeren’. Maar ik heb goed nieuws : De hogeren gebruikten een achterhaald stuk papier genaamd : bijbelvertaling. Een vertaling is gelukkig niet het origineel, en de grondtekst wijst aan dat het om een veel weelderigere boodschap ging dan de kerk u deed geloven. Het openen van die grondtekst is direct het doodsvonnis aan de macht die de kerk eeuwenlang in de greep hield. Een teken dat de deuren van de kooi opengaan. Hiertoe werd destijds het hermitatisch nieuwsblad ‘De Lawine’ opgezet. En wij gaan hier nu mee voort met nog steeds hetzelfde mandaat : ‘Open de kooien !’

Pistis is waar het allemaal om gaat : het geloof. Hier wordt erg moeilijk en vaag over gedaan met veel en vooral grote gewichtigheden om de mens te imponeren. Dat men optelsommetjes doet vanaf een papiertje destijds overgeleverd van paus tot paus wordt er niet bijgezegd. Dat het om een bijbelvertaling in plaats van het originele Woord van God gaat wordt er ook veelal niet bijgezegd. En zo staan die apostelen en profeten daar dan met hun zwaaiende boekjes, en hopen dat u ook gaat geloven waar zij zo heilig in geloven. Ze zullen u niet vertellen dat de bijbel die zij in hun handen hebben helemaal geen bijbel is, maar een selectieve en corrupte, ja, zelfs satanische, beknopte beschrijving, noem het maar omleiding, van Gods Woord. En telkens weer zijn er zoveel die daar intuinen. Het is schandalig hoeveel er voor Gods volk door zulke kortaffe vertalingen wordt achtergehouden. De woordkeuze wordt vaak geheel gestuurd door de theologische voorkeur van het vertalings-instituut. En zo worden dan velen gemerkt door dit beest. Allen volgen zij een NBG-Jezus of de God van de Statenvertaling, en krijgen zij influisteringen van de engelen van Het Boek. Oh ja, soms doet de dominee weer eens erg wijs om zijn publiek tot verbazing te brengen, en gooit even een latijns of grieks balletje op, maar dat zal dan hoogstens gebeuren om zijn gebrachte stelling hoog te houden en te bekrachtigen. Veelal durven ze de verdere hebreeuwse of griekse vertaling ervan niet te noemen als die tegen hun theologie indruist, en daarom zwijgen ze maar als het graf en doen weer selectief. Zo gebruiken ze dan dure woorden als ‘context’ en ‘achtergrond’ en nemen zo de grondtekst voor hun eigen positie-bescherming niet meer nauw. Zo zullen zij daarom vaak bij een woord een enkel balletje opgooien en de andere drie achterlaten, want u mocht eens tot de ontdekking komen dat het anders zit als zij zeggen. Er wordt veel verzwegen door de schrijvers en predikers van het Woord, als het om de grondtekst gaat. En dit is tegelijkertijd een oproep aan u om wakker te worden : U wordt behekst, er worden dingen voor u achtergehouden, dingen voor u verzwegen, en er worden dingen verdraaid om u in een bepaalde positie te houden die anderen goedgezind is. U bent namelijk bruikbaar voor hen. Velen kennen de grondtekst en de daarbij behorende talen niet of heel erg gebrekkig en rennen zo achter de massa aan. Een ware profeet echter heeft geleerd altijd de massa te wantrouwen : ‘Volg de meerderheid niet in het kwaad.’

Het is heel erg gesteld met de vertaling van het wonderlijke en weelderige woord van God. ‘Ja, we kunnen het niet te lang maken,’ word er dan gezegd, en zo worden er weer rijke sappen van woordbetekenis weggekapt, en krijgt de lezer een karig en verdacht rantsoen voorgeschoteld, gedoemd tot het misverstand en de bittere arena die volgt. Zij ontvangen zo met hun verstand, en niet met hun hart. De Hebreeuwse taal is zo weelderig en zo diep en om dan een Engelse of Nederlandse karikatuur te zien die gemaakt werd niet om te verlichten, maar om ‘te verdelen en te heersen’ is erg Godslasterlijk. Vandaar een paar nieuwe lawines.

Pistis betekent in letterlijke zin een oorlogsrelatie, een strategisch bevel van luisteren en gehoorzamen, en geen zwoel geloof. Het is een offer, en het gaat om het ‘innemen van positie’ op die basis, dus het heeft met een stuk afzondering te maken (ijs) : offers brengen op allerlei vlak om daarmee de oorlog tot een succes te maken. Wij horen hier allerlei klanken in, want het offer heeft ook weer met ‘kind worden’ te maken wat ook onmisbaar is om het koninkrijk van God in te kunnen gaan. ‘Pistis’ heeft een veel persoonlijkere waarde in het Grieks, en is een perfecte beschrijving van het profetische. Het komt neer op de strategische informatie die men van God ontvangt. Pistis is hetgeen wat God gebruikt om iemand te enten in Zijn Leger. Er is ‘gnosis’, kennis, en ‘sophia’ wijsheid, twee krachten van God die wanneer zij samensmelten ‘pistis’ voortbrengen, en pistis werkt daar ook op terug, zodat het bouwwerk groeit. Dat is dan de ‘rhema’, het Levende Woord van God, oftewel het profetische, en dit vormt een perfect ‘betaalmiddel’ aan God, een offer, zodat Hij het zalft (telos). Zo begint ‘het geloven in de zoon’ veel meer gestalte te krijgen. Dit is in het kort de mechaniek van het geestelijke reukofferaltaar. Het gaat erom de dingen in uw leven in balans te brengen. De gnosis is als het ware de vaste kennis die God in u heeft geplant, en door de sophia, de wijsheid, wordt het geconsumeerd en bevrucht, als het vloeiende vuur, waardoor er rhema wordt opgewekt, het nieuwe en verborgen manna van God, maar dit alles werkt door het offer, door de worsteling, oftewel de ‘pistis’, om zo een zuiver betaalmiddel, de ‘telos’ voort te brengen. In de Bijbel staat dat Christus de Telos is, het volmaakte offer. We zien in deze wisselwerking nogal wat gebeuren. Sommigen leven geheel door ‘gnosis’, anderen geheel door ‘sophia’, maar wij dienen een balans te creeeren en dat gebeurt juist door de ‘pistis’, de oorlogsvoering en het offer (het lijden). Zonder pistis is onze gnosis en ook onze sophia leeg, en zal onze telos, de tol, ook niet voldoende zijn.

Rhema
(Het Profetische)

pistis
GNOSIS | SOPHIA
telos
Probeer u te richten op dit schemaatje en zie of er balans is in uw leven. Als u ergens gebrek aan heeft kan het zijn dat God juist datgene wat u mist aanstelt als een seizoen waarin u binnentreedt. Denkt u ook nog eens na over de echte betekenissen van deze woorden. Dit schemaatje is in het kort de bakkerij van het profetische. Bedenk dat Christus deze delen is en wil zijn in uw leven. Zo zal de profetische vlam in u tot zijn doel komen, en het profetische wiel in u gaan draaien. Bedenk ook dat de elementen van het Oude Testament vaak van een hele andere orde waren dan die van het Nieuwe Testament. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar ‘vuur’. In het Oude Testament was dat ‘Esh’, en betekende de Boosheid van God, het altaar-vuur en de gril. In het Nieuwe Testament is het ‘Pur’, het vuur van de hel wat over een ieder komt om te zuiveren (het oordeel). Dit is het Vuur van de Geest, oftewel het voorportaal van de hemel. De grondtekst laat de hel niet zien als iets wat alleen maar voor ongelovigen is als een eeuwige straf, maar als een zuiverende doorgang van de aarde naar de hemel. Degenen die niet uiteindelijk naar de hemel doorreizen zullen door dit vuur vernietigd worden. Ook is Pur het vuur van de tong dat het gehele lichaam bestuurd, wat door God gebruikt wordt om ons te temmen. Verder is Pur verbonden aan ‘koorts’. In Ezechiel 1 zien we dat het vuur van Gods Heerlijkheid is omringd door ijs, oftewel de Qerach. Ook treedt de Qerach op als ijs van de nacht, of ‘zwart (donker) ijs’. In het Nieuwe Testament is dit Krustallos, de bevroren rivier (van kruos, vorst). Wil je dus het vuur in je leven behouden, en wil je het zuiver houden, dan zul je Esh en Pur op elkaar in moeten laten spelen, en ook Qerach en Krustallos erbij betrekken. Vuur heeft zuurstof nodig, adem, die Ruach heet in het Oude Testament, en Pneuma in het Nieuwe Testament (wind). Sterkere vormen van wind zijn Qetesh en Anan, en in het nieuwe testament Nephele, die ook Christus wegnam. We spreken dan over stormen of zelfs tornado’s als we het over de grondtekst hebben. Zo zal uiteindelijk onze vlam niet doven en overgaan in vuur.

Gods Heerlijkheid

Ruach
QERACH | ESH
Qeshet/Anan
|
|
Pneuma
KRUSTALLOS | PUR
Nephele
De ‘Ed’ was de bevochtigende damp of mist. God gaf de Qeshet, de boog of buigende tornado aan Zijn mensen om de wateren te reguleren, en ‘Ed’ was daar een vertakking van. In het Nieuwe Testament zien we Nephele die hetzelfde voortbrengt. Het is de vruchtbaarmakende factor daarvan. Ook is de duisternis natuurlijk onmisbaar waaruit de nieuwe schepping voortkomt. In het Oude Testament is dit ‘choshek’, het verborgene en de chaos. In het Nieuwe Testament is dit ‘skotoo’, oordeel en straf, maar ook verblinding (verlaging) van het verstand en bewustzijn. Skotoo houdt verband met de nacht, de ‘nux’, de plaats van zwakte. Dit is de plaats van een diepere verdierlijking, als verprooiing. Ook Christus ging deze weg, het pad van de vijfde schaal, en werd prooi, als een offerdier. Zo werd Hij verder bekleed door Zijn Bloed te geven als losprijs, en werd Hij uiteindelijk de ‘Kleptes en Nux’, de dief in de nacht. Ook wij moeten Hem volgen door te baden in de vijfde schaal, de schaal van ‘skotoo’ (duisternis), om zo gezuiverd te worden tot een zuiver offer, en zo ons vlees tot oordeel te brengen. Dan zullen wij met Hem opstaan als dieven in de nacht, om gerechtigheid te brengen, te oordelen over de rijken en de armen. Dit oordeel begint dus in onszelf.


De vierde schaal ging over de komst van vuur en ijs, maar de vijfde schaal ging over duisternis. De zesde schaal gaat over de wildernis waar Christus dan de dief in de nacht is. Het is de schaal van ‘xeraino’ wat ook ‘overrijp’ betekent. De zevende schaal is de schaal van ‘seismos’ wat ‘storm’ of ‘vloed’ betekent, of woeste menigte betekent. Het is de Qeshet die opstaat, de donkere storm uit het Oude Testament, het duistere paard van God, en dan zien we hoe Babylon in drie stukken wordt gescheurd. Is het dan al voorbij ? Nee, want in de grondtekst lezen we hoe Babylon dan wel zijn fundament heeft verloren, maar dan zoeken zij veiligheid in hun vogelvlucht en in hun titels : het maken van naam en faam. Babylon verliest het erecte (strijd), en wordt tot zwakte (markt). God heeft hiermee ook de geestelijke toren van Babel verbroken en heeft hen van elkaar losgescheurd, laten afdalen van familie-niveau naar zaken-relatie. We zien Babylon gewicht verliezen, vallen, maar gevleugeld hun veiligheid vinden. We zien Babylon dronken van veel vergoten bloed. Toch zijn er niet alleen schalen maar ook bazuinen. Ook hebben we te maken met zegels die verbroken worden, en de paarden van God die zichtbaar worden. Dit alles heeft te maken met het verbreken van de afdekkende vertalingen, zodat de grondteksten zichtbaar worden met hun dieptes. Door het openbaar worden van de grondtekst worden de leiders die hun bevoegdheden vanuit corrupte vertalingen halen schaakmat gezet. Hun papiertjes hebben dan geen enkele waarde meer. God is aan zet, en Hij richt de aandacht op de grondtekst. Niet op dat wat mensen ervan hebben gemaakt.

In de grondtekst van de zevende schaal gaat het over ‘het (om)buigen en breken van het verstand’. Er wordt gesproken over : ‘Het is gedaan’, als een grote overwinning, alhoewel het het einde nog niet is. Ook Qesheth heeft deze betekenis in de grondtekst. Wij als gelovigen dienen ons vurig naar deze boog uit te strekken om zo het verstand te buigen en te breken en zo ons hart te bereiken. Er is een begin gemaakt.

Tim Strijker

Klik hier voor deel 6
Terug Naar De Grondtekst III